- عضویت
- 12/8/18
- ارسال ها
- 2,007
- امتیاز واکنش
- 7,220
- امتیاز
- 308
- زمان حضور
- 0
آلبوم های گروهی و کمپانی های ناشر آن ، پدیده ایست که از اوایل دهه 90 و با انتشار مجموعه هایی هایی همچون اِما (از ناشری با همین نام) و تبر (به تهیه کنندگی کمپانی 13) زمینه ساز ایجاد جریانی جدید در رپ فارسی و موسیقی زیر زمینی ایران شد.
در پس زمینه این پدیده نو ظهور در این سال ها تا دلتان بخواهد هم داستان های عجیب داشتیم! از سرنوشت نامعلوم کمپانیِ سیزده و اتفاقات نامشخص در پیرامون آن بگیرید تا به اصطلاح کمپانی هایی که در یک شب از پشت مانیتور ساخته شدند و پس از یک فرآیند تجاری کوتاه همراه با انتشار مجموعه هایی اغلب ضعیف در دل تاریخ محو شدند و در نهایت حاصل فعالیتشان بر جای ماندن عده ای از هنرمندان جوان بود؛ که با هدف قرار گرفتن آثارشان در کنار آثار آرتیست های معروف هزینه های سرسام آوری پرداخت کردند و سر انجام نه به محبوبیت آنچنانی رسیدند و نه به شهرت دلخواهشان. انتشار سه گانه ی اوردوز همراه با لیبل آثار هنرمندانی همچون مسلک و موئر حاصل فعالیت چند ساله ایست که می توان آن را مثبت و هدفمند تلقی کرد . مقاله ای که در ادامه به سمع و نظرتان می رسد
بررسی دقیقی می باشد از آخرین خروجی کمپانی خط با نام اوردوز 3 که طی هفته های گذشته منتشر شد و سعی بر آن داریم که جز به جز هر آنچه که دیدیم و شنیدیم را در فضایی به دور از جهت گیری و تعصب با یکدیگر به اشتراک بگذاریم.
داستان ادامه دار سایت های شرط بندی:
قبل از آن که بخواهیم وارد نقد و بررسی کاور و ترک های آلبوم بشویم چیزی که نظر ما را بیش از هرچیز به خود جلب می کند اسپانسرینگ این مجموعه توسط صفحه ای به نام پیشبینی میباشد. سال هاست که تمامی تلاش عوامل دست اندرکار رپ فارسی در پس زمینه این جریان ایجاد روشی برای درآمدزایی توسط این حرفه برای هنرمندان آن است. برنامه های پیش فروشِ آثار ، اسپانسرینگ ، تبلیغ و … همه و همه روش هاییست که طی سال های اخیر در چرخه آزمون و خطا قرار گرفته است و با نتایج متعددی روبرو شده است . حقیقتش را بخواهید به شخصه ما هیچ کدام مشکلی با درآمدزایی حتی از طریق اسپانسر در مجموعه های گروهی نداریم و قطعا از این مسئله استقبال می کنیم . بدون شک کمترین حق آرتیست هایی که طی سال های اخیر هنر خود را بدون چشم داشت با مخاطبین اشتراک گذاشته اند ؛ درآمدزایی از این جریان میباشد اما این که این درآمدزایی از طریق تبلیغ چه برندی انجام می شود و تبلیغ آن چه تاثیر و برآیندی بر ذهن مخاطبین دارد مسئله بسیار مهمی محسوب می شود.
سایتهای شرط بندی که اصطلاحی اتو کشیده برای همان شرط بندی مجازی خودمان محسوب میشود پدیده ایست که این سال ها مثل خوره در حال جویدن فضای مجازیست و چه فضایی برای جویده شدن بهتر از جریان پاکِ موسیقی زیرزمینی که دارای مخاطبینی دارای رده سنی جوان و نوجوان می باشد. به نظر نویسندگان این متن انتشار یک مجموعه رپ در پوسته ی تبلیغات یک سایت شرط بندی آنقدر تناقض با افکار هیپ هاپی و مبارزات همیشکی این موج با جریانات جاکم دارد که میتواند ساعت ها به حال این ترکیب اشتباه گریست.به شخصه انتظار داشتم که امید هنرور عزیز به عنوان مدیر کمپانی خط که حالا در کنار فرد کارکشته ای مثل حمیدرضا جعفری ، برنامه ریزِ تشکل کاغذ ، مشترکاً تهیه کنندگی جلد سوم اوردوز را به عهده گرفته اند ، در انتخاب اسپانسرینگ این مجموعه انتخاب دقیق تری را انجام میدادند. خلاصه و به عنوان حسن ختام عرض کنیم که بیشتر دید این دست صفحات معلوم الحال از طریق جامعه رپ فارسی و رواج تبعات احتمالیشان در بین جوانان ، علی رقم تناقض آن با افکار هیپ هاپِ اصیل ، مسئولیتی است که متاسفانه هم اکنون گریبان گیرِ تمامی عوامل حاضر در آلبوم است.
نگاهی اجمالی به کاور آرت مجموعه اوردوز سه :
امیرحسین ادریسی شاید نامی آشنا بین طرفداران و دنبال کنندگان هیپ هاپ فارسی نباشد اما هویت بصری هر سه مجموعه ی اوردوز توسط او انجام شده است که در مجموع هر سه پکیج گرافیکی تولید شده با توجه به دوره ی زمانی منتشر شده در سطح بسیار بالایی قرار دارند . امیرحسین ادریسی که در کارنامه ی کاری اش سابقه همکاری های مختلفی با موئر، صادق، امیر خلوت را ثبت کرده است ، امضای خاص و کلاس کاری خودش را دارد. وی از آنجایی که برخلاف اکثریت طراحان از تصاویر استوک برای آثارش استفاده نمی کند مشخصا وقت زیادی برای مراحل عکاسی صرف شده است و کوچکترین بیهودگی در کاورهای نهایی هر سه مجموعه و بلاخص اوردوز سه دیده نمی شود و به زعم بنده کاور آرت نهایی جزو یکی زیباترین و موقرترین آثاری است که در سال اخیر توسط گرافیستها و طراحان ساخته شده است، هرچند که هنوز آنطور که باید هیچکس اهمیتی به این دست هنرمندان نمی دهد که دلایل و چرایی این مسئله نیازمند مقالات و یادداشتهای دیگری است.
قدم به قدم با ترک های اوردوز 3 :
1 .گنگش بالاست – سهراب MJ (شاکله قوی در پوسته تکرار)
سهراب MJ در کنار مهراد هیدن تنها اعضای جدا شده از زدباز ی بودند که توانستند ثابت کنند، بدون حضور یک خواننده همراه و در قالب یک ترک سولو نیز می توانند اثر قابل قبولی ارائه دهند . گنگش بالاست یکی دیگر از آثار قابل قبول MJ محسوب می شود که البته مثل بیشتر ترکهای جدید این آرتیست علیرغم شاکله قوی ، دچار پوستهیِ تکرار است .
بیان مفاهیمی قدیمی و پیشکسوت بودن یا کم بودن سنِ بدخواهان ، بارها و بارها در اکثر آثار چند سال اخیر سهراب در قالب اشعاری با فضای گَنگ تکرار می شود و متاسفانه هیچ نقد جدی به این روند اشتباه وارد نمی شود . البته به نظر نویسندگان این متن ، دلیل و چرایی درجا زدن یا تکرار فضاهایِ گذشته در آثار MJ را می توان در القای غیر مستقیِم نظر عامه ی مخاطبین بر فعالیت این هنرمند جستجو کرد ؛ برای مثال تقریبا یک سال پیش بود که اثری به نام ته خط با محوریت مفاهیم اجتماعی از سهراب MJ در اوردوز 2 منتشر شد ، اثر ی به شدت متفاوت و ساختار شکن اما نتیجه نظر سنجی صفحه ی شخصی سهراب در اینستاگرام خود پس از انتشار این اثر بدین گونه بود که نزدیک به 80 درصد مخاطبین از وی خواسته بودند تا مجددا آثار گنگ تولید کند و تنها 20 درصد خواستار ادامه روند ترک هایی همچون ته خط و تنوع در ژانر کار ی وی بودند .
از سهراب MJ که بگذریم باید اشاره ای داشته باشیم به پرکارترین آهنگساز اوردوز 3 ، محمد رضاییان که وظیفه ی ساخت این اثر را بر عهده داشته است . هنرمندی که در رزومه کاری اش سابقه ی همکاری با محمدرضا شایع و حصین نیز به چشم می خورد. بیت کار ، فضای آثار گَنگ زدبازی مثل دروغ تعطیل و آهنگامون خداست را تداعی می کند و به نظر از فرمولی که پیشتر توسط هنرمندان مختلف
در غرب استفاده شده است (بیت هایی خلوت با محوریت یک ساز با یک میزان ثابت) الگوبرداری شدهاست .
در کل آهنگسازی و تنظیم این اثر بسیار قابل قبول و استاندارد است و همه چیز از اجرای مسلط MJ تا نتهای پیانوی رضاییان زمینه ساز شده است تا یک اثر قابل قبول و در خور تولید شود .
امتیاز : 3.5 از 5
2. ایست – تیکتاک (تلاشی موفق برای جبران خلا ساعی)
آخرین بار ی که در یکی از آثار تیکتاک هر سه عضو گروه حضور داشتند بر میگردد به یک سال و دو ماه پیش و موزیک ترافیک . طی این مدت روند حرکتی تیکتاک را میتوان با جمله ی آزمون و خطاهایی برای رشد نامگذار ی کرد . گرایش خشایار به سمت ساخت ترک های ملودیک و لایت تر ،امتحان استایل و نحوه های جدید چینش رایم توسط مافی نشان از تغییرات اساسی در آثار پیش رو از تیکتاک خواهد داد . هرچند کم کاری یا بهتر بگویم نبودن ساعی در این یک سال (به استثنا ترک هم تیمی) هواداران این گروه را بدجوری کالفه کرده است .
قبل از هر چیز باید بگویم که شاید کمی کج سلیقگی در ترتیب چینش ترک ها از سوی کمپانی خطِ انجام شده است. وجودِ دو ترک گنگ پشت سر هم ، بار ترشح آدرنالین را از مجموعه گرفته و ریتم آن را کمی غیرقابل تحمل کرده است ، شاید اگر این ترک جز آثار میانی مجموعه بود ریتم کلی آلبوم شبیه تر با نامِ آن یعنی اُوردوز می شد.
همان طور که خودتان بهتر می دانید ؛ اکثر یت آثار منتشر شده از تیکتاک با ترکیب خشایار SR و شروین رادفر نهایی می شد و حالا برای چندمین بار است که اثری از این گروه با ترکیب آهنگساز ی مافی و تنظیم خشایار انجام می شود . پس از آزمون و خطاهای مختلف ، نحوه پخش شدن ورس ها به گونه ای رقم خورده است که جای خالی ساعی کمتر حس می شود . آهنگسازی مافی در فضایی کاملا متفاوت از سایر آثار مجموعه است و ترکیبی از درام کیت های 808 و لوپهای الکترونیک است که در نوع خود جالب است . تنظیم کار نیز همانطور که گفته شد توسط خشایار انجام شده است، او جزو کاربلدهای این حرفه است و کمتر کسی میتواند از آهنگسازی ها و تنظیم های او ایراد چندانی بگیرد .
به طور کلی، تیکتاک سعی بر تولید یک هیت مثل آثاری همچون لاکِ جین، میریم خونه هامون و یا بو سرده نداشته است اما در مجموع ایست را می توان یکی از سینگل های قوی اوردوز 3 قلمداد کرد .
امتیاز : 4 از 5
3 .شبیه من – اپیکوربند (سر درگم پس از فوت حسین)
پرونده کار ی اپیکوربند را می توان به دو بخش کامال مجزا از هم تقسیم کرد . بخش اول دوران مربوط به حیات حسین عزیز و بخش دوم مربوط به پس از فوت وی . حقیقتش را بخواهید به نظر من علیرغم شهرت بسیار ز یادی که به طور ناخواسته پس از درگذشت حسین ، گریبان گیر اپیکور شد ؛ سطح کیفی آثار انتشار یافته توسط این گروه پس از این اتفاق ، به استثنا دو-سه اثر ، به شدت روند نزولی را طی کرد. ترک شبیه من که تنها شاهد حضور امیر در جایگاه وکالیست می باشد به صورت محسوسی رنگ و بوی آثار قدیمی و قابل احترامِ اپیکور را دارد . هرچند ما نیز مردد هستیم که این بازگشت به عقب را نشانه پسرفت و تکرار گذشته بدانیم یا پله ای برای صعود مجدد ؟
اما چیزی که به وضوح مشخص می باشد افت دنباله دار اپیکوربند است. گویا اعضا برنامه ای برای تغییر مسیر و ایده های جدید ندارند و متاسفانه فرمول تکرار ایده ها و موضوعاتی که موفق بوده اند را در پیش گرفته اند که شاید اینبار نتیجهی عکس داده است .
از بحث آهنگسازی همیشه خوب آرمان که بگذریم به نظر میرسد این اثر به شدت از نظر تنظیم و مسترینگ دچارِ ایراد است که این مسئله به وفور در آثار قبلی این گروه نیز به گوش میرسید اما حالا که گروه اپیکور آثارش در کنار افرادی چون یاس، MJ و شایع شنیده میشود این پاشنه ی آشیل بیشتر از همیشه نمایان است .
امتیاز: 3 از 5
4 .اصالت – یاس و موئر (یک جهش رویایی)
اصالت را می توان برگ برنده اوردوز 3 نامید . هنرمندانی که حضور خود در مجموعه را در دقایق پایانی اعلام کردند و از قضا زمینه ساز تولید یکی از بهتر ین آثار خود تا به امروز شدند. کم کاریِ آزار دهنده یاس و روند انتشار تنها سالی یک اثر از این آرتیست باعث شده است که به صورت ناخواسته انتظارات مخاطبین در قبال ترک های یاس بسیار با رفته باشد. اصالت را می توان به نوعی نقطه مقابل بند ناف تا خط صاف یعنی همکاری قبلی این دو هنرمند در نظر گرفت. به همان میزان که آن اثر دچار تکرار و روتین های مفهومی قابل پیش بینی از یاس بود، اصالت در دنیایی دیگر سیر می کند. استایل جدید موئر و اجرای بسیار قوی این آرتیست همراه با نگارش متفاوت و غیر منتظره یاس ما را مجاب می کند که بپذیریم ؛ در حال گوش دادن به یکی از بهترین ترک های هر دو آرتیست هستیم. یاسر بختیاری گویا
سمت و سویی جدیدی را برگزیده است ، جنس کلماتی جدیدتر و به اصطلاح سنگین تر در کنار رایم های همیشه خوب او که کمتر کسی می تواند از آنها ایرادی بگیرد .
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد واکنش مثبت مخاطبین نسبت به همصدایی موئر و یاس بود . اتفاقی که متاسفانه در ترک بند ناف تا خط صاف به وقوع نپیوست و به اصطلاح ساده تر تمامی کاسه کوزه های حاصل از ناموفق بودن نسبی آن ترک بر سر موئر شکست .
چهار ضلعی فربد عرش، شروین رادفر، یاس و موئر پس از آزمون بند ناف تا خط صاف حالا بدون کمتر اشتباهی به نظر نویسندگان بهترین اثر اوردوز 3 را تولید کرده است. آهنگسازی بسیار خوب فربد عرش به همراه تنظیم بسیار سطح بالای شروین رادفر شما را مهمان شنیدن یکی از استانداردترین تولیدات چند سال اخیر در رپ فارس می کند.
امتیاز : 4.5 از 5
5 .تِلو – شایع (در سراشیبی عام پسندی)
روند عام پسندی نگارش اشعار شایع روز به روز سیر صعودی خود را بیشتر از قبل طی می کند . عام پسندی که جامعه ی طرفداران این هنرمند را هر روز بیشتر از قبل می کند و طرفداران اصیل هیپ هاپ را هر روز نا امید تر از قبل .
کلمات تکراری، موضوعات تکراری، بیان اول شخص تکراری، خواندن از موضوعات غیرواقعی و بزرگ نمایی های بیش از حد انگار تمامی آثار شایع را به یک تک آهنگ ادامه دار تبدیل کرده است که هر از گاهی دقایقی از آن منتشر میشود .
این که چه مجموعه اتفاقاتی برای کاراکتر سابق شایع افتاد که آن حجم از قدرت کنایه نویسی و طنز تلخ جای خودش را به مفاهیم ساده و سطحی داده است سوالیست که پاسخ آن را فقط و فقط می توان در جهت دهی اشتباه مخاطبین این هنرمند به افکار وی جستجو کرد. نمونه ای بسیار افراطی و شدیدتر از آنچه که در مورد آثار سهراب MJ نیز بیان کردیم .
شایع به یک تغییر بزرگ نیاز دارد . به دور از جهت دهی همیشگی مخاطیبنش که گویا از وی تکرارِ خودش را در ژانر هایی سطحی می خواهند . هرچند که پس آزمون و خطاهای مختلف شایع با یک تغییر جدید راه جدیدی را نیز انتخاب کرد اما این روزها دیگر این راه جدید هم به نظر به بُن بست رسیده است .
آثار شایع بدون شک در بخش آهنگسازی و تنظیم واقعا عالی و بی نقص است اما در بخش اجرا و کلام بدون شک وی باید به فکر یک تحول اساسی باشد تا از خطر مرگ تدریجی جلوگیری کند .
امتیاز : 3.75 از 5
6 .نسل من – رض (داستان همیشگی مسترینگ و دیوار)
از چینش نادرست دو ترک گَنگ در ابتدای آلبوم گفتیم و باید از چینش صحیح ترک نسل من پس از تلو نیز بگوییم که هر دو یک درون مایه مشترک و نزدیک البته با دو دیدگاه و نگارش بسیار متفاوت به هم را دنبال میکنند .
قبل از هرچیز این را بگویم که شاید یکی از اصلی ترین دلایل کم توجهی مخاطبین به این ترک ، سازگار نبودن کاراکتر آرتیستی رض با سایر هنرمندان داخل مجموعه است . مثل این که شما به تماشای یک گالری ماشین رفته اید و در میان تماشای اتومبیل ها به یک باره با یک موتور سیکلت بسیار زیبا روبرو می شوید که علی رغم شکیل بودن سنخیت خاصی با اشیا اطرافش ندارد . طبیعیست که در نگاه بازدید کنندگانی که برای تماشای اتومبیل آمده اند سهم موتور سیکلت تنها یک گذر سطحی خواهد بود .
به طور کلی نسل من و رض از یک مشکل اساسی در این مجموعه برخوردارند و آن هم نبود آرتیست دیگری از طیف لیریکال (شعرمحور) و یا به اصطالح زیر زمینی است.
نسل من از جنس همان کار های عمیق ، دلچسب و همیشگی رض است که می تواند چند دقیقه شما را عمیقا به فکر فرو ببرد . قطعا اگر شما از مخاطبین کارهای رض باشید با من هم عقیده اید که انگار در ماورای استایل این آرتیست از فرمولی جادویی استفاده شده است که می تواند ذهن مخاطب را در میان خود غوطه ور کند .
فضای نسل من بسیار نزدیک به مجموعهی شهروند بود و از بحث فلوی جالب کورس با اندکی فالشی و علاقه ی همیشگی رض به اتوتیون که بگذریم ؛ آهنگساز ی و تنظیم کار برعهده ی مضراب دیگر عضو دیوار بود که مانند تمامی کارهای اخیر این تشکل این اثر هم از ضعف شدید میکس و مسترینگ رنج میبرد .
امتیاز: 4 از 5
نقد و بررسی آلبوم اوردوز 3
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
