نقد و بررسی فیلم سریع و خشن: هابز و شاو | Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw

Cinder · 14/8/19

سری فیلمهای « سریع و خشمگین » در ابتدا قرار بود صرفاً یک اثر اکشن ماشین محور معمولی در سینما باشد و راه بسیاری از اکشن های فراموش شده سینما را طی کند، اما از قسمت پنجم که سرعت و مدل ماشین های مختلف جایش را به انفجار و باروت داد، این سری از آثار نیز موفق شدند تا تماشاگران بیشتری را به سالن های سینما بکشانند و فروش بیش از یک میلیارد دلار را در سراسر جهان تجربه نمایند. در این شرایط طبیعی بود که تهیه کنندگان به هر نحوی تلاش نمایند تا این قصه را در سالن های سینما نگه داشته و پول های بیشتری به جیب بزنند که ساخت اسپین آف از « سریع و خشمگین » در همین راستا می باشد. اثری که قصه دو شخصیت موفق « سریع و خشمگین » یعنی هابز و شاو را روایت می کند و آنها را درگیر ماجراهای مستقلی می کند که در آن خبری از وین دیزل و رفقایش نیست.

نباید خیلی در فیلم « هابز و شاو » به دنبال داستان بگردید اما اگر قرار باشد قصه اثر را روایت کنیم، ماجرا درباره یک عدد ویروس مرگباری هست که مطابق معمول قرار هست عالم و آدم را دچار بحران کند و معادلات سیاره زمین را برای همیشه تغییر دهد. در این شرایط که نه گروه ها و نه ارتش تمام کشورهای جهان هم نمی توانند جلوی مشکلات را بگیرند، هابز ( دواین جانسون ) و شاو ( جیسون استاتهام ) که اولی ماموری درستکار بوده و دومی قانون شکنی مشهور، علی رغم اختلافات شدیدی که با یکدیگر دارند، مجبور می شوند مثل دو دوست خوب و مهربان در کنار هم قرار بگیرند تا جهان را نجات دهند و یک عدد انسان سایبورگ شده اَبَرقهرمان به نام بریکستون ( ادریس البا ) را نیز از سر راه بردارند اما...

همانطور که اشاره شد، نباید در « هابز و شاو » به دنبال فیلمنامه و پیچش های داستان و روی هم رفته، عناصر پر اهمیت فیلمنامه نویسی بود. قصه از بی اهمیت ترین بخش های فیلم محسوب می شود و خلاصه داستان یک خطی هم صرفاً بهانه ای است برای تعقیب و گریز آدمهای داستان و تقابلشان در لوکیشن های مختلف. البته فیلم در مقاطعی مباحثی در حوزه خانواده و ارزش دوستی و مسائلی از این دست را مطرح می کند تا مخاطبش به جای تماشای مستمر شلیک و لگد، کمی هم درس زندگی بیاموزد! لحظاتی که قطعاً بی ارزش ترین بخش های فیلم را تشکیل می دهند!

« هابز و دشاو » با ویژگی های اصلی سری فیلمهای « سریع و خشمگین » به نمایش درآمده با این توضیح که اندک بخش هایی که در عنوان اصلی به عنوان " درام " و " منطق " استفاده می شد نیز در اینجا بطور کامل به حال خود رها شده اند تا اثر یکدست و تخیلی تر از هر زمان دیگر باشد. اگر در سری فیلمهای « سریع و خشگمین » ماشین های معمولی با زندگی های معمولی تر می دیدیم، در اینجا سازندگان بطور کامل واقعیت را کنار گذاشته اند و بصورت رسمی یک سایبورگ اَبَرقهرمان شده را به داستان اضافه کرده اند تا در روزهایی که اَبَرقهرمانان در سینما جولان می دهند، « سریع و خشمگین »هم از این قافله عقب نماند و بتواند سهمی از سایبورگ ها داشته باشد.

اکشن دیوانه وار فیلم بیش از هر زمان دیگر منطق را به حال خود رها کرده و تبدیل به یک نسخه بی نظیر از بازیهای کامپیوتری شده است. در « هابز و شاو » هرچیز و هر مکانی معنی نسبی دارند و نمی توان با قطعیت درباره ثبات آن اظهار نظر کرد. شاید در لحظاتی از فیلم یک کامیون و فروشگاه در گوشه ای از خیابان قرار گرفته باشند و بی سر و صدا مشغول فعالیت خودشان باشند اما این به معنای آن نیست که آنها همیشه قرار هست در جای خودشان باشند! « هابز و شاو » از پائین آوردن یک بالگرد با خودرو در یک روز عادی گرفته تا پروازهایی بر فراز آسمان که فشار هوا و اکسیژن و موارد چالش برانگیز کوچکترین تاثیری بر عملکرد آدمها ندارد، تماماً منطق را در ساخت سکانس های اکشن کنار گذاشته که البته اتفاق جدیدی نیست و پیش از این سری فیلمهای « سریع و خشمگین » نیز با اتومبیل رانی در طبقات انتهایی آسمان خراش ها، سهم خود را از نقض فیزیک ایفا کرده بود!

فارغ از تخیل فیلم که از جایی به بعد حتی به آثار مارول نیز طعنه می زند، باید به شیمی مناسبی که میان دواین جانسون و جیسون استاتهام برقرار شده نیز اشاره کرده که در « سریع و خشمگین » نیز از نکات مثبت فیلم بود. این دو در اینجا فرصت کاملی برای تشکیل یک تیم دو نفره به سبک « بادی کاپ » در اختیار داشته اند که نتیجه کار نیز امیدوار کننده است. البته فیلم در زمان طولانی بیش از 2 ساعته اش، شوخی های بسیار بیشتر از ظرفیت خود درباره دواین جانسون و جیسون استاتهام به کار می گیرد که نتیجه معکوس داشته و منجر به یک بی مزگی مفرط گردیده است. اما روی هم رفته شاید اگر این دو در اثر حضور نمی داشتند، تحمل شوخی های بی مزه فیلم بر روی پرده نقره ای به مراتب سخت تر می شد. ادریس البا هم در نقش منفی فیلم حضور موثری دارد و با نقض دائم علم فیزیک، هیجان مخاطبان را افزایش داده است.

درباره « هابز و شاو » نمی توان به نکات بیشتری اشاره کرد. فیلم یک اثر کارتونی با اکشنی فانتزی است که از آغاز تا انتها سعی دارد با عجیب و غریب ترین روش های ساخت جلوه های ویژه تماشاگر را سرگرم کند و به نظر می رسد که در انجام اهدافش نیز موفق بوده باشد. نکته مهم درباره « هابز و شاو » اینجاست که از ابتدا تکلیفش با مخاطب مشخص است و بازار هدف خود را می شناسد. این یک اثر به سبک « سریع و خشمگین » می باشد و به هنگام تماشای آن بطور کامل باید فیلمنامه حماقت آمیز اثر را فراموش کرده و با خوراکی هایی که احتمالاً در کنارتان قرار خواهید داد، به تماشای نقض مکرر قوانین فیزیک بنشینید و از این میزان حماقت های انسانی بر پرده سینما لـ*ـذت ببرید که گاهی حسابی مضحک و غیرمنتظره هستند!