تجزیه و تحلیل ژنتیکی جمعیت باستانی در سیبری را نشان می‌دهد

MacTavish · 25/8/19

بیگ بنگ: شمال شرقی سیبری بیش از ۴۰،۰۰۰ سال است که به اشغال انسان‌ها در آمده، اما تاریخ مربوط به جمعیت این منطقه هنوز در هاله‌ای از ابهام باقی است. در تحقیق جدید باستان‌شناسان از طریق تجزیه و تحلیل ژنوم ۳۴ انسانی که بین ۳۱ هزار تا ۶۰۰ سال پیش در این منطقه می‌زیستند؛ نشان دادند یک گروه ناشناخته از مردم دوره‌ی پارینه سنگی، که مردمان باستانی شمال سیبری نامیده میشوند، ارتباط نزدیکی با شکارچیان اولیه اوراسیایی غربی دارند.

به گزارش بیگ بنگ؛ پروفسور “اسکیل ویلرسل” نویسنده این تحقیق، از دانشکده سنت جان دانشگاه کمبریج و محقق مرکز ژئوژنتیک دانشگاه کپنهاگ در این خصوص گفت: «سیبرین‌های باستانی شمالی بخش قابل توجهی از تاریخ بشر را به خود اختصاص داده‌اند و، تقریبا به اندازه اجداد آسیایی و اروپایی مدرن متنوع بوده و احتمال دارد که به طور همزمان مناطق بزرگی از نیمکره شمالی را اشغال کرده باشند ».

سیبیرین‌های باستانی شمالی در طول ۳۱ هزار سال پیش شرایط سختی را در این منطقه تحمل نمودند و با شکار ماموت‌های پشمالو، گراز‌های پر پشم و گاومیش‌ها توانستند به حیات خود ادامه دهند. دی ان ای این انسان‌های باستانی از دو انسان باقیمانده از این عصر (دو دندان شیری کوچک) گرفته شده که در یک محل باستانی بزرگ در نزدیکی رودخانه یانا یافت شده بودند.

در این منطقه که در سال ۲۰۰۱ به عنوان منطقه “شاخ کرگد‌ن‌های یانا” نامگذاری شد، بیش از ۲۵۰۰ استخوان حیوانی و عاج همراه با ابزارهای سنگی و شواهدی از حضور انسانها یافت شده است. دکتر”مارتین سیکورا”، همکار اصلی این تحقیق و همچنین همکار “ویلرسل” در مرکز ژئوژنتیک دانشگاه کپنهاگ، در این خصوص گفت: «سیبرین‌های باستانی شمالی تحرک زیادی داشتند و به سرعت خود را با آب و هوای طوفانی وفق میدادند. این یافته‌ها نه تنها باعث شد بسیاری از چیزهایی که ما در مورد تاریخچه جمعیت شمال شرقی سیبری می‌دانستیم تغییر کند، بلکه آنچه که ما در مورد تاریخ مهاجرت انسانی میدانستیم نیز متحول شد.»

این تیم برآورد می کند که تعداد جمعیت موجود در این محل حدود ۴۰ نفر بوده و جمعیت کل منطقه تنها ۵۰۰ نفر بوده است. تجزیه و تحلیل ژنتیکی دندان‌های شیری به دست آمده از دو فردی که در این منطقه زندگی می‌کردند هیچ شواهدی را دال بر همسرگزینی از سایر هم‌تیره‌های رو به زوال نئاندرتال‌های آن زمان نشان نداد.

پروفسور “لوران اکسفوبی”، از دانشگاه برن میگوید: «به طور کلی، سیبرین‌های باستانی شمالی به اروپایی‌ها نسبت به آسیایی‌ها نزدیک‌تر بودند و به نظر می رسد که پس از شروع اختلافات در بین اروپایی‌ها و آسیایی‌ها به اوراسیای غربی مهاجرت نمودند.» علاوه بر این محققان دریافتند که سیبرین‌های باستانی دارای ساختار ژنتیکی موزائیکی شکلی بودند که مشابه افراد معاصری است که در سرزمین‌های گسترده شمال اوراسیا و آمریکا ساکن هستند، و لذا این مردمان می‌توانند کلید “حلقه گمشده” ژنتیکی میراث بومی مردمان آمریکا باشند.»