مشاعره با حرف ر

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

روزها فکر من اینست و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

روی قبرم بنویسید مسافر بوده است

بنویسید که یک مرغ مهاجر بودهاست

بنویسید زمین کوچه ی سرگردانیاست

او در این معبر پرحادثه عابر بودهاست

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن

ترک من خراب شب گرد مبتلا کن

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها

خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام

با خبر باش که در حسرت دیدار تو ام

گفته بودی که طبیب دل هر بیماری

پس طبیب دل من باش که بیمار تو ام

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

راه دل و عقل دو تاست!

دل ایمان می خواهد و

عقل دلیل

دلیل در پی راه هایست برای اثبات

که شاید

به انکار هم برسد

اما ایمان خود نماد اثبات است..

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

روی لـ*ـب های تو وقتی ردی از لبخند نیست

در وجودم سنگ روی سنگ دیگر بند نیست

اخم هایت را کمی وا کن که تاب آوردنش

در توان شانه های خسته ی الوند نیست

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

رضوان نداشت منصب دربانی بهشت

روزی که من ریاض ترا باغبان شدم

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

راهی به خدا دارد خلوتگه تنهایی…

آنجا که روی از خود ، آنجا که به خود آیی…

هر جا که سری بردم در پرده تو را دیدم…

تو پرده نشینی و من گمشده هر جایی…

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

رضوان و بهشت و حور و عین را

بی روی تو جاودان نخواهم

~ShaHRiyAr~ · 30/8/21

رفتم ز درت ز جور، بیش از پیشت

از طعن رقیب گبر کافر کیشت

پیش تو سپردم این دل غمزده‌ام

کی باشدم آنکه جان سپارم پیشت

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی