مشاعره

Narges_Alioghli · 25/4/20

SHADOW گفت:
یاران چه غریبانه رفتند از این خانه
هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه

همتای بت من به جهان هیچ بتی نیست
هر بت که بدین نقش بود من بپرستم

Asal_Zinati · 25/4/20

Narges_Alioghli گفت:
همتای بت من به جهان هیچ بتی نیست
هر بت که بدین نقش بود من بپرستم

مرغ دل من چو ترک این دانه گرفت
انصاف بده که نیک مردانه گرفت

Narges_Alioghli · 25/4/20

SHADOW گفت:
مرغ دل من چو ترک این دانه گرفت
انصاف بده که نیک مردانه گرفت

ترسم از چشم خوشت غافل نگاهی سر زند
وز دل بی‌طاقت من اشک و آهی سر زند

Asal_Zinati · 25/4/20

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

Narges_Alioghli · 25/4/20

SHADOW گفت:
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

دردناک است که در دام شغال افتد شیر
یا که محتاج فرومایه شود مرد کریم

Asal_Zinati · 25/4/20

مرد آن کوزه‌گر بی‌نوای عاشق
لیکن که می‌تواند برود جای او؟

Narges_Alioghli · 25/4/20

SHADOW گفت:
مرد آن کوزه‌گر بی‌نوای عاشق
لیکن که می‌تواند برود جای او؟

وضع زمانه قابل دیدن دوباره نیست
رو بر نکرد هر که از این خاکدان گذشت

Saray · 25/4/20

دستم بگرفت و پا به پا برد
تا شیوه ی راه رفتن اموخت

moh@mad · 25/4/20

تا چند به شادی می غمهای تو نوشم
از خلق جهان کسوت سودای تو پوشم
هر چند که زلفت دل من گوش ندارد
من سلسلهٔ زلف ترا حلقه بگوشم

A...A · 25/4/20

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم (:

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی