عاشقانه‌های فریدون مشیری

SAEEDEH.T · 10/1/20

دلم غمگین تر از هر شب،
دو چشمم باز بی خواب است
ببار ای آسمان امشب،
که قلبم باز بی تاب است
نه روز آرامشی در دل،
نه شب در چشم من خواب است
***
به دریا شکوهِ بردم از شب ِ دشت،
وزین عمری که تلخ تلخ بگذشت
به هر موجی که می‌گفتم غم خویش
سری می‌زد به سنگ و باز می‌گشت!
‌***
من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقی ست
آخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش ..

SAEEDEH.T · 10/1/20

چه آرزوی محالی است زیستن با تو
مرا همین بگذارند
یک سخن با تو...
***
دوستت دارم را
من دلاویز ترین شعر
جهان یافته ام
دامنی پر کن از این گل
که دهی هدیه به خلق
که بری خانه ی دشمن
که نشانی بر دوست
راز خوشبختی هر کس
به پراکندن اوست
***
بیمارِ
خنده‌های
توام
بیش‌تر بخند

SAEEDEH.T · 10/1/20

تـــو گفتی من به غیر از دیگرانم
چُنیــــنم در وفـــاداری چنـانـــم
تو غیرازدیگران بودی که امروز
نه می‌دانی نه می‌پرسی نشانم
***
گفته بودی که: «چرا محو تماشای منی؟
آن‌چنان مات که یک‌دم مژه برهم نزنی!»
مژه بر هم نزنم تا که زِ دستم نرود
نازِ چشمِ تو به قدرِ مژه برهم زدنی...
***
گاهی میانِ مردم
در ازدحام شهر
غیر از تو هر چه هست فراموش می کنم ...

SAEEDEH.T · 10/1/20

شبـی در دامن مهتــاب دیدم
ڪه همچون بخت من در خواب بودی
تو را با ماه سنجیدم به خوبی
بسی زیباتر از مهتاب بودی!
***
-تو گفتی:
من به غیر از دیگرانم
چنینم در وفاداری، چنانم
تو غیر از دیگران بودی
که امروز
نه می‌دانی، نه می‌پرسی نشانم...
***
چه زیباست، چو خورشید،
دُرافشان و درخشان
ز آفاقِ پر از نور،
جهان را خبر آریم.
چه زیباست، كه با مهر،
دل از كینه بشوییم.
چه نیكوست كه با عشق،
گل از خار برآریم.
‌

SAEEDEH.T · 10/1/20

دلم خون شد از این افسرده پاییز
از این افسرده پاییزِ غم انگیز.
غروبی سخت محنت بار دارد
همه درد است و با دل کار دارد...
***
ز عشق آغاز کن، تا نقش گردون را بگردانی،
که تنها عشق سازد نقش گردون را دگرگونش،
به مهر آویز و جان را روشنایی ده که این آیین
همه شادی است فرمانش، همه یاری است قانونش

SAEEDEH.T · 10/1/20

مباد آن دم که چنگ نغمه سازت
ز دردی بر نیانگیزد نوایی
مباد آن دم که عود تار پودت
نسوزد در هوای آشنایی
دلی خواهم که از او درد خیزد
بسوزد ، عشق ورزد ، اشک ریزد
***
تَنها
غمگین
نشسته با ماه
در خَلوت ساکتِ شبانگاه
اشکی به رُخم دَوید ناگاه
روی تُو شِکفت در سرشکَم
دیدم که هَنوز عاشقَم آه...
***
تو گذشتي و شب و روز گذشت.
آن زمان‌ها، به اميدي كه تو ، برخواهي گشت
پای هر پنجره، مات می نشستم به تماشا، تنها،
گاه بر پرده ابر،گاه در روزن ماه،
دور، تا دورترين جاها مي‌رفت نگاه؛
باز مي‌گشتم تنها،
هيهات!
چشم‌ها دوخته‌ام بر در و ديوار هنوز!

SAEEDEH.T · 10/1/20

گرچه با یادش، همه شب
تا سحرگاهانِ نیلی فام
بیدارم؛
گاهگاهی نیز
وقتی چشم بر هم می‌گذارم
خواب های روشنی دارم،
عین هُشیاری!
آنچنان روشن که من در خواب
دم‌ به‌ دم با خویش می‌گویم که:
بیداری‌ست، بیداری‌ست، بیداری...

SAEEDEH.T · 10/1/20

دوستت دارم را
من دلاویز ترین شعر
جهان یافته ام
دامنی پر کن از این گل
که دهی هدیه به خلق
که بری خانه ی دشمن
که نشانی بر دوست
راز خوشبختی هر کس
به پراکندن اوست
***
تو چیستی،
که من از موج هر تبسم تو
بسان قایق سرگشته، روی گردابم!

SAEEDEH.T · 10/1/20

تَنها
غمگین
نشسته با ماه
در خَلوت ساکتِ شبانگاه
اشکی به رُخم دَوید ناگاه
روی تُو شِکفت در سرشکَم
دیدم که هَنوز عاشقَم آه...
***
مباد آن دم که چنگ نغمه سازت
ز دردی بر نیانگیزد نوایی
مباد آن دم که عود تار پودت
نسوزد در هوای آشنایی
دلی خواهم که از او درد خیزد
بسوزد ، عشق ورزد ، اشک ریزد

SAEEDEH.T · 10/1/20

تو می گویی بلای جان عاشق،
شب هجران و غم های فراق است؟
ولی چشمان بی تاب تو گوید:
بلای جان عاشق اشتیاق است...!
***
عشق را شب زنده‌داری‌ها خوش است
رنج را، امیدواری‌ها خوش است
خوب‌رویان را نگاه دل‌نواز
عاشقان را بی‌قراری‌ها خوش است.
‌***
به سختی می خروشم:
های باران!...
تو که جان میدهی بر دانه در خاک
غبار از چهرِ گل ها می کُنی پاک
غمِ دل هایِ ما را شستشو کن
برای ما سعادت آرزو کن.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

مدیر بازنشسته رمان۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین