"زبان های سامی"

~Hasti~ · 26/8/23

زبان‌های سامی یا سِمیتی یکی از زیرشاخه‌های خانوادهٔ زبان‌های آفریقایی-آسیایی هستند که ریشهٔ آنها به غرب اسیا بازمی‌گردد. این زبان‌ها در غرب آسیا، شمال آفریقا و شاخ آفریقا و همچنین در گروه‌های بزرگ مهاجری در آمریکای شمالی، اروپا و استرالزی بیش از سیصد و سی میلیون گویشور دارند. این عبارت برای نخستین‌بار در دههٔ ۱۷۸۰م. توسط اعضای مکتب تاریخ‌نگاری گوتینگن استفاده شد که آن را بر اساس سام یکی از سه فرزند نوح در سفر پیدایش برگزیدند.

پرگویشورترین زبان‌های سامی در جهان امروز از این قرارند:
عربی (۳۰۰ میلیون)
امهری (~۶۵ میلیون)
تیگرینیا (۷ میلیون)
عبری (~۵ میلیون)
تیگره (~۱٫۰۵ میلیون)
آرامی (۵۷۵٬۰۰۰ تا ۱ میلیون)
مالتی (۴۸۳٬۰۰۰)

زبان‌های سامی از زمان بسیار قدیمی به صورت نوشته‌شده یافت می‌شوند: زبان‌های سامی شرقی اکدی و ابلایی در قرون ۳۰ تا ۲۵ پ.م. به ترتیب در بین‌النهرین و شامات شمالی یافت می‌شوند. تنها اسنادی از سومری، ایلامی (هر دو زبان‌های تک‌خانواده)، مصری و لولویی پیش از سدهٔ سی‌ام پ.م. وجود دارد.

بیشتر خطوط سامی، از گونهٔ ابجد هستند – گونه‌ای که در آن تمام یا بیشتر واکه‌ها نشان داده نمی‌شود و به این دلیل که در زبان‌های سامی رسانندهٔ اصلی معنا هم‌خوان‌ها هستند برای این زبان‌ها مناسب است. از میان این خطوط می‌توان به اوگاریتی، فنیقی، آرامی، عبری، عربی و عربستانی جنوبی اشاره کرد.

زبان‌های سامی به علت صرف غیرترکیبی‌شان قابل توجه‌اند. در این زبان‌ها ریشه‌ها، خود تکواژ یا واژه نیستند، بلکه تعدادی (معمولاً سه) هم‌خوان منفردند که واژگان با افزودن واکه‌ها و دیگر هم‌خوان‌ها به این ریشه‌ها ساخته می‌شوند. برای مثال در عربی از ریشهٔ ک-ت-ب، واژگان کتاب، کُتُب، کاتب، کُتّاب یَکتُبُ و … ساخته می‌شوند.

~Hasti~ · 26/8/23

نام گذاری و شناسایی

شباهت عبری، عربی و آرامی از قرون میانه توسط همهٔ محققان پذیرفته شده بود. این زبان‌ها به علت تعامل با کشورهای خاور نزدیک و از طریق مطالعات کتاب مقدس برای محققان اروپای غربی شناخته‌شده بودند و تحلیل تطبیقی‌ای از این سه زبان در ۱۵۳۸ توسط گیوم پوستل به لاتین منتشر شد. دو قرن بعد، هیوب لودولف شباهت‌های این سه زبان و زبان‌های سامی اتیوپیایی را نشان داد. با این حال هیچ‌یک از این دو محقق این زبان‌ها را «سامی» نخواندند.

عبارت «سامی» توسط اعضای مکتب تاریخ‌نگاری گوتینگن، ابداع شد. یوهان گوتفرید آیشهورن این عبارت را از روی نام سام، یکی از سه پسر نوح در سفر پیدایش، ایجاد کرد. پیشتر این زبان‌ها در ادبیات علمی اروپایی به عنوان «زبان‌های شرقی» شناخته می‌شدند.

تاریخ

دربارهٔ منشأ زبان‌های سامی دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد:
°گروهی از خاورشناسان از قبیل فن کرمر (Von Kremer)، گویدی (Guidi) و هومل (Hommel) زادگاه اقوام سامی را عراق و حوالی آن پنداشتند.
°نولدکه (Nöldeke) وگروهی دیگر از خاورشناسان، آفریقا را به عنوان نخستین سرزمین سامیان پیشنهاد کردند.
°نظریه دیگری که بیشتر مورد توجه نویسندگان معاصر عرب قرار گرفته آنست که برای اولین باراشپرنگر (Sprenger) و پس از او اِبِرهارد شرادر (E. Schrader) عرضه داشتند. براساس این نظریه، سرزمین اصلی سامیان، عربستان و حتی ربع خالی تصور شده‌است.
گروهی ارمنستان و گروهی سرزمین (أمَوریان) را زادگاه سامیان دانسته‌اند. این سرزمین در حدود شام و نواحی فرات بوده‌است.

~Hasti~ · 26/8/23

وضعیت کنونی

عربی اکنون از موریتانی تا عمان، و از عراق تا سودان زبان اکثریت است. عربی کلاسیک زبان قرآن است. زبان مالتی یکی از نوادگان عربی سیسیلی، گونه‌ای از عربی مغربی، است. الفبای مالتی نوین بر الفبای لاتین بنیان نهاده شده و مالتی تنها زبان سامی رسمی در اتحادیه اروپا است.

برخی زبان‌های سامی، زبان ادبیات مقدس بعضی از ادیان بزرگ جهانند: اسلام (عربی)، یهودیت (عبری و آرامی)، کلیسای سریانی (سریانی)، مسیحیت اتیوپیایی (گعز).

تأثیر فارسی بر زبان‌های سامی

دولت نیرومند هخامنشی، سرزمین‌های آباد و متمدن سامی‌نشین آن روزگار را، از بین‌النهرین تا فراسوی مصر، حاکم شد و مدتی چند برآن‌ها حکومت کرد. از سوی دیگر تسلط ایرانیان بر دنیای متمدن و اقوام متعددی که اجباراً با یکدیگر در نزاع بودند، استقراری به وجود آورد که در سایه آن، مردمان توانستند به فرهنگ و پدیده‌های آن بپردازند و روابط انسانی را در میان خویش گسترش دهند؛ و نیز سـ*ـیاست هخامنشیان با اقوام سامی‌نژاد، خاصه یهودیان، آنچنان بود که ایشان را به سوی خود جلب می‌کرد. احترام تقدس‌آمیز یهودیان نسبت به کورش هخامنشی سخت معروف است. به دلیل آن استقرار و این روابط دوستانه، مقدار واژه‌هایی که در زمان هخامنشی و اوائل اشکانی به ادبیات تلمودی راه یافته بسیار فراوان‌تر از کلمات قرضی در دوران‌های دیگر است. از آنجا که ادبیات و دین یهود در میان بسیاری از اقوام کهن رواج یافته بود، کلمات فارسی از این راه توانستند به دیگر زبان‌های سامی نیز نفوذ کنند. این انبوه کلمات فارسی، بی‌تردید میراث زبان آرامی شاهی است که برای دیگر لهجه‌های سامی به جای مانده‌است. علاوه بر این دسته کلمه، گروه عظیمی نیز در دوران‌های بعد مستقیماً از راه پارسی باستان و پهلوی اشکانی و پهلوی ساسانی و حتی فارسی دری به زبان‌های آرامی رفته‌اند، زیرا روابط ایران با سامی‌ها در هیچ‌یک از دوران‌های تاریخ قطع نگردیده‌است. برخی از کلمات فارسی معرب نیز از راه زبان‌های آرامی به عربی رفته‌اند، نه مستقیماً از زبان فارسی.

دسته بندی
زبان‌های سامی دارای 4 زیرگروه می‌باشد:
سامی شرقی
سامی غربی
سامی مرکزی
سامی جنوبی

~Hasti~ · 26/8/23

زبان‌های‌ سامی شرقی

زبان‌های سامی شرقی یکی از سه شاخه زبان‌های سامی هستند. این گروه دارای سه زبان تاییدشده اکدی، ابلایی و کیشی است که همه آن‌ها مدت‌ها پیش منقرض شده‌اند. زبان کیشی قدیمی‌ترین زبان شناخته شده سامی است.آن‌ها تحت تأثیر زبان غیرسامی سومری قرار گرفتند و خط میخی را پذیرفتند.

°زبان اکدی:زبان اَکَدی (به اکدی: lišānum akkadītum) یک زبان سامی (از خانواده بزرگ‌تر زبان‌های آفریقایی-آسیایی) است که در دوران باستان، از هزارهٔ سوم پیش از میلاد در میانرودان (بین‌النهرین) بین آشوریان و بابلیان رایج بود. اکدی نخستین زبان سامی است که برای نوشتن به کار رفت و خط نگارشی آن خط میخی است که از زبان سومری گرفته شده‌است.

گونه‌ها
اکدی از دید گیتاشناسی و بازه تاریخی به چند دوره بخش می‌شد:

اکدی کهن، از ۲۵۰۰–۱۹۵۰ پیش از زایش مسیح
بابلی کهن/آشوری کهن؛ ۱۹۵۰–۱۵۳۰
بابلی میانه/آشوری میانه؛ ۱۵۳۰–۱۰۰۰
بابلی نو/آشوری نو؛ ۱۰۰۰–۶۰۰
بابلی پسین؛ ۶۰۰ پیش از میلاد–۱۰۰ پس از میلاد

تاریخچه
نام زبان اکدی از شهر اکد یکی از مراکز تمدن کهن در جنوب میانرودان گرفته شده‌است، عنوان اکدی همچنین برای قوم و تمدن اکدی هم به کار می‌رود.

با اینکه خط میخی از سومری وارد زبان اکدی شده‌است، این زبان وابستگی نزدیکی با زبان سومری ندارد.

گویش 'بابلی نو' از زبان اکدی در کتیبه‌ها و نوشته‌های ایران باستان پرکاربرد بوده و دورتادور استوانه کوروش (استوانه گلین بیانیه کوروش) را نوشته‌هایی به خط اَکَدی (گویش بابلی نو) دربر گرفته‌است. کتیبه داریوش در بیستون به سه زبان و خطِ پارسی باستان، عیلامی نو و اَکَدی (گویش بابلی نو) و در مجموع در ۱۱۱۹ سطر نوشته شده‌است. زبان اکدی با آغاز دورهٔ مسیحیت به کلی از بین رفت.

°زبان ابلایی:زبان اِبْلایی یک زبان منقرض شده سامی است که در سده ۲۳ پیش از میلاد در شهر باستانی ابلا (- مردیخ) که میان حلب و حمات در غرب سوریه امروزی قرار داشت استفاده می‌شد.

زبان ابلایی به عنوان یک زبان از شاخه سامی خاوری توصیف شده که ممکن است بسیار به اکدی پیشا-سارگونی نزدیک بوده باشد. برخی حتی آن را از گویش‌های اکدی دانسته‌اند. از دهه ۱۹۷۰ به این‌سو ۱۵ هزار لوح به زبان ابلایی که با خط میخی نوشته شده در ویرانه‌های شهر ابلا یافته شده است.

~Hasti~ · 26/8/23

زبان‌های سامی غربی

زبان‌های سامی غربی یک زیرگروه پیشنهادی از زبان‌های سامی هستند. این اصطلاح برای نخستین بار در سال ۱۸۸۳ توسط فریتز هومل به کار رفت.

زبان های سامی غربی دارای 2 زیر گروه می‌باشد:
زبان‌های سامی مرکزی
زبان‌های سامی جنوبی

°زبان‌های سامی مرکزی:زبان‌های سامی مرکزی یک گروه زبانی و زیرشاخه سامی غربی است که شامل زبان‌های عربی و زبان‌های سامی شمال غربی (زبان‌های آرامی، اوگاریتی، کنعانی و فنیقی) است.

زبان‌های سامی مرکزی، همراه با سامی جنوبی (عربستانی جنوبی نو و عربستان جنوبی باستان و زبان‌های سامی اتیوپی) یکی از زیر گروه‌های زبان سامی غربی است.

°زبان‌های سامی جنوبی:سامی جنوبی، یکی از سه رده‌بندی کلان در زبان‌شناسی سامی است، که دو تای دیگر سامی شرقی (برای نمونه:زبان اکدی) و سامی غربی (برای نمونه عربی، آرامی، عبری) است. سامی خود به عنوان شاخه‌ای از خانوادهٔ بزرگتر زبان‌های آفروآسیایی می‌باشد.

سامی جنوبی خود نیز به دو شاخهٔ اصلی بخش می‌شود:

-عربستانی جنوبی نوین در سواحل جنوبی شبه‌جزیرهٔ عربستان
-اتیوپیایی که در سرتاسر دریای سرخ در شاخ آفریقا بیش‌تر در اریتره و اتیوپی (حبشهٔ نوین)

شش گروه کاملاً بحث‌برانگیز در درون زبان‌های سامی وجود دارد: سامی شرقی، سامی شمال‌غربی، عربستانی شمالی، عربستانی جنوبی باستان، عربستانی جنوبی نوین، و سامی اتیوپیایی.

"سامی شرقی"
-اکدی
-ابلایی
"سامی غربی"
-سامی مرکزی
°سامی شمال غربی
°عربی
-‌سامی جنوبی
°غربی: اتیوپیایی و عربستانی جنوبی باستان
°شرقی: عربستانی جنوبی نوین

~Hasti~ · 26/8/23

~Hasti~ · 9/9/23

زبان ابلایی

زبان اِبْلایی یک زبان منقرض شده سامی است که در سده ۲۳ پیش از میلاد در شهر باستانی ابلا (- مردیخ) که میان حلب و حمات در غرب سوریه امروزی قرار داشت استفاده می‌شد.

منطقه:ابلا
تبار:آفروآسیایی
سامی
زبان ابلایی

زبان ابلایی به عنوان یک زبان از شاخه سامی خاوری توصیف شده که ممکن است بسیار به اکدی پیشا-سارگونی نزدیک بوده باشد. برخی حتی آن را از گویش‌های اکدی دانسته‌اند. از دهه ۱۹۷۰ به این‌سو ۱۵ هزار لوح به زبان ابلایی که با خط میخی نوشته شده در ویرانه‌های شهر ابلا یافته شده است.

منبع:سایت ویکی‌پدیا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

"زبان های سامی"

~Hasti~

مدیر آزمایشی تالار زبان

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~Hasti~

مدیر آزمایشی تالار زبان

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~Hasti~

مدیر آزمایشی تالار زبان

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~Hasti~

مدیر آزمایشی تالار زبان

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~Hasti~

مدیر آزمایشی تالار زبان

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~Hasti~

مدیر آزمایشی تالار زبان

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

~Hasti~

مدیر آزمایشی تالار زبان

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر آزمایشی تالار زبان

مدیر آزمایشی تالار زبان

مدیر آزمایشی تالار زبان

مدیر آزمایشی تالار زبان

مدیر آزمایشی تالار زبان

مدیر آزمایشی تالار زبان

مدیر آزمایشی تالار زبان

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین