رمان این مرد ویران است | سنآتور[SheRviN DoKhT] کاربر انجمن رمان ۹۸

SheRviN DoKhT · 8/8/18

بولینگ،یک مشت جنس مذکر کنار هم جمع شده و توپ را به سمت ده عدد شیشه شیر پرتاب می کردند...تنها برداشتی که می توانستم در آن لحظه از بولینگ داشته باشم ، همین بود.کیاوش سریع کت اسپرتش را در آورد و به سمت یک میز قرمز رنگ که شبیه پذیرش بود، رفت.آرنجش را به میز تکیه داد و گفت:
- سامیار...کوشی دادا؟
انتظار داشتم سامیار یک پسر تقریبا هم قد و هم...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

سعی کردم با نگاه کردن، حداقل چیزی که می توانم را بفهمم؛ اما متاسفانه پرتاب بولینگ قلق داشت که من از فهمیدن آن قلق، عاجز بودم.کیاوش دستش را عقب کشید و بعد با تمام توان روی صفحه رها کرد.توپ به آن اجسام گلابی مانند برخورد کرد و صفحه ای پائین آمد:10!
و این یعنی که کیاوش توانسته بود همه ی آنها را بیندازد! کیاوش جلو آمد و رو به من گفت:
-...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

جلوتر رفتم که کیاوش با دیدنم گفت:
- تازه باید برای سیما هم بخری.
پسر به سمت من برگشت.آه این بنده خدا هم مانند من عجب قیافه ی ساده ای دارد! مانند من یک قیافه ی بی نمکِ سردِ خسته کننده ی تکراری.قیافه ام به هیچ عنوان،خاص نبود. فِیک برابر اصلم در بازار ریخته بود!آن وقت با این قیافه ی نزار سام می گفت:
- عاشق چهره ی شیطون و بی مانند مامانت...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

و بعد بولینگ را برداشت.دوست داشتم بزنم بیخ گوش کیاوش تا دهانش را.ببندد . ان شاء الله که می بازد و ضایع می‌شود.کیاوش در یک سمت و دماوند در یک سمت دیگر.هر دو تایشان بولینگ را محکم گرفتند.همزمان دستهایشان را عقب کشیدند و به سمت جلو پرتاب کردند.صد رحمت به کیاوش؛این دماوند و افاده هایش را کجای دلم می گذاشتم؟! پرستیژش مرا کشته است.کیاوش و...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

دماغم را بین دو انگشتش گرفت و کمی کشید که اخم هایم در هم فرو رفتند:
- نه خانم کوچولو.فقط خواستم بگم فکر نکن خیلی باهوشی.
و چشمکی زد و گفت:
- آدم خوب نیست باباش رو بذاره سرکار.اونم یه بابایی مثل سام که فکر می کنه همه ی آدما قدیسه ان.
پوزخندی زدم:
- تو که از این اخلاق سام ضرر ندیدی.برعکس،به نفعت هم بوده؛اینطور نیست؟
در لفافه به البرز...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

از بولینگ بیرون زدیم. دماوند هم همراهمان آمد. بعد از دیدن البرز،کمی گرفته شده بود که این اساساً برای من و کیاوش مهم نبود. می توانم اعتراف کنم بستنی ورزشکاری بهترین بستنی عمرم بود. تازه آن بستنی با آن حجم زیادش را تمام کردم. دماوند که اصلا نخورد و خرچران عزیز،علاوه بر سهم خودش،بستنی دماوند را هم نوش جان کرد.کیاوش به سمت دماوند چرخید و...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

از مرام و معرفت کیاوش خوشم می آمد. اینکه نمی گذاشت دلم از او چرکین شود، خوب بود.با اصرارش قبول کردم و بالاخره من و دماوند کوتاه آمدیم و هر سه تایی مان به سمت اسپورتیج به راه افتادیم.برایم مهم نبود اما صرفا جهت تلافی،به قدم هایم سرعت بخشیدم و در جلو را باز کردم و نشستم.دیدم که دماوند بی خیال عقب نشست.خب اشکال ندارد.مثل اینکه عزیزکمان...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

موهایم را زیر کلاه بوقی پنهان کرده بودم،کت اسپرت دماوند را هم روی جین مشکی رنگم پوشیده بودم و ردِ دو انگشت قرمز روی گونه ام خودنمایی می کرد.اینکه چطور دماوند کتش را به من داده بود،نقشه ها و زبان بازی های کیاوش باعثش شده بود. البته هوا سرد نبود.کیاوش یک پارچه ی بزرگ قرمز رنگ را روی گردنش پیچانده بود، پلیورش را هم با یک تی شرت آستین...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

دماوند به سمت جلو نگاه کرد. بازی شروع شد. تیم های قرمز سمت راست و آبی سمت چپ...دماوند در میان ما که همه قرمز رنگ بودیم، مانند تافته ی جدا بافته بود.صدا،صدا را نمی شنید.من و دما و کیا بی وقفه شیپور می زدیم و من قاه قاه می خندیدم.گوش هایم کر شده بودند؛ اما مهم نبود.مهم هیجان بود.آنقدر تنه به من خورد که له شدم. جا نبود و در شرایط سختی...

SheRviN DoKhT · 9/8/18

ثانیه های پایانی بازی...استرس من و کیاوش...امیدواری دما... شادی و شور بقیه ی تماشاچی ها که در این لحظه ی حساس به سکوت تبدیل شده بود...چشم های گرد شده ی من...صدای کوبش قلبم....همگی ختم شدند به فریاد هوادارانِ آبی ها:
- گُل !
سوت پایانی بازی و من شرط را باختم! کیاوش و تمام هوادارانِ قرمز، با ناراحتی به صحنه خیره بودند و دماوند که تنها...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

نویسنده انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین