نویسنده این موضوع
الکترونهای هستهای ، الکترونهایی در یک اتم هستند که الکترونهای ظرفیت نیستند و در واکنشهای شیمیایی شرکت نمیکنند.
هسته و الکترونهای هستهای یک اتم، هسته اتم را تشکیل میدهند. الکترونهای هستهای با نیروی خیلی قوی به هسته متصل هستند. بنابراین، بر عکس الکترونهای ظرفیت، الکترونهای هستهای باجداسازی بار مثبت هسته اتم از الکترونهای ظرفیت نقش ثانویهای در پیوند و واکنشهای شیمیایی بازی میکنند. تعداد الکترونهای ظرفیتی یک عنصر میتواند با توجه به گروه جدول تناوبی آن عنصر تعیین شود (برای اطلاعات بیشتر به الکترون ظرفیتی مراجعه کنید). • برای عناصر گروه اصلی، تعداد الکترون¬های ظرفیت از 1 تا 8 (اوربیتال¬های ns و np) متغیر است. • برای فلزات واسطه، تعداد الکترون¬های ظرفیت از 3 تا 12 (اوربیتال هایns و (n-1)d) متغیر است. • برای لانتانیدها و اکتینیدها، تعداد الکترون¬های ظرفیت از 3 تا 16 (اوربیتال هایns، (n-2)f و (n-1)d) متغیر است. تمام الکترونهای غیر ظرفیتی دیگر برای اتم آن عنصر، الکترونهای هسته محسوب میشوند.[۲] نظریه مداری توضیح پیچیده تر از تفاوت میان هسته و الکترون ظرفیت را می توان با نظریه مداری بیان کرد. در اتمهایی که یک الکترون دارند، انرژی یک مدار به طور انحصاری توسط عدد کوانتوم اصلی( n) تعیین میشود. مدار n=1 کمترین انرژی ممکن را در اتم دارد. برای n بزرگ، انرژی به اندازهای افزایش مییابد که الکترون به راحتی از اتم میتواند خارج شود. در اتمهای دارای یک الکترون، تمام سطوح انرژی با همان عدد کوانتوم اصلی همگن هستند و انرژی یکسانی دارند. در اتمهایی که بیش از یک الکترون دارند ، انرژی یک الکترون به علاوه ویژگیهای مداری که در آن قرار دارد، به برهمنکش¬های آن با سایر الکترونها در مدارهای دیگر نیز بستگی دارد. این (موضوع) نیاز به در نظر گرفتن شماره کوانتومی ℓ دارد. مقادیر بالاتر ℓ با مقادیر بالاتر انرژی مرتبط هستند؛ به عنوان مثال، حالت 2p از حالت 2s بالاتر است. هنگامی که ℓ=2 باشد ، افزایش انرژی مدار به اندازهای بزرگ میشود که انرژی مدار بالاتر از انرژی مدار s در ماژول بعدی بالاتر را بزرگتر کند؛ هنگامی که ℓ=3، انرژی به ماژول دو مرحله بالاتر افزایش مییابد. پر شدن مدارهای 3d اتفاق نمیافتد مگر زمانی که مدارهای 4s پر شده باشند. افزایش انرژی زیرلایهها با افزایش تکانه زاویهای در اتمهای بزرگ به علت اثرات برهمکنش الکترون به الکترون است و به طور خاص به توانایی الکترونهای با تکانه زاویهای کمتر، برای نفوذ مؤثرتر به سمت هسته مربوط میشود، جایی که از بار الکترونهای متداخل کمتری اخطار میشوند. بنابراین، در اتمهای با عدد اتمی بالاتر، شماره کوانتومی ℓ الکترونها به میزان بیشتری به عنوان عامل تعیینکننده در انرژی آنها اهمیت پیدا میکند و عدد کوانتومی اصلی n الکترونها به مرور زمان در تعیین مکان انرژی آنها کمتر اهمیت دارد. ترتیب انرژی ۳۵ زیرلایه اول (به عنوان مثال، 1s، 2s، 2p، 3s و غیره) در جدول زیر نشان داده میشود. هر سلول یک زیرلایه را با شماره کوانتومی اصلی n و ℓ داده شده توسط شاخصهای سطر و ستون خود نمایش میدهد. عدد در هر سلول موقعیت زیرلایه را نشان میدهد. جدول تناوبی زیر نیز بر اساس زیرلایهها سازماندهی شده است.
هسته اتمی
هسته اتمی به اتمی اشاره دارد که الکترونهای ظرفیتی ندارد.[۳] هسته اتم ، شامل یک بار الکتریکی مثبت به نام بار هسته می باشد که بار موثری است که توسط یک الکترون لایه خارجی تجربه می شود . به عبارت دیگر، بار هسته بیانی از نیروی جاذبه ای است که توسط الکترون های ظرفیتی به هسته یک اتم تجربه می شود که اثر محافظ الکترون های هسته را در نظر می گیرد. بار هسته میتواند با تفاضل تعداد پروتونها و تعداد الکترونهای هسته که این الکترونها به عنوان الکترون های لایه داخلی شناخته میشوند، محاسبه شود و همواره یک مقدار مثبت در اتمهای خنثی است. جرم هسته تقریباً با جرم اتم برابر است.
هسته و الکترونهای هستهای یک اتم، هسته اتم را تشکیل میدهند. الکترونهای هستهای با نیروی خیلی قوی به هسته متصل هستند. بنابراین، بر عکس الکترونهای ظرفیت، الکترونهای هستهای باجداسازی بار مثبت هسته اتم از الکترونهای ظرفیت نقش ثانویهای در پیوند و واکنشهای شیمیایی بازی میکنند. تعداد الکترونهای ظرفیتی یک عنصر میتواند با توجه به گروه جدول تناوبی آن عنصر تعیین شود (برای اطلاعات بیشتر به الکترون ظرفیتی مراجعه کنید). • برای عناصر گروه اصلی، تعداد الکترون¬های ظرفیت از 1 تا 8 (اوربیتال¬های ns و np) متغیر است. • برای فلزات واسطه، تعداد الکترون¬های ظرفیت از 3 تا 12 (اوربیتال هایns و (n-1)d) متغیر است. • برای لانتانیدها و اکتینیدها، تعداد الکترون¬های ظرفیت از 3 تا 16 (اوربیتال هایns، (n-2)f و (n-1)d) متغیر است. تمام الکترونهای غیر ظرفیتی دیگر برای اتم آن عنصر، الکترونهای هسته محسوب میشوند.[۲] نظریه مداری توضیح پیچیده تر از تفاوت میان هسته و الکترون ظرفیت را می توان با نظریه مداری بیان کرد. در اتمهایی که یک الکترون دارند، انرژی یک مدار به طور انحصاری توسط عدد کوانتوم اصلی( n) تعیین میشود. مدار n=1 کمترین انرژی ممکن را در اتم دارد. برای n بزرگ، انرژی به اندازهای افزایش مییابد که الکترون به راحتی از اتم میتواند خارج شود. در اتمهای دارای یک الکترون، تمام سطوح انرژی با همان عدد کوانتوم اصلی همگن هستند و انرژی یکسانی دارند. در اتمهایی که بیش از یک الکترون دارند ، انرژی یک الکترون به علاوه ویژگیهای مداری که در آن قرار دارد، به برهمنکش¬های آن با سایر الکترونها در مدارهای دیگر نیز بستگی دارد. این (موضوع) نیاز به در نظر گرفتن شماره کوانتومی ℓ دارد. مقادیر بالاتر ℓ با مقادیر بالاتر انرژی مرتبط هستند؛ به عنوان مثال، حالت 2p از حالت 2s بالاتر است. هنگامی که ℓ=2 باشد ، افزایش انرژی مدار به اندازهای بزرگ میشود که انرژی مدار بالاتر از انرژی مدار s در ماژول بعدی بالاتر را بزرگتر کند؛ هنگامی که ℓ=3، انرژی به ماژول دو مرحله بالاتر افزایش مییابد. پر شدن مدارهای 3d اتفاق نمیافتد مگر زمانی که مدارهای 4s پر شده باشند. افزایش انرژی زیرلایهها با افزایش تکانه زاویهای در اتمهای بزرگ به علت اثرات برهمکنش الکترون به الکترون است و به طور خاص به توانایی الکترونهای با تکانه زاویهای کمتر، برای نفوذ مؤثرتر به سمت هسته مربوط میشود، جایی که از بار الکترونهای متداخل کمتری اخطار میشوند. بنابراین، در اتمهای با عدد اتمی بالاتر، شماره کوانتومی ℓ الکترونها به میزان بیشتری به عنوان عامل تعیینکننده در انرژی آنها اهمیت پیدا میکند و عدد کوانتومی اصلی n الکترونها به مرور زمان در تعیین مکان انرژی آنها کمتر اهمیت دارد. ترتیب انرژی ۳۵ زیرلایه اول (به عنوان مثال، 1s، 2s، 2p، 3s و غیره) در جدول زیر نشان داده میشود. هر سلول یک زیرلایه را با شماره کوانتومی اصلی n و ℓ داده شده توسط شاخصهای سطر و ستون خود نمایش میدهد. عدد در هر سلول موقعیت زیرلایه را نشان میدهد. جدول تناوبی زیر نیز بر اساس زیرلایهها سازماندهی شده است.
هسته اتمی
هسته اتمی به اتمی اشاره دارد که الکترونهای ظرفیتی ندارد.[۳] هسته اتم ، شامل یک بار الکتریکی مثبت به نام بار هسته می باشد که بار موثری است که توسط یک الکترون لایه خارجی تجربه می شود . به عبارت دیگر، بار هسته بیانی از نیروی جاذبه ای است که توسط الکترون های ظرفیتی به هسته یک اتم تجربه می شود که اثر محافظ الکترون های هسته را در نظر می گیرد. بار هسته میتواند با تفاضل تعداد پروتونها و تعداد الکترونهای هسته که این الکترونها به عنوان الکترون های لایه داخلی شناخته میشوند، محاسبه شود و همواره یک مقدار مثبت در اتمهای خنثی است. جرم هسته تقریباً با جرم اتم برابر است.
الکترون هسته
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com