مشاعره با کلمه

moh@mad · 12/10/20

مهتا گفت:
رب
یا رب از دلهای ما نور محبت را مگیر
این تحمع این توسل این ارادت را مگیر

محبت

از محبت تلخها شیرین شود
از محبت مسها زرین شود
از محبت دردها صافی شود
از محبت دردها شافی شود
از محبت مرده زنده می‌کنند
از محبت شاه بنده می‌کنند
این محبت هم نتیجهٔ دانشست
کی گزافه بر چنین تختی نشست

parädox · 12/10/20

moh@mad گفت:
محبت

از محبت تلخها شیرین شود
از محبت مسها زرین شود
از محبت دردها صافی شود
از محبت دردها شافی شود
از محبت مرده زنده می‌کنند
از محبت شاه بنده می‌کنند
این محبت هم نتیجهٔ دانشست
کی گزافه بر چنین تختی نشست

شیرین
گفتی غزل بگو!چ بگویم؟ مجال کو؟
شیرین من برای غزل شور و حال کو؟

moh@mad · 12/10/20

مهتا گفت:
شیرین
گفتی غزل بگو!چ بگویم؟ مجال کو؟
شیرین من برای غزل شور و حال کو؟

غزل

به دوش خویش کشیدم نگفته‌هایم را
که در گلوی غزل بشکنم صدایم را
سوار موج خیالم کنار شب‌بوها
دلم خوش است که بوییده‌ام خدایم را

parädox · 12/10/20

moh@mad گفت:
غزل

به دوش خویش کشیدم نگفته‌هایم را
که در گلوی غزل بشکنم صدایم را
سوار موج خیالم کنار شب‌بوها
دلم خوش است که بوییده‌ام خدایم را

خدا
تا خدا بنده نواز است به خلقش چ نیاز؟
میکشم ناز یکی تا به همه ناز کنم..

moh@mad · 12/10/20

مهتا گفت:
خدا
تا خدا بنده نواز است به خلقش چ نیاز؟
میکشم ناز یکی تا به همه ناز کنم..

بنده

فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

parädox · 12/10/20

moh@mad گفت:
بنده

فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

آزاد
ازاد شو از بند خویش زنجیر را باور نکن
اکنون زمان زندگیست تاخیر را باور نکن

moh@mad · 12/10/20

مهتا گفت:
آزاد
ازاد شو از بند خویش زنجیر را باور نکن
اکنون زمان زندگیست تاخیر را باور نکن

زنجیر
خوش آن روزی که زنجیر جنون بر پای من باشد
به هر جا پا نهم از بیخودی غوغای من باشد
خوش ان عشقی که در کوی جنونم خسروی بخشد
جهان پر لشکر از اشک جهان پیمای من باشد

Haniyeh83_a · 12/10/20

moh@mad گفت:
بنده

فاش می‌گویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

آزاد
آزاد میشوم از قفس همچو پروانه
جهان ندارد برای نگه داشتنم بهانه

moh@mad · 12/10/20

Haniyeh83_a گفت:
آزاد
آزاد میشوم از قفس همچو پروانه
جهان ندارد برای نگه داشتنم بهانه

قفس

طوطی ما که به غیر از قفس تنگ ندید
این زمان بال فشان بر سر تنگ شکر است
بشتابید و به مجروح کهن مژده برید
که طبیب آمد و در چارهٔ ریش جگر است

parädox · 12/10/20

moh@mad گفت:
زنجیر
خوش آن روزی که زنجیر جنون بر پای من باشد
به هر جا پا نهم از بیخودی غوغای من باشد
خوش ان عشقی که در کوی جنونم خسروی بخشد
جهان پر لشکر از اشک جهان پیمای من باشد

اشک
اشکم ولی به پای عزیزان چکیده ام
خارم ولی به سایه گل ارمیده ام

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

اخراج شده

کاربر ممتاز

اخراج شده

کاربر ممتاز

اخراج شده

کاربر ممتاز

عضو تازه وارد انجمن

کاربر ممتاز

اخراج شده

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین