خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

~elнa_м~

کاربر نیمه فعال
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
19/3/18
ارسال ها
423
امتیاز واکنش
7,871
امتیاز
313
محل سکونت
Yazd
زمان حضور
46 روز 19 ساعت 38 دقیقه
نویسنده این موضوع
اگر يک شخصي بارها و بارها بابت انجام عملي توبه کرده باشه اما باز هم اون عمل رو تکرار کنه، اميد بخشش داره؟ اصلا بايد چيکار کنه که ديگه اونو انجام نده؟

توبه از درهاي بزرگ لطف و رحمت الهي و موهبتي آسماني است . انسان مومني که مرتکب گـ ـناه شده واجب است که فورا توبه کند و روح تيره شده خود را با آب توبه واستغفار صيقلي دهد . توبه بعد از هر گـ ـناه، واجب شرعي است و اگر گـ ـناه، هزاران بار هم تکرار شود باز نه تنها توبه امر مطلوبي است بلکه واجبي شرعي و عقلي است . ممکن است انسان گنهکار از توبه کردن مکرر خسته و ملول گردد اما خداوند هرگز ازقبول توبه بنده و آمرزش او خسته نمي گردد. پس بنا براين هيچ موقع از درگاه خداوند نا اميد نشويد.


انسانى كه گاهى دچار گـ ـناه خطا مى‏ گردد و بعد پشيمان مى‏ گردد و خود را ملامت و سرزنش مى ‏كند، به مرحله ‏اى رسيده كه داراى نفس لوّامه و سرزنشگر شده است و يك پله از مرحله نفس اماره يعنى نفسى كه به زشتى و بدى امر مى‏ كند و از انجام آن ملول نمى‏ گردد و بيمى ندارد، بالاتر آمده و يك قدم به هدف نزديك شده است. بايد خدا را شاكر بود و از او خواست كه توفيق رسيدن به مراحل بالاتر و هر چه بيشتر نزديكتر شدن به خود را به ما عنايت كند.


در زمينه تكرار گـ ـناه و توبه بايد هشيارانه توجه كرد كه ميان روش هدايتي خداوند و وسوسه هاي شيطان تفاوت اساسي وجود دارد؛ «قبل از انجام گـ ـناه» خداوند آدمي را از نزديک شدن به حريم گـ ـناه به شدت هشدار مي دهد. اما شيطان گـ ـناه را در نظر انسان کوچک مي کند و آن را قابل جبران جلوه مي دهد.


«بعد از انجام گـ ـناه»، خداوند به کساني که پشيمان مي شوند و به فکر اصلاح و جبران مي باشند وعده آمرزش و حتي پذيرش بيش از گذشته به بندگان مي دهد. تا آدمي با اميدواري به رحمت بي پايان خدا هر چه سريع تر و پايدارتر به راستي و درستي گرايش پيدا کند.


اما شيطان نااميدي و بريدگي را در دل و جان آدمي رخنه مي دهد تا بيش از پيش در لجن زار آلودگي غوطه ور شود. با آگاهي به آن چه گفته شد حال بايد دانست؛ ياءس از رحمت خداوند گناهي بزرگ است مگر خود او نفرموده است : «به آن بندگانم كه با عصيان بر نفس خويش اسراف كردند بگو: هرگز از رحمت خدا نااميد مباشيد البته خدا گناهان را خواهد بخشيد كه او بسيار آمرزنده و مهربان است»


و پيامبرش فرمود : «التائب من الذنب كمن لا ذنب له ; توبه كننده از گـ ـناه همانند كسي است كه گناهي نكرده است» (بحار ج 2 ص 154) پس چرا از رحمت او ماءيوس باشيم ؟! به فرموده ء امام سجاد (ع ) در دعاي ابوحمزه : «خدايا آن گاه كه به گناهانم مي نگرم آه از نهادم بر مي آيد و جزع و فزع مي كنم و آن گاه كه به كرم تو مي نگرم طمع مي كنم».

بازآ بازآ هر آن که هستي باز آ
گر بدکار و گبر و بت پرستي باز آ


اين درگه ما درگه نوميدي نيست
صد بار اگر توبه شکستي باز آ

سفارش ما به شما اين است كه وقتي توبه مي كنيد عزم راسخ داشته باشيد كه ديگر گـ ـناه نكنيد و گذشته ء خود را فراموش نماييد.


راهي كه صد درصد گـ ـناه نكردن در تمام زندگي را تضمين كند براي افراد عادي بشر چيز سهلي نيست ; زيرا انسان موجودي مختار و داراي تمايلات گوناگون است . بلي با عزمي آهنين و مبارزه اي دائمي با نفس تدريجا مي توان به چنين جايگاه رفيعي دست يافت .


توبه در حقيقت پشيمان شدن از گـ ـناه و بازگشتن از راهي است كه انسان در گذشته بر خلاف رضاي پروردگار رفته است . البته بايد دقت شود, بازگشتن از اين راه لازم است ولي کافي نيست. انسان بعد از توبه و يا حتي قبل از توبه بايد بداند که زندگي فرصت خدايي شدن است و هدف دين و زندگي انسان چيزي جز خدايي شدن و تشکيل زندگي خدا محور نيست. خدايي شدن مهمترين هدف و انگيزه اي است که باعث مي شود, انسان زندگي گذشته خود را اصلاح نمايد و با توبه به سوي خدا يعني خدايي شدن و خداگونگي بازگردد و زندگي تازه اي را آغاز نمايد. خود توبه در مقايسه با حرکت تازه اي که بايد آغاز کند, چندان سخت به نظر نمي رسد. براي اصلاح زندگي بايد انسان مومن تصميم جدي داشته باشد که روش زندگي خود را از خودمحوري به خدامحوري تغيير دهد و اين کار آسان نيست. بايد انگيزه قوي براي اين کار داشته باشد تا بتواند در مسير خدايي شدن و بازگشت به خدا, مقاومت نمايد و به شرايط قبلي بازنگردد.



توبه كننده از گـ ـناه همانند كسي است كه گناهي نكرده است



توبه حقيقي نيز همان توبه نصوح است ؛ يعني توبه و پشيماني بدون بازگشت. اگر كسي احساس كند كه واقعا از گذشته خود نادم و پشيمان گشته و راه خود را به سوي خداوند عوض كرده، بايد بداند كه اهل توبه واقعي است و اينچنين توبه اي هرگز رد نمي شود. به عبارت ديگر مشكل و نگراني اي كه در زمينه قبول توبه وجود دارد ، از طرف خداوند ؛يعني پذيرنده توبه نيست . مشكل از جانب خود توبه كننده است.


اگر كسي كه دچار گـ ـناه و معصيت خداوند شده به درستي و با رعايت شرايط، موفق به توبه شود ، به طور قطع توبه او پذيرفته شده است و نبايد نسبت به پذيرش آن نگران باشد. بنابر اين خود كيفيت توبه و نحوه پيشرفت آن ، بهترين راه تشخيص پذيرش آن است.


ابو حامد غزالى در كتاب احياء چنين مى ‏گويد: اگر معنى قبول را فهميده باشى شك نخواهى داشت كه هر توبه صحيحى پذيرفته و مقبول است. كسانى كه به نور بصيرت مى‏ بينند، و از انوار قرآن مدد مى ‏گيرند، مى ‏دانند كه هر قلب سليمى مقبول خدا و در آخرت در جوار او بهره‏ مند از نعمت اوست، و آمادگى دارد كه با چشم خود به وجه اللّه بنگرد. و مى‏ دانند كه قلب در اصل، سليم آفريده شده است زيرا هر نوزادى با فطرت خدا پرستى آفريده مى ‏شود امّا آن سلامت توسط كدورتى كه گرد و غبار گناهان بر آن ايجاد مى‏ كنند از دست مى ‏رود.


قرآن مجيد مى‏ فرمايد: وَ هُوَ الّذِى يَقْبَلُ التَّوبَةَ عَنْ عِبادِهِ 42: 25 احياء العلوم/ فصل پنجم همچنين احساس بهجت و آرامش خاصى كه پس از دعا و توبه به انسان دست مى ‏دهد ، احساس سبكى از گناهان و آلودگى ‏ها، تضرع و التجاى بيشتر به خدا وند، آثار واقعى توبه كه در اعمال و كنش‏هاى ما بيشتر هويدا گردد؛ يعنى رغبت كمتر به گـ ـناه و اراده و عزم راسخ‏تر در اطاعت پروردگار، نشان مى‏ دهد كه توبه ما توبه واقعى بوده و به همين نسبت مقبول‏ واقع گرديده است


توبه کردن و شکستن ان

 
  • تشکر
Reactions: ^moon shadow^
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا