♡ عاشقانه ها ♡

moh@mad · 2/7/20

شمعدانی بودم اگر
دوستت دارم را حرف نمی‌زدم
شکوفه می‌دادم.

Kameliaparsa · 2/7/20

ازچهار راه قلبم عبور کردی وهیچ به چراغ قلبم توجه نکردی.......
اما بدان پلیس قلبم توراتعقیب خواهدکردوبرگه دوستت دارم مرا،زیر برف پاکن های دلت خواهد گذاشـت

moh@mad · 2/7/20

و چه احساس قشنگیست
که در خلوت خود
یاد یک خوب ترا غرق تمنا سازد

moh@mad · 2/7/20

و عشق ، تنها عشق
تو را به گرمی یک سیب میکنم مانوس
و عشق ، تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگیها برد
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن

Kameliaparsa · 2/7/20

این عصرهای بارانی،عجیب بوی نفس تورامی دهد
تواتفاق می افتی ومن،دچارمیشوم....تمام من،دارد تومی شود
باورمیکنی؟!

moh@mad · 2/7/20

نگاهت که می کنم
چیزی مرا از نداشـتـن ها جدا می کند
با تـــو که می خـندم
قفل های این روزها باز می شوند
در تـــو كه می میرم
جاودانگی ترانه ی مرغان خوشخوان روزگارم می شود
چه خوش اتفاقی ست
بــا تـــو بــودن
عاشقانه که صدایم می کنی
نامم دل انگیــزترین آوای دنیــا را به خود می گیرد

Kameliaparsa · 2/7/20

انتظار چه زیباست وقتی لـ*ـب جاده دلتنگی ایستادم توباشاخه گلی ازبهانه های عاشقانه می ایی....

parädox · 8/6/21

توقع داشتم منو خیلی بیشتر از این‌ ها دوست داشته باشه.
ولی در واقع براش یه آدم مثل بقیه بودم.
میدونم بخاطر خودم نبود که دوسم داشت، بخاطر عشقی بود که بهش داشتم.
اون نیازمند به من نبود، به عشق نیاز داشت. و اگه من نبودم ممکن بود عشق هرکسی رو قبول کنه.
اون نمیخواست ترکش کنم فقط واسه اینکه میترسید شاید بعد من کسیو پیدا نکنه تا این‌ همه بهش عشق بده.
میترسید منو از دست بده، فقط هم بخاطر احساسی که تو عمق وجودم بهش داشتم.
یعنی میترسید احساس منو از دست بده نه خودمو.
حس خوبی بهم دست نداد وقتی یه همچین حقیقتی رو فهمیدم.
اینم میدونم شنیدن بعضی حقایق واسه این تلخه که نمیشه تغییرشون داد.
تلخیه این حقیقت به کنار، ولی یه عمر زندگی کردن باهاش آدمو از بین می بره!

P.E.G.A.H · 12/6/21

_خانوم؟ عاشقتم
+آقا! من بیشتر ...

عشق ناگه گریبانت را شکار می‌کند و چنان می‌فشارد که نفست به مانندِ یک بـوسه‌ی طولانی منقطع می‌شود؛ لیک به طرز عجیبی همانند همان بـوسه‌ی دو نفس، زیبا و خواستنیست که نمی‌خواهی و یا شاید نمی‌توانی از آن دست بکشی؛ با تمامِ درد ولع آلودش ...!
پگاه

Leyla · 27/6/21

من با هیچ کس تعارف ندارم آن کس که مرا ندارد ، باخته من هر کجای زمین که باشم ، حامل شادی و خوشبختی ام من چیزی کم ندارم که برای رفتن کسی بغضم بگیرد کسی که از دنیای من برود ، به خودش بد کرده نه من اصلا خودم درها را برایش باز می کنم خدا مرا آنقدر خواستنی آفریده که پای هیچ نخواستنی نمی نشینم منی که هر لحظه می توانم آرزوی هر آدمی باشم منی که برای دوست داشته نشدن ، نیامده ام اگر کسی پیدا شد که مرا نخواست ، این مشکل شخصی خودش است و من هرگز دخالتی نمی کنم من برای نخواستن آدم ها پای بدرقه ی خوبی دارم ... با من بودن لیاقت می خواهد و گذشتن از من ، حماقت
همین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر ممتاز

کاربر حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر حرفه‌ای

اخراج شده

شاعر انجمن رمان ۹۸

کاربر فعال انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین