مشاعره با اشعار فردوسی

moh@mad · 27/7/21

Alone.wolf گفت:
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود

دهم جان گر از دل به من بنگری
کنم خاک تن تا تو پی بسپری

Alone.wolf · 27/7/21

moh@mad گفت:
دهم جان گر از دل به من بنگری
کنم خاک تن تا تو پی بسپری

یک فارسی بود هشیار نام
که بر چرخ کردی به دانش لگام

moh@mad · 27/7/21

Alone.wolf گفت:
یک فارسی بود هشیار نام
که بر چرخ کردی به دانش لگام

مکن شهریارا جوانی مکن
چنین بر بلا کامرانی مکن
دل ما مکن شهریارا نژند
میاور به جان خود و من گزند

Alone.wolf · 27/7/21

moh@mad گفت:
مکن شهریارا جوانی مکن
چنین بر بلا کامرانی مکن
دل ما مکن شهریارا نژند
میاور به جان خود و من گزند

دانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست
هنر نزد ایرانیان است و بــس
ندادند شـیر ژیان را بکس

Alone.wolf · 27/7/21

moh@mad گفت:
مکن شهریارا جوانی مکن
چنین بر بلا کامرانی مکن
دل ما مکن شهریارا نژند
میاور به جان خود و من گزند

دانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست
هنر نزد ایرانیان است و بــس
ندادند شـیر ژیان را بکس

moh@mad · 27/7/21

Alone.wolf گفت:
دانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست
هنر نزد ایرانیان است و بــس
ندادند شـیر ژیان را بکس

سر راستی دانش ایزیدیست
چو دانستیش زو نترسی، بدیست

paeez81 · 31/7/21

ترا از دو گیتی برآورده‌اند

به چندین میانجی بپرورده‌اند

Alone.wolf · 8/8/21

paeez81 گفت:
ترا از دو گیتی برآورده‌اند

به چندین میانجی بپرورده‌اند

دگر آن که دارد ز یزدان سپاس
بود دانشی مرد نیکی شناس
به دانش فزای و به یزدان گرای
که او باد جان ترا رهنمای

moh@mad · 12/8/21

Alone.wolf گفت:
دگر آن که دارد ز یزدان سپاس
بود دانشی مرد نیکی شناس
به دانش فزای و به یزدان گرای
که او باد جان ترا رهنمای

یکی داستانست پر آب چشم
دل نازک از رستم آید بخشم
برین داستان من سخن ساختم
به کار سیاووش پرداختم

paeez81 · 20/8/21

میاسای از آموختن یک زمان
ز دانش میفکن دل اندر گمان

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی