مشاعره با رباعیات خیام

paeez81 · 1/1/23

می نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست

moh@mad · 3/1/23

paeez81 گفت:
می نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست
هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست

تا راه قلندری نپویی نشود
رخساره بخون دل نشویی نشود

سودا چه پزی تا که چو دلسوختگان
آزاد به ترک خود نگویی نشود

matieh · 20/1/23

دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه اوفکندش اندر کم و کاست
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود
ور نیک نیامد این صور عیب که راست

moh@mad · 21/1/23

matieh گفت:
دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه اوفکندش اندر کم و کاست
گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود
ور نیک نیامد این صور عیب که راست

تا چند اسیر عقل هر روزه شویم
در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم

در ده تو بکاسه می از آن پیش که ما
در کارگه کوزه‌گران کوزه شویم

matieh · 23/1/23

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد نوشیدنی
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

moh@mad · 24/1/23

matieh گفت:
ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد نوشیدنی
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

بنگر ز صبا دامن گل چاک شده
بلبل ز جمال گل طربناک شده

در سایه گل نشین که بسیار این گل
در خاک فرو ریزد و ما خاک شده

Moubina · 25/1/23

moh@mad گفت:
بنگر ز صبا دامن گل چاک شده
بلبل ز جمال گل طربناک شده

در سایه گل نشین که بسیار این گل
در خاک فرو ریزد و ما خاک شده

هر سبزه که بر کنار جویی رسته‌ست

گویی ز لـ*ـب فرشته‌خویی رسته‌ست

پا بر سر سبزه تا به خواری ننهی

کآن سبزه ز خاک لاله‌رویی رسته‌ست

moh@mad · 25/1/23

Moubina گفت:
هر سبزه که بر کنار جویی رسته‌ست

گویی ز لـ*ـب فرشته‌خویی رسته‌ست

پا بر سر سبزه تا به خواری ننهی

کآن سبزه ز خاک لاله‌رویی رسته‌ست

تا زهره و مه در آسمان گشت پدید
بهتر ز می ناب کسی هیچ ندید

من در عجبم ز می‌فروشان کایشان
به زآن‌که فروشند چه خواهند خرید

Moubina · 25/1/23

moh@mad گفت:
تا زهره و مه در آسمان گشت پدید
بهتر ز می ناب کسی هیچ ندید

من در عجبم ز می‌فروشان کایشان
به زآن‌که فروشند چه خواهند خرید

در پردۀ اسرار کسی را ره نیست

زین تعبیه جان هیچ‌کس آگه نیست

جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست

می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست

moh@mad · 25/1/23

Moubina گفت:
در پردۀ اسرار کسی را ره نیست

زین تعبیه جان هیچ‌کس آگه نیست

جز در دل خاک هیچ منزلگه نیست

می خور که چنین فسانه‌ها کوته نیست

تا چند اسیر عقل هر روزه شویم
در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم

در ده تو بکاسه می از آن پیش که ما
در کارگه کوزه‌گران کوزه شویم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی