جملات فریدریش نیچه

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

دلاور آن کسی ست که ترس را می شناسد اما بر ترس چیره می شود

***

هیچ انگاری به چه معناست ؟ به آن معناست که والاترین ارزشها از ارزش خویش می کاهند هدفی در کار نیست . چرا ؟ پاسخی نمی یابد

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

علم مجموعه ای از حقایق یا روشی برای کشف حقایق نیست بلکه مجموعه ای است از قراردادهای مفید که مثل افسانه های مخلوق ذهن آدم است
و هیچ پایه ای در واقعیت ندارد
علم مانند دین اخلاق و هنر تجلی ای از خواست قدرت است
و خواست قدرت خود به نوبه چیزی نیست جز نیاز آدم به تحمیل کردن نظم به واقعیتی که در جوهرش آشوب و بی نظمی محض است
علم نیز مانند دین . اخلاق و هنر . کوششی است برای شکل دادن به جهان
و تبدیل کردن آن به چیزی درک پذیر برای ذهن آدم

***

جهان پیرامون ما خالی از غایت و معناست در نتیجه نسبت به تمامی باورها و هدف های ما بی اعتناست اما این امر نباید به نه نگفتن به آن چه هست یا خواست نیستی بینجامد. به عکس پوچی جهان باید انگیزه آری گفتن به جهان باشد آن چنان که هست

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

از آن جا که جهان حقیقی وجود ندارد به ضرورت هر باور و هر فرضی بر درستی نادرست است

***

من آدم نیستم . من دینامیت ام

***

علم بیانگر حقیقت نیست زیرا حقیقتی موجود نیست که بیان شدنی باشد هدف علم نه یافتن حقیقت به خاطر حقیقت بلکه چیرگی بر طبیعت است

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

اگر ما بی دل و جان هستیم ؛ دست کم نسبت به زندگی چنین نیستیم بلکه ؛ اکنون با همه ء انواع تمنیات روبروییم با خشمی ریشخند آمیز در آنچه آرمانها می نامیم شان ؛ در حال غور و تامل هستیم ما خویش را خوار می شماریم تنها از آن رو که لحظاتی وجود دارند که نمی توانیم آن انگیزش نامربوطی را که آرمانگرایی نام دارد ؛ مهار نماییم تاثیر نازپروردگی بیش از اندازه ؛ نیرومند تر از خشم فرد بی دل و جان است تنها بدان خدایی ایمان دارم که رقص بداند

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

کرمکی که زیر گامهایمان پایمال می شود به خود می پیچد این عین فرزانگی است ؛ اما او دیگر بار توانی باز می جوید که خویشتن را دوباره پامال ببیند در زبان اخلاقیون به این کار فروتنی گویند

***

سرانجام باور باید داشت که مسئله ی ارزش حقیقت تاکنون طرح نشده است و این ماییم که نخستین بار آن را دیده ایم و چشم بدان دوخته ایم و در این راه جسارت ورزیده ایم زیرا چنین کاری جسارت می طلبد چنان جسارتی که از آن بالاتر جسارتی نیست

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

درازگوش چگونه تراژدی حزن انگیز تواند بود ؟ آنکه زیر باری سنگین نابود شود ؛ باری که نه تواند برد تاب نتوان آورد و نه به زمین تواند افکند ؟ فیلسوف را نیز روزگار اینچنین است

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

بوزینه در برابر آدم چیست ؟
چیزی خنده آور یا چیزی مایهٔ شرم دردناک روزگاری کفران خدا بزرگترین کفران بود
اما خدا مرد و در پی آن این کفر گویان نیز بمردند براستی آدم رودی است آلوده
دریا باید بود تا رودی آلوده را پذیرا شد و ناپاکی نپذیرفت آن ساعت که می گویید :چه سود از دادگری ام که خویش را همچون شعله و ذغال نمی بینم
حال آنکه دادگر همچون شعله است و زغال چه سود از رحم ام ؟
مگر رحم همان صلیبی نیست که بر آن آن دستان آدمی را میخکوب کرده اند؟
اما رحم من کجا و به صلیب کشیده شدن کجا

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

جهان فقط همین جهان ظاهر است و دنیای حقیقی . دروغی بیش نیست

***

سه ساده لوحی بزرگ : شناخت همچون وسیله ای برای خوشبختی ؛ همچون وسیله ای برای فضیلت
همچون وسیله ای برای نفی زندگی تا آن حد که وسیله ای برای ناامیدی و دلشکستگی است

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

آه ؛ ای مجنون مهربان ؛ زرتشت!ای شیدای اعتماد تو همیشه همین سان بوده ای
تو همیشه با اعتماد به هر چیز هراسناک نزدیک شده ای تو همیشه می خواهی هر غولی را بنوازی
هرم نفسی گرم و کمی موی نرم بر پنجه همین بس
تا تو یکباره آمادهٔ عاشق شدن و به دام انداختن اش شوی
عشق خطریست در کمین تنهاترین کس عشق به هر چیزی که زنده باشد و بس ! به راستی ؛ خنده آور است جنون و فروتنی من در عشق

ASaLi_Nh8ay · 25/2/20

اینها ضعفا هستند که اراده به سوی قدرت خودشان را به این صورت مخفی می کنند که عالم دیگری بسازند در واقع عالم افلاطونی همین است

***

ما را چه نسبت است با غنچه ای که از نشستن ژاله ای بر تن اش بر خویش می لرزد ؟

***

وای بر آن عاشقانی که از رحم شان پایگاهی برتر ندارند

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین