مشاعره با حرف م

moh@mad · 14/8/23

~NIKA~ گفت:
محو چشمان تو بودم که به دام افتادم
صید را زنده گرفتی و به کشتن دادی...

من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم

باغ بهشت و سایهٔ طوبی و قصر و حور
با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم

~NIKA~ · 14/8/23

moh@mad گفت:
من ترک عشق شاهد و ساغر نمی‌کنم
صد بار توبه کردم و دیگر نمی‌کنم

باغ بهشت و سایهٔ طوبی و قصر و حور
با خاک کوی دوست برابر نمی‌کنم

مرا دل سوزد و سـ*ـینه تو را دامن ولی فرق است
که سوز از سوز و دود از دود و درد از درد می‌دانم

moh@mad · 14/8/23

~NIKA~ گفت:
مرا دل سوزد و سـ*ـینه تو را دامن ولی فرق است
که سوز از سوز و دود از دود و درد از درد می‌دانم

منع مهر غیر نتوان کرد یار خویش را
هر که باشد، دوست دارد دوستار خویش را

هر نگاهی از پی کاریست بر حال کسی
عشق می‌داند نکو آداب کار خویش را

~NIKA~ · 14/8/23

moh@mad گفت:
منع مهر غیر نتوان کرد یار خویش را
هر که باشد، دوست دارد دوستار خویش را

هر نگاهی از پی کاریست بر حال کسی
عشق می‌داند نکو آداب کار خویش را

++++

من درد تورا ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

moh@mad · 14/8/23

~NIKA~ گفت:
++++

من درد تورا ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

من که جز هم‌نفسی با تو ندارم هوسی
با وجود تو چرا دل بسپارم به کسی

زنده ام بی تو و شرمنده ام از خود هرچند
که دمی از سر رغبت نکشیدم نفسی

حــاٰمـی · 14/8/23

ماییم که از باده‌ی بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم
گویند سرانجام ندارید شما
ماییم که بی‌هیچ سرانجام خوشیم

moh@mad · 15/8/23

حــاٰمـی گفت:
ماییم که از باده‌ی بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم
گویند سرانجام ندارید شما
ماییم که بی‌هیچ سرانجام خوشیم

می ده ای سـ*ـاقی که می به درد عشق آمیز را
زنده کن در می پرستی سنت پرویز را

مایه ده از بوی باده باد عنبربیز را
در کف ما رادی آموز ابر گوهر بیز را

حــاٰمـی · 15/8/23

moh@mad گفت:
می ده ای سـ*ـاقی که می به درد عشق آمیز را
زنده کن در می پرستی سنت پرویز را

مایه ده از بوی باده باد عنبربیز را
در کف ما رادی آموز ابر گوهر بیز را

می رسد روزی که بی هم می شويم
يک به يک از جمع هم کم ميشويم
مي رسد روزی که ما در خاطرات
موجب خنديدن و غم می شويم
گاه گاهي يادِ ما کن عزيز
می رسد روزی که بی هم می شويم!

~Hasti~ · 15/8/23

حــاٰمـی گفت:
می رسد روزی که بی هم می شويم
يک به يک از جمع هم کم ميشويم
مي رسد روزی که ما در خاطرات
موجب خنديدن و غم می شويم
گاه گاهي يادِ ما کن عزيز
می رسد روزی که بی هم می شويم!

من زاده ی تنهایی طولانی ام ای عشق
سر سخت تر از آنچه که میدانی ام ای عشق

مغرورم و خـود ساخـته در عـالم خـاکی
من منتظرِ یک شبِ طوفانی ام ای عشق

Ava_Nesyan · 15/8/23

مادر به تو سوگند که در این خانه خاموش
افسانه شادی و خوشی گشته فراموش
تو نیستی و خانه دگر برده از هوش
قهقهه ی چشم پر از راز تورا دوش

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

مدیر آزمایشی تالار حقوق

کاربر ممتاز

مدیر آزمایشی تالار حقوق

کاربر ممتاز

عضو جدید انجمن

کاربر ممتاز

عضو جدید انجمن

مدیر آزمایشی تالار زبان

عضو جدید انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین