معرفی شهر زیبای لندن

~MobinA~ · 29/2/24

معرفی شهر زیبای لندن، مرکز انگلیسی‌ها در قاره اروپا

این شهر یکی از قدیمی ترین شهرهای بزرگ جهان است. این شهر بزرگترین کلانشهر بریتانیا بوده و قطب اقتصاد و فرهنگ انگلستان است. لندن در جنوب شرقی انگلستان واقع شده است و در کنار رود تایمز در فاصله 80 مایلی (80 کیلومتری) در دریای شمال قرار گرفته است. مشخصه بارز لندن عدم وجود فرم کلی در ساختار شهراست. این شهر دارای شهرداران ، اسقف ها ، کلیساهای جامع ، اتاق های بازرگانی ، نیروهای پلیس ، خانه های اپرا ، ارکسترها و دانشگاه های متعدد می باشد. جمعیت لندن تا سال 1800 از مرز یک میلیون نفر گذشت و یک قرن بعد به 6.5 میلیون نفر رسید. تخلیه و بمباران در طول جنگ جهانی دوم نقطه عطفی در تاریخ لندن بود زیرا دوران طولانی حومه سازی گسترده را به پایان ناگهانی رساند. پس از جنگ دولت به این نتیجه که این کلانشهر برای منافع اقتصادی و اجتماعی خود بسیار رشد کرده است و رشد آن یک خطر استراتژیک است. تردد گردشگران برای بازدید از جاذبه ها بسیار زیاد است و هر مکان توریستی بین یک تا هفت میلیون بازدید کننده را در طول سال جذب می کند و از جمله این مکان ها میتوان به کاخ باکینگهام ، موزه بریتانیا ، گالری ملی ، مجموعه مادام توسو ، برج لندن اشاره کرد. امکانات رفاهی محلی و ارزش املاک با ترکیب جمعیتی چند قومیتی ترکیب می شود و باعث ایجاد تنوع بسیار زیادی از اقلیم های کوچک مسکونی در کلان شهر می شود.

~MobinA~ · 29/2/24

آب و هوا و شرایط اقلیمی
ثبت مداوم وضعیت آب و هوای لندن نوسانات یک الگوی چرخه ای را نشان می دهد، که در آن زمستان ها سرد و آب و هوای معدل تر در ماه های تابستان و پاییز وجود دارد. لندن در حال حاضر دارای آب و هوای یکسان با جنوب شرقی انگلستان است. میاگین دمای هوای روز 52 درجه فارنهایت (11 درجه سانتی گراد) ، 42 درجه در ژانویه و 65 درجه فارنهایت (18 درجه سانتیگراد) در جولای است. ساکنان لندن در آوریل یا می پالتوهای زمستانی خود را می اندازند و در اواخر اکتبر دوباره لباس گرم می پوشند. در یک سال می توان به صورت متوسط انتظار 200 روز خشک از 365 روز و بارندگی در حدود 23 اینچ (585 میلی متر) را در طول 12 ماه داشت. پر برف ترین زمستان ثبت شده در این شهر سال 1695 بود و برف در 70 روز بارید. در حال حاضر اثررات شیمیایی ناشی از فعالیت های صنعتی، مکانیکی و حرارتی شهر نیز بر سرعت باد و بارندگی تأثیر می گذارد.

شرایط محیطی و زیستی
سال ها شهر لندن مترادف با واژه مه دود بود ، واژه ای که در پایان قرن بیستم برای توصیف ترکیب مشخصه شهر از مه و دود به کار رفت. این موضوع به دلیل آلودگی معلق دود و دی اکسید گوگرد ناشی از آتش سوزی زغال سنگ ایجاد شده است. در اوایل دهه 1960، مناطق دودزا شرق لندن ساعت های تابش آفتاب زمستانی را تا 30 درصد کاهش دادند. این مشکل با تصویب قانونی در پارلمان (قوانین هوای پاک 1956 و 1968) سوزاندن زغال سنگ را غیرقانونی اعلام کرد. اما همچنان مونوکسید کربن ، دی اکسید نیتروژن ، ازن ، بنزین ها و آلدئیدها همچنان هوای لندن را آلوده می کنند. آلودگی آب تا دهه 1960 آب رودخانه های لندن به اندازه هوای آن آلوده بود. آب ها آثار آلودگی فاضلاب و پساب های صنعتی کنترل نشده را نشان دادند. استانداردهای محیطی دقیق تر ، همراه با تعطیلی کارخانه ها ، باعث بهبود کیفیت آب شد. کنترل سیل بزرگترین نگرانی در مدیریت رودخانه تیمز خطر وقوع سیل بوده است. سطح آب در این رودخانه با سرعت 2.8 فوت (0.9 متر) در هر قرن افزایش یافته است. هنگام جزر و مد در یک روز بهاری ، هنگامی که رودخانه با جریان روان پر آب می شود ، دیدن کشتی هایی که در امتداد خاکریز ویکتوریا در بالای جاده قرار گرفته اند بسیار حیرت انگیز است. سیل جدی 45 مایل مربع( 117 کیلومتر مربع) از سرزمین کم ارتفاع لندن را تهدید می کند و حدود 1.250.000 نفر و 250.000 ساختمان را تحت تأثیر قرار می دهد و زیرساخت های متراکم پایتخت از راه آهن زیرزمینی ، فاضلاب ، کابل کشی تلفن ، تونل های خدمات رسانی و گاز ، آب را فلج می کند. خطر سیل ناشی از تعدادی از عوامل است. لندن سریعتر از بقیه منطقه در حال فرو رفتن است زیرا آب از سفره گچی استخراج می شود ، بنابراین به تدریج بسـ*ـترهای زیرین خاک رس خشک می شود. ریتم جز رو مد رودخانه تیمز با لایروبی برای ناوبری و خاکریزهای باتلاق خور آن برای کشت تقویت شده است. پس از سیل جدی در سال 1928 ، هنگامی که 14 نفر در زیرزمین های وست مینستر غرق شدند ، و دوباره پس از جاری شدن شدیدتر آب در 1953 ،اقدامات حفاظتی بیشتر شد.

~MobinA~ · 29/2/24

تحقیقات رسمی در مورد سیل های 1953 به این نتیجه رسید که "جدا از ساخت دیوارها و سواحل دیگر ، باید در مورد دیوار سد سیل در طول رودخانه تیمز تحقیقاتی انجام شود."طرح شهر لندن توپوگرافی پیچیده لندن را می توان با سه الگوی اساسی ساده کرد. خط رودخانه تیمز که شمال را از جنوب جدا می کند. به دلایل تاریخی، مهمترین مقاصد در شمال رودخانه قرار دارند. جنوب شهر در اصل یک تکه پیچیده از مناطق مسکونی است که با کیلومترها خیابان های معمولی به هم متصل شده اند. علاوه بر این لندن ، از شرق به غرب متفاوت است. آب جاری در رودخانه تیمز به و بادهای غالب به سمت شرق جریان دارند. بخش غربی لندن دارای مجوعه ای از فضای باز آرام و زیبا در دو طرف رودخانه از پارک سنت جیمز است. نزدیکی به یکی از شلوغ ترین فرودگاه های بین المللی جهان ، موقعیت ممتاز غرب لندن را تقویت کرده است. شکاف شرق و غرب به یک اندازه در بافت فیزیکی لندن تاثیرگذار است.

مردم، الگو‌های اسکان و روند جمعیت
از کل جمعیت 5.6 میلیون نفری در سال 1891، لندن با شروع جنگ جهانی دمو با 3 میلیون نفر به اوج خود رسید. برای چندین دهه پس از جنگ، جمعیت آن تقریباً 2 میلیون نفر کاهش یافت و به حدود 6.6 میلیون نفر در اواسط دهه 1980 رسید. این کاهش به دلایلی رایج در همه شهرهای بزرگ در نوع خود رخ داده است. افزایش اوقات فراغت و ساعات کار کوتاهتر و دسترسی به خودرو افراد را از روابط نزدیک با محل کارشان رهایی می بخشد. خانواده ها در جستجوی کیفیت بهتر زندگی به خارج از شهر نقل مکان کردند. شرکت ها به دلایل مشابه نقل مکان کردند و به دنبال سایتهای وسیعتر و در دسترس بودند. ابتکارت انبوه سازی مسکن و "طبقه بندی" فردی خانه های دارای تراس همان اندازه باعث کاهش تراکم جمعیت شد. شهر های داخلی لندن بیش از یک سوم جمعیت خود را در دهه های پس از جنگ از دست دادند. در دهه 1980 این رکود با کاهش نرخ مهاجرت به خارج و افزایش نرخ زاد و ولد خانواده های مهاجر جدید کاهش یافت. جمعیت لندن در دهه 1990 دوباره به آرامی شروع به رشد کرد و تا سال 2000 از هفت میلیون نفر فراتر رفت. بنابراین از نظر اندازه با شهر نیویورک قابل مقایسه است ، اگرچه کلان شهر اخیر در یک منطقه شهری وسیع تر با سه برابر جمعیت لندن قرار دارد. تراکم جمعیت لندن بزرگ شهری ترین منطقه در انگلستان و پرجمعیت شهر اتحادیه اروپا است. تقریبا یک هفتم جمعیت کشور در آنجا متمرکز شده اند و از نظر اهمیت ملی قابل مقایسه با شهرهای اطراف پاریس ، مکزیکو سیتی و توکیو هستند. تراکم کلی جمعیت لندن به طور قابل توجهی بیشتر از سایر مناطق شهری این کشور است. این شهر با شهر آمستردام قابل مقایسه است و شاید نزدیک به شهر پاریس باشد ، که از یک محله بزرگ در اطراف شهر تشکیل شده است. بیش از نیمی از خانه های لندن خانه هایی با قطعه زمین مخصوص به خود هستند. رایج ترین نوع آن خانه های تراس دار یا ردیفی است. معماری این شهر فردگرایانه و متغیر است.

~MobinA~ · 29/2/24

ترکیب قومی
ثبات نسبی تعداد کل جمعیت ، هجوم مداوم جمعیت را پوشانده است. لندن مانند هر کلان شهر بزرگ، به عنوان مهد کودک عمل می کند و دائما مهاجران جوان و مشتاق را پذیرفته و شرکت ها و خانواده های بالغ را آزاد می کند. اما مناطق داخلی تغییر کرده است. در قرن 19 بیشترین ورود به لندن داخلی بود. اکثریت مهاجران از کشورهای همسایه و با جریانهای اضافی از راه دور از ولز ، ایرلند و اسکاتلند آمده بودند. مهاجرانی از خارج کشور نیز آمده بودند ، اما لندن کمتر از شهر نیویورک یا بـ*ـو*ستون جهان دوست بود.

مهاجران از اروپا
در اواخر قرن نوزدهم در شهر لندن ، ایتالیایی ها در هولبورن و فینزبری ، فرانسوی در سوهو و چینی ها در نزدیکی اسکله های لیمهاوس جمع شدند و آلمانی ها و اسکاندیناوی ها در اطراف شهر پراکنده شدند. کشتارهای اروپای شرقی در دهه های 1880 و 90 حدود 20000 یهودی لهستانی و روسی را مجبور به سکونت در حاشیه شرقی شهر در Whitechapel کرد. موج دیگری از مهاجران یهودی از فاشیسم آلمانی در دهه 1930 به لندن گریختند ، و پس از آن موجی از پناهندگان از اروپای مرکزی در ناآرامی های پایان جنگ جهانی دوم به لندن آمدند. پس از جنگ جامعه لهستانی ریشه های خود را در ایلینگ در غرب لندن منتقل کرد. خانواده های یهودی نیز بیشتر به حومه شهر و به ویژه در ادگور ، گلدرز گرین ، هندون و فینچلی در شمال غربی و ایلفورد در شمال شرقی آمدند. مهاجران کشورهای مشترک المنافع جمعیت سیاهپوستان لندن در سال های رونق اقتصادی دهه های 1950 و 60 ، زمان کمبود نیروی کار ، به ویژه برای خدمات عمومی مانند حمل و نقل (اتوبوس و مترو) و بیمارستان ها به میزان قابل توجهی افزایش یافت. برای پر کردن جای کارگران یقه آبی که برای ترک شغل در شهرهای جدید (مناطق حومه لندن بزرگ) ترغیب به ترک لندن شده بودند ، کارفرمایان شروع به استخدام از مستعمرات سابق کردند که اعضای مستقل مشترک المنافع بریتانیا بودند. گروه های بعدی مهاجران کشورهای مشترک المنافع در نقاط مختلف شهر مستقر شدند:
سرخ پوستان در ایلفورد ،ایلینگ و هونسلو ؛ بنگلادشی ها در Whitechapel ؛ و آفریقایی ها در هاکنی ، ساوت وارک ، لمبت و لوئیشام. کلان شهر چند قومی لندن ، که همیشه شهری جهانی بوده است ، به طور پیوسته چندجانبه و چند فرهنگی رشد کرد. علیرغم قوانین محدود کننده مهاجرت ، هجوم پناهندگان و پناهجویان از بسیاری از کشورها ادامه داشت و جوامع جدیدی از ویتنامی ها ، کردها ، سومالیایی ها ، اریتره ها ، عراقی ها ، ایرانی ها ، برزیلی ها و کلمبیایی ها به وجود آمدند. بسیاری از خارجیان در مناطق فقیر فقیرنشین لندن، به ویژه در شرق شهر ، در املاک مسکونی مستقر شدند.
لندن همچنین خارجی های ثروتمند را به خود جذب کرد تا صاحب املاک و ساکنان فصلی شوند. بنابراین، مردم از از خاورمیانه ، شرق آسیا و آمریکای لاتین املاک و محله های بین المللی مانند مایفر ، پارک لین و بلگراویا را خریداری کردند. تقریبا یک سوم جمعیت ساکن لندن در قرن 21 از خارج از کشور می آیند.

~MobinA~ · 29/2/24

سیستم تجارت و اقتصاد
لندن به عنوان شهری چند مرکزی توصیف شده است. نقشه شهر الیزابت لندن نشان می دهد که مزارع و رودخانه ها مراکز شهر را از هم جدا کرده اند. لندن یکی از معدود مراکز تجاری به همراه نیویورک سیتی ، توکیو و هنگ کنگ است که در آن دلالان ارز، سهام ، کالا و بیمه در مقیاس جهانی فعالیت می کنند. لندن در نیمه اول قرن بیستم همچنین یک مرکز تولید قابل توجه بود. برخلاف دیگر شهرهای بزرگ بریتانیا ، تعطیلی کارخانه های لندن حداقل تا حدی با پویایی شهر در خدمات مالی و رسانه ها جبران شده است. بریتانیا از نظر قانون اساسی یک دولت واحد و از نظر سـ*ـیاسی متمرکزترین در اروپا است. اسکاتلند ، ولز و ایرلند شمالی ، سه شریک ملی انگلستان هستند اما از بین این سه پارلمان، تنها پارلمان اسکاتلند قدرت قابل توجهی دارد. بیشتر قدرت قانونگذاری در پایتخت انگلیس ، در وست مینستر متمرکز است. دولت های محلی بریتانیا کمتر از یک چهارم نیازهای خود را در درآمدهای مالیاتی تأمین می کنند و به شدت به نقل و انتقالات مالی از مرکز وابسته هستند. در سـ*ـیاست بریتانیا ، تقریباً همه راهها به لندن منتهی می شود. جالب است بدانید سالانه بیش از 100 میلیون شب توسط گردشگران در هتل های پایتخت سپری می شود.

صنعت
برای قرن ها ، کشتیرانی در قلب اقتصاد لندن قرار داشت. این شهر تا زمان جنگ جهانی دوم خود را به عنوان بزرگترین و شلوغ ترین بندر جهان حفظ کرد ، به طور متوسط هر هفته 1000 کشتی وارد و خارج می شد. حمل و نقل از لندن به طور ناگهانی بین سالهای 1968 تا 1981 به دلایلی از جمله محدود کردن تردد اقیانوس ها و افزایش حجم محموله های فله ، روابط کاری ضعیف و رقابت بنادر خصوصی جدید مستقر در شهرهای کوچک به طور ناگهانی دچار افت شد.

~MobinA~ · 29/2/24

ساخت و تولید
لندن علاوه بر مطرح بودن در امور اداری و بانکی ، زمانی مرکز تولید قابل توجهی بود. در قرون 18 و 19 صنایع آن با صنایع دیگر پایتخت ها و شهرهای اروپایی قابل مقایسه بود و اقلام لوکس مانند ابریشم ، مبلمان زیبا ، کارهای طلاکاری شده ، ساعت ، آلات موسیقی ، ماشین آلات و لباس زنانه را تولید می کرد. در قرن بیستم لندن محل شناخته شده برای نسل جدیدی از صنایع برقی شد که به بازارهای مصرف انبوه خدمت می کردند. بسیاری از شرکت های چند ملیتی آمریکایی بودند ، از جمله شرکت هاینز ، هوور ، شرکت موتور فورد و فایرستون. اساس تولید لندن بر صنایع تولید کننده کالاهای مصرفی (به جای کالاهای واسطه ای و سرمایه ای) مانند محصولات چرمی ، پوشاک ، چوب و مبلمان ، غذا و نوشیدنی ، داروسازی و کالاهای تخصصی می باشد. در سطح محلی ، در دهه های 1950 و 60 میلادی تمایل به جابجایی مناطق صنعتی قدیمی تر در برنامه های نوسازی شهری وجود داشت. تا سال 1961 نیمی از مشاغل در حومه لندن در زمینه تولید بود. پس از آن، منحنی اشتغال در تولید به طرز غم انگیزی به سمت پایین متمایل شد. در اواخر قرن بیستم، بزرگترین شهر تولیدی بریتانیا به یک کلانشهر "پسا صنعتی" تبدیل شده بود و تنها یک دهم نیروی کار در تولید باقی مانده بود.

امور مالی
اقتصاد لندن نسبتاً خوش شانس بود که توانست با مشارکت در رشد بازارهای مالی جهانی ، افت تولید را جبران کند. تا سال 1990، از هر شش نیروی کار لندن ، یک نفر در خدمات مالی یا تجاری فعالیت می کرد و یک سوم کل اشتغال بریتانیا در این بخش ها مشغول بودند. نقش لندن به عنوان یک مرکز مالی جهانی ریشه های تاریخی طولانی دارد. در پایان قرن نوزدهم بیش از نیمی از تجارت جهان با پول انگلیس (پوند استرلینگ) تأمین می شد. در دهه 1990 مهمترین عملکرد درآمدزایی لندن فراهم آوردن مرکزی برای بازار بانکی بین المللی بود. بانک، بیمه ، خدمات دریایی ، کالاها و بورس اوراق بهادار هر کدام با مناطق خاصی در شهر مرتبط هستند.

~MobinA~ · 29/2/24

سیستم حمل و نقل
قدیمی ترین بزرگراه لندن تیمز است. تا زمان پل وست مینستر در سال 1750 ،پل لندن تنها گذرگاه بود. در لندن بیشتر سفرها از طریق رودخانه و بسیاری از سفرها در داخل لندن با قایق انجام می شد. برجسته ترین ویژگی فیزیکی لندن عدم وجود یک طرح بزرگ جاده ای است. استفاده از اتومبیل برای رفتن به محل کار در مرکز لندن اندک و رو به کاهش است. هر روز صبح یک میلیون نفر وارد مرکز لندن می شوند و بیش از سه چهارم آنهااز خطوط ریلی استفاده می کنند. اساس زیر ساخت های ریلی بین 1836 و 1876 بوده است. در جنوب تیمز، شبکه ای متراکم از ایستگاه های راه آهن در امتداد خطوط برقی حومه راه آهن جنوبی از ایستگاه های ویکتوریا ، واترلو و پل لندن ایجاد شد. تاکسی های مشکی متمایز لندن از ویژگی های آشنا در صحنه شهر است. در حدود سال 1900 بیش از 11000 تاکسی در لندن وجود داشت و یک قرن بعد تعداد آنها دو برابر شد.

بیمارستان‌ها
تاریخ بیمارستان های بزرگ لندن با امور خیریه قرون وسطایی آغاز می شود. بیمارستان سنت بارتولومه (قدیمی ترین) در سال 1123 و سنت توماس در لامبت در حدود 1213تاسیس شد. سایر بیمارستانهای اصلی از جمله سنت جورج ، میدلسکس ، چارینگ کراس،رویال فری و کالج کینگ متعلق به قرن 18 یا 19 است. همانطور که کشور تلاش میکرد مراقبت های بهداشتی ملی را قابل اجرا کند،این طرح به سختی دنبال شد. در اوایل قرن بیست و یکم، کنترل مستقیم دولت حذف شد و صندوق های خدمات ملی بهداشت NHS برای اداره ادغام های مختلف ایجاد شد.

~MobinA~ · 29/2/24

تحصیلات
مسئولیت تأمین مدارس در لندن بر عهده 33 منطقه است و اکثریت قریب به اتفاق کودکان در مدارس منطقه تحصیل می کنند. چشم انداز آموزش عالی در لندن از نظر ویژگی پیچیده است. دانشگاه لندن، که در سال 1836 به عنوان یک نهاد معاینه تاسیس شد ، قرن ها پس از همتایان خود در پاریس ، روم و مادرید ، تا سال 1900 به یک موسسه آموزشی تبدیل نشد. به غیر از مجموعه ای از ساختمانهای دانشگاه در شمال موزه بریتانیا در بلومزبری ، امکانات آموزش عالی لندن در کلان شهرها گسترده است.

موزه‌ها
موزه بریتانیا در سال 1753 با خرید و ادغام سه مجموعه توسط دولت ایجاد شد. در سال 1986، موزه تاریخ طبیعی موزه زمین شناسی سابق را در نزدیکی خود قرار داد. تصور می شود که لندن حدود یک سوم گالری های هنری کشور و شاید نیمی از کل فضای معلق در بریتانیا را در اختیار دارد. بزرگترین مجموعه دائمی، گالری ملی در میدان ترافالگار است. در پشت آن گالری پرتره ملی قرار دارد که مجموعه وسیعی از نقاشی ها ، مجسمه ها ، حکاکی ها ، عکس ها و مینیاتورهای چهره های معروف گذشته و حال را در خود جای داده است. بسیاری از مجموعه های چشمگیر گالری گالری های تیت در دو مکان لندن نمایش داده می شوند: تیت بریتانیا ، در میلبانک ، که هنرهای بریتانیایی را به نمایش می گذارد. و تیت مدرن ، در بنکساید ، جایی که نقاشی و مجسمه سازی مدرن بین المللی در آن قرار دارد. به صورت کلی هر دو گالری ملی و گالری های تیت نمایشگاه های خاصی برپا می کنند.

~MobinA~ · 29/2/24

تاریخ لندن
اگرچه در حفاری های غرب لندن بقایای کلبه های مربوط به قبل از 2000 قبل از میلاد آشکار شده است،اما تاریخ شهر به طور موثر از رومیان شروع می شود. با شروع اشغال بریتانیا در زمان امپراتور کلادیوس در سال 43 پس از میلاد ، ارتش روم کنترل بسیاری از مناطق جنوب شرقی بریتانیا را به دست آورد. در طول قرن سوم اسکله های چوبی در امتداد تیمز و ساختمانهای عمومی بازسازی شد و دیوار کنار رودخانه ساخته شد. مساحتی در حدود 330 هکتار محصور شده بود. هنگامی که لژیون ها در اوایل قرن پنجم به روم فراخوانده شدند ، املاک به طور گسترده رها شد. هیچ اسناد و مدارکی وجود ندارد که بگوید چگونه و چه موقع لندن به دست ساکسون ها افتاد، ایتلبرخت اول ، پادشاه کنت ، کلیسای جامع سنت پل را تأسیس کرد و ملیتوس در سال 604 به عنوان اسقف در آنجا منصوب شد. در اواخر قرن هفتم لندن دوباره به عنوان یک مرکز تجاری بزرگ ظاهر شد. باستانشناسان با تفسیر مجدد شواهد حاصل از حفاری های مختلف ، در حال حاضر استدلال می کنند که در قرن هشتم یک شهرک بزرگ و ظاهراً متراکم ساخته شده (حداقل 150 هکتار) از صنعتگران و بازرگانان وجود داشته اند. این شهرک Lundenwic نامیده می شد. با این حال ، تقریباً هیچ چیز در مورد این مرحله از تاریخ لندن تا زمان آلفرد بزرگ (849-899) و جنگ با دانمارکی ها ، که در سال 865 به انگلستان حمله کردند ، شناخته نشده است. آینده این شهر به عنوان مرکز قدرت مالی و نظامی و بنابراین سـ*ـیاسی در زمان فتح نورمن ها (1066) آشکار شد. پادشاهان نورمن،وست مینستر را به عنوان محل اقامت دائمی و دولت خود انتخاب کردند. شهر باستانی لندن، در عین حال نقش خود را به عنوان مرکز تجارت ایفا کرد.

در سال 1085 لندن بین 10000 تا 15000 نفر (کمتر از 2 درصد از جمعیت انگلستان) را داشت و بزرگترین شهر اروپا در شمال آلپ بود. حدود 1087 آتش سوزی بزرگ بسیاری از خانه های چوبی شهر و سنت پل را ویران کرد. بین سال های 1050 تا 1300 ساخت اسکله در سواحل شمالی تیمز باعث شد تا آب نما حدود 100 یارد (90 متر) به سمت جنوب امتداد یابد. دیگر گروه های تجاری مهم که به راحتی در جمعیت لندن جذب شدند، گاسکونها،فلاندرها و ایتالیای شمالی بودند. در سال 1300، لندن حدود 80،000 نفر سکنه داشت که توسط شبکه تامین مواد غذایی که از 40 تا 60 مایل (65 تا 100 کیلومتر) به حومه اطراف گسترش می یافت ، تأمین می شد. هنری فیتزیلیون، اولین شهردار لندن، در سال 1192 کار خود را آغاز کرد و اولین شواهد مربوط به دادگاه شورای مشترک مربوط به سال 1332 است. در اواسط قرن شانزدهم، لندن رشد قابل توجهی در تجارت داشت که با ایجاد انحصارات مانند آنهایی که در اختیار شرکت مسکو (1555) ، شرکت ترکیه (1581) و هند شرقی بود ، تقویت شد این مساله سبب شد تا جمعیت این شهر نیز افزایش یافت و تعداد لندنی نشینان از بیش از 100000 نفر در سال 1550 به حدود 200000 نفر در 1600 افزایش یافت. این جمعیت در ابتدا محل زندگی خود را در محوطه نهادهای مذهبی که در دوران اصلاحات توسط هنری هشتم (پس از 1536) تصرف شده بود ، پیدا کردند. برای پر کردن خلا ناشی از توقف خیریه های مذهبی ، این شهر در سال 1547 امداد رسانی ضعیفی را ترتیب داد و در مواقع کمیابی به تأمین غلات پرداخت و باعث ایجاد یا بازسازی پنج بیمارستان سلطنتی شد.

~MobinA~ · 29/2/24

بسیاری از موسسات خیریه خصوصی که در این زمان تأسیس شده اند هنوز در حال فعالیت هستند. جمعیت شهر و شهرکهای اطراف آن در سالهای اولیه قرن 17 به 220،000 نفر رسیده بود. کشتارگاه ها و صنایع آلاینده متعدد در ورای دیوارها ، به ویژه در شرق قرار گرفته بودند. در سال 1666 آتش سوزی بزرگ لندن از 2 سپتامبر تا 5 سپتامبر سوخت و پنج ششم شهر را بلعید. کلیسای جامع سنت پل ، 87 کلیسای دیگر، و دست کم 13000 مسکن تخریب شد ، اما فقط تعداد کمی کشته برجا گذاشت. بین سالهای 1667 و 1671،بیشتر خانه ها بازسازی شدند. از آنجا که بسیاری از کلیساهای کوچک با هم ترکیب شده بودند و چند کلیسا نیز از آتش نجات یافته بودند، تنها 50 کلیسا علاوه بر کلیسای جدید سنت پل بازسازی شد. فردی به نام کریستوفر رن، ریاضیدان ، ستاره شناس و فیزیکدان که به عنوان معمار آموزش دیده بود ، وظیفه مهمی در طراحی آنها و نظارت بر ساخت آنها داشت. بنای یادبود آتش سوزی بزرگ از طرح ورن اقتباس شده و در نزدیکی Pudding Lane نصب شده است ، جایی که آتش در خانه نانوای پادشاه شروع شده بود. ورن، چهار کلیسای دیگر در خارج از شهر ساخت ، بیمارستان سلطنتی واقع در چلسی را ساخت و قسمتهایی از کاخ کنزینگتون ، بیمارستان گرینویچ ، رصدخانه سلطنتی گرینویچ و کاخ همپتون کورت را طراحی کرد.

یکی دیگر از جنبه های قدرت شهر در کشور، مرکزیت مطبوعات ملی در خیابان فلیت بود. همانطور که لندن به رشد خود ادامه می داد ، بخش اعظم کلانشهر خارج از محدوده شهر قرار داشت. سرمایه ای که در در این شهر به سرعت در حال گسترش بود توسط تعدادی از مقامات اداره می شد ، که برخی از آنها بسیار بی اثر بودند. در سال 1700 ، لندن از نظر جمعیت از پاریس پیشی گرفت. تا سال 1820 ، هنگامی که جورج چهارم به سلطنت رسید ، بسیاری از روستاهایی که در قرون 17 و 18 مقصد گردشهای تابستانی از قلب شهر بوده اند ،از بین رفتند. املاک بدفورد، پورتمن و گروسنور ، در زمینی که از صومعه ها به دست خانواده های نجیب منتقل شده بود ، خیابان ها و میدان هایی را ایجاد کرد که قسمت غربی شهر را زینت بخشید. لندن از نظر تجاری،مالی و اجتماعی مرکز پادشاهی بود. این شهر از اواخر قرن 18 تا 1914 مرکز اقتصاد جهانی بود و این نقش را از آمستردام بر عهده گرفت. لندن در طول قرن نوزدهم رشد قابل توجهی را تجربه کرد ، به طوری که جمعیت کل آن در سال 1851 از 2 میلیون و 685 هزار نفر فراتر رفت. پنجاه سال بعد جمعیت لندن به 6 میلیون و 586 هزار نفر رسید و این کلان شهر یک پنجم جمعیت انگلستان و ولز را در خود جای داد. وسعت زیاد شهر مشکلات فزاینده ای را به همراه داشت. لندن در طول جنگ جهانی دوم در نتیجه بمباران هوایی ، که اسکله ها و بسیاری از مناطق صنعتی ، مسکونی و تجاری ، از جمله قلب تاریخی شهر را ویران کرد ، آسیب زیادی دید. حدود 30 هزار نفر از اهالی لندن به دلیل اقدام دشمن در حملات هوایی پایتخت جان باختند و 50 هزار نفر دیگر زخمی شدند.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

مدیر آزمایشی قلمرو خون آشام

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین