مشاعره با اشعار سعدی

Niuosha.dkw · 14/9/20

moh@mad گفت:
تو مپندار کز این در به ملامت بروم
دلم اینجاست بده تا به سلامت بروم
ترک سر گفتم از آن پیش که بنهادم پای
نه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم

من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش

که گنـ*ـاه دگری برتو نخواهند نوشت

ماه درخشنده چو پنهان شود

شپره بازیگر میدان شود

niloofar.H · 14/9/20

نشاید گفتن آن کس را دلی هست
که ندهد بر چنین صورت دل از دست
نه منظوری که با او می‌توان گفت
نه خصمی کز کمندش می‌توان رست

moh@mad · 14/9/20

نبایستی هم اول مهر بستن
چو در دل داشتی پیمان شکستن
به ناز وصل پروردن یکی را
خطا کردی به تیغ هجر خستن

moh@mad · 14/9/20

niloofar.H گفت:
نشاید گفتن آن کس را دلی هست
که ندهد بر چنین صورت دل از دست
نه منظوری که با او می‌توان گفت
نه خصمی کز کمندش می‌توان رست

تا کی ای جان اثر وصل تو نتوان دیدن
که ندارد دل من طاقت هجران دیدن
بر سر کوی تو گر خوی تو این خواهد بود
دل نهادم به جفاهای فراوان دیدن

Niuosha.dkw · 14/9/20

niloofar.H گفت:
نشاید گفتن آن کس را دلی هست
که ندهد بر چنین صورت دل از دست
نه منظوری که با او می‌توان گفت
نه خصمی کز کمندش می‌توان رست

تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست

راه رو گر صد هنر دارد توکل بایدش

تو وطوبی و ما و قامت یار

فکر هرکس به قدر همت اوست

niloofar.H · 14/9/20

نباید بستن اندر چیز و کس دل
که دل برداشتن کاریست مشکل

Niuosha.dkw · 14/9/20

moh@mad گفت:
نبایستی هم اول مهر بستن
چو در دل داشتی پیمان شکستن
به ناز وصل پروردن یکی را
خطا کردی به تیغ هجر خستن

نی هم یک نام دارد در نیستانها ولی

از یکی نی قند خیزد و ز دگر نی بوریا

نیست دلداری که دلداری کند

نیست غم خواری که غم خواری کند

گر چه یاران بسیارند هر طرف

نیست یاری تا مرا یاری کند

niloofar.H · 14/9/20

Niuosha.dkw گفت:
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست

راه رو گر صد هنر دارد توکل بایدش

تو وطوبی و ما و قامت یار

فکر هرکس به قدر همت اوست

تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری
که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

Niuosha.dkw · 14/9/20

niloofar.H گفت:
تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری
که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

مارا به مقام عشق راهی دادند

در کوی خرابات پناهی دادند

درویشی و بیچارگی ما دیدند

مارا هم از این نمد کلاهی دادند

niloofar.H · 14/9/20

Niuosha.dkw گفت:
مارا به مقام عشق راهی دادند

در کوی خرابات پناهی دادند

درویشی و بیچارگی ما دیدند

مارا هم از این نمد کلاهی دادند

دوستان گویند سعدی خیمه در گلزار زن
من گلی را دوستم می‌دارم که گلزار نیست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین