مشاعره با اشعار مولانا

moh@mad · 6/10/20

SAEEDEH گفت:
شب همه تا سحر تو را من به دعا بخواستم
تا به چه شیوه‌ها تو را من ز خدا بخواستم

ما را به خود کردی رها شرمی نکردی از خدا

اکنون بیا در کوی ما آن دل که بردی باز ده

SAEEDEH.T · 7/10/20

moh@mad گفت:
ما را به خود کردی رها شرمی نکردی از خدا

اکنون بیا در کوی ما آن دل که بردی باز ده

هر که را جامه ز عشقی چاک شد
او ز حرص و جمله عیبی پاک شد

*KhatKhati* · 7/10/20

SAEEDEH گفت:
هر که را جامه ز عشقی چاک شد
او ز حرص و جمله عیبی پاک شد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

SAEEDEH.T · 7/10/20

*KhatKhati* گفت:
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

*KhatKhati* · 7/10/20

SAEEDEH گفت:
دانی که چرا سر نهان با تو نگویم؟
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

SAEEDEH.T · 7/10/20

*KhatKhati* گفت:
یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

از دوست به يادگار دردي دارم
کان درد به هزار درمان ندهم

*KhatKhati* · 7/10/20

SAEEDEH گفت:
از دوست به يادگار دردي دارم
کان درد به هزار درمان ندهم

مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

mrymsd · 7/10/20

*KhatKhati* گفت:
مرده بودم زنده شدم گریه بودم خنده شدم
دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را بر ریز بر جان ساقیا

*KhatKhati* · 7/10/20

mrymsd گفت:
من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را بر ریز بر جان ساقیا

ای دهنده عقل ها فریاد رس
تا نخواهی تو نخواهد هیچکس

moh@mad · 7/10/20

*KhatKhati* گفت:
ای دهنده عقل ها فریاد رس
تا نخواهی تو نخواهد هیچکس

سرمایهٔ عقل سر دیوانگیست
دیوانهٔ عشق مرد فرزانگیست
آنکس که شد آشنای دل از ره درد
با خویشتنش هزار بیگانگیست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی