منصور شیروانیان
-
حسرتِ بی پایان
حسرتِ بی پایان نویسنده: منصور شیروانیان دویست سیصد تا پله ی سنگی را که به بالا رفتیم، نفس نفس زنان رسیدیم به یه نیمکتِ چوبی کنار برکه ی مصنوعی بالای پارک، نیکمت رو به جنوب بود و وقتی روش نشستیم آفتابِ دمِ غروب بهاری یه سمتِ صورتامون را نوازش می داد. چشم اندازمون، اون پایین، لابلای برج های...- *Ghazale*
- موضوع
- پاسخ ها: 0
- انجمن: داستان کوتاه پارسی
