بایدها و نبایدهای فرزندخواندگی

~NIKA~ · 15/7/23

پيغمبر صلى الله عليه وآله در برابر اعتراضات شديد مردم و در دفاع از عمل خود فرمودند: من پسرى ندارم تا عروس داشته باشم و چون زيد فرزند صلبى من نيست، خرق عادت نشده و در نتيجه با عروس خود ازدواج نكرده‏ ام; چرا كه فرزندخوانده فرزند نيست. آيه كريمه 40 از سوره احزاب در اين زمينه مى‏ فرمايد: «ما كان محمد ابا احد من رجالكم و لكن رسول‏الله و خاتم النبيين و كان الله بكل شى‏ء عليما» و همچنين در آيه 4 همان سوره ذكر شده است: «...ما جعل ادعيائكم ابنائكم ذلكم قولكم بافواهكم و الله يقول الحق و هو يهدى السبيل‏» و در آيه 5 همين سوره چنين آمده است: «ادعوهم لابائهم هو اقسط عند الله فان لم تعلموا آبائهم فاخوانكم فى الدين و مواليكم...». در دو آيه اخير تصريح شده كه فرزندخواندگان شما فرزند واقعى و صلبى شما نيستند و آنچه شما مى‏ گوييد و چنين طفلى را فرزند خود يا ديگران مى‏ ناميد، واقعيت ندارد.

بايد فرزندخوانده ‏ها را به نام پدران واقعى آنها بناميد كه درست و واقعيت همين است و اگر پدر آنها مشخص نباشد، اين گونه افراد برادران دينى و دوستان و ياوران شما تلقى مى‏ گردند.در آيه 37 همين سوره ازدواج با مطلقه يا بيوه فرزندخوانده مباح و مجاز شمرده شده است.

با توجه به آنچه گفته شد، ممكن است تصور شود كه فرزندخواندگى در اسلام به طور كلى منسوخ شده است، ولى به نظر مى‏ رسد با توجه به دلايل زير برداشت فوق مخدوش است: اولا: در حقوق اسلام فرزندخواندگى و داشتن فرزندخوانده ممنوع نشده و نمى‏ توان دليل محكمى بر ممنوعيت آن ارائه كرد. ثانيا: آيات 4 و 37 سوره احزاب در مقام بيان واقعيت است تا آنچه خلاف حقيقت در ذهن مردم نسبت‏به فرزندان واقعى و فرزندخواندگان به وجود آمده بود تفكيك و متمايز گردد و تفاوت دو نوع فرزند روشن شود; لذا شارع در مقام الغاء فرزندخواندگان نبوده است. ثالثا: اگر با توجه به آيات 4 و 37 مذكور، ترديدى در اباحه و حرمت فرزندخواندگى به وجود آيد، طبق قاعده عقلى و شرعى اصالة الاباحه، داشتن فرزندخوانده امرى مباح است. رابعا: تغيير آثار حقوقى فرزندخواندگى مرسوم در دوره جاهليت دلالت‏ بر نسخ كامل آن ندارد. خامسا: ذكر فرزندخوانده و جواز ازدواج با زنان فرزندخوانده در آيه 37 سوره احزاب كه به دنبال آيه 4 آن سوره نازل گرديده است، دلالت‏ بر ابقاى نهاد فرزندخواندگى دارد و الا در صورت منسوخ بودن فرزندخواندگى، مطرح كردن دوباره آن از طرف شارع زينبده نيست.ضمنا مفهوم قسمت اخير آيه 23 سوره نساء: «...و حلائل ابنائكم الذين من اصلابكم...» كه ازدواج با زن پسر صلبى بر پدر حرام گرديده، مؤيد بقاى فرزندخواندگى است. سادسا: پيغمبر صلى الله عليه وآله بعد از نزول آيات مربوط به فرزندخواندگى، زيد را از خانواده خود طرد نكرد و هيچ گونه اخلالى در روابط عاطفى موجود بين زيد و پيغمبر صلى الله عليه وآله تا زمانى كه زيد در قيد حيات بود به وجود نيامد كه خود دلالت‏ بر وجود و بقاى اين نهاد حقوقى است.

~NIKA~ · 15/7/23

فوايد فرزندخواندگى
فرزندخواندگى در شرايط كنونى و جوامع امروزى، براى استحكام و گرمى بخشيدن به كانون خانواده‏ هاى بدون اولاد و سالم سازى جامعه و رفع مشكلات روحى اطفال بدون سرپرست و كاستن ناهنجارى‏ هاى روانى زن و شوهرى كه از نعمت فرزنددارشدن محروم هستند، نقش و فايده چشمگيرى دارد و از بار مسؤوليت دولت نيز كاسته خواهد شد.

روانشناسان و جامعه‏ شناسان جهان عقيده دارند: بهترين محيط براى پرورش روح كودكان و تلطيف عواطف آنان، محيط خانه و مجموعه خانواده است. كودك علاوه بر غذا و لباس، نياز به محبت دارد و اطفالى كه از نعمت‏ خانواده و گرمى و محبت آن محروم هستند و در محيط هاى شبانه‏ روزى نظير شيرخوارگاه‏ ها و پرورشگاه‏ ها و مراكز ديگر زندگى مى‏ كنند، غالبا به اختلال و عقب افتادگى فكرى و ذهنى و ناراحتى‏ هاى عصبى مبتلا مى‏ گردند; زيرا محبت‏ به مثابه يك قاشق عسل است كه اگر به يك نفر خورانده شود، طعم و شيرينى و نيروبخشى آن محسوس است و اگر آن را در ده يا بيست ليتر آب مخلوط كنند، اثر و فايده خود را از دست‏ خواهد داد و كسانى كه آن را مى‏ چشند طعم و شيرينى يا انرژى آن را دريافت نخواهند كرد.
بنابراين محبت‏ يك زن يا مرد قادر است فقط روح يك يا دو كودك را راضی كند، ولى به حال پنجاه كودك در يك پرورشگاه، مفيد نخواهد بود; و به فرض كه لبخندى بر لـ*ـب سرپرستان و مربيان پرورشگاه به طور مصنوعى ظاهر شود، اين لبخند قادر به تلطيف و پرورش احساس و عواطف آن همه كودك نخواهد بود. به همين دليل، بسيارى از متفكران و روانشناسان قديم و جديد، خانواده را بهترين محيط براى رشد جسم و روح اطفال مى‏ دانند و پرورشگاه‏ ها را براى كودكان در حكم زندان و تبعيدگاه تلقى مى‏ كنند كه اين امر مورد توجه اسلام نيز قرار گرفته و نگاهدارى اطفال به ى‏سرپرست و ايتام در مكان‏ هاى عمومى و تامين غذا و لباس آنان را كافى و مفيد نمى‏ داند و توصيه اكيد دارد كه اين گونه اطفال در خانواده‏ ها رشد كنند و به آنها با محبت رفتار شود.

~NIKA~ · 15/7/23

در اين زمينه پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله فرمودند: «خير بيوتكم بيت فيه يتيم يحسن اليه و شر بيوتكم بيت ‏يساء اليه; بهترين خانه آن خانه‏ اى است كه در آن به يتيمى محبت‏ شود و بدترين آن، خانه‏ اى است كه با يتيمى بدرفتارى شود» .حضرت على عليه السلام در فرمان تاريخى خود به مالك اشتر دستور مى‏ دهد تا مواظب يتيمان باشد و به وضع آنان رسيدگى كند. نيز در وصيت‏ خود به امام حسن و امام حسين عليهما السلام فرمود: «يتيمان را گرسنه نگذاريد و مواظب باشيد كه در اثر بى‏ سرپرستى تباه نگردند» .

اطفال، بويژه اطفال بى‏ سرپرست‏ به علت آمادگى فراوان در پذيرش خوب و بد، اگر در محيط نامساعد قرار گيرند، فاسد و تباه خواهند شد و اگر طعم محبت را نچشند دچار عقده‏ هاى روانى خواهند گشت كه ضرر آن متوجه جامعه‏ اى مى ‏شود كه چنين اطفالى در محيط نامناسب آن رشد كرده و وارد زنجيره فعال اجتماع مى ‏شوند و چون انسان در ابتدا شقى و فاسد خلق نشده است و چنانچه قرآن مى‏ فرمايد: «لقد خلقنا الانسان فى احسن تقويم‏»، بنابراين محيط زندگى و تربيتى عواملى است كه در طفل اثر مى‏ گذارد و او را فاسق يا شايسته تربيت و وارد جامعه مى‏ كند. همان طور كه اشاره شد، نهاد فرزندخواندگى علاوه بر فوايدى كه براى فرزندخوانده دارد، براى استحكام بخشيدن اساس خانواده و از بين بردن ناهنجارى‏ هاى آشكار و پنهان زن و شوهرى كه از داشتن فرزند واقعى محروم مانده ‏اند بسيار كارساز است و زن و شوهرى كه فاقد فرزند هستند، ولى با عشق و علاقه، زندگى مشترك را ادامه مى‏ دهند، از طريق پذيرش كودكى در خانواده خود، غم پنهانى اين محروميت را به فراموشى مى‏ سپرند يا از سنگينى و فشار آن مى‏ كاهند و طفل بي گنـ*ـاه حاصل از عوامل طبيعى يا غيرطبيعى همانند فرزند واقعى در پناه اين خانواده به نحو مطلوب رشد كرده وارد جامعه مى‏ شود;

~NIKA~ · 15/7/23

بنابراين فرزندخواندگى در سالم ‏سازى خانواده و ايجاد روح تازه و رونق بيشتر به زندگى زناشويى، كمك مؤثرى خواهد كرد و به تجربه ثابت‏ شده است كه چنان رابـ*ـطه عاطفى عميقى بين فرزندخوانده و پدر و مادرخوانده ايجاد خواهد شد كه فاصله بين فرزند واقعى و ظاهرى بكلى محو مى‏ گردد و زن و شوهر فراموش مى‏ كنند كه طفل مزبور فرزند واقعى آنها نيست; لذا علاقه‏ مندان به داشتن فرزند مى‏ توانند اين كمبود را به طريق فرزندخواندگى جبران و سعادت كانون زناشويى را تكميل نمايند. در فايده اجتماعى‏ فرزندخواندگى نيز ترديدى نيست; زيرا وقتى اطفال بدون سرپرست جذب خانواده شوند و در محيط مناسب رشد كنند، در آينده جوانانى متعادل و دور از ناهنجارى‏ هاى روحى، فعالانه وارد جامعه مى‏ شوند كه از نظر اجتماعى، سياسى و اقتصادى افرادى مفيد و ارزنده خواهند بود; ضمن اينكه از مشكلات دولت نيز در زمينه نگاهدارى اوليه و تربيت ادوار مختلف اين گونه اطفال كاسته مى‏ شود.

البته اين نهاد مفيد حقوقى ممكن است گاهى مورد سوءاستفاده قرارگيرد و به ندرت مورد بهره‏ بردارى اقتصادى و غيره قرارگيرد كه اين گونه سوءاستفاده‏ ها در تمام نهادهاى مفيد از جمله نهاد مقدس نكاح امكان‏پذير است. بنابراين به بهانه مفسده احتمالى نمى‏ توان از اين نهاد مفيد و مهم چشم پوشيد و از آن در جهت پيشبرد اهداف اجتماعى استفاده نكرد. براى جلوگيرى از سوءاستفاده احتمالى و مفاسد آن بايد در تنظيم قوانين و مقررات مربوط دقت كافى به كار رود و نوعى نظارت ولو به طور غيرمستقيم در جهت‏ حمايت از كودكان بى‏ پناه كه تحت‏ سرپرستى خانواده‏ ها قرار مى‏ گيرند اعمال گردد.

منبع : دادگران حامی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

بایدها و نبایدهای فرزندخواندگی

~NIKA~

مدیر آزمایشی تالار حقوق

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~NIKA~

مدیر آزمایشی تالار حقوق

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~NIKA~

مدیر آزمایشی تالار حقوق

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~NIKA~

مدیر آزمایشی تالار حقوق

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر آزمایشی تالار حقوق

مدیر آزمایشی تالار حقوق

مدیر آزمایشی تالار حقوق

مدیر آزمایشی تالار حقوق

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین