- عضویت
- 21/10/23
- ارسال ها
- 474
- امتیاز واکنش
- 1,107
- امتیاز
- 203
- سن
- 22
- محل سکونت
- قم
- زمان حضور
- 18 روز 10 ساعت 1 دقیقه
نویسنده این موضوع
سیاهدوزی نوعی سوزن دوزی در سیستان و بلوچستان است که برای تزئین پیش سـ*ـینه و سرآستین لباس به کار می رود و در این نوع دوخت تنها از نخ سیاه رنگ که معمولا ابریشمی است استفاده می شود.سیاه دوزی نوعی رو دوزی اصیل است که توسط زنان سیستانی انجام میشود.سیاه دوزی سیستان و بلوچستان نوع دیگر سوزن دوزی در سیستان و بلوچستان ، است كه در آن از نخ سیاه ابریشم استفاده می شود و روی لباس مورد استفاده قرار می گیرد. خامه دوزی و سیاه دوزی بیشتر جنبه خود مصرفی داشته و اکثرا بین اهالی سیستان و بلوچستان خرید و فروش می شود.هنر سیاه دوزی اگر چه در گذشته برای تزیین لباس مردان و زنان سیستان و بلوچستانی بکار رفته اما در حال حاضر میتوان آن برای تزئین دیگر پوشاک بکار برد.
با آمدن سکاها به سیستان و بلوچستان تحول بزرگی در این منطقه ایجاد شد، کمترین این تحولات بافتههای منطقه بود که تحت تأثیر هنر آنها قرار گرفت. این قوم در قرن پنجم قبل از میلاد قالی، گلیم و نمد تولید میکردند. شهرت بافتههای سیستان و بلوچستان در دوره اسلامی نشان از یک هنر پرسابقه و کهن دارد. مردم این منطقه نیز مانند سایر اقوام کوچ در چادر زندگی میکردند و از گلیم بهعنوان زیرانداز، پشتی، سفره آرد و نان، خورجین و کیسههای نمک استفاده میکردند و برای تزیین آن از خرمهره، صدف، سکه، منگوله و سنگهای زینتی بهره میبردند.این هنر با تاریخ ظهور ابریشم در سیستان و بلوچستان برابر است. در نخستین نوشتههای اسلامی، سیستان و بلوچستان محل تولید بهترین بافتههای ابریشمی و پشمی بوده است. سیستان و بلوچستان با داشتن باغهای فراوان توت یکی از بزرگترین مراکز تولید ابریشم بوده است. منابع تاریخی از وجود کارگاههای تولید پیله و ابریشم در روستای «چلنگ» سیستان و بلوچستان حتی در ۱۰۰ سال قبل خبر میدهند. اوج این هنر مثل دیگر هنرهای سیستان و بلوچستان را میتوان به دوره اشکانی و ساسانی نسبت داد. «سیاهدوزی» نیز نوعی سوزندوزی است که برای تزیین پیشسـ*ـینه و سرآستین لباسها در سیستان و بلوچستان به کار میرود.
برای این نوع دوخت فقط از نخ سیاه که معمولا ابریشمی است، استفاده میکنند. این نوع دوخت بهشکل دندانموشی بههم چسبیده است و نقشهایی که روی لباس پیاده میشود، بهصورت مثلث است.[۳] در گذشته لباس اصیل زنان سیستان و بلوچستان بیشتر در رنگ های روشن و سفید بوده و از پارچه ای نخی دوخته می شده که نخ آن توسط زنان سیستان و بلوچستان بافته می شده و و شامل پنر(پیراهن) گشاد و دامن که به روایت بانوان قدیم سه عدد دامن بوده که بر روی هم می پوشیدند تا در مقابل وزش بادهای سیستان و بلوچستان بتواند باز هم حجاب زن را حفظ نماید ، یک واسکت (جلیقه) بر روی پنر پوشیده می شده و لچک که نوعی روسری بوده بر روی پیشانی گره می خورده است در حال حاضر لباس محلی زنان سیستان و بلوچستان بیشتر از سفید رنگ بوده، دلیل آن شرایط اقلیمی و آب و هوای گرم سیستان و بلوچستان بوده است که رنگ روشن گرما را دفع و رنگ تیره گرما را جذب می کند ، به این دلیل از قدیم هم مردم این منطقه رنگ روشن را انتخاب می کنند حتی مردان نیز از رنگ سفید استفاده می کنند. .
با آمدن سکاها به سیستان و بلوچستان تحول بزرگی در این منطقه ایجاد شد، کمترین این تحولات بافتههای منطقه بود که تحت تأثیر هنر آنها قرار گرفت. این قوم در قرن پنجم قبل از میلاد قالی، گلیم و نمد تولید میکردند. شهرت بافتههای سیستان و بلوچستان در دوره اسلامی نشان از یک هنر پرسابقه و کهن دارد. مردم این منطقه نیز مانند سایر اقوام کوچ در چادر زندگی میکردند و از گلیم بهعنوان زیرانداز، پشتی، سفره آرد و نان، خورجین و کیسههای نمک استفاده میکردند و برای تزیین آن از خرمهره، صدف، سکه، منگوله و سنگهای زینتی بهره میبردند.این هنر با تاریخ ظهور ابریشم در سیستان و بلوچستان برابر است. در نخستین نوشتههای اسلامی، سیستان و بلوچستان محل تولید بهترین بافتههای ابریشمی و پشمی بوده است. سیستان و بلوچستان با داشتن باغهای فراوان توت یکی از بزرگترین مراکز تولید ابریشم بوده است. منابع تاریخی از وجود کارگاههای تولید پیله و ابریشم در روستای «چلنگ» سیستان و بلوچستان حتی در ۱۰۰ سال قبل خبر میدهند. اوج این هنر مثل دیگر هنرهای سیستان و بلوچستان را میتوان به دوره اشکانی و ساسانی نسبت داد. «سیاهدوزی» نیز نوعی سوزندوزی است که برای تزیین پیشسـ*ـینه و سرآستین لباسها در سیستان و بلوچستان به کار میرود.
برای این نوع دوخت فقط از نخ سیاه که معمولا ابریشمی است، استفاده میکنند. این نوع دوخت بهشکل دندانموشی بههم چسبیده است و نقشهایی که روی لباس پیاده میشود، بهصورت مثلث است.[۳] در گذشته لباس اصیل زنان سیستان و بلوچستان بیشتر در رنگ های روشن و سفید بوده و از پارچه ای نخی دوخته می شده که نخ آن توسط زنان سیستان و بلوچستان بافته می شده و و شامل پنر(پیراهن) گشاد و دامن که به روایت بانوان قدیم سه عدد دامن بوده که بر روی هم می پوشیدند تا در مقابل وزش بادهای سیستان و بلوچستان بتواند باز هم حجاب زن را حفظ نماید ، یک واسکت (جلیقه) بر روی پنر پوشیده می شده و لچک که نوعی روسری بوده بر روی پیشانی گره می خورده است در حال حاضر لباس محلی زنان سیستان و بلوچستان بیشتر از سفید رنگ بوده، دلیل آن شرایط اقلیمی و آب و هوای گرم سیستان و بلوچستان بوده است که رنگ روشن گرما را دفع و رنگ تیره گرما را جذب می کند ، به این دلیل از قدیم هم مردم این منطقه رنگ روشن را انتخاب می کنند حتی مردان نیز از رنگ سفید استفاده می کنند. .
سیاه دوزی سیستان و بلوچستان
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
آخرین ویرایش توسط مدیر: