مشاعره با حرف ه

~XFateMeHX~ · 18/2/22

هیچ کس با من نیست

مانده ام تا به چه اندیشه کنم !

مانده ام در قفسِ تنهایی ،

در قفس می خوانم

چه غریبانه شبی است ،

شب تنهایی من...

~XFateMeHX~ · 18/2/22

هست دل عاشقان همچو دل مرغ از او
جز سخن عاشقی نکتۀ دیگر مپرس

~XFateMeHX~ · 18/2/22

همدم خار می‌شوم! بی کس و یار می‌شوم
بر سردار می‌شوم، باز مقابلم تویی!

~XFateMeHX~ · 18/2/22

هر نفس آهی و هر آینه اشکی شد

وضع این آب و هوا را به که باید گفت؟

~XFateMeHX~ · 18/2/22

هر شب از کویت مرا سر سرخوش و شیدا میکشند

چون سر زلفت بدوشم بیسرو پا میکشند

moh@mad · 20/2/22

~XFateMeHX~ گفت:
هر شب از کویت مرا سر سرخوش و شیدا میکشند

چون سر زلفت بدوشم بیسرو پا میکشند

هر نفسی شور عشق در دو جهان افکنی
آتش سودای خویش در دل و جان افکنی
جان و دل خسته را ز آرزوی خویشتن
گه به خروش آوری گه به فغان افکنی

~ĤaŊaŊeĤ~ · 20/2/22

همدم خار می شوم !بی کس و یار می شوم

بر سردار می شوم ، باز مقابلم تویی!

moh@mad · 21/2/22

حنانه سادات هاشمی گفت:
همدم خار می شوم !بی کس و یار می شوم

بر سردار می شوم ، باز مقابلم تویی!

هرکس به روز نیک مرا غمگسار شد
در روز بد مرا دژم روزگار شد

سـ*ـاقی توئی و ساده دلی بین که شیخ شهر
باور نمی کند که ملک میگسار شد

moh@mad · 22/2/22

Mahii گفت:
هر شب از حسرت ماهی، من و یک دامن اشک
تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

همی گردم به گرد هر سرایی
نمی‌یابم نشان دوست جایی

وگر یابم دمی بوی وصالش
نیابم نیز آن دم را بقایی

~ĤaŊaŊeĤ~ · 22/2/22

هر که در آتش سوداي تو امروز بسوخت
ظاهر آنست که فردا بود ايمن ز عذاب
...

هر که شد خاک نشين، برگ و بري پيدا کرد
سبز شد دانه، چو با خاک سري پيدا کرد

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی