مشاعره با حرف ف

moh@mad · 10/7/24

-FãTéMęH- گفت:
فضای خانه که از خنده های ما گرم است
چه عاشقانه نفس می کشم! هوا گرم است

فریب مهربانی خوردم از گردون، ندانستم
که در دل بشکند خاری که بیرون آرد از پایم

درین معموره وحشت فزا در هر کجا باشم
بغیر از گوشه دل، عضو بیرون رفته از جایم

-FãTéMęH- · 10/7/24

moh@mad گفت:
فریب مهربانی خوردم از گردون، ندانستم
که در دل بشکند خاری که بیرون آرد از پایم

درین معموره وحشت فزا در هر کجا باشم
بغیر از گوشه دل، عضو بیرون رفته از جایم

فردوس به صحرای کویر آمده امروز
یا با نفس صبح عبیر آمده امروز

moh@mad · 11/7/24

-FãTéMęH- گفت:
فردوس به صحرای کویر آمده امروز
یا با نفس صبح عبیر آمده امروز

فلک جز عشق محرابی ندارد
جهان بی‌خاکِ عشق آبی ندارد

غلام عشق شو کاندیشه این است
همه صاحب‌دلان را پیشه این است

-FãTéMęH- · 11/7/24

moh@mad گفت:
فلک جز عشق محرابی ندارد
جهان بی‌خاکِ عشق آبی ندارد

غلام عشق شو کاندیشه این است
همه صاحب‌دلان را پیشه این است

فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به به مداوای حکیم

moh@mad · 13/7/24

-FãTéMęH- گفت:
فکر بهبود خود ای دل ز دری دیگر کن
درد عاشق نشود به به مداوای حکیم

فخر جمله ساقیانی ساغرت در کار باد
چشم تو مخمور باد و جان ما خمار باد

-FãTéMęH- · 13/7/24

moh@mad گفت:
فخر جمله ساقیانی ساغرت در کار باد
چشم تو مخمور باد و جان ما خمار باد

فردوس به صحرای کویر آمده امروز
یا با نفس صبح عبیر آمده امروز

moh@mad · 14/7/24

-FãTéMęH- گفت:
فردوس به صحرای کویر آمده امروز
یا با نفس صبح عبیر آمده امروز

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کزین جمع پراکنده کسی رفت
شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

ابتهاج

-FãTéMęH- · 14/7/24

moh@mad گفت:
فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کزین جمع پراکنده کسی رفت
شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

ابتهاج

فَغان کاین لولیانِ شوخِ شیرین‌کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که تُرکان خوان یغما را

حافظ

moh@mad · 17/7/24

-FãTéMęH- گفت:
فَغان کاین لولیانِ شوخِ شیرین‌کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که تُرکان خوان یغما را

حافظ

فهم حقیقت من و ما را بهانه‌ ام
خوابیده است هر دو جهان در فسانه‌ ام

چون بوی غنچه‌ای‌ که فتد در نقاب رنگ
خون می‌خورد به پردهٔ حسرت ترانه‌ام

پاک است نامهٔ سحر ازگرد انتطار
قاصد اگر درنگ کند من روانه‌ ام

بیدل

-FãTéMęH- · 20/7/24

moh@mad گفت:
فهم حقیقت من و ما را بهانه‌ ام
خوابیده است هر دو جهان در فسانه‌ ام

چون بوی غنچه‌ای‌ که فتد در نقاب رنگ
خون می‌خورد به پردهٔ حسرت ترانه‌ام

پاک است نامهٔ سحر ازگرد انتطار
قاصد اگر درنگ کند من روانه‌ ام

بیدل

فاش گویم: آتش عشقی بزرگ
در درونم در وجودم پا گرفت

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین