- عضویت
- 8/8/19
- ارسال ها
- 1,681
- امتیاز واکنش
- 15,266
- امتیاز
- 323
- محل سکونت
- همدان
- زمان حضور
- 62 روز 21 ساعت 12 دقیقه
نقد و بررسی Need for Speed Payback
از انتشار آخرین نسخه‌ی فرنچایز محبوب Need for Speed چند صباحی بیش نمی‌گذرد. خوشبختانه برای کاربران و متاسفانه برای Need for Speed، سال ۲۰۱۷ ریسینگ‌های زیادی منتشر شده و اکثرا توانستند کاربران را راضی نگه دارند. طرفداران Need for Speed قطعا لیاقت تجربه‌ی یک ریسینگ موفق را دارند و طبیعی است که از سازندگان انتظار یک NFS کامل و کم نقص را داشته باشند. از آخرین نسخه‌ی Need for Speed که همین نام را داشت تقریبا دو سال می‌گذرد و دو سال زمان کمی برای کار بر روی یک بازی نیست. اگر بگوییم آخرین NFSای که واقعا لیاقت انتظار کشیدن را داشته Need for Speed Most Wanted 2012 بود، بیراه نگفته‌ایم. از زمان انتشار این به بازی به بعد هنوز نتوانسته‌ایم یک نسخه‌ی موفق از این فرنچایز را تجربه کنیم.
آخرین نسخه از فرنچایزی که راجع به آن صحبت کردیم Payback نام دارد. عنوانی که عده‌ی زیادی به آن امیدوار بودند و برخی دیگر به دلایل مختلف چندان امیدی به این بازی نداشتند. راستش را بخواهید شخصا منتظر یک Need for Speed متوسط بودم ولی Payback حتی یک بازی متوسط هم نیست. این فرنچایز قدیمی و محبوب با روزهای خوب خودش بیش از اندازه فاصله گرفته و عناوینی چون Need for Speed و Need for Speed Payback تنها می‌توانند این فاصله را بیشتر کنند. البته قصد نداریم در همین ابتدا شما را از این بازی ناامید کنیم و در ادامه قرار است به نقد و بررسی این بازی بپردازیم. مطئمنا Payback نکات مثبتی را هم در خود دارد که شاید بتوانند برای بازیکن ایجاد انگیزه کنند پس آنها را نیز نباید نادیده گرفت.
معمولا نسخه‌های مختلف Need for Speed داستان خاصی که لازم باشد به آنها بپردازیم ندارند منتهی همه جا استثنا وجود دارد و اینجا Need for Speed Payback یکی از استثناهاست. به طور کلی NFS Payback ما را یاد Fast and Furious و بازیگرانی چون Vin Diesel و Dwayne Johnson می‌اندازد. هم شخصیت‌های بازی و هم سبک کلی بازی شباهت‌های زیادی به اسامی مذکور دارند. اسم بازی تا حدودی داستان آنرا لو می‌دهد و “Payback” همانطور که احتمالا می‌دانید به معنای “انتقام” است. داستان بازی نیز تلاش سه نفر برای گرفتن انتقام از افرادی را بازگو می‌کند که توسط گروهشان در حین یک ماموریت مورد خیـ*ـانت قرار می‌گیرند. از لحاظ داستانی در طول بازی کاملا مشخص هدفتان چیست و برای چه پشت فرمان می‌نشینید. ماموریت‌های بازی نیز اغلب از شما می‌خواهند به جان و مال گروه سابقتان ضربه بزنید. اینکه داستان بازی کلیشه‌ایست مسئله‌ای نیست و می‌توان با آن کنار آمد ولی مشکل بازی دقیقا چیزی شبیه به مشکل Need for Speed The Run است، یعنی مشکل بازی موضوع داستان نیست بلکه شخصیت‌ها، دیالوگ‌ها، نحوه‌ی پیشروی داستان و مواردی از این قبیل است. البته نمی‌توان از این نکته که Payback خیلی بیشتر از نسخه‌های گذشته روی داستان بازی کرده و از شما می‌خواهد بیشتر به خط داستانی بازی توجه کنید هم گذشت. مشخص است سازندگان در تلاشند تا شما را با داستان بازی همراه کنند ولی در این زمینه مشکلاتی را باید حل می‌کردند که یا حل نکرده و یا نصف و نیمه به حل آنها پرداخته‌اند. طبیعی است که بازی بخواهد آنقدر شما را غرق در داستان کند که خودتان را به جای سه شخصیت اصلی Tyler، Mac و Jess بگذارید و با تمام وجود برای از بین بردن کارتل The House تلاش کنید اما این چیزی نیست که واقعا اتفاق خواهد افتاد. اولین نکته‌ای که توجه بازیکن را جلب می‌کند دیالوگ‌های عموما مسخره‌ایست که قرار است حالت طنز داشته باشند ولی اصلا خنده دار نیستند. مشکلات بازی تنها به مشکلات فنی و ایرادات گیم پلی که بعدا به آنها خواهیم پرداخت ختم نمی‌شوند، بلکه کاراکترهای بازی هم می‌توانند از نقاط ضعف NFS Payback باشند. دیالوگ‌های بازی اکثرا لوس و بی‌مزه هستند و بعید می‌دانم بتوانند احساس خاصی در شما ایجاد کنند. از طرفی دیگر خود کات‌سین‌های بازی هم حرف زیادی برای گفتن ندارند و آنقدری جذاب نیستند که بتوانند شما را با خود همراه کنند. البته پیشروی داستان به نحوی است که اگر مشکلات شخصیت پردازی و دیالوگ‌ها را نادیده بگیریم، می‌توان به خوبی روی اتفاقاتی که در بازی رخ می‌دهد تمرکز کرد. یکپارچگی بخش داستانی به شما اجازه می‌دهد تا خیلی خوب جریان هر مرحله و در نهایت کل داستان بازی را متوجه شوید تا مثل برخی بازی‌های دیگر خبری از گیج شدن نباشد!
یکی از نکاتی که توجه شما را جلب خواهد کرد تنوع مراحل فرعی است.
اگرچه همه‌ی Need for Speedهای منتشر شده بازی‌های کم اشکالی نبوده‌اند، ولی قریب به اتفاق عناوین این فرنچایز می‌توانند بازیکن را برای مدتی مشغول کنند و دلیل عمده‌ی آن نیز جذابیت رانندگی بود است. البته هیچ شکی نیست که NFS هرگز نمی‌خواهد حس یک رانندگی و مسابقه‌ی واقعی را به شما القا کند. اگر رانندگی واقع گرایانه می‌خواهید حتی به NFS فکر هم نکنید ولی اگر می‌خواهید اوقات خود را با کمی هیجان پر کنید Need for Speedهای خوبی را برایتان سراغ دارم! Need for Speed Payback یک ریسینگ جهان باز بوده و اتفاقات آن در Fortune Valley رخ می‌دهند. قبل از هر چیز باید یادآوری کنیم که طبیعتا یک بازی با این تفاسیر برای موفقیت نیازمند ویژگی‌هایی است و ارکانی چون طراحی محیط اهمیت زیادی دارند. البته در این باره به طور مفصل در پاراگراف‌های بعدی صحبت خواهیم کرد. فعلا می‌خواهیم گیم پلی بازی را مورد نقد قرار دهیم نه گرافیک و مسائل فنی آنرا. قبل و حتی بعد از انتشار بازی بارها شنیده‌اید که Payback را به Fast and Furious تشبیه می‌کنند. Need for Speed Payback اکشن‌ترین نید فور اسپید تاریخ است و در آن هیچ شکی نیست. در نسخه‌های دیگر نیز شاهد تعقیب گریز بوده‌ایم ولی هرگز تا این حد روی بخش اکشن بازی از سوی سازنده تمرکز نبوده است. در همان ابتدای بازی سعی کنید در مورد انتخاب ماشین دقت کنید چرا که بیش از پنج ساعت از بخش Campaign را باید با آن ماشین پیش ببرید. ترجیح می‌دهم درمورد اینکه بازی از لحاظ داستانی چگونه پیش می‌رود خیلی صحبت نکنم تا بازی برایتان تازگی داشته باشد. نکته‌ای که در مورد NFS Payback باید بدانید مربوط به نحوه‌ی هندلینگ ماشین است. Need for Speed Payback هرگز یک ریسینگ واقع گرایانه یا یک شبیه ساز نیست و فقط و فقط می‌خواهد شما از سرعت رفتن، پرتاب ماشین‌ها به اطراف و کارهای نمایشی با ماشین لـ*ـذت ببرید. کافی است روی صندلی خود بنشینید و سعی کنید از هیجان بازی لـ*ـذت ببرید. فکر نمی‌کنم کسی با این موضوع مشکلی داشته باشد، اگرچه صحبت‌هایی از برخی بازیکنان مبنی بر اینکه سبک NFS قدیمی شده شنیده می‌شود اما کماکان این فرنچایز طرفداران و بازیکنان خود را دارد. وقتی یک ماشین را به یک دیواره می‌کوبید و یا آنقدر محکم ضربه به آن وارد می‌کنید که به طور کلی از لیست مزاحمانتان حذف شود لـ*ـذت خواهید برد. برای اینکه یک ماشین را بدون استفاده از عوامل محیطی از بین ببرید بهترین روش استفاده از نیترو است. این چیز جدیدی در Need for Speed نیست و قبلا نیز شاهد اهمیت نیترو چه در درگیری‌ها و چه در کورس سرعت بوده‌ایم. در Payback هم اهمیت نیترو به همان اندازه قبل است و تغییری نکرده است به طوری که اگر با نیترو به ماشین دشمن ضربه وارد کنید حداقل دو برابر بیش از حالت عادی Damage به ماشین مورد نظر وارد می‌شود. اهمیت چنین موضوعی در Payback بیش از قبل است چرا که در این عنوان شاهد صحنه‌های اکشن بیشتری هستیم و قدرت شما در مبارزات یک رکن برای پیشروی در بازی و موفقیت در مراحل است. قبل از انتشار بازی انتظارات از بخش اکشن بیش از اینها بود. با توصیفاتی که از سازندگان می‌دیدیم خیلی‌ها انتظار داشتند اکشن بازی متفاوت‌تر از گذشته باشد و یا حداقل المنت‌هایی به آن اضافه شود ولی متاسفانه چنین نیست. بخش اکشن بازی دقیقا به مانند گذشته است و تنها هوش مصنوعی دشمنان تغییر کرده و مبارزات افزایش یافته‌اند. هیچ نوآوری در مبارزات دیده نمی‌شود و تمام درگیری‌ها به زد و خورد‌های ساده ختم می‌شوند. شاید این موضوع در نگاه اول چندان آزاردهنده نباشد اما اولا در طول بازی مبارزات خیلی زود تکراری می‌شوند و از آنها دل‌زده می‌شوید و ثانیا، انتظار می‌رود که پس از آن‌همه هیاهو و تبلیغ از بخش اکشن بازی، حداقل تغییراتی مثبت را در این زمینه شاهد باشیم. فقط کافی است چند دقیقه روی این دو موضوع فکر کنید تا خودتان متوجه شوید این عدم توجه تا چه حد دلسرد کننده است.
طراحی چهره کاراکترها برخلاف دیالوگ‌هایشان از نکات مثبت بازی است.
بخش اکشن بازی بیش از حد محدود است. هیچ حرکت یا حقه‌ی جدیدی در بازی گنجانده نشده تا کمی احساس تنوع کنید. عملا به جز سیستم جدید Pursuit پلیس، بازی با نسخه‌ی Rivals تفاوتی ندارد. تمام اتفاقات جالب و جذاب بازی در کات‌سین‌ها رخ می‌دهند و به شما هیچ اختیاری در این مورد داده نشده است. همانطور که گفتیم Need for Speed Payback یک ریسینگ Open World است بدین معنا که شما می‌توانید آزادانه در محیط وسیع بازی بچرخید بدون اینکه مجبور باشید کار خاصی را انجام دهید. به مانند هر جهان باز دیگری، در Payback نیز شما صاحب اختیار خودتان هستید و می‌توانید بین گشت و گذار در شهر، انجام مراحل اصلی و انجام فعالیت‌های جانبی و مراحل فرعی یکی را انتخاب کنید. تنوع مراحل فرعی بازی در حدی هستند که بتواند بازیکن را راضی نگه داردند. البته اجازه دهید جمله خود را اصلاح کنم; تنوع مراحل فرعی بازی عالیست! Activityهای زیادی در گوشه و کنار Fortune Valley دیده می‌شوند که می‌توانید از انجام اینگونه فعالیت‌ها لـ*ـذت ببرید. از جمله‌ی این مراحل می‌توان به مسابقات و چالش‌های دریفت اشاره کرد. در مورد مسابقه که نیاز به توضیح بیشتر نیست و دریفت‌ها نیز چالش‌های ساده‌ای هستند که موفقیت در آنها توسط تازه‌وارد‌ها هم ممکن است. البته این چالش‌های آسان جذاب هم هستند و تنها مشکلشان سادگی بیش از حد است. به غیر از اینها مراحل Time Trial زیادی هم در بازی خواهیم دید که احتمالا با اینگونه مراحل هم آشنایی کافی دارید! همان مراحلی که در یک زمان مشخص باید به مقصد مورد نظر برسید. Eventهای دیگری را هم در بازی شاهد هستیم به نام Runner. در این تیپ مراحل یا بهتر بگویم eventها تمرکز روی تعقیب و گریز است که این Eventها هم حس و حال خود را دارند. در Need for Speed Payback پلیس‌ها به مراتب خشن‌تر از نسخه‌های قبل هستند و برای فرار از آنها کار ساده‌ای پیش رو ندارید. هم مسابقه دهندگان دیگر و هم پلیس‌ها دردسر بیشتری نسبت به نسخه‌های گذشته برایتان ایجاد خواهند کرد ولی هنوز هم شکست دادن آنها غیر ممکن نیست. دشمنان شما سعی می‌کنند بیشتر با هم همکاری کنند و در بیشتر اوقات شما را پرس می‌کنند. در اینگونه موارد می‌توانید از اجزای محیط مثل دیوار، تلفن‌های عمومی و تیرهای برق استفاده مفید ببرید. همانطور که می‌دانید و بالاتر نیز اشاره کردیم این بازی دارای سه شخصیت است و هر کدام Questهای خود را دارند. این موضوع یکی از نکات مثبت بازی است. در واقع شما می‌دانید که هر شخصیت در نوع خود توانایی‌هایی دارد و وظایفی به وی محول شده که باید بتواند از عهده‌ی آنها برامده تا در نهایت نقش خود را در انتقام از سازمان بزرگ مافیایی The House ایفا کند. تقسیم وظایف گروهی که کنترلشان را بر عهده داریم بدین شکل است که مسابقات خیابانی توسط تایلر انجام می‌شوند. مک که دیوانه‌ترین شخصیت بازی است کارهای نمایشی نظیر دریفت کردن را پیاده می‌کند و وظیفه‌ی شخصیت مونث بازی جس، فرار از پلیس‌ها در تعقیب و گریزهاست. او از ماشین‌های قدرتمند یا اسپورت شده استفاده می‌کند تا راه خود را به راحتی باز کند. جس در کاری که در آن تخصص دارد بهترین است!
از انتشار آخرین نسخه‌ی فرنچایز محبوب Need for Speed چند صباحی بیش نمی‌گذرد. خوشبختانه برای کاربران و متاسفانه برای Need for Speed، سال ۲۰۱۷ ریسینگ‌های زیادی منتشر شده و اکثرا توانستند کاربران را راضی نگه دارند. طرفداران Need for Speed قطعا لیاقت تجربه‌ی یک ریسینگ موفق را دارند و طبیعی است که از سازندگان انتظار یک NFS کامل و کم نقص را داشته باشند. از آخرین نسخه‌ی Need for Speed که همین نام را داشت تقریبا دو سال می‌گذرد و دو سال زمان کمی برای کار بر روی یک بازی نیست. اگر بگوییم آخرین NFSای که واقعا لیاقت انتظار کشیدن را داشته Need for Speed Most Wanted 2012 بود، بیراه نگفته‌ایم. از زمان انتشار این به بازی به بعد هنوز نتوانسته‌ایم یک نسخه‌ی موفق از این فرنچایز را تجربه کنیم.
آخرین نسخه از فرنچایزی که راجع به آن صحبت کردیم Payback نام دارد. عنوانی که عده‌ی زیادی به آن امیدوار بودند و برخی دیگر به دلایل مختلف چندان امیدی به این بازی نداشتند. راستش را بخواهید شخصا منتظر یک Need for Speed متوسط بودم ولی Payback حتی یک بازی متوسط هم نیست. این فرنچایز قدیمی و محبوب با روزهای خوب خودش بیش از اندازه فاصله گرفته و عناوینی چون Need for Speed و Need for Speed Payback تنها می‌توانند این فاصله را بیشتر کنند. البته قصد نداریم در همین ابتدا شما را از این بازی ناامید کنیم و در ادامه قرار است به نقد و بررسی این بازی بپردازیم. مطئمنا Payback نکات مثبتی را هم در خود دارد که شاید بتوانند برای بازیکن ایجاد انگیزه کنند پس آنها را نیز نباید نادیده گرفت.
معمولا نسخه‌های مختلف Need for Speed داستان خاصی که لازم باشد به آنها بپردازیم ندارند منتهی همه جا استثنا وجود دارد و اینجا Need for Speed Payback یکی از استثناهاست. به طور کلی NFS Payback ما را یاد Fast and Furious و بازیگرانی چون Vin Diesel و Dwayne Johnson می‌اندازد. هم شخصیت‌های بازی و هم سبک کلی بازی شباهت‌های زیادی به اسامی مذکور دارند. اسم بازی تا حدودی داستان آنرا لو می‌دهد و “Payback” همانطور که احتمالا می‌دانید به معنای “انتقام” است. داستان بازی نیز تلاش سه نفر برای گرفتن انتقام از افرادی را بازگو می‌کند که توسط گروهشان در حین یک ماموریت مورد خیـ*ـانت قرار می‌گیرند. از لحاظ داستانی در طول بازی کاملا مشخص هدفتان چیست و برای چه پشت فرمان می‌نشینید. ماموریت‌های بازی نیز اغلب از شما می‌خواهند به جان و مال گروه سابقتان ضربه بزنید. اینکه داستان بازی کلیشه‌ایست مسئله‌ای نیست و می‌توان با آن کنار آمد ولی مشکل بازی دقیقا چیزی شبیه به مشکل Need for Speed The Run است، یعنی مشکل بازی موضوع داستان نیست بلکه شخصیت‌ها، دیالوگ‌ها، نحوه‌ی پیشروی داستان و مواردی از این قبیل است. البته نمی‌توان از این نکته که Payback خیلی بیشتر از نسخه‌های گذشته روی داستان بازی کرده و از شما می‌خواهد بیشتر به خط داستانی بازی توجه کنید هم گذشت. مشخص است سازندگان در تلاشند تا شما را با داستان بازی همراه کنند ولی در این زمینه مشکلاتی را باید حل می‌کردند که یا حل نکرده و یا نصف و نیمه به حل آنها پرداخته‌اند. طبیعی است که بازی بخواهد آنقدر شما را غرق در داستان کند که خودتان را به جای سه شخصیت اصلی Tyler، Mac و Jess بگذارید و با تمام وجود برای از بین بردن کارتل The House تلاش کنید اما این چیزی نیست که واقعا اتفاق خواهد افتاد. اولین نکته‌ای که توجه بازیکن را جلب می‌کند دیالوگ‌های عموما مسخره‌ایست که قرار است حالت طنز داشته باشند ولی اصلا خنده دار نیستند. مشکلات بازی تنها به مشکلات فنی و ایرادات گیم پلی که بعدا به آنها خواهیم پرداخت ختم نمی‌شوند، بلکه کاراکترهای بازی هم می‌توانند از نقاط ضعف NFS Payback باشند. دیالوگ‌های بازی اکثرا لوس و بی‌مزه هستند و بعید می‌دانم بتوانند احساس خاصی در شما ایجاد کنند. از طرفی دیگر خود کات‌سین‌های بازی هم حرف زیادی برای گفتن ندارند و آنقدری جذاب نیستند که بتوانند شما را با خود همراه کنند. البته پیشروی داستان به نحوی است که اگر مشکلات شخصیت پردازی و دیالوگ‌ها را نادیده بگیریم، می‌توان به خوبی روی اتفاقاتی که در بازی رخ می‌دهد تمرکز کرد. یکپارچگی بخش داستانی به شما اجازه می‌دهد تا خیلی خوب جریان هر مرحله و در نهایت کل داستان بازی را متوجه شوید تا مثل برخی بازی‌های دیگر خبری از گیج شدن نباشد!
یکی از نکاتی که توجه شما را جلب خواهد کرد تنوع مراحل فرعی است.
اگرچه همه‌ی Need for Speedهای منتشر شده بازی‌های کم اشکالی نبوده‌اند، ولی قریب به اتفاق عناوین این فرنچایز می‌توانند بازیکن را برای مدتی مشغول کنند و دلیل عمده‌ی آن نیز جذابیت رانندگی بود است. البته هیچ شکی نیست که NFS هرگز نمی‌خواهد حس یک رانندگی و مسابقه‌ی واقعی را به شما القا کند. اگر رانندگی واقع گرایانه می‌خواهید حتی به NFS فکر هم نکنید ولی اگر می‌خواهید اوقات خود را با کمی هیجان پر کنید Need for Speedهای خوبی را برایتان سراغ دارم! Need for Speed Payback یک ریسینگ جهان باز بوده و اتفاقات آن در Fortune Valley رخ می‌دهند. قبل از هر چیز باید یادآوری کنیم که طبیعتا یک بازی با این تفاسیر برای موفقیت نیازمند ویژگی‌هایی است و ارکانی چون طراحی محیط اهمیت زیادی دارند. البته در این باره به طور مفصل در پاراگراف‌های بعدی صحبت خواهیم کرد. فعلا می‌خواهیم گیم پلی بازی را مورد نقد قرار دهیم نه گرافیک و مسائل فنی آنرا. قبل و حتی بعد از انتشار بازی بارها شنیده‌اید که Payback را به Fast and Furious تشبیه می‌کنند. Need for Speed Payback اکشن‌ترین نید فور اسپید تاریخ است و در آن هیچ شکی نیست. در نسخه‌های دیگر نیز شاهد تعقیب گریز بوده‌ایم ولی هرگز تا این حد روی بخش اکشن بازی از سوی سازنده تمرکز نبوده است. در همان ابتدای بازی سعی کنید در مورد انتخاب ماشین دقت کنید چرا که بیش از پنج ساعت از بخش Campaign را باید با آن ماشین پیش ببرید. ترجیح می‌دهم درمورد اینکه بازی از لحاظ داستانی چگونه پیش می‌رود خیلی صحبت نکنم تا بازی برایتان تازگی داشته باشد. نکته‌ای که در مورد NFS Payback باید بدانید مربوط به نحوه‌ی هندلینگ ماشین است. Need for Speed Payback هرگز یک ریسینگ واقع گرایانه یا یک شبیه ساز نیست و فقط و فقط می‌خواهد شما از سرعت رفتن، پرتاب ماشین‌ها به اطراف و کارهای نمایشی با ماشین لـ*ـذت ببرید. کافی است روی صندلی خود بنشینید و سعی کنید از هیجان بازی لـ*ـذت ببرید. فکر نمی‌کنم کسی با این موضوع مشکلی داشته باشد، اگرچه صحبت‌هایی از برخی بازیکنان مبنی بر اینکه سبک NFS قدیمی شده شنیده می‌شود اما کماکان این فرنچایز طرفداران و بازیکنان خود را دارد. وقتی یک ماشین را به یک دیواره می‌کوبید و یا آنقدر محکم ضربه به آن وارد می‌کنید که به طور کلی از لیست مزاحمانتان حذف شود لـ*ـذت خواهید برد. برای اینکه یک ماشین را بدون استفاده از عوامل محیطی از بین ببرید بهترین روش استفاده از نیترو است. این چیز جدیدی در Need for Speed نیست و قبلا نیز شاهد اهمیت نیترو چه در درگیری‌ها و چه در کورس سرعت بوده‌ایم. در Payback هم اهمیت نیترو به همان اندازه قبل است و تغییری نکرده است به طوری که اگر با نیترو به ماشین دشمن ضربه وارد کنید حداقل دو برابر بیش از حالت عادی Damage به ماشین مورد نظر وارد می‌شود. اهمیت چنین موضوعی در Payback بیش از قبل است چرا که در این عنوان شاهد صحنه‌های اکشن بیشتری هستیم و قدرت شما در مبارزات یک رکن برای پیشروی در بازی و موفقیت در مراحل است. قبل از انتشار بازی انتظارات از بخش اکشن بیش از اینها بود. با توصیفاتی که از سازندگان می‌دیدیم خیلی‌ها انتظار داشتند اکشن بازی متفاوت‌تر از گذشته باشد و یا حداقل المنت‌هایی به آن اضافه شود ولی متاسفانه چنین نیست. بخش اکشن بازی دقیقا به مانند گذشته است و تنها هوش مصنوعی دشمنان تغییر کرده و مبارزات افزایش یافته‌اند. هیچ نوآوری در مبارزات دیده نمی‌شود و تمام درگیری‌ها به زد و خورد‌های ساده ختم می‌شوند. شاید این موضوع در نگاه اول چندان آزاردهنده نباشد اما اولا در طول بازی مبارزات خیلی زود تکراری می‌شوند و از آنها دل‌زده می‌شوید و ثانیا، انتظار می‌رود که پس از آن‌همه هیاهو و تبلیغ از بخش اکشن بازی، حداقل تغییراتی مثبت را در این زمینه شاهد باشیم. فقط کافی است چند دقیقه روی این دو موضوع فکر کنید تا خودتان متوجه شوید این عدم توجه تا چه حد دلسرد کننده است.
طراحی چهره کاراکترها برخلاف دیالوگ‌هایشان از نکات مثبت بازی است.
بخش اکشن بازی بیش از حد محدود است. هیچ حرکت یا حقه‌ی جدیدی در بازی گنجانده نشده تا کمی احساس تنوع کنید. عملا به جز سیستم جدید Pursuit پلیس، بازی با نسخه‌ی Rivals تفاوتی ندارد. تمام اتفاقات جالب و جذاب بازی در کات‌سین‌ها رخ می‌دهند و به شما هیچ اختیاری در این مورد داده نشده است. همانطور که گفتیم Need for Speed Payback یک ریسینگ Open World است بدین معنا که شما می‌توانید آزادانه در محیط وسیع بازی بچرخید بدون اینکه مجبور باشید کار خاصی را انجام دهید. به مانند هر جهان باز دیگری، در Payback نیز شما صاحب اختیار خودتان هستید و می‌توانید بین گشت و گذار در شهر، انجام مراحل اصلی و انجام فعالیت‌های جانبی و مراحل فرعی یکی را انتخاب کنید. تنوع مراحل فرعی بازی در حدی هستند که بتواند بازیکن را راضی نگه داردند. البته اجازه دهید جمله خود را اصلاح کنم; تنوع مراحل فرعی بازی عالیست! Activityهای زیادی در گوشه و کنار Fortune Valley دیده می‌شوند که می‌توانید از انجام اینگونه فعالیت‌ها لـ*ـذت ببرید. از جمله‌ی این مراحل می‌توان به مسابقات و چالش‌های دریفت اشاره کرد. در مورد مسابقه که نیاز به توضیح بیشتر نیست و دریفت‌ها نیز چالش‌های ساده‌ای هستند که موفقیت در آنها توسط تازه‌وارد‌ها هم ممکن است. البته این چالش‌های آسان جذاب هم هستند و تنها مشکلشان سادگی بیش از حد است. به غیر از اینها مراحل Time Trial زیادی هم در بازی خواهیم دید که احتمالا با اینگونه مراحل هم آشنایی کافی دارید! همان مراحلی که در یک زمان مشخص باید به مقصد مورد نظر برسید. Eventهای دیگری را هم در بازی شاهد هستیم به نام Runner. در این تیپ مراحل یا بهتر بگویم eventها تمرکز روی تعقیب و گریز است که این Eventها هم حس و حال خود را دارند. در Need for Speed Payback پلیس‌ها به مراتب خشن‌تر از نسخه‌های قبل هستند و برای فرار از آنها کار ساده‌ای پیش رو ندارید. هم مسابقه دهندگان دیگر و هم پلیس‌ها دردسر بیشتری نسبت به نسخه‌های گذشته برایتان ایجاد خواهند کرد ولی هنوز هم شکست دادن آنها غیر ممکن نیست. دشمنان شما سعی می‌کنند بیشتر با هم همکاری کنند و در بیشتر اوقات شما را پرس می‌کنند. در اینگونه موارد می‌توانید از اجزای محیط مثل دیوار، تلفن‌های عمومی و تیرهای برق استفاده مفید ببرید. همانطور که می‌دانید و بالاتر نیز اشاره کردیم این بازی دارای سه شخصیت است و هر کدام Questهای خود را دارند. این موضوع یکی از نکات مثبت بازی است. در واقع شما می‌دانید که هر شخصیت در نوع خود توانایی‌هایی دارد و وظایفی به وی محول شده که باید بتواند از عهده‌ی آنها برامده تا در نهایت نقش خود را در انتقام از سازمان بزرگ مافیایی The House ایفا کند. تقسیم وظایف گروهی که کنترلشان را بر عهده داریم بدین شکل است که مسابقات خیابانی توسط تایلر انجام می‌شوند. مک که دیوانه‌ترین شخصیت بازی است کارهای نمایشی نظیر دریفت کردن را پیاده می‌کند و وظیفه‌ی شخصیت مونث بازی جس، فرار از پلیس‌ها در تعقیب و گریزهاست. او از ماشین‌های قدرتمند یا اسپورت شده استفاده می‌کند تا راه خود را به راحتی باز کند. جس در کاری که در آن تخصص دارد بهترین است!
نقد و بررسی بازی NFS PayBack
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
