تکنیک های عکاسی

*SADAT* · 12/3/19

آموزش عکاسی پرتره / نکات و ترفندهایی برای عکاسی پرتره
۱ – فوکوس بر روی چشم ها
اگر چه ارتباط چشمی در پرتره همیشه مطلوب نیست، اما چشم های تیز بین قطعا هستند. یک نقطه فوکوس را که بر روی چشم های سوژه قرار دارد را به صورت دستی انتخاب کنید، یا نقطه فوکوس مرکزی را که بر روی چشم های مدل قرار دارد را انتخاب و فوکوس را بر روی چشم های آن قفل کنید.

سپس، با فشار نیمه دکمه شاتر فوکوس را در حالت قفل نگه دارید، سپس قبل از گرفتن عکس دوباره ترکیب بندی را انجام دهید.

۲ -استفاده از لنز های استاندارد یا -
برای عکاسی پرتره محیطی، یعنی فضایی که می خواهید یک فرد را درون یک بافت خاص نشان دهید انتخاب فوق العاده مناسبی است. با این حال لنز های واید که در عکاسی کلوز آپ استفاده می شوند اجزای صورت شخص را تحریف و تصاویر ناخوشایندی خلق می کند. انتخاب بهتر برای عکاسی پرتره استفاده از لنز استاندارد یا لنز های تله کوتاه است. فاصله کانونی استاندارد برای پرتره در دوربین های فول فریم لنز های اولیه ۵۰ میلی متر، ۸۵ میلی متر و ۷۰-۲۰۰ میلی متر است.

۳ – استفاده از حالت تقدم دیافراگم

تقدم دیافراگم به شما امکان کنترل مستقیم دیافراگم و به دنبال آن امکان کنترل عمق زمینه را می دهد.
لنزهای پرایم سریع، مانند ۵۰mm f/1.4 و ۸۵mm f/1.2 به شما این امکان را می دهد تا دیافراگم های خیلی باز را برای داشتن تصاویری با عمق میدان کم انتخاب کنید. این لنز ها به شما کمک می کند تا پس زمینه صاف خارج از فوکوسی داشته باشید که به شما کیفیت پرتره حرفه ای می دهد.

۴ – استفاده از نور پنجره
شما برای گرفتن عکس های پرتره در خانه احتیاجی به کیت نور استودیویی خانگی ندارید، یک پنجره و یک رفلکتور می تواند به شما کمک کند تا بدون صرف هزینه خیلی زیاد به پرتره با نور خیره کننده طبیعی دست پیدا کنید. مدل خود را در زاویه ای مقابل پنجره قرار دهید و از یک رفلکتور سفید یا نقره ای برای انداختن سایه بر روی صورت سوژه استفاده کنید. رفلکتور نقره ای نور با وضوح بیشتری از نور سفید می دهد، اگرچه تاثیر آن با این نخواهد بود. مراقب رنگ هایی که از طریق شیشه پنجره بر روی سوژه می افتد باشید، رنگ سبز چمنی به پوست حالت مرض می دهد، در حالی که نور خورشید موقع عصر نور بسیار گرمی را انعکاس می دهد.

*SADAT* · 12/3/19

۵ – پرتره High-key
به عمد نور زیاد یا over را انتخاب کنید تا تاثیرنور high-key را ایجاد کند و ظاهر ظریفی در پرتره خانم ها و و عکس کودکان ایجاد می کند. این ترفند را بعدا با استفاده از نرم افزارهایی مانند فتوشاپ نیز می توان انجام داد. عکاسی با فرمت فایل RAW امکان ویرایش بیشتری به شما می دهد، به طوری که شما می توانید در مقایسه با JPEG جزئیات بیشتری را از طیف رنگی موجود در فایل های RAW استخراج کنید.

۶ – پرتره از نوزادان

هنگام عکاسی پرتره از نوزادان، نور طبیعی بهترین گزینه است. نور فلاش فقط چهره آنها را رنگ پریده می کند. سعی کنید آنها را نزدیک پنجره قرار دهید و از یک رفلکتور برای هدایت بیشتر نور بر روی آن استفاده کنید. هر چه نور بیشتر به روی سوژه بتابانید، می توانید از حساسیت ایزوی کمتری استفاده کنید تا بهترین کیفیت عکس ممکن را داشته باشید. برای داشتن عکس کودکان در بهترین حالت آنها، درست بعد از غذا خوردن یا وقتی که اول صبح از خواب بیدار می شوند از آنها عکاسی کنید. در این زمان ها آنها بسیار فعال تر و هوشیار تر از دیگر ساعت های روز هستند و شما به راحتی می توانید از آنها عکس هایی بگیرید که مورد پسند پدر و مادر آنها باشد.

۷ – عکاسی از کودکان
عکسبرداری از کودکان بسیار لـ*ـذت بخش اما چالش برانگیز است. مدت عکاسی پرتره از کودکان را کوتاه و سرگرم کننده سازید. با آنها بازی کنید: برای برقراری ارتباط چشمی با آنها از او بخواهید به عکس خود که در جلوی لنز افتاده نگاه کند. یک لنز واید بر روی دوربین نصب کنید و بدون اینکه به دوربین نگاه کنند از آنها عکاسی کنید و از آنها بخواهید که موقع شنیدن صدای شاتر لبخند بزنند. بهترین فرصت برای عکاسی وقتی است که آنها برای لحظه ای آرام هستند مانند وقتی که بر روی اسباب بازیشان تمرکز کرده اند. با صحبت کردن با آنها و نشان دادن عکس هایشان بر روی LCD آنها را با قضیه درگیر کنید.

۸ – عکاسی در حالت پیاپی
چه در حالت عکاسی پرتره کودکان یا پرتره دسته جمعی، دوربین را در سریع ترین تنظیمات درایو قرار دهید. این کار شانس گرفتن عکس هایی که در آن چشم های سوژه ها در عکس های پرتره گروهی باز باشد را افزایش می دهد. اگر در عکس ها همه سوژه ها چشم شان باز نیست و در کسری از ثانیه چند سری عکس داشتید، می توانید به آسانی چهره را در فتوشاپ ویرایش کنید.

۹ – ژست دادن پرتره دسته جمعی
هنگامی که یک پرتره گروهی را سازماندهی می کنید، اولین چیزی که احتمالا مورد توجه شما قرار می گیرد ارتفاع است، افراد بلند قد را در پشت و کوتاه قد ها را در جلوی کادر قرار دهید. به هر حال نگاهی هم به لباس های آنها داشته باشید. وقتی که تنها بر روی قد افراد تمرکز کرده اید، رنگ های رنگ های متضاد نادیده گرفته می شوند، و این در نتیجه پایانی کار بسیار چشمگیر است. برای اینکه مطمئن شوید که چهره همه افراد در عکس واضح است حداقل از دیافراگم f/8 با یک لنز واید استفاده کنید. اما اگر در محیط داخلی پرتره دسته جمعی می اندازید، در آن دیافراگم بهتر است از ایزوی بالا استفاده کنید تا بدون سه پایه عکس واضحی داشته باشید. عکس شما ممکن است پر از نویز باشد، و حتی ممکن است سرعت شاتر هم به اندازه کافی بالا نباشد که تصویر واضحی ارائه دهد. یک ترفند در اینجا این است که تمام افراد را در یک خط در فاصله کانونی یکسان قرار دهید، به این ترتیب دیافراگم لازم نیست که خیلی باریک باشد.

‍ ۱۰ – ایده هایی در مورد ژست عکس های خانوادگی
فکر کنید که چیدمان افراد در پرتره های فامیلی چگونه می تواند ارتباط بین اعضای مختلف خانواده را بگوید. یک ایده بسیار ساده این است که بر روی پدر و مادر خانواده یا عضو تازه وارد خانواده تاکید کنید. با قرار دادنن سایر اعضای خانواده در این بین می توانید فاصله کانونی واضحی ایجاد کنید. برای عکاسی از خانواده های بزرگ تر از مبلمان استفاده کنید، تا بتوانید انها را به گروه های مختلف تقسیم کنید. کودکان را در مقابل آن و بزرگترها را در پشت سر آنها بگذارید.

*SADAT* · 12/3/19

۱۱ – پرتره با نور شمع
وقتی که می خواهید با نور شمع عکاسی کنید، لازم است که ایزو را تا ۱۶۰۰ و بالاتر افزایش دهید و اگر سرعت شاتر بالا می خواهید تا همه حرکات مدل را ثبت کنید با دیافراگم بسته تر کار کنید. فلاش دوربین را خاموش کنید و از حالت نوردهی دستی استفاده کنید. تمام نورها را خاموش کنید تا فقط فاصله بین صورت سوژه تا دوربین با نور شمع روشن باشد و بقیه اتاق تاریک باشد. اگر می خواهید پرتره با نور شمع بگیرید، از تعداد بیشتری شمع استفاد ه کنید. نه تنها با این کار مقدار نور لازم برای نوردهی را افزایش می دهید بلکه این کار به شما این امکان را می دهد که گسترش روشنایی سایه های نرمتری داشته باشید.

آموزش عکاسی منظره (Landscape) / نکات و ترفندهایی برای عکاسی منظره (Landscape)
۱ – استفاده از اخطار های مدرج ND و پولاریزه
عکاس های لند اسکیپ اغلب برای حل مشکلات نوردهی یا دستیابی به افکت هایی که ایجاد آنها با برنامه های ویرایشی سخت است، فیلترهای مختلفی را با خود حمل می کنند. اگرچه عکاسی HDR و تلفیق نوردهی در فتوشاپ استفاده از لنزهای ND مدرج را در طبیعت کمتر می کند، اما اخطار های solid ND و پولاریزه هنوز جایگاه خود را در عکاسی لند اسکیپ حرفه ای حفظ کرده اند. اخطار های ND مقدار نوری را که به لنز می خورد را کاهش می دهد و سرعت شاتر را برای نوردهی طولانی در عکاسی لند اسکیپ بیشتر می کند. اخطار های پولاریزه انعکاس را از سطح آب و برگ های براق حذف می کند و کنتراست را بین آسمان آبی و ابرهای سفید افزایش می دهد. گرچه هر دوی این افکت ها در فتوشاپ وجود دارد اما انجام آنها داخل دوربین نیز کار جالب و سرگرم کننده ای است.

۲ – سطح افق
ااغلب اوقات شما می خواهید که خط افق در تصویر شما تراز باشد. این نکته به ویژه در عکاسی از مناظر دریایی مهم است در غیر این صورت به نظر می رسد که آب در حال سرریز شدن به بیرون کادر است. صفحه LCD دوربین شما در حالت Live View یک کادر شبکه ای دارد که می توان آنرا از طریق منو فعال کرد تا مطمئن شد که خط افق تراز است، و ممکن است حتی نمایشگر الکترونیک سطح داشته باشد که می تواند در بالای تصویر قرار گیرد. اگر دوربین شما این ویژگی ها را ندارد، از ردیف نقاط فوکوس خودکار در منظره یاب به عنوان یک راهنمای حدسی برای تراز بودن خط افق استفاده کنید.

۳ – تکنیک فوکوس ابر کانونی (بینهایت)
عمق میدان هنگام عکاسی لند اسکیپ بسیار حائز اهمیت است. عمق میدان برای نمایش جزئیات زیاد- از جزئیات پیش زمینه تا افق های دور- و شارپ بودن آن تا حد ممکن، مطلوب است. برای افزایش عمق میدان، دیافراگم پایین تر را انتخاب و سپس به صورت دستی بر روی فاصله ابر کانونی فوکوس کنید. این نقطه ای است که در آن عمق میدان تقریبا از نصف فاصله ابر کانونی تا بی نهایت امتداد پیدا می کند. فاصله ابر کانونی بر اساس فاصله کانونی و دیافراگمی که از آن استفاده می کنیم تغییر می کند، در نتیجه ما پیشنهاد می کنیم که از یکی از اپلیکیشن های مفید ابر کانونی موجود در تلفن های هوشمند که فاصله ابر کانونی را محاسبه می کنند استفاده کنید.

۴ – لنز های تله برای عکاسی از مناظر (Landscape)
استفاده از لنز واید هنگام عکاسی لند اسکیپ یک امر بدیهی است، اما لنز تله نیز یک بخش ضروری کیت های دوربین در عکاسی لند اسکیپ خلاق است. لنز تله شما را قادر می سازد تا عناصر صحنه را فشرده کنید و پیش زمینه و پس زمینه را نسبت به عکسی که با لنز الترا واید گرفته می شود به یکدیگر نزدیک تر کنید. زوم با لنز های تله رشته کوه ها را فشرده تر و درختان را در جنگل ها متراکم تر نشان می دهد. لنزهای تله همچنین می توانند ترکیب بندی عکس های لند اسکیپ را آسان تر کنند به طوری که زاویه دید باریک تری را در مقایسه با لنز های واید می گیرند.

۵ – عکس های لند اسکیپ HDR
عکاسی High Dynamic Range (HDR) شما را قادر می سازد تا تمام جزئیات را که معمولا نمی توانید در یک عکس تنها قرار دهید را در تمام مناطق عکس نشان دهید. عکاسی HDR لزوما شامل تعدادی عکس است که با نوردهی های مختلف گرفته می شود – یا به صورت دستی یا با استفاده از autoexposure bracketing دوربین های DSLR و سپس بهترین شات از هر نوردهی در یک تصویر واحد ترکیب می شود. دوربین های DSLR های میان رده و نیمه حرفه ای مانند Canon EOS 5D Mark III و Nikon D800 حالت عکاسی HDR داخلی دارند که عکس ها را در داخل دوربین ترکیب می کند. به هر حال برای کنترل و انعطاف پذیری بیشتر آنرا بعدا با نرم افزار های تخصصی مانند MacPhun’s Aurora HDR 2017 انجام دهید.

۶ – لند اسکیپ با نوردهی طولانی مدت
استفاده از نوردهی طولانی برای عکاسی لند اسکیپ باعث می شود تمام عناصر متحرک صحنه به صورت تار ثبت شوند. اگر در عکاسی لند اسکیپ از سرعت شاتر چند ثانیه ای استفاده کنید؛آبشار، امواج و درختان در روزهای بادی حرکات جالبی را به آنها اضافه می کنند. نوردهی که به قدر کافی آهسته باشد معمولا نیازمند دیافراگم کوچک، ایزو پایین و نور کم است. با این حال، شما می توانید با نصب اخطار ND در نور زیاد به این شرایط برسید. اخطار های ND با درجه بندی های مختلف وجود دارند که هر کدام بسته به درجه خود مقدار متفاوتی از میزان نوری که به لنز می رسد را بلاک می کنند. اخطار های ND قوی، مانند Big Stopper به شما این امکان را می دهند تا حتی در روزهای خیلی روشن نوردهی طولانی در حد چند دقیقه ایجاد کنید. یک اخطار ND 10-stop مانند Big Stopper یا B+W ND110 شما را قادر می سازد که تصویر یک دریای توفنده را به یک آبگیر با امواج آرام تبدیل کنید.

*SADAT* · 12/3/19

۷ – لند اسکیپ Tilt-shift
عکاسی Tilt-shift شما را قادر می سازد تا شارپنس دیافراگم لنز باز را با عمق میدان وسیع که معمولا با دیافراگم کوچک به دست می آورید را ترکیب کنید. این کار با استفاده از لنز tilt-shift انجام می شود که می تواند کنترل پلان فوکوس و اصلاح خط های عمودی همگرا را انجام دهد. قانع کننده ترین لند اسکیپ های tilt-shift عناصر سخت افزاری مثل قطار، قایق، ماشین و موقعیت عکاسی از بالا را با یکدیگر ترکیب می کنند و نمایی مانند اسباب بازی بر روی کف اتاق را می دهند. گرچه لنز های tilt-shift گران هستند، پس چرا یک عکس مینیاتوری tilt-shift تقلبی در فتوشاپ نسازیم؟ نتیجه به همان میزان موثر خواهد بود.

۸ – عکس های لند اسکیپ سیاه سفید
اگر می خواهید عکس های لند اسکیپ سیاه و سفید خوبی بگیرید، عکس رنگی بگیرید. با استفاده از تنظیم کیفیت عکس raw دوربین دیجیتال به جای JPEG، شما یک عکس رنگی خواهید داشت که می توانید با استفاده از برنامه های ویرایش عکس Lightroom یا Photoshop آنرا به سیاه و سفید تبدیل کنید. استفاده از این تکنیک به این معنی است که می توانید کنترل کاملی بر تیدیل سیاه و سفید مانند استفاده از split-toning یا color-popping effect داشته باشید. اگرچه با فرمت raw عکاسی می کنید، یک عکس سیاه و سفید نیز بگیرید. این کار یک پیش زمینه خوب از نمونه کار سیاه و سفید به شما می دهد.

۹ – پاناروما
به جای استفاده از لنز الترا واید و فشرده کردن کل صحنه در یک کادر بهتر عکاسی لند اسکیپ پاناروما را امتحان کنید. برای ساخت پاناروما، با استفاده از دوربینی که به صورت افقی قرار گرفته است یک سری عکس که با هم تداخل دارند بگیرید. با این روش تصاویر بزرگتری نسبت به دوربین در حالت عمودی دارید. گرچه سه پایه های مخصوص پاناروما موجود است، اما استفاده از انها همیشه لزومی ندارد به ویژه اینکه نرم افزار هایی وجود دارد که به صورت خودکار تصاویر پاناروما را به یکدیگر وصل می کند. به ویژه آخرین نسخه اپلیکیشن Photomerge در فتوشاپ این فرایند را به خوبی انجام می دهد. وقتی عکس هایی می گیرید که باید ترکیب شوند تا عکس پاناروما بسازند، از تنظیمات دستی مانند نوردهی دستی، فوکوس دستی و وایت بالانس دستی استفاده کنید تا از یکپارچگی در هر تصویر مطمئن شوید.

۱۰ – عکس های مادون قرمز
اگرچه می توانید افکت مادون قرمز را در فتوشاپ نیز ایجاد کنید، اما هیچ چیز نمی تواند جای انجام آن با دوربین را بگیرد. لند اسکیپ های مادون قرمز می توانند به صورت رنگی یا سیاه و سفید ثبت شوند که هر کدام ظاهر و احساس متفاوتی را نشان می دهند. برای داشتن بهترین عکس ها، بهتر است یک DSLR قدیمی را به مادون قرمز تبدیل کنید. یک بار که از تبدیل کننده مادون قرمز استفاده کردید شما دیگر نمی توانید از آن برای عکاسی رنگی معمولی خود استفاده کنید. اما این کار راحت تر از بستن یک توده همراه با اخطار IR بر روی دوربین است.

*SADAT* · 12/3/19

۱۱ – عکاسی مینیمالیست
عکس های مینیمال معمولا سیاه و سفید، اغلب مربع و غالبا با استفاده از اخطار های ND گرفته می شوند. زوم تله به شما کمک میکند جزئیات قابل توجهی را در کادر قرار دهید تا عکس های لند اسکیپ مینیمال فوق العاده ای داشته باشید. به دنبال یک درخت تک، یک ابر تنها و سنگ جدا افتاده بگردید. مه، برف و آسمان صاف یک صفحه ساده مناسب این نوع عکس ها را فراهم می کنند.

آموزش عکاسی ماکرو Macro / نکات و ترفندهایی برای عکاسی ماکرو Macro
۱ – فوکوس دستی
هنگام عکاسی ماکرو اتوفوکوس را خاموش کنید. وقتی عکاسی کلوز آپ به همراه جزئیات انجام می دهید عمق میدان (DOF) را می توانید بر حسب میلی متر اندازه گیری کنید، بنابراین تمرکز دقیق بسیار مهم است. فوکوس دستی به وسیله حالت Live View بر روی دوربین های DSLR ساده است. با بزرگنمایی محدوده ای که می خواهید بر روی آن در حالت Live View فوکوس کنید و چرخاندن حلقه فوکوس لنز، می توانید نقطه فوکوس را به دقت مشخص کنید. گرچه فوکوس با حلقه فوکوس آسان است اما تفاوت بین بسیار شارپ با فقط شارپ بسیار کم است. همچنین لازم است که شما از سه پایه استفاده کنید چرا که ممکن است با کوچکترین حرکت دوربین از فوکوس خارج شود.

۲ – انتخاب بهترین دیافراگم
برای افزایش عمق میدان- محدوده مقابل و پشت سوژه که بر روی آن فوکوس می کنید و به قدر کافی شارپ است- لازم است که از دیافراگم کوچک استفاده کنید. حالت تقدم دیافراگم را انتخاب کنید، زیرا این حالت شما را قادر می سازد که به صورت دستی یک دیافراگم خاص را تنظیم کنید. برای دیافراگم کوچک، عدد f را بر روی عدد بزرگ تنظیم کنید، مانند f/16 و f/22. همچنین از انتخاب بالاترین عدد f که لنز شما ساپورت می کند خودداری کنید، زیرا این کار منجر به ایجاد تصاویری می شود که نور در آنها پراکنده شده. اگر نمی توانید هر چیزی که می خواهید را با یکبار تنظیم دیافراگم شارپ نگه دارید، سعی کنید برای افزایش عمق میدان از روش focus stacking در فتوشاپ استفاده کنید.

۳ – استفاده از پیش نمایش عمق تصویر
تصویری که از طریق منظره یاب اپتیکال می بینید همیشه در بزرگترین دیافراگم موجود در لنز نمایش داده می شود. گرچه این حالت شفاف ترین عکس ممکن را می دهد، قضاوت در مورد عمق میدان در دیافراگم های کوچک را غیر ممکن می کند. برای اینکه بتوانید ببینید که چه چیزی شارپ و چه چیزی مات دیده می شود دکمه پیش نمایش عمق میدان دوربین را فشار دهید. این کار عملکرد لنز به عنوان دیافراگم را متوقف خواهد کرد. تصویر تاریکتر خواهد شد، در نتیجه چشمان شما باید به تغییر عادت کند. پیش نمایش عمق تصویر همچنین در حالت Live View نیز عمل می کند. وقتی با کنترل بزرگنمایی Live View ترکیب می شود به شما این امکان را می دهد تا زوم کنید و فوکوس را در مناطق خاصی از تصویر چک کنید، این کار حتی از چک کردن DOF از طریق منظره یاب مفید تر است.

۴ – ترفند دوربین موازی
برای اینکه عمق میدان کمی داشته باشید، DSLR خود را به گونه ای قرار دهید که پشت دوربین موازی با سوژه باشد. این مساله به ویژه وقتی مهم است که شما عکس هایی از سوژه هایی با الگوهای قوی می اندازید که فریم را پر می کنند مانند برگ یا پر, اگر بخش هایی از تصویر تار شود تاثیر عکس را خراب خواهد کرد.

۵ – قوانین را بشکنید
احتیاجی نیست که حتما از دیافراگم کوچک استفاده کنید تا تاثیر عکاسی ماکرو را ایجاد کنید. استفاده از بزرگترین دیافراگم موجود بر روی لنز یک تکنیک موثر است. استفاده از دیافراگم باز و فوکوس انتخابی برای قرار دادن یک سوژه شارپ بین پیش زمینه و پس زمینه تار یک تکنیک رایج برای عکاسی از غذا است، در حالی که تار کردن کامل یک لنز منجر به ایجاد تصاویر تار انتزاعی و بوکه های زیبا می شود که این تکنیک معمولا در عکاسی از گلها استفاده می شود.

۶ – عکس واضح تر
دیافراگرام کوچک مقدار نوری که از میان لنز عبور می کند را کاهش می دهد ، و این می تواند منجر به کاهش سرعت شاتر و افزایش میزان نوردهی شود. هر حرکت خفیف – حتی ارتعاش ناشی از حرکت آینه در داخل دوربین – احتمال ایجاد تصاویر تار را افزایش می دهد. برای رفع این مشکل، حالت قفل آینه را فعال کنید یا از حالتlive view استفاده کنید (که در آن آینه به طور خودکار قفل می شود) و برای عکسبرداری از ریموت شاتر یا حالت self-timer دوربین استفاده کنید. در صورت لزوم برای سرعت شاتر سریع تر ایزو را افزایش دهید، هر چند می توانید تمیزترین ظاهر عکس را در ایزوی زیر ۱۶۰۰ بدست آورید.

۷ – ساخت رفلکتور DIY:
اطمینان از روشن بودن سوژه های کوچک حتی خیلی کم بسیار چالش بر انگیز است، .به خصوص اگر شما از یک لنز ماکرو کوتاه تر برای گرفتن تصاویر به اندازه طبیعی استفاده می کنید- لازم است که دوربین به سوژه بسیار نزدیک باشد و این مساله نورپردازی خلاق شما را محدود می کند. یک رفلکتور ساده این مشکل را حل خواهد کرد. شما می توانید بازتابنده DIY خود را با استفاده از یک تکه فویل آلومینیوم بسازید: فویل را به دور توپ بپیچید و سپس دوباره آن را باز کنید تا نور پراکنده تری داشته باشید. آنرا به سمت سایه سوژه قرار دهید تا جزئیات پنهان آن مشخص شود.

۸ – استفاده از لنزهای ماکروی بزرگتر:
لنزهای ماکرو با فاصله کانونی بیشتر مانند لنزهایی با فاصله کانونی کمتر بزرگنمایی ۱: ۱ مشابه ارائه می دهند اما این کار را در فاصله بیشتری ار سوژه انجام می دهد. از آنجا که لازم نیست شما به آن خیلی نزدیک شوید، به اتاق بزرگتری برای قرار دادن فلاش یا سایر منابع نور در نزدیکی سوژه احتیاج دارید.اتاق کار بزرگتر، لنز های ماکرو بزرگتر را برای عکاسی از حشرات مناسب تر می سازد.

‍ ۹ – زود شروع کنید:
اگر شما در حال برنامه ریزی انجام عکاسی ماکرو در فضای باز هستید، زنگ ساعت خود را تنظیم کنید. این کار ارزش زود بیدار شدن را دارد، نه فقط به خاطر اینکه نور همواره در بهترین حالت خود قرار دارد، بلکه به این دلیل که باد معمولا در این تایم معمولا در ضعیف ترین حالت خود قرار دارد. باد دشمن عکاسی در محیط باز است، زیرا ترکیب نسیم ملایم و سرعت شاتر آهسته معمولا تصاویر Close up از گلها، گیاهان، تار عنکبوت و سایر اشیا ظریف را تار می کند. برای گل های ساقه بلند و گیاهان سعی کنید از پشتیبان های متخصص ماکرو استفاده کنید. اینها لزوما گیره هایی هستند که در انتهای یک پایه کوتاه قرار دارند و می توانند برای نگهداری یک سوژه در یک محل استفاده شوند. یک راه حل ساده این است که ساقه را به یک چوب که در خاک کنار گیاه فرو کرده اید ببندید.

*SADAT* · 12/3/19

۱۰ – ایجاد زمینه های ماکرو شخصی
کیفیت پس زمینه می تواند باعث ساختن یا خراب شدن عکس ماکرو شود. لنز های ماکرو با فاصله کانونی طولانی تر شما را قادر خواهد ساخت تا چیزی را که می خواهید در پس زمینه عکس قرار دهید را محدود کنید اما رنگ های منحرف و برجسته خارج از فوکوس هنوز هم غیر قابل اجتناب است. برای خودتان مجموعه ای از پس زمینه های مناسبی را بسازید که در موقع لزوم بتوانید از آن استفاده کنید. ورق های کارت رنگی با پس زمینه طبیعی و چاپ مات که قبلا گرفته اید، حتی یک تکه پارچه می تواند یک پس زمینه مناسب را بسازد که به برجسته تر نشان دادن سوژه کمک می کند.

۱۱ – استودیوی ماکروی خانگی بسازید
یکی از جذاب ترین موارد عکاسی ماکرو داخلی این است که نیازمند فضای زیادی نیست. تمام چیزی که واقعا احتیاج دارید، یک میز کوچک، کابینت آشپزخانه یا کف زمین، به علاوه یک سه پایه است که شما را به سطح نزدیک تر کند.

آموزش عکاسی حیات وحش Wildlife / نکات و ترفندهایی برای عکاسی حیات وحش Wildlife
۱ – یادگیری نکته های Fieldcraft
در حالی که لنز تله با فاصله کانونی حداقل ۳۰۰ میلی متر بسیار زیاد در عکاسی حیات وحش ضروری است، fieldcraft خوب تفاوت بزرگتری با شات های frame-filling یا پر از سوژه دارد. شناخت رفتار و زیستگاه حیواناتی که از آن عکاسی می کنید کلیدی است. شاید به نظر بیاید که ما بدیهیات را توضیح می دهیم، اما بهترین شات های حیات وحش در لحظه و بدون برنامه ریزی قبلی گرفته شده اند. گونه مورد نظر، بهترین محل عکاسی و بهترین دوره از سال (و زمان روز) که می توانید انتظار داشته باشید (یا اجازه دارید) تا به آنها نزدیک شوید را در گوگل سرچ کنید. لباس استتار و راحت بپوشید، از دئودورانت استفاده کنید و وقتی حیوانات خیلی فعال هستند (این زمان معمولا زمان طلوع و غروب آفتاب می باشد) جایگاه مناسبی را انتخاب کنید.

۲ – استفاده از اتومبیل برای پنهان شدن
مشکل ترین بخش عکاسی حیات وحش نزدیک شدن به پرندگان و حیوانات وحشی است، به همین دلیل است که hide/blind یک بخش ضروری در کیت عکاسان حرفه ای است. با این حال ما هم یک محل مناسب برای برپا کردن و رها کردن این وسیله ، و نه زمان برای نشستن داخل آن در کل روز را نداریم. یک راه حل اینست که از ماشین خود برای این کار استفاده کنید. حیوانات وحشی به طور شگفت انگیزی وسایل نقلیه را تحمل می کنند، اگرچه باز هم لازم است که هنگامی که ماشین پارک است از حرکات ناگهانی خودداری کنید. برای داشتن شارپ ترین شات، لرزشگیر لنز یا دوربین را روشن کنید و ماشین را خاموش کنید تا از هر لرزشی جلوگیری کنید.

۳ – عکاسی از پرندگان
تمرین بسیار عالی است، و انجام این کار با عکاسی پرتره و لند اسکیپ و به میزان کمتر با عکاسی حیات وحش آسان است. یک راه خوب برای درک اصول اولیه عکاسی، عکسبرداری از پرندگان است. یک ترفند در اینجا راه اندازی استودیوی پرندگان است. یک شاخه را در محلی در مقابل یک پس زمینه طبیعی نامنظم محکم کنید. یک ظرف غذا را در نزدیک آن آویزان کنید و با گذشت زمان پرندگان قبل از اینکه از از آن غذا استفاده کنند بر روی آن شاخه می نشینند.

‍۴ – در باغ وحش تمرین کنید
باغ وحش و پارک های حیات وحش شانس بسیار خوبی را برای انجام تکنیک های عکاسی فراهم می کنند، اما شما معمولا مجبور هستید که از پشت فنس یا قفس های شیشه ای عکاسی کنید. تا حد ممکن به فنس ها نزدیک شوید، بر روی حیواناتی که از شما دور هستند فوکوس کنید و برای ایجاد عمق میدان کم از دیافراگم بزرگ استفاده کنید تا سیم حصار ها تقریبا غیر قابل مشاهده باشد. وقتی که از طریق پنجره عکاسی می کنید، لازم است که به قدر کافی به عناصر مقابل نزدیک شوید تا انعکاس را کاهش دهید. لاستیک تاشوی هود لنزدر اینجا به خوبی کار می کند، و به شما اجازه می دهد تا لنز را در مقابل پنجره فشار دهید.

۵ – از حیوانات پرتره های چشم در چشم بگیرید
سعی کنید دوربین را در سطح چشمان حیوانات قرار دهید، این کار باعث ممی شود پرتره خودمانی تری داشته باشیم. به صورت دستی یک نقطه فوکوس خودکار انتخاب کنید که با چشمان حیوان نیز مطابقت داشته باشد. اگر بگذارید که دوربین یک نقطه AF انتخاب کند این احتمال وجود دارد که بر روی موجودی نزدیک دوربین فوکوس کند، و این احتمالا پوزه یا منقار حیوان خواهد بود.

۶ – استفاده از spotting scope
لنز های بزرگ هزینه های بیشتری نیز دارند. یک لنز حرفه ای و با کیفیت ۶۰۰ میلی متری هزینه ای در حد یک اتومبیل ساده دارد. با این حال، شما با پرداخت هزینه کمتر می توانید بزرگنمایی بیشتری داشته باشید. از یک مبدل استفاده کنید، شما می توانید یک DSLR یا دوربین کامپکت را به یک spotting scope ضمیمه کنید و یک فریم پر از پرندگان و حیوانات داشته باشید. اما اشکالاتی نیز وجود دارد: شما اتوفوکوس نخواهید داشت، و برخلاف لنز های تله نمی توانید دیافراگم را تغییر دهید. تمام تنظیمات باید به صورت دستی صورت بگیرد. همچنین موقع استفاده از spotting scope بدست آوردن تصاویر شارپ سخت تر است. بزرگنمایی بی نهایت به این معنی است که تاثیرات لرزش دوربین به همان اندازه در تصویر نیز تاثیر خواهد گذاشت. همچنین برای انجام این کار به میزان زیادی نور احتیاج دارید، زیرا دیافراگم موثر کوچک است و به تبع آن سرعت شاتر نیز کم خواهد شد.

‍ ۷ – تکنیک Panning با حیوانات و پرندگان
پنینگ (Panning) تکنیکی است که در آن شما دوربین و لنز را به دنبال حرکت حیوانات حرکت می دهید. ایده این است که سوژه در یک موقعیت در داخل کادر قرار بگیرد در نتیجه وقتی پس زمینه در حال حرکت است و تار به نظر می رسد، عکس خیلی شارپ به نظر می رسد، (تا وقتی که شاتر به قدر کافی اهسته است.) این تکنیکی است که برای عکاسی از پرندگان در حال پرواز باید به آن مسلط شویم. استفاده از یک سه پایه که با یک بال هد ثابت شده است به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که حرکت تا حد ممکن به نرمی انجام می شود و تصاویر در جایی که لازم است به قدر کافی شارپ هستند. اگر می خواهید بدون سه پایه عکاسی کنید، استفاده از لنز دارای لرزشگیر به همراه panning mode مفید خواهد بود.

۸ – ترکیب بندی بهتر
ترکیب بندی سریع تصویر می تواند بسیار چالش برانگیز باشد، اما چند حقه کوچک نیز وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد. برای داشتن تصاویر متعادل تر اغلب ترکیب بندی خارج از مرکز پیشنهاد می شود، و اگر حیوان به چپ یا راست نگاه می کند به خصوص این مطلب صحیح است. تصویر را طوری ترکیب بندی کنید که یک طرف سوژه از کادر بیرون باشد و فضای بیشتری در مقابل آن باشد. وقتی که می خواهید در ترکیب بندی حیوانات را خارج از کادر قرار دهید، از نقاط AF دوربین داخل منظره یاب استفاده کنید.
متناوبا، حالت Live View را فعال کنید و از نمایش شبکه های ۳×۳ استفاده کنید. کل بدن سوژه را در کادر قرار دهید یا مهمترین ویژگی آن را در محل تقاطع خطوط قرار دهید. سعی کنید ترکیب بندی عکس های خود را با کراپ کردن تصاویر در برنامه های ویرایش عکس ارتقا دهید. سعی کنید نسبت ابعاد عکس را حفظ کنید، زیرا این کار به شما کمک می کند تا چشمان خود را برای ترکیب بندی داخل دوربین قوی تر کنید.

۹ – استفاده از اندازه گیری دستی برای نوردهی یکدست
بسیاری از حیوانات خز یا پر های خیلی روشن یا خیلی تیره دارند و این می تواند باعث مشکلاتی برای سیستم مترینگ دوربین شود. سوژه های تیره ممکن است بسیار روشن به نظر بیایند (overexposed)، در حالی که سوژه های روشن ممکن است خیلی تاریک دیده شوند (underexposed). برای نوردهی یکسان، حالت Manual metering را انتخاب کنید، لنز را در یک نور یکسان بر روی سوژه تنظیم کنید، مانند تکه ای از علف ها یا یک تخته سنگ، و دیافراگم و سرعت شاتر را تنظیم کنید تا زمانی که شاخص نوردهی بر روی مقیاس نوردهی داخل منظره یاب بر روی ‘۰’ برسد. حالا شما می توانید عکس خود را دوباره ترکیب بندی کنید و مطمئن باشید که نوردهی بر روی حیوان به درستی انجام شده.

۱۰ – عکاسی واضح تر با استفاده از مونوپاد
یک لنز تله بزرگ و سنگین نیازمند یک سه پایه بزرگ و سنگین است و اگر تصاویر بدون لرزش می خواهید به هد سه پایه مخصوص نیز احتیاج دارید. اگر لازم است در زیر بته تعقیب و گریز زیادی انجام دهید، همان کاری را کنید که عکاس های ورزشی انجام می دهند و از یک لنز بلند و منوپاد استفاده کنید. آنچه را در ثبات سه پایه از دست می دهید، می توانید در حرکت بدست بیاورید. به جای اینکه از سه پایه استفاده کنید مونوپاد را به عنوان سلاحی دیگر در انبار مهمات خود داشته باشید. این یک انتخاب فوق العاده برای جاهایی است که فضای کافی برای تنظیم سه پایه ندارید، مانند باغ وحش یا مکان هایی شبیه آن.

*SADAT* · 12/3/19

آموزش عکاسی در شب / نکات و ترفندهایی برای عکاسی در شب

۱ – استفاده از سه پایه
توصیه به استفاده از سه پایه در عکاسی عمومی بیشتر به یک نکته کلیشه ای تبدیل شده. اما هنگام عکاسی در شب این یک نکته مهم است. شما ممکن است با نوردهی طولانی، حتی با دیافراگمی در باز ترین حالت خود عکاسی کنید. البته شما میتوانید از حساسیت ایزوی بالا استفاده کنید تا سرعت شاتر بالاتری داشته باشید، و در نواحی پر نور شهر باعث می شود که عکاسی بدون سه پایه در شب امکان پذیر باشد. به هر حال برای کاهش نویز و دستیابی رنگ های تمیز و برای دستیابی به محدوده داینامیک سنسور دوربین، هیچ جایگزینی برای سه پایه وجود ندارد، و مستلزم حساسیت ایزو و سرعت شاتر کم است.

۲ – تنظیم اول وقت
بهتر است که سه پایه و تجهیزات دوربین خود را قبل از تاریکی کامل هوا تنظیم کنید. نه تنها این کار شما را قادر به ترکیب بندی و فوکوس موثر تر می کند، بلکه به شما اجازه می دهد تا رنگ های یکسانی در آسمان بگیرید. بناهای نورپردازی شده اغلب وقتی رنگ آسمان آبی تیره است به بهترین شکل خود دیده می شوند. همچنین اضافه کردن عمق و ارائه کنتراست خوب به نور گرم، و همچنین باعث ایجاد نور متعادل می شود. این همچنین ایجاد یک نوردهی متعادل را آسانتر می کند.

۳ – انتخاب تعادل رنگ سفید اشتباه
یک تکنیک سریع و آسان دوربین برای ارتقای عکاسی لند اسکیپ در شب استفاده از حالت تعادل رنگ سفید تنگستن (Tungsten) است. این تنظیم به منظور کاهش گرما از نور مصنوعی انجام می شود و به صحنه های در نور ماه تن آبی خنک می دهد که بر آن حالت تاکید می کند. ترکیب این حالت با کمی underexposure، حتی در صحنه های در طول روز طوری به نظر می رسد که انگار در نیمه های شب گرفته شده اند. اگر فایل های خام می گیرید می توانید تنظیم تعادل رنگ سفید را تا مرحله تبدیل فایل raw رها کنید، همچنین سپس تنظیم دقیق نوردهی را انجام دهید.

۴ – عکاسی از مسیر های نور
تکنیک عکاسی در شب کلاسیک، بیشتر از تجهیزات مخصوص عکاسی نیازمند صبر و پشتکار است. خیلی ساده از نوردهی با سرعت کم برای نمایش منبع نور در حال حرکت استفاده کنید و خط های روشن را در فریم نشان دهید. دوربین را بر روی سه پایه قفل کنید تا سایر اجزای تصویر به وضوح ثبت شوند و شات را زمان بندی کنید تا بیشترین میزان خط های نور را داشته باشید. وقتی از نور های دنباله دار ماشین یا آتش بازی عکاسی می کنید، اغلب بهتر است که نوردهی های مختلفی انجام دهید و سپس آنها را در فتوشاپ با یکدیگر ترکیب کنید. با این روش تصاویر بسیار زنده تر و کاملتر خواهند بود.

۵ – عکاسی از رد ستارگان
اگر عکاس صبوری نیستید، همین الان منصرف شوید یا حداقل این تکنیک را در شب دیگری امتحان کنید. عکاسی از آسمان شب به دلیل چرخش زمین ممکن است ساعت ها طول بکشد. دوربین خود را بر روی حالت manual تنظیم کنید، و فوکوس لنز را بر روی بینهایت بگذارید. از حالت Bulb mode استفاده و ایزو را کم کنید تا نویز های دیجیتالی کاهش پیدا کند، و دیافراگم باز مانند f/2.8 را انتخاب کنید تا حد ممکن نور را جمع کند و زمان نوردهی را نسبتا کوتاه کنید. با استفاده از یک ریموت شاتر، شاتر را برای چند دقیقه باز نگه دارید. ممکن است لازم باشد نوردهی ۳۰ دقیقه ای داشته باشید تا مقدار قابل توجهی نور های دنباله دار داشته باشید. چند شات با نوردهی های کوتاه تر بگیرید و آنها را در فتوشاپ به یکدیگر بچسبانید تا تصویر چرخش ستارگان چشمگیری داشته باشید و نویز دیجیتال را کاهش دهید، و این را با یک تصویر که با نوردهی طولانی گرفته شده است مقایسه کنید.

‍۶ – نقاشی نور
از یک چراغ قوه یا فلاش برای نقاشی کردن صحنه در طول نوردهی طولانی در شب استفاده کنید. نقاشی با نور یک تکنیک محبوب عکاسی است که می تواند در همه جا از عکس های طبیعت بی جان تا عکاسی منظره گسترده استفاده شود. برای این کار لازم است که دوربین را بر روی حالت Bulb mode تنظیم کنید و از یک ریموت شاتر قابل قفل شدن برای باز نگه داشتن شاتر در حین نور دادن به سوژه استفاده کنید. بهترین نوردهی و قدرت منبع نور را انتخاب کنید، و نوردهی را دقایق زیادی انجام دهید. چراغ قوه را دائما حرکت دهید تا از ایجاد نقطه جلوگیری شود، و نوردهی را با استفاده از نمودار روی صفحه نمایش بررسی کنید، نقاشی نور باید درخشان باشد اما نسوزد.

۷ – تکنیک Zoom bursts
در حالی که به وسیله Zoom bursts می توان عکس های پویایی را در نور روز ایجاد کرد، یک تکنیک عکاسی است که در عکاسی شب نیز بسیار جذاب می شود. زوم کردن لنز در حین نوردهی طولانی چه بزرگنمایی چه کوچک نمایی موقعی که نور های مصنوعی در کادر وجود دارد، نور های خطی درخشان و رنگارنگی ایجاد می کند. برای داشتن خط های مستقیم، این تکنیک را با دوربینی که بر روی سه پایه ثابت شده است امتحان کنید. مطمئن شوید که نقطه کانونی در مرکز کادر باشد و سعی کنید از فلاش برای افزایش شارپنس اشیا استفاده کنید.

۸ – عکاسی از ماه
بالا آمدن ماه کامل یکی از قابل پیش بینی ترین چیزها در طبیعت است، در نتیجه ثبت بهترین عکس از ماه به شرایط آب و هوایی غالب بستگی دارد. برای داشتن عکس هایی که در آن ماه به قدر کافی بزرگ دیده می شود به یک لنز تله احتیاج دارید، و هرچه لنز بزرگ تری باشد نتیجه بهتری خواهیم داشت. شما حداقل به لنز ۴۰۰ میلی متر احتیاج دارید، که هنگام نصب بر روی دوربین های APS-C فاصله کانونی معادل ۶۴۰-۶۰۰ میلی متر می دهد. یک شات به عنوان امتحان بگیرید و نمودار آن را بررسی کنید. احتمال overexpose شدن ماه بسیار زیاد است و ممکن است لازم باشد که جبران نوردهی را در حالت منفی بگذارید تا سطح روشنایی را کاهش دهید.

۹ – حذف اخطار UV
اگر از اخطار UV یا Skylight برای محافظت از اجزای جلویی لنز استفاده می کنید، اکنون زمان آن است که این اخطار ها را بردارید. اگر اخطار های UV را برای عکاسی شب بر روی لنز قرار دهیم انعکاس داخلی ایجاد خواهد شد، به ویژه وقتی که ماه یا منبع نور در کادر باشد. به جای اخطار از هود استفاده کنید. هود لنز شما را از ضربه و خط و خش محافظت خواهد کرد، و همچنین از ورود نور های سرگردان به لنز جلوگیری می کند. از عناصر جلویی لنز بیشتر باید در نور روز محافظت کرد، اما نور های خیابان نیز ممکن است مانند خورشید باعث flare یا شعله ور شدن شود. شما همچنین می توانید برای محافظت لنز خود در عکاسی شب از یک تکه کارت سیاه ساده استفاده کنید. به این وسیله می توانید تفاوت را هنگام عکاسی در نور شدید خیابان ببینید.

۱۰ – عکاسی از شهر ها در نور شب
از لحاظ تکنیکی، عکاسی از ساختمان ها در شب نیازمند نوردهی طولانی، دوربین ثابت شده بر روی سه پایه و ریموت شاتر است. احتمال overexpose شدن ساختمان های روشن در شب بسیار زیاد است در نتیجه اول تست بگیرید و نمودار آن را بررسی کنید. فعال کردن حالت هشدار هایلایت دوربین می تواند یک راهنمای سریع برای نقاط بیش از حد روشن باشد. یک شب صاف بعد از یک روز بارانی را انتخاب کنید، و از انعکاس گودال های آب برای افزودن روشنایی و رنگ به پیش زمینه تاریک استفاده کنید. البته می توان از رودخانه ها و کانال ها برای ثبت انعکاس ساختمان ها هم استفاده کرد.

۱۱ – پروژه های عکاسی داخل ساختمان
عکاسی در داخل ساختمان در تاریکی می تواند درست مانند عکاسی شب در بیرون ساختمان باشد. یکی از پروژه های جالب عکاسی برای اینکه بتوانید امتحان کنید، عکاسی از نور های مارپیچ یا اسپیروگرام است. با آویزان کردن یک چراغ قوه سبک از سقف و با چرخاندن آن، می توانید الگو های نوری زیبایی را با استفاده از نوردهی طولانی ایجاد کنید. لازم است که دوربین را درست زیر چراغ قوه قرار دهید درنتیجه مطمئن شوید که چراغ قوه محکم است.

آموزش عکاسی خیابانی / نکات و ترفندهایی برای عکاسی خیابانی
۱ – استفاده از لنزهای کوتاه
در استفاده از لنز های زوم برای عکاسی خیابانی اجتناب کنید. این لنز ها به جای اینکه شما را کمرنگ کند، توجه ها را به سمت شما جلب می کند. یک لنز زوم استاندارد که فاصله کانونی بین ۲۴ تا ۵۰ میلی متر دارد شما را مجبور می سازد که به سوژه نزدیک تر شوید، و این مساله ممکن است تاثیر مثبتی بر عکاسی خیابانی داشته باشد. نزدیک شدن به سوژه به شما این امکان را می دهد تا به موقعیت زودتر واکنش نشان دهید.

۲ – تنظیمات دوربین برای واکنش سریع
با دوربینی که جلوی چشمانتان گرفته اید پیاده روی نکنید، اینکار نه تنها شما را به چشم می آورد بلکه باعث می شود عکس های بالقوه ای که می توانستید بگیرید را هم از دست دهید. قبل از اینکه شروع به عکاسی کنید، زمان بگذارید و نگاهی به محیط اطراف خود بیاندازید تا جذب محیط شوید. بر خلاف آنچه گفته شد، ممکن است لازم باشد که به سرعت به لحظه های زودگذر در عکاسی خیابانی واکنش نشان دهید.از عکاسی پیاپی استفاده کنید، در نتیجه می توانید فریم هایی را که می خواهید انتخاب کنید. فوکوس پیاپی به شما امکان می دهد تا حرکات را ردیابی کنید، اگر چه لازم است که نقاط فوکوس را به صورت دستی انتخاب کنید تا از فوکوس بر روی موارد نا خواسته جلوگیری شود. در نهایت در حالت Program mode شروع به عکاسی کنید زیرا دوربین در این حالت دیافراگم و سرعت شاتر را تنظیم خواهد کرد، در نتیجه می توانید بر روی شات هایی که می خواهید تمرکز کنید. اگر ببه عمق میدان بیشتر یا سرعت شاتر سریع تر احتیاج داشته باشید، دکمه چرخان دوربین را بچرخانید تا به حالت Program Shift وارد شوید.

۳ – بهترین موقعیت برای عکاسی خیابانی
به جای رفتن به اطراف شهر و به دنبال سوژه گشتن، از موقعیت های مشخص شده بر روی نقشه استفاده کنید. به دنبال محل های شلوغی که مردم در آنجا وجود دارند بگردید. هرچه افراد بیشتری در رفت و آمد باشند، فرصت های بیشتری برای گرفتن عکس وجود دارد.
در سطح عملی یک پیاده روی عریض را انتخاب کنید زیرا فضای زیادی را برای عکاسی شما در اختیارتان قرار می دهد.

۴ – شکل های گرافیکی را در شهر انتخاب کنید
به دنبال موقعیت هایی باشید که خط های تمیز و صاف و برجسته ای را ارائه دهند و طراحی قوی داشته باشند. عکس خود را مجسم کنید و منتظر بمانید تا فرد مناسبی از مقابل صحنه رد شود. راه پله هایی که از بالا عکاسی شده اند، موقعیت های مناسبی است برای اینکه این سبک از عکاسی را امتحان کنید. یا چرا سعی نکنید که بیایید پایین و پا های افراد را کادر بندی کنید و از پیاده روی آنها در برابر یک پس زمینه جالب عکاسی کنید. سایه ها نیز می توانند به عنوان عناصر بصری قوی مورد استفاده قرار بگیرند و حتی خودشان به عنوان نقطه کانونی قرار بگیرند. سعی کنید عکاسی از موقعیت بالا را امتحان کنید و بگذارید سایه های افراد قصه زندگی آنها را بگوید.

۵ – سخت نگیرید و آزادانه عکاسی کنید
سعی کنید در خیابان بدون نگاه کردن به منظره یاب عکاسی کنید. حالت Program mode دوربین را انتخاب کنید، و اگر دوربین شما این ویژگی را ساپورت می کند آنرا بر روی حالت سکوت قرار دهید، و به صورت دستی لنز را بر روی پنج یا شش پا پیش فوکوس کنید.
دوربین را بر روی شانه خود بیاندازید و در یک خیابان شلوغ پیاده روی کنید، و دکمه شاتر را در زمان های کوتاه فشار دهید. به طور منظم عکس ها را بر روی صفحه نمایش چک کنید، حتی تنظیمات کوچک در فاصله کانونی و موقعیت دوربین می تواند تغییرات و موفقیت چشمگیری را در این تکنیک ایجاد کند.

۶ – سوژه جذاب را دنبال کنید
یکبار که یک سوژه با پتانسیل مناسب پیدا کردید، آن را دنبال کنید. توجه کنید که منظور ما اذیت کردن افراد و دوندگی در خیابان نیست.اما اگر افرادی با موهای قابل توجه، لباس های غیر معمول یا حیوانات جالب توجه از مقابل تان رد شدند، از بیشترین فرصت استفاده کنید. این رویکرد در محل هایی که به خوبی می شناسید بهترین کارکرد را دارد. اگر عکاسی محلی انجام می دهید، و یک نقشه ذهنی از موقعیت های اولیه دارید، می توانید خود را در موقعیتی قرار دهید که سوژه و پس زمینه با یکدیگر بیایند.

‍ ۷ – از همجواری استفاده کنید
به دنبال راه هایی باشید که بتوانید بدون عکاسی کیشه ای عکس های خیابانی غیر واقعی یا کنایه دار بگیرید. اما پیدا کردن یک ترکیب که در آن بیلبورد تبلیغاتی با یک فرد در تعامل است، در کل یک موضوع متفاوت است. افراد در مقابل ویترین فروشگاه ها عکس های همجواری جالبی درست می کنند (یک فرد طاس در مقابل مغازه سلمانی کلیشه است، اما شما ایده بگیرید.) همجواری و فورس پرسپکتیو هر دو با یکدیگر کار می کنند.

۸ – استفاده از فورس پرسپکتیو
سعی کنید زاویه ای از دوربین را پیدا کنید که شما را قادر سازد تا دو فاصله غیر مرتبط و معمولا مساوی را در یک جهان مشابه قرار دهید. به یک فواره در پس زمینه فکر کنید و یک بطری در پیش زمینه را تصور کنید یا مثلا شخصی که به یک ساختمان معروف مانند big ben تکیه کرده. در مقیاس کوچکتر، بالون هایی که به هوا می فرستیم (به ویژه آنهایی که بر روی آن نقاشی صورت کشیده شده است) یا سگ هایی که مثلا رانندگی می کنند مثال های کلاسیک فورس پرسپکتیو هستند. شما برای این کار به اشیایی احتیاج دارید که در نور مشابهی قرار گرفته اند تا تاثیر قانع کننده ای را ایجاد کنید و از دیافراگم کاملا کوچک برای گسترش عمق زمینه استفاده کنید.

۹ – عکاسی کندید
عکاسی صریح و یا عکاسی کندید عکسی است که به طور غیررسمی و بدون اطلاع سوژه از آن گرفته شود، بدون آنکه شخص ژست و حالت خاصی گرفته باشد. این حالت بسیار خوبی است که سوژه دوربین را نبیند که عصبانی شود و یا به دوربین لبخند بزند.
عکاسی کندید شاید به معنی کار کردن با لنز در انتهای زوم لنز باشد، اما به یاد داشته باشید که این مساله توجه ها را به سمت شما جلب می کند. در برخی کشور ها مثل انگلستان عکاسی از در مکان های عمومی آزاد است اما جدا از این نکته به حساسیت افراد نیز توجه داشته باشید.

۱۰ – افراد محو در جمعیت
از سرعت شاتر آهسته استفاده کنید تا حرکات تاری را در عکاسی خیابانی خود داشته باشید. به این صورت وقتی افراد تار دیده می شوند از زمینه جدا می شوند و تاکید زیادی بر روی آنها خواهد بود.
سعی کنید از حرکت جمعیت به دور نوازندگان خیابانی که خود را با اسپری نقره ای رنگ کرده اند عکس بگیرید. برای انجام دقیق این تکنیک شما به یک سه پایه احتیاج دارید، اما اگر جمعیت زیادی وجود دارد و نمی توانید سه پایه را تنظیم کنید، به جای آن دوربین را به کیف دوربین بر روی زمین تکیه دهید. در این حالت به دیافراگم بسته و ایزوی کم احتیاج دارید تا به سرعت شاتر کمی دست پیدا کنید. اول سرعت ¼ ثنیه را امتحان و نتیجه را چک کنید و سپس در صورت لزوم سرعت شاتر را بالا یا پایین ببرید. اگر نورپردازی خیلی زیاد است، از اخطار ND یا پولاریزه استفاده کنید.

*SADAT* · 12/3/19

۱۱ – تاکید بر رنگ ها
ممکن است در محیط های شهری رنگ های یکنواختی وجود داشته باشد. به دقت به دنبال رنگ هایی بگردید که کیفیت عکس های خیابانی شما را بهبود ببخشد. کارناوال ها، هنر های شهری، علائم جاده ها و وسایل نقلیه همگی می توانند برای اضافه کردن طراوت و شادابی به عکس استفاده شوند. متناوبا رنگ ها را حذف کنید و سعی کنید عکس های سیاه و سفید را نیز امتحان کنید. با دوربین عکس های رنگی بگیرید و سپس با برنامه های ویرایش عکس آنرا سیاه و سفید کنید یا با افزایش کنتراست جلوه عکس های قدیمی را به آن دهید.

آموزش عکاسی با فلاش / نکات و ترفندهایی برای عکاسی با فلاش
۱ – استفاده از فلاش در نور روز
فلاش تنها برای استودیو و عکاسی شب نیست، بلکه برای عکاسی در روز آفتابی به خصوص هنگام عکاسی پرتره هم مفید است. به جای اینکه از مدل پرتره خود بخواهید که رو به آفتاب بنشیند که همین کار باعث خراب شدن چهره سوژه می شود، او را در جهت مخالف تابش نور خورشید بنشانید. حالا خیلی ساده از فلاش استفاده کنید تا چهره او را روشن کنید. دوربین نوردهی متعادلی را ایجاد خواهد کرد. با این حال اگر نور محیط به سرعت شاتری احتیاج دارد که بیشتر از سرعت سینک شدن فلاش است، ممکن است به دیافراگم کوچکتری احتیاج داشته باشیم، بنابراین از یک اخطار ND استفاده کنید یا حالت high speed sync فلاش را فعال کنید.

۲ – چگونه از جبران فلاش TTL استفاده کنیم
اگر می خواهید که به صورت ماهرانه نور محیطی را با نوردهی فلاش ترکیب کنید، از کنترل نوردهی فلاش که در دوربین وجود دارد یا فلاش سازگار استفاده کنید. جبران نوردهی فلاش منفی فلاش را underexpose خواهد کرد، سعی کنید برای شروع از مقادیر مناسب ۱/۳ یا ۲/۳ استاپ استفاده کنید. اول یک تست بگیرید و سپس این مقادیر را افزایش یا کاهش دهید. به یاد داشته باشید جبران نوردهی فلاش را بعد از هر عکس دوباره تنظیم کنید.

۳ – قفل نوردهی فلاش
فلاش مترینگ می تواند عکس را مانند نرمال مترینگ underexpose یا overexpose کند. اگر شخصی لباس های تیره در مقابل یک پس زمینه تیره پوشیده باشد، پس نوردهی فلاش به صورت خودکار افزایش پیدا می کند تا اشیا را روشن تر کند. این مساله باعث overexpose شدن پوست می شود. این مساله در مورد پس زمینه روشن یا منعکس کننده نور نیز صادق است. فلاش متر نوردهی فلاش را برای جلوگیری از overexposed شدن عکس کاهش می دهد، اما این به این معنی است که افراد در پیش زمینه عکس خیلی تاریک ظاهر خواهند شد.
شما می توانید از جبران نوردهی فلاش برای اصلاح این کارکرد استفاده کنید یا متناوبا از دکمه قفل نوردهی فلاش در دوربین های DSLR استفاده کنید. این شما را قادر می سازد که سوژه را به جای پس زمینه بگیرید و تنظیمات را برای شات بعدی قفل کنید.

۴ – استفاده از دیفیوزر فلاش
برای یکسان کردن نوری که فلاش منتشر می کند، یک دیفیوزر فلاش را بر روی فلاش ثابت کنید. طیف وسیعی از دیفیوزر فلاش های مختلف با جنس و برند های مختلف وجود دارد.

فلاش دیفیوزر برای فلاش های pop-up محدود تر است، اگرچه می توان مثلا با استفاده از وسایل بازیافتی مانند پلاستیک بسته بندی شیر برای آنها فلاش دیفیوزر تهیه کرد.

۵ – فلاش های Bounce
فلاش های دایرکت محکم و صاف هستند و به همین دلیل سایه های پشت سوژه بسیار واضح خواهد بود و ریسک بیشتری برای بوجود آمدن نقطه و قرمزی چشم ها هنگام عکاسی پرتره وجود دارد. اگرچه حذف کردن قرمزی چشم ها در فتوشاپ کار بسیار ساده ای است. برای نورپردازی بیشتر و یکسان تر، فلاش را از دیوار یا سقف آویزان کنید. اکثر فلاش ها به شما این امکان را می دهد تا سر فلاش را بگردانید و تنظیم کنید، اگرچه می توانید تاثیر یکسانی با استفاده از یک تکه کارت سفید که درزاویه ای خاص نگه داشته اید و فلاش پاپ آپ بدست بیاورید.

‍ ۶ – استفاده از فلاش های اکسترنال
استفاده از فلاش های اکسترنال
فلاش های خارج دوربین گزینه های نورپردازی خلاق بیشتری را در اختیار شما قرار می دهند. البته شما برای انجام این کار به یک فلاش احتیاج دارید، و حتی پس از آن باید چگونگی برقراری ارتباط بین دوربین و فلاش را بدانید. آسان ترین گزینه استفاده از فلاش ریموت دار است که هم بر روی کفشک دوربین و هم بر روی پایه فلاش ثابت می شود. استفاده از فلاش های کابلی به چند متر محدود می شود. فلاش بی سیم ریموت دار آزادی عمل بیشتری برای قرارگیری فلاش به شما می دهد. این دستگاه شامل دو قطعه فرستنده و گیرنده است. فلاش های RF بی سیم گران قیمت شما را قادر می سازد تا یک یا چند فلاش را به طور کامل خارج از دید فرستنده قرار دهید. اگر فلاش شما با فلاش های خارج دوربین بی سیم سازگار نیست، از رادیو فلاش های ارزان قیمت استفاده کنید.

۷ – ژل های رنگی برای فلاش
هنگامی که در حال عکاسی با فلاش در محیط هایی با نور گرم هستید، چه نور گرم غروب یا نور مصنوعی لامپ های تنگستن، نور خنک آبی رنگ فلاش از یک مایلی دیده خواهد شد. یک راه حل برای حل این مشکل استفاده از ژل های رنگی در مقابل فلاش است. ژل نارنجی رنگ گرم را اضافه خواهد کرد و به شما کمک می کند نور فلاش را با نور محیطی ترکیب کنید. نتیجه این کار بسیار جالب خواهد شد. گزینه دیگر ثابت کردن تعادل رنگ سفید در فتوشاپ با استفاده از ابزار های تنظیم در Adobe Camera Raw است. به این وسیله می توانید تعادل رنگ سفید در منطقه هایی که با نور فلاش یا با سایر منابع نور روشن شده اند را تنظیم کنید.

۸ – عکاسی با فلاش با سرعت سینک آهسته
تنظیمات دوربین با سرعت سینک آهسته ی فلاش شما را قادر می سازد تا سرعت شاتر آهسته تر را با فلاش ترکیب کنید. بسیاری از حالت های عکاسی دوربین شما برنامه ریزی شده تا به وسیله فلاش سوژه های پیش زمینه را به خوبی نوردهی کنید، اما پس زمینه می تواند بسیار تاریک دیده شود. سرعت سینک آهسته فلاش با ترکیب سرعت شاتر آهسته تر فلاش شما را مطمئن می سازد که خروجی فلاش با نور محیطی بسیار متعادل است. برخی از دوربین ها در بعضی از حالت ها سینک آهسته فلاش را دارند به عنوان مثال DSLRهای EOS کانن از سرعت سینک آهسته در حالت تقدم دیافراگم استفاده می کنند. در سایر دوربین ها حالت Night Portrait همین کار را انجام می دهد. از هر کدام از اینها که استفاده می کنید، مطمئن شوید که دوربین در حین نوردهی طولانی تر به خوبی پشتیبانی شده است. از سوی دیگر محل هایی از تصویر که با نور محیطی نورپردازی شده اند ممکن است تار دیده شوند.

۹ – سینک فلاش پر سرعت
اگر می خواهید از خطای نوردهی فلاش جلوگیری کنید، لازم است که سرعت ماکزیمم سینک فلاش خود را بدانید. سرعت ماکزیمم همگام سازی فلاش سریع ترین سرعت شاتری است که در آن عکاسی با فلاش معمولی ممکن است و این سرعت به صورت نرمال ۱/۲۰۰یا ۱/۲۵۰ ثانیه است. در اینجا عامل محدود کننده سرعت شاتر است نه سرعت فلاش به تنهایی. سرعت سینک بالای فلاش که در دوربین های نیکون با عنوان Auto FP شناخته می شود به شما امکان می دهد تا از سرعت شاتر بالاتر از ماکزیمم سرعت سینک فلاش استفاده کنید. هنگام عکاسی پرتره در شرایط پر نور از ان استفاده کنید زیرا به شما این امکان را می دهد که آزادانه دیافراگم باز را انتخاب کنید تا پس زمینه تاری داشته باشید، بدون اینکه نگران سرعت شاتر بسیار بالا برای نوردهی فلاش باشید. نکته منفی سرعت بالای سینک فلاش این است که محدوده فلاشی را که لازم دارید تا نوردهی متعادلی ایجاد کنید را کاهش می دهد.

۱۰ – دومین لایه همگام سازی
سینک فلاش آهسته همچنین یک تکنیک خلاقانه است که هنگام عکاسی از اشیای متحرک مورد استفاده قرار می گیرد. سرعت شاتر آهسته اجزای متحرک تصویر را به صورت تار ضبط می کند، در حالی که نوردهی کوتاه فلاش یک فریم از سوژه را ثبت خواهد کرد. ترکیب شارپنس و تاری پس زمینه به طور موثری حس حرکت را القا می کند. به طور معمول فلاش در شروع نوردهی کار می کند و این به عنوان اولین لایه همگام سازی first curtain sync شناخته می شود. اگرچه این به شما امکان می دهد تا نوردهی فلاش را به خوبی زمانبندی کنید، اما این به این معنی است که هر گونه تاری در اثر سرعت فلاش آهسته تر در برابر سوژه ثبت خواهد شد که بسیار غیر عادی دیده می شود. فلاش را بر روی دومین لایه همگام سازی تنظیم کنید، و فلاش در انتها نوردهی عمل می کند. این به این معنی است که هر حرکت تاری در پشت سوژه دیده می شود. اگرچه این حالت طبیعی تر دیده می شود، زمان بندی شات ها می تواند دشوارتر باشد.

۱۱ – پس زمینه Underexpose
یک راه موثر برای اضافه کردن حس دراماتیک به پرتره های بیرونی در نور روز، روشن کردن سوژه با فلاش اما underexpose کردن پس زمینه است. این تکنیک بستگی به دوربینی که از آن استفاده می کنید دارد، بنابراین بهتر است که به راهنمای دوربین مراجعه کنید. به عنوان مثال، در دوربین های کانن شما نوردهی فلاش و نوردهی فلاش را جداگانه کنترل می کنید. تنها چیزی که لازم است انجام دهید استفاده از جبران نوردهی برای نور محیطی و کاهش آن تا ۲ یا ۳ مرحله است. نوردهی فلاش نیکون کمی متفاوت است، استفاده از جبران نوردهی، نوردهی کلی شامل دوربین و فلاش را کاهش می دهد. لازم است که شما جبران نوردهی فلاش را با مقدارهای مشابه افزایش دهید.
منبع: بلاگ دیجی سنتر

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

تکنیک های عکاسی

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

SADAT

کاربر فعال انجمن

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین