M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 25,243
- امتیاز واکنش
- 64,123
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 272 روز 9 ساعت 46 دقیقه
معنا و مفهوم ISO در عکاسی چیست؟
ISOیکی از سه ضلع مثلث عکاسی است. دو ضلع دیگر آن مربوط به سرعت شاتر و همچنین نسبت کانونی لنز دوربین می‌شود. هر عکاسی برای شروع و قدم گذاشتن در این عرصه می‌بایست معنا و مفهوم این شاخصه را بداند.
از این رو می‌تواند با استفاده از ابزار موجود بهترین تصاویر ممکن را با بالاترین کیفیت ممکن به ثبت برساند. از آن جایی که این مقاله در سطح مبتدی آموزشی است سعی داریم از اساس مفهوم ISO را برایتان به طور کامل شرح دهیم. پس بدین منظور در ادامه همراه باشید؛
البته در ابتدای کار می‌بایست آشنایی کافی در مورد نحوه و ساز و کار انجام عملیات عکاسی توسط یک دوربین عکاسی DSLR داشته باشید. از این رو بدین منظور پیشنهاد می‌شود مقاله “همه چیز درباره سیستم فوکوس خودکار تشخیص فاز (Phase Detection)” را مطالعه نمایید تا در مورد مکانیسم مربوط به هدایت نور در دوربین‌های DSLR اطلاعات کافی و جامعی را بدست آورید.
ISO (ایزو) چیست؟
به زبان ساده ISO (ایزو) به معنای میزان حساسیت حسگر یا سنسور دوربین به میزان نور موجود در محیط است. اعداد پایین ISO به معنای کاهش حساسیت سنسور به نور بوده و برخلاف آن اعداد بزرگتر نیز با حساسیت‌های بالای نور تعبیر می‌گردد. اما در این میان آن بخشی از دوربین که این شاخصه و میزان آن را تغییر می‌دهد، حسگر است.
حسگر یا همان سنسور دوربین همان عاملی است که نور محیط را به اطلاعات الکتریکی تبدیل کرده و از این رو گران قیمت‌ترین بخش یک دوربین DSLR نیز به حساب می‌آید.
زمانی که یک عکاس در محیطی با شرایط نوری ضعیف همانند شب یا تاریکی قرار می‌گیرد از آن جایی که میزان نور محیط بسیار کم است در نتیجه یکی از راه‌های افزایش نوردهی در تصاویر افزایش میزان حساسیت سنسور یا همان ISO است. البته این موضوع اکثرا زمانی کاملا ضروری است که از فلاش دوربین استفاده نشود.
البته بهتر است بدانید که افزایش میزان حساسیت حسگر یا ISO باعث ایجاد نویز تصویر یا همان دانه‌دار شدن عکس‌ها خواهد شد. در واقع در کنار یک مزیت، می‌بایست هزینه‌ای این چنینی را نیز بپردازید.
به منظور فهم و درک مطالب فوق شاید بهتر باشد نگاهی به تصویر زیر بیندازید:
همان طور که در تصاویر بالا مشاهده می‌کنید، تفاوت بسیار آشکار است. در تصویر سمت راست که از میزان ایزو ۳۲۰۰ استفاده شده است شاهد افزایش میزان نویز تصویر هستیم. اما این در حالی است که در تصویر سمت چپ به دلیل انتخاب درست میزان ایزو که برابر با ۲۰۰ واحد است، تقریبا نویز خاصی در آن دیده نمی‌شود.
هر دوربینی دارای حداقل میزان حساسیت سنسور یا Base ISO است که باعث می‌شود تصاویر با حداقل میزان نویز تصویر و البته حداکثر میزان کیفیت پدید آیند. برای مثال دوربین D5300 شرکت نیکون دارای حداقل میزان ایزو 100 است که در صورت انتخاب آن تصاویر با بالاترین کیفیت ممکن (کمترین میزان نویز تصویر) پدید خواهند آمد.
البته بهتر است بدانید که این میزان از ایزو را معمولا نمی‌توانید در حالت عادی استفاده کنید. در حقیقت هنگامی که در مود خودکار عکاسی می‌کنید این میزان کمتر توسط پردازشگر دوربین انتخاب می‌شود زیرا باعث کاهش نوردهی نهایی تصویر خواهد شد. هر چند در حالت دستی می‌توانید آن را انتخاب نماید. البته می‌بایست به منظور جبران میزان نوردهی اعدد مربوط به دو شاخصه دیگر را نیز به بهترین شکل ممکن انتخاب کنید تا از این رو نوردهی عکس‌ها جبران گردد.
اگر یک دوربین DSLR را در دست نگه داشته و بر روی یکی از حالت‌های دستی آن قرار بگیرید می‌توانید حساسیت‌های مختلف را مشاهده نمایید. اعداد مربوط به حساسیت‌ها معمولا با فاصله خاصی با یکدیگر قرار داشته و از این رو نیاز به زحمت کشیدن جهت تنظیم حساسیت بر روی عدد خاصی نیست.
برای مثال ممکن است در یک دوربین در بخش ایزو به ترتیب اعداد ۱۰۰, ۲۰۰, ۴۰۰, ۸۰۰, ۱۶۰۰, ۳۲۰۰, ۶۴۰۰ را مشاهده کنید. اما نکته مهم در این بخش مربوط به این موضوع می‌شود که میزان حساسیت در ایزو ۲۰۰ دو برابر ایزو ۱۰۰ است. به همین صورت با انتخاب ایزو ۴۰۰، میزان حساسیت سنسور به نور نسبت به ایزو ۱۰۰ به میزان چهار برابر افزایش خواهد یافت.
در نتیجه در ایزو ۱۶۰۰ میزان حساسیت سنسور در این دوربین نسبت به نور محیط ۱۶ برابر حداقل میزان ایزو آن خواهد بود. اما ایزو ۱۶۰۰ یا همان ۱۶ برابر حساسیت بیشتر سنسور به نور به چه معنا است؟ این مورد به آن معنا است که اگر برای ثبت یک عکس با ایزو ۱۰۰، سرعت شاتر یک ثانیه مناسب باشد، زمانی که ایزو ۱۶۰۰ را انتخاب می‌کنید، ۱۶ بار زمان، به منظور ثبت آن عکس در شرایط یکسان کاهش خواهد یافت.
به جهت درک بیشتر این موضوع می‌توانید به بخش زیر توجه نمایید:
ایزو ۱۰۰ – ۱ ثانیه
ایزو ۲۰۰ – ۱/۲ ثانیه
ایزو ۴۰۰ – ۱/۴ ثانیه
ایزو ۸۰۰ – ۱/۸ ثانیه
ایزو ۱۶۰۰ – ۱/۱۶ ثانیه
ایزو ۳۲۰۰ – ۱/۳۲ ثانیه
با توجه به مثال بالا اگر دوربین شما به منظور ثبت یک عکس در شرایط خاص به یک ثانیه نیاز داشته باشد و آن تصویر را با ایزو ۱۰۰ ثبت کند، در صورت ثابت ماندن نسبت کانونی، اگر در همین شرایط نوری دوربین بخواهد با ایزو ۸۰۰ عکس بگیرد می‌بایست سرعت شاتر بر روی ۱/۸ ثانیه یا همان ۱۲۵ میلی ثانیه تنظیم شود تا همان نوردهی دوباره تگرار شود.
البته بهتر است بدانید که این دو حالت از نظر ظاهر عکس نهایی می‌توانند کاملا با یکدیگر متفاوت باشند.
برای مثال هنگامی که سوژه در حال حرکت باشد می‌بایست به منظور عدم ایجاد تاری در سوژه حرکت کننده از سرعت‌های شاتر سریع استفاده نمایید.
ISOیکی از سه ضلع مثلث عکاسی است. دو ضلع دیگر آن مربوط به سرعت شاتر و همچنین نسبت کانونی لنز دوربین می‌شود. هر عکاسی برای شروع و قدم گذاشتن در این عرصه می‌بایست معنا و مفهوم این شاخصه را بداند.
از این رو می‌تواند با استفاده از ابزار موجود بهترین تصاویر ممکن را با بالاترین کیفیت ممکن به ثبت برساند. از آن جایی که این مقاله در سطح مبتدی آموزشی است سعی داریم از اساس مفهوم ISO را برایتان به طور کامل شرح دهیم. پس بدین منظور در ادامه همراه باشید؛
البته در ابتدای کار می‌بایست آشنایی کافی در مورد نحوه و ساز و کار انجام عملیات عکاسی توسط یک دوربین عکاسی DSLR داشته باشید. از این رو بدین منظور پیشنهاد می‌شود مقاله “همه چیز درباره سیستم فوکوس خودکار تشخیص فاز (Phase Detection)” را مطالعه نمایید تا در مورد مکانیسم مربوط به هدایت نور در دوربین‌های DSLR اطلاعات کافی و جامعی را بدست آورید.
ISO (ایزو) چیست؟
به زبان ساده ISO (ایزو) به معنای میزان حساسیت حسگر یا سنسور دوربین به میزان نور موجود در محیط است. اعداد پایین ISO به معنای کاهش حساسیت سنسور به نور بوده و برخلاف آن اعداد بزرگتر نیز با حساسیت‌های بالای نور تعبیر می‌گردد. اما در این میان آن بخشی از دوربین که این شاخصه و میزان آن را تغییر می‌دهد، حسگر است.
حسگر یا همان سنسور دوربین همان عاملی است که نور محیط را به اطلاعات الکتریکی تبدیل کرده و از این رو گران قیمت‌ترین بخش یک دوربین DSLR نیز به حساب می‌آید.
زمانی که یک عکاس در محیطی با شرایط نوری ضعیف همانند شب یا تاریکی قرار می‌گیرد از آن جایی که میزان نور محیط بسیار کم است در نتیجه یکی از راه‌های افزایش نوردهی در تصاویر افزایش میزان حساسیت سنسور یا همان ISO است. البته این موضوع اکثرا زمانی کاملا ضروری است که از فلاش دوربین استفاده نشود.
البته بهتر است بدانید که افزایش میزان حساسیت حسگر یا ISO باعث ایجاد نویز تصویر یا همان دانه‌دار شدن عکس‌ها خواهد شد. در واقع در کنار یک مزیت، می‌بایست هزینه‌ای این چنینی را نیز بپردازید.
به منظور فهم و درک مطالب فوق شاید بهتر باشد نگاهی به تصویر زیر بیندازید:
همان طور که در تصاویر بالا مشاهده می‌کنید، تفاوت بسیار آشکار است. در تصویر سمت راست که از میزان ایزو ۳۲۰۰ استفاده شده است شاهد افزایش میزان نویز تصویر هستیم. اما این در حالی است که در تصویر سمت چپ به دلیل انتخاب درست میزان ایزو که برابر با ۲۰۰ واحد است، تقریبا نویز خاصی در آن دیده نمی‌شود.
هر دوربینی دارای حداقل میزان حساسیت سنسور یا Base ISO است که باعث می‌شود تصاویر با حداقل میزان نویز تصویر و البته حداکثر میزان کیفیت پدید آیند. برای مثال دوربین D5300 شرکت نیکون دارای حداقل میزان ایزو 100 است که در صورت انتخاب آن تصاویر با بالاترین کیفیت ممکن (کمترین میزان نویز تصویر) پدید خواهند آمد.
البته بهتر است بدانید که این میزان از ایزو را معمولا نمی‌توانید در حالت عادی استفاده کنید. در حقیقت هنگامی که در مود خودکار عکاسی می‌کنید این میزان کمتر توسط پردازشگر دوربین انتخاب می‌شود زیرا باعث کاهش نوردهی نهایی تصویر خواهد شد. هر چند در حالت دستی می‌توانید آن را انتخاب نماید. البته می‌بایست به منظور جبران میزان نوردهی اعدد مربوط به دو شاخصه دیگر را نیز به بهترین شکل ممکن انتخاب کنید تا از این رو نوردهی عکس‌ها جبران گردد.
اگر یک دوربین DSLR را در دست نگه داشته و بر روی یکی از حالت‌های دستی آن قرار بگیرید می‌توانید حساسیت‌های مختلف را مشاهده نمایید. اعداد مربوط به حساسیت‌ها معمولا با فاصله خاصی با یکدیگر قرار داشته و از این رو نیاز به زحمت کشیدن جهت تنظیم حساسیت بر روی عدد خاصی نیست.
برای مثال ممکن است در یک دوربین در بخش ایزو به ترتیب اعداد ۱۰۰, ۲۰۰, ۴۰۰, ۸۰۰, ۱۶۰۰, ۳۲۰۰, ۶۴۰۰ را مشاهده کنید. اما نکته مهم در این بخش مربوط به این موضوع می‌شود که میزان حساسیت در ایزو ۲۰۰ دو برابر ایزو ۱۰۰ است. به همین صورت با انتخاب ایزو ۴۰۰، میزان حساسیت سنسور به نور نسبت به ایزو ۱۰۰ به میزان چهار برابر افزایش خواهد یافت.
در نتیجه در ایزو ۱۶۰۰ میزان حساسیت سنسور در این دوربین نسبت به نور محیط ۱۶ برابر حداقل میزان ایزو آن خواهد بود. اما ایزو ۱۶۰۰ یا همان ۱۶ برابر حساسیت بیشتر سنسور به نور به چه معنا است؟ این مورد به آن معنا است که اگر برای ثبت یک عکس با ایزو ۱۰۰، سرعت شاتر یک ثانیه مناسب باشد، زمانی که ایزو ۱۶۰۰ را انتخاب می‌کنید، ۱۶ بار زمان، به منظور ثبت آن عکس در شرایط یکسان کاهش خواهد یافت.
به جهت درک بیشتر این موضوع می‌توانید به بخش زیر توجه نمایید:
ایزو ۱۰۰ – ۱ ثانیه
ایزو ۲۰۰ – ۱/۲ ثانیه
ایزو ۴۰۰ – ۱/۴ ثانیه
ایزو ۸۰۰ – ۱/۸ ثانیه
ایزو ۱۶۰۰ – ۱/۱۶ ثانیه
ایزو ۳۲۰۰ – ۱/۳۲ ثانیه
با توجه به مثال بالا اگر دوربین شما به منظور ثبت یک عکس در شرایط خاص به یک ثانیه نیاز داشته باشد و آن تصویر را با ایزو ۱۰۰ ثبت کند، در صورت ثابت ماندن نسبت کانونی، اگر در همین شرایط نوری دوربین بخواهد با ایزو ۸۰۰ عکس بگیرد می‌بایست سرعت شاتر بر روی ۱/۸ ثانیه یا همان ۱۲۵ میلی ثانیه تنظیم شود تا همان نوردهی دوباره تگرار شود.
البته بهتر است بدانید که این دو حالت از نظر ظاهر عکس نهایی می‌توانند کاملا با یکدیگر متفاوت باشند.
برای مثال هنگامی که سوژه در حال حرکت باشد می‌بایست به منظور عدم ایجاد تاری در سوژه حرکت کننده از سرعت‌های شاتر سریع استفاده نمایید.
ایزو در عکاسی چیست؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
