مشاعره با کلمه‌ی درد

moh@mad · 18/12/21

حنانه سادات هاشمی گفت:
درد، حرف نیست

درد، نام دیگر من است

من چگونه خویش را صدا کنم؟

در درد شکی نیست که درمانی هست
با عشق یقین است که جانانی هست
احوال جهان چو دم به دم میگردد
شک نیست در این که حالگردانی هست

کوثر پورخضر · 18/12/21

من گرفتار و تو در بند رضای دگران
من ز درد تو هلاک و تو دوای دگران

moh@mad · 18/12/21

کوثر پورخضر گفت:
من گرفتار و تو در بند رضای دگران
من ز درد تو هلاک و تو دوای دگران

درد تنهایی درون استخوان پیچیده است
شرح درد از من مخواه این داستان پیچیده است

گفت دوری التیام دردهای عاشقی ست
نسخه ی ما را دلی نامهربان پیچیده است

~ĤaŊaŊeĤ~ · 11/1/22

دردهای من

گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست

درد مردم زمانه است

مردمی که چین پوستینشان

مردمی که رنگ روی آستینشان

مردمی که نام‌هایشان

جلد کهنه‌ی شناسنامه‌هایشان

درد می‌کند

من ولی تمام استخوان بودنم

لحظه‌های ساده‌ی سرودنم

درد می‌کند

:)NAHAL · 11/1/22

حنانه سادات هاشمی گفت:
دردهای من

گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست

درد مردم زمانه است

مردمی که چین پوستینشان

مردمی که رنگ روی آستینشان

مردمی که نام‌هایشان

جلد کهنه‌ی شناسنامه‌هایشان

درد می‌کند

من ولی تمام استخوان بودنم

لحظه‌های ساده‌ی سرودنم

درد می‌کند

صف پیشینه صافها خوردند
درد دردی به من رها کردند
درد دل را به درد بنشانم
درد بهتر که درد برجانم

moh@mad · 11/1/22

:)NAHAL گفت:
صف پیشینه صافها خوردند
درد دردی به من رها کردند
درد دل را به درد بنشانم
درد بهتر که درد برجانم

خوش است درد که باشد امید درمانش
دراز نیست بیابان که هست پایانش

نه شرط عشق بود با کمان ابروی دوست
که جان سپر نکنی پیش تیربارانش

~ĤaŊaŊeĤ~ · 11/1/22

درد مارا نیست درمان الغیاث
بحر مارا نیست پایان الغیاث

moh@mad · 11/1/22

حنانه سادات هاشمی گفت:
درد مارا نیست درمان الغیاث
بحر مارا نیست پایان الغیاث

کجا گوییم به کی گویم من از درد
کسی اینجاندیده دیده پردرد

سخن بامن نگفت هیچکس از درد
که کم دید درد کس این دیده سرخوش

~ĤaŊaŊeĤ~ · 11/1/22

دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته‌ی سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است

moh@mad · 11/1/22

حنانه سادات هاشمی گفت:
دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته‌ی سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است

من از طبیب و پرستار هر دو آزادم
دوای درد من این درد بی‌دوای من است

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

عضو تازه وارد انجمن

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین