مشاعره با اشعار خودمون

ØMĪĎ · 24/7/23

دم میکند از جوشش دل، شیشه ی چشمم
یک جرعه بنوش از جگر سوختگانت

~ĤaŊaŊeĤ~ · 24/7/23

ØMĪĎ گفت:
دم میکند از جوشش دل، شیشه ی چشمم
یک جرعه بنوش از جگر سوختگانت

تصویر تو بودن خود دیوانگی است
تقصیر که بود آینه‌ات غم دارد؟!

والا خودمم نمیفهمم ینی چی یهویی امد :aiwan_light_rofl:

ØMĪĎ · 25/7/23

دردی بی جراحت و خونی بدون زخم
پیداست مبتلای تو ام، نیست ابتلا...

(SINA) · 25/7/23

آنچه اینان خوانده اندش سرخوشی و دیوانگی
دست من بود و سر یار و نوازش های او

ØMĪĎ · 25/7/23

و اصرار من در تو اثر نکرد
که سراپا رفتن بودی
پس چون مسافر در راه دار ها
کاسه ای اشک بدرقه ات کردم

•ÂřÂšĤ• · 25/7/23

مرا هر دم به فکر تو
میان دردها دیدند
تورا جان عزیزت گو
که بی من تو چه‌ها کردی

ØMĪĎ · 26/7/23

یادت هزار ساله، کهن، در وجود ماست
از ما شود چگونه جدا ؟! تار و پود ماست

ØMĪĎ · 29/7/23

تمرین نکرده بودم از تو جدا شدن را
یک روح بودن اما ، در یک تن و بدن را

ØMĪĎ · 30/7/23

از زمین آتش زبانه می زد همچون نیشتر
آسمان هم بی تفاوت ! شعله های بیشتر

(SINA) · 3/8/23

ریش داری حاجی نرو تو صف کارت حله
میشماری پولاتو؟ منم میخوام! هرگز!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی