گلچین اشعار مهدوی

M O B I N A · 13/3/23

مردیم و نمردیم

جانانی و جان بر تو سپردیم و نمردیم

در هرم نگاه تو فسردیم و نمردیم

نقش است به پیشانی چین خورده ز غیرت

ما جان بدر از داغ تو بردیم و نمردیم

ابرو گره در هم زده چشمان شفق رنگ

دندان به لـ*ـب خویش فشردیم و نمردیم

ظرف دل بی حوصله جوش آمد و سررفت

خون دل جاری شده خوردیم و نمردیم

اقبال نگون بخت نگر کاین همه سر را

تا مرز قدم های تو بردیم و نمردیم

یک عمر نفس آمد و برگشت و به تسبیح

عمری دل بی عار شمردیم و نمردیم

ما زنده عشقیم که با عشق بمیریم

صدمرتبه از داغ تو مردیم و نمردیم

محمود کریمی

M O B I N A · 13/3/23

ای فروغ روی مــاهت ظلـــمت از عـــالم گرفته

چـــون نهان از دیدگانی ، دیدگان ماتــم گرفت

منجـــی مستضعفــان ومصلــــح دیـــــن خـــدا

قـــوت ایمانی و هـــم جان ز تــو مرحم گرفت

ظالــــمان را خصـــم جــانـی برضعیفان یــاوری

در دلـــیری و شجاعت بنده ات رسـتم گرفت

ای مـــــراددل مـــریـــدان را مــتـرانــــی از درت

بیعتت را در الـــست آن خــالــق اعظم گرفت

وعده حـــق عـن قریب و جان مشتاقان به لـ*ـب

جـــان فـدای مقدمت ، یاد تو از ما غــم گرفت

ای محــق حـــق بیــا ،ای حجت آخـــر زمـــان

در فـــراق رویت ای مــه ،قامت ما خم گرفت

وارث عـلـم نبـــــی وآگـه از ســــــر ولــــــــی

شهسوار ملک ایمـــان ، دولتت عـالـم گرفت

ای مغـــــز الاولــیاء و ای مــــــذل الاشقـــیا

نــام نیکو تـــو را همنام خــــود ، خاتم گرفت

ای ذحـــول انبـــیا را طالــب بــــر حــــق بیــا

فـــرو دولت در رکـــابت عیسی مریــم گرفت

یــــوسـف کنعان غلام روی چـــو مـاه تو بــاد

مه جبین خوش عذارم شهره ات عالم گرفت

هم سزا باشد ترا شاهی و ماهی جان نثار

گــــرچه از ناقابلی جـان خلیلی غــم گرفت

M O B I N A · 13/3/23

نَمی ز دیده نمی‌جوشد اگرچه باز دلم تنگ است

گنـ*ـاه دیده مسکین نیست، کمیت عاطفه‌ها لنگ است

کجاستی که نمی‌آیی؟ الا تمام بزرگی‌ها!

پرنده بی‌تو چه کم‌صحبت، بهار بی‌تو چه بی‌رنگ است

نمانده هیچ مرا دیگر، نه هیچ، بلکه کمی کمتر

جز این‌قدر که دلی دارم که بخش اعظم آن سنگ است

بیا، که بی‌تو در این صحرا میان ما و شکفتن‌ها

همین سه چار قدم راه است، و هر قدم دو سه فرسنگ است

دعاگران همه البته مجرّب است دعاهاشان

ولی حقیر یقین دارم که انتظار همان جنگ است

M O B I N A · 13/3/23

کاش بر خیمه ی سبزت گذرم می افتاد

کاش بر صورت ماهت نظرم می افتاد

کاش از چشم تر تو دو سه قطره باران

پسر فاطمه بر چشم ترم می افتاد

کاش در لحظه ی تاریک گناهان آقا

مرده بودم به خدا بال و پرم می افتاد

کاش از سوی تو ای صاحب ما یک قرعه

گریه و ناله به وقت سحرم می افتاد

کاش آن روز که در کرب و بلا می باشی

لحظه ای هم گذر من به حرم می افتاد

کاش هر جمعه که می شد، فقط از عشق خودت

فکر دنبال تو گشتن به سرم می افتاد

M O B I N A · 13/3/23

بهارها همه در انتظار روی تواَند

نگاه تشنه لبان تشنة سبوی تواَند

شمیم زلف تو را آفت خزانی نیست

بهارها همه سرمست رنگ و بوی تواَند

تو در نگاه همه چون بهشت موعودی

هزار عاشق بی‌دل اسیر کوی تواَند

ز باده نکهت شور زندگی جاریست

که سالکان جهان عاشق وضوی تواَند

به دادخواهی ما جز تو دادخواهی نیست

که چشم منتظران روز و شب به سوی تواَند

ز کوی مهر و وفا مژدگانی‌ام بفرست

که عاشقان جهان غرق آرزوی تواَند

M O B I N A · 13/3/23

یا امام العصر ما زان توایم

بنده انعام و احسان توایم

برنمی‌داریم سر از خاک درت

تا ابد بر عهد و پیمان توایم

در صراط مستقیم بندگی

پیرو ارشاد و برهان توایم

پُر شود از فتنه، گر روی زمین

بیم نَبوَد چون غلامان توایم

پیشة ما عشق و شوق کوی تو است

چاکرانه سر به فرمان توایم

هر کسی مطلوب و معشوقی گرفت

ما گرفتار و پریشان توایم

هر کسی را علت و بیماری است

ما همه بیمار هجران توایم

دردمندانیم از سوز فراق

جملگی محتاج درمان توایم

مُلک دنیاگر همه از آنِ ما است

ریزه‌خواران سَر خوان توایم

ور چو خورشیدیم بر اوج سپهر

ذره‌ای از مهر رخشان توایم

«لطفی صافی» بگو با وجد و شوق

یا ولیّ عصر ما زان توایم

M O B I N A · 13/3/23

بی قرارم گرچه می دانم می آئی عاقبت

حلقه های بسته راخودمی گشائی عاقبت

باوجودتیرگی هادرشبستانی خموش

ماه رویت رابه عالم می نمائی عاقبت

ازغمت مانده سراپا شیشه ی دل پرغبار

گرد دلتنگی زدلها می زدائی عاقبت

گرچه دردام بلازندانی ام اما چه غم؟

می رسد بامقدمت فصل رهائی عاقبت

تک سوارعرصه ی عدل خدا،موعودما

حتم دارم، حتم دارم تو می آئی عاقبت

M O B I N A · 13/3/23

دلم افتاده می دانم که خیلی زود می آئی

کجا یاکی؟نمی دانم خلاصه زود می آئی

برای بستن زخم قناری هاشده،حتی

وازدنیا اگریک لحظه باقی بودمی آئی

دل من هرچه می گردد درونش گم شده چیزی

وتوحتما برای رفع این کمبود می آئی

سحر،دل خسته از این انتظارسرد وطولانی

کسی آهسته زیرگوش من فرمود:می آئی

اگردستی بخشکاند تمام نیل نیلی را

توباصندوق چوبی از فراز رود می آئی

به دنبالت ورق خواهم زد این تقویم خالی را

دلم افتاده می دانم که خیلی زود می آئی

M O B I N A · 13/3/23

باز کن از سر زلفت گره ای دوست بیا

سنبل زلف تو ای دوست چه نیکوست بیا

مردم چشم من از فیض حضور تو بری‌ست

زان نگاه منِ دل‌خسته به هر سوست بیا

کاشکی در حرم عشق تو می‌ماند دلم

چون دل غم‌زده‌ام گرم تکاپوست بیا

در سراپرده دل بی‌خبر از یار مباش

کن حذر از دل بشکسته که بد خوست بیا

طالب فیض حضوریم در این دیر خراب

نکهت زلف تو ای دوست چه خوش‌بـ*ـو*ست بیا

حرمت آمدنت در دل ما می‌ماند

باز کن از سر زلفت گره ای دوست بیا

M O B I N A · 13/3/23

شبهای پر از شهاب را خواهم دید

دریاچه ی نور ناب را خواهم دید

وقتی که سپیده می دمد می دانم

من چهره ی آفتاب را خواهم دید!

پروانه بهزادی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین