مشاعره با اشعار مولانا

~BAHAR.SH~ · 27/10/20

مهتا گفت:
تــا هـمــاره دوســت بینی در نظــر

در دلت نـایــد ز کین نـاخوش صور

با ر پیدا نکردم

در دست هر که هست ز خوبی قراضه‌هاست

آن معدن ملاحت و آن کانم آرزوست

niloofar.H · 27/10/20

تا که دانش گم کند مر راه را
تا که عاقل بشکند فرهنگ را

~BAHAR.SH~ · 27/10/20

niloofar.H گفت:
تا که دانش گم کند مر راه را
تا که عاقل بشکند فرهنگ را

ای ابر خوش باران بیا وی سرخوشی یاران بیا!
وی شاه طراران بیا مستان سلامت می‌کنند

niloofar.H · 27/10/20

در هوایت بی قرارم روز و شب
سر ز پایت بر ندارم روز و شب

~BAHAR.SH~ · 27/10/20

niloofar.H گفت:
در هوایت بی قرارم روز و شب
سر ز پایت بر ندارم روز و شب

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست

بگشای لـ*ـب که قند فراوانم آرزوست

niloofar.H · 27/10/20

تو نیکی می کــن و در دجلــه انـداز
کــه ایــزد در بیــابــانت دهــد بـاز

~BAHAR.SH~ · 27/10/20

niloofar.H گفت:
تو نیکی می کــن و در دجلــه انـداز
کــه ایــزد در بیــابــانت دهــد بـاز

زین همرهان سست عناصر دلم گرفت

شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

niloofar.H · 27/10/20

تا که آب از عکس تو گوهر شود
تا که آتش واهلد مر جنگ را

~BAHAR.SH~ · 27/10/20

niloofar.H گفت:
تا که آب از عکس تو گوهر شود
تا که آتش واهلد مر جنگ را

این نان و آب چرخ چو سیل‌ست بی‌وفا

من ماهیم نهنگم عمانم آرزوست

niloofar.H · 27/10/20

تا نیابم آنچه در مغز من است
یک زمانی سر نخارم روز و شب

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی