خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
بهترین اشعار گروس عبدالملکیان



کدام پل؟


دختران شهر

به روستا فکر می‌کنند

دختران روستا

در آرزوی شهر می‌میرند


مردان کوچک

به آسایش مردان بزرگ فکر می‌کنند

مردان بزرگ

در آرزوی آرامش مردان کوچک

می‌میرند


کدام پل

در کجای جهان

شکسته است

که هیچکس به خانه اش نمی رسد؟


اشعار گروس عبدالملکیان

 
  • تشکر
  • جذاب
Reactions: VIDA VAHED، BINA.A و *SADAT*

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
چه غمگنانه است


ایستاده‌ام

در اتوبوس

چشم در چشم‌های نگفتنی‌اش


یک نفر گفت:

«آقا

جای خالی

بفرمایید»


چه غمگنانه است

وقتی در باران

به تو چتر تعارف کنند




**************


دو سال


دو سال است که می‌دانم

بی‌قراری چیست

درد چیست

مهربانی چیست


دو سال است که می‌دانم

آواز چیست

راز چیست


چشم‌های تو شناسنامه مرا عوض کردند

امروز من دو ساله می‌شوم


**************


خواب


حالا که رفته‌ای، بیا

بیا برویم

بعد مرگت قدمی بزنیم

ماه را بیاوریم

و پاهامان را تا ماهیان رودخانه دراز کنیم


بعد

موهایت را از روی لـ.ـب‌هایت بزنم کنار

بعد

موهایت را از روی لـــ*ـب‌هایت بزنم کنار

بعد

موهایت را از روی لـ.ـب‌هایت...


لعنتی

دستم از خواب بیرون مانده است


اشعار گروس عبدالملکیان

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
  • تشکر
Reactions: *SADAT*

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
آواز مه


سـ*ـینه‌ام را آماده کرده‌ام

بلیط قطار را پاره ‌می‌کنم


و با آخرین گله‌ گوزن‌ها

به خانه برمی‌گردم

آن‌قدر شاعرم

که شاخ‌هایم شکوفه داده است


و آوازم

چون مه‌ای بر دریاچه می‌گذرد:


شلیک هر گلوله خشمی است

که از تفنگ کم می‌شود

سـ*ـینه‌ام را آماده کرده‌ام

تا تو مهربان‌تر شوی


**************


قایق کاغذی


یک جفت کفش

چند جفت جوراب با رنگ‌های نارنجی و بنفش

یک جفت گوشواره آبی

یک جفت...

کشتی نوح است

این چمدان که تو می‌بندی!

بعد

صدای در

از پیراهنم گذشت

از سـ*ـینه‌ام گذشت

از دیوار اتاقم گذشت

از محله‌های قدیمی گذشت

و کودکی‌ام را غمگین کرد


کودک بلند شد

و قایق کاغذی‌اش را بر آب انداخت


او جفت را نمی‌فهمید

تنها سوار شد


آب‌ها به آینده می‌رفتند

همین جا دست بردم به شعر


و زمان را

مثل نخی نازک

بیرون کشیدم از آن

دانه‌های تسبیح ریختند:

من

تو

کودکی

قایق کاغذی

نوح

آینده


تو را

با کودکی ام

بر قایق کاغذی سوار کردم و

به دوردست فرستادم


بعد با نوح

در انتظار طوفان قدم زدیم


اشعار گروس عبدالملکیان

 
  • تشکر
Reactions: VIDA VAHED و *SADAT*

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
رنگ‌های رفته دنیا


نه راهی به رویا می‌رسد

نه رویایی به راه


بر می‌گردم

به رنگ‌های رفته‌ دنیا


به موهای مادرم

پیش از آنکه پدر ببافدش


به خاک

پیش از آن که تو در آن به خواب روی


و آن کتاب کوچک غمگین

- پیامبر شدن در جزیره‌ متروک-


از هم

به هم گریخته‌ایم

از خاک

به زیر خاک


و انگار تمام جاده‌ها را

با پرگار کشیده است


و انگار مرگ نقطه‌ای است

که به پایان تمام جمله‌ها می‌آید


و آن پرنده‌ کوچک

که رویای من و تو بود

در دهانش برگی گذاشته‌اند

تا سکوت کند


از شب به شب گریخته‌ایم

دست‌هایت را به تاریکی فرو ببر

و هر چه را که لمس کردی

باور کن


**************


بهمن کوچک


دره‌ها گلوله خورده‌اند

جنگل گلوله خورده است


خون همین حالا دارد

در انارها جمع می‌شود


من اما

بر تپه‌ای نشسته‌ام

بهمن کوچک دود می‌کنم

یعنی تنهایم

یعنی نام هیچ کس در دهانم نیست


و اندوه را

مثل عینک دودی

بر چشم گذاشته‌ام


خوب می‌داند با خورشید چه کار کند

می‌داند چگونه سبزی شاخه‌ها را

از پا در بیاورد...


باید بروم

این بهمن کوچک را ترک کنم

اسفند را

بهار را هم...

باید بروم


اشعار گروس عبدالملکیان

 
  • تشکر
Reactions: *SADAT*

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
غمگین نباش


مسیر خانه ات را

از حافظه کفش‌هایم پاک کرده ام

غمگین نباش!


خودت هم می‌دانی

همیشه عکس تکی ِ تو زیباتر بود


زیبایی تو و خستگی این دیوار

که به هر حال به من تکیه داده است


دلم گرفته

درست مثل لک لکی

که بال‌هایش را برای کوچ امتحان می‌کند


دلم گرفته و

می‌دانم

این هواپیما هیچ وقت

بر دریاچه‌ای فرود نمی‌آید


دلم گرفته و

باز نمی‌شود

در این قوطی

سرانجام

قرص‌ها را خواهم خورد


**************


اگر شعر‌های من زیباست


اگر شعر‌های من زیباست

دلیلش آن است

که تو زیبایی


حالا

هی بیا و بگو

چنین است و چنان است


اصلاً

مهم نیست

تو چند ساله باشی

من همسن و سال تو هستم


مهم نیست

خانه‌ات کجا باشد

برای یافتنت کافی است

چشم‌هایم را ببندم


خلاصه بگویم

حالا

هر قفلی که می‌خواهد

به درگاه خانه‌ات باشد


عشق پیچکی است

که دیوار نمی‌شناسد


اشعار گروس عبدالملکیان

 
  • تشکر
Reactions: VIDA VAHED و *SADAT*

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
گفتی دوستت دارم

و من به خیابان رفتم!

فضای اتاق برای پرواز کافی نبود


**************


هر نتی که از عشق بگوید زیباست

حالا سمفونی پنجم بتهوون باشد

یا زنگ تلفنی که

در انتظار صدای توست …


**************


چه فرقی می‌کند

من عاشق تو باشم،

یا تو عاشق من!؟

چه فرقی می‌کند

رنگین کمان

از کدام سمت آسمان آغاز می‌شود؟!


**************


صدای قلب نیست

صدای پای توست

که شب‌ها در سـ*ـینه‌ام می‌دوی

کافی ست کمی خسته شوی

کافی‌ست بایستی


**************


به شانه‌ام زده‌ای

که تنهایی‌ام را تکانده باشی!

به چه دلخوش کرده‌ای؟!

تکاندن برف

از شانه‌های آدم برفی؟!


**************


ندیده ای؟!

همان انگشت که ماه را نشان می‌داد

ماشه را کشید


اشعار گروس عبدالملکیان

 
  • تشکر
Reactions: VIDA VAHED و *SADAT*

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,010
امتیاز واکنش
7,214
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
نه

همیشه برای عاشق شدن

به‌دنبال باران و بهار و بابونه نباش


گاهی

در انتهای خارهای یک کاکتوس

به غنچه‌ای می‌رسی

که ماه را بر لبانت می‌نشاند


**************


زیر این آسمان ابری

به معنای نامش فکر می‌کند

گل آفتابگردان!


**************


موسیقی عجیبی ست مرگ

بلند می‌شوی

و چنان آرام و نرم می‌رقصی

که دیگر هیچکس تو را نمی بیند


**************


و ماه

دهانِ زنی زیباست

که در چهارده شب

حرفش را کامل می‌کند


اشعار گروس عبدالملکیان

 
  • تشکر
Reactions: VIDA VAHED و *SADAT*

BINA.A

عضو تازه وارد انجمن
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
27/6/20
ارسال ها
26
امتیاز واکنش
109
امتیاز
98
زمان حضور
9 ساعت 59 دقیقه
این فیلم را به عقب برگردان؛
آنقدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود که می‌دود،
در دشت‌های دور
آنقدر که عصاها،
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان،
دوباره بر زمین
زمین...
نه!
به عقب‌تر برگرد!
بگذار خدا دوباره دست‌هایش را بشوید،
در آینه بنگرد،
شاید تصمیم دیگری گرفت.


اشعار گروس عبدالملکیان

 
  • تشکر
Reactions: VIDA VAHED
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا