...بال پروازم را
کسی اینجا پشت پنجره های زنگار گرفته تصویر باران می کشد
کسی اینجا روی حروف سفید دفتر خاطراتم خط سیاه می کشد
و من می ترسم از اینهمه فریاد بی صدا که در تنگنای اتاق نم گرفته ام به جانم می پاشد
و حالا وقت یک فرار است از هجوم نابرابر تنهایی و من – من و تنهایی
#سیمین_بهبانی