M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
مقدمه
عدالت مفهومی است که بشر از آغاز تمدن خود می‌شناخته و آن را آرمان مطلوب خود می‌دانسته و برای استقرار آن کوشیده است. در اهمیّت عدالت، همین بس که آموزة عدل الاهی یکی از آموزه‌های مهم وگرانسنگ تمام پیامبران الاهی است. در عهد عتیق، به دادورزی خداوند اشاراتی شده است. ابراهیم، نخستین سرور عبرانیان، خداوند را داور تمام زمین می‌خواند (سفر پیدایش، 25:18). نزد عالمان یهود نیز خداوند در جایگاه آفرینندة جهان و خالق انسان، بندگانش را مسؤول روشی که در زندگی پیش می‌گیرند، می‌داند و بندگان می‌باید دربارة اعمال خود در پیشگاه عدل الاهی پاسخگو باشند وداوری‌های خداوند، همواره درست و عادلانه است. «خداوند، منصف است؛ فراموشکار نیست و ازکسی ملاحظه نمی‌کند» (یشنا آووت، 22:4). (الف. کهن، 1350: ص 42)
همچنین در آیین مسیحیت، سخن از عدل الاهی به میان آمده است؛ هر چند متکلّمان مسیحی بیش‌تر بر اوصافی چون نیکویی و نیک‌خواهی خداوند تأکید می‌ورزند. (هیسین، بی‌تا: 81)
در قرآن کریم، بصورتی بسیار روشن‌تر، آشکارتر و با تأکید بیش‌تر از عدالت خداوند و ضرورت دادگری سخن رفته است.
فرمان جز به دست خدا نیست که حق را بیان می‌کند و او بهترین داوران است (انعام(6):57). خداوند به کسی ستم نمی‌کند.
در حقیقت خدا هموزن ذرّه‌ای ستم روا نمی‌دارد (نساء(4):40)؛
بلکه این، آدمیانند که در حقّ خویش ستم می‌کنند:
خداوند، به هیچ روی به مردم ستم نمی‌کند؛ ولی انسان‌ها خود بر خویشتن ستم روا می‌دارند یونس(10):44).
خدای دادگر مردم را به عدل و انصاف فرا می‌خواند:
در حقیقت، خدا به دادگری و نیکوکاری و بخشش به خویشاوندان فرمان می‌دهد (نحل(16):90). او دادگران را دوست می‌دارد:
پس به عدالت میانشان حکم کن که خداوند، دادگران را دوست دارد (مائده(5):42)،
و داوری خداوند برترین داوری‌ها است:
... برای مردمی که یقین دارند، داوری چه کسی از خدا بهتر است (مائده(5):50).
خداوند بر پا داشتن عدالت را هدف خویش از بعثت انبیا معرّفی می‌کند:
ما رسولان خود را با دلایل آشکار مبعوث کردیم و با آنان کتاب و میزان فروفرستادیم تا مردم به عدل و قسط قیام کنند... (الحدید (57): 25).
خداوند به مؤمنان فرمان می‌دهد که حتّی با کافران نیز عادلانه رفتار کنند و دشمنی آنان با قومی، آنها را به ترک عدالت نکشاند:
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! همواره برای خدا قیام کنید و از روی عدالت گواهی دهید و دشمنی با جمعیتی شما را به ترک عدالت نکشاند. عدالت بورزید که به پرهیزکاری نزدیک‌تر است و ازخدا بپرهیزید که از کارهایتان آگاهی دارد (مائده (5):8).
خداوند مسلمانان را از عدالت ورزیدن و نیکی کردن به دشمنانی که با آنان از در جنگ وارد نشده‌اند، نه تنها باز نمی‌دارد، بلکه بدان توصیه می‌کند؛ چه آن‌که خود دادگران را دوست دارد:
خداوند شما را از نیکی کردن و رعایت عدالت به کسانی که در امر دین با شما پیکار نکردند وشما را از دیارتان بیرون نراندند، نهی نمی‌کند؛ زیرا خداوند عدالت پیشگان را دوست می‌دارد (ممتنحه(60): 8)؛
عدالت مفهومی است که بشر از آغاز تمدن خود می‌شناخته و آن را آرمان مطلوب خود می‌دانسته و برای استقرار آن کوشیده است. در اهمیّت عدالت، همین بس که آموزة عدل الاهی یکی از آموزه‌های مهم وگرانسنگ تمام پیامبران الاهی است. در عهد عتیق، به دادورزی خداوند اشاراتی شده است. ابراهیم، نخستین سرور عبرانیان، خداوند را داور تمام زمین می‌خواند (سفر پیدایش، 25:18). نزد عالمان یهود نیز خداوند در جایگاه آفرینندة جهان و خالق انسان، بندگانش را مسؤول روشی که در زندگی پیش می‌گیرند، می‌داند و بندگان می‌باید دربارة اعمال خود در پیشگاه عدل الاهی پاسخگو باشند وداوری‌های خداوند، همواره درست و عادلانه است. «خداوند، منصف است؛ فراموشکار نیست و ازکسی ملاحظه نمی‌کند» (یشنا آووت، 22:4). (الف. کهن، 1350: ص 42)
همچنین در آیین مسیحیت، سخن از عدل الاهی به میان آمده است؛ هر چند متکلّمان مسیحی بیش‌تر بر اوصافی چون نیکویی و نیک‌خواهی خداوند تأکید می‌ورزند. (هیسین، بی‌تا: 81)
در قرآن کریم، بصورتی بسیار روشن‌تر، آشکارتر و با تأکید بیش‌تر از عدالت خداوند و ضرورت دادگری سخن رفته است.
فرمان جز به دست خدا نیست که حق را بیان می‌کند و او بهترین داوران است (انعام(6):57). خداوند به کسی ستم نمی‌کند.
در حقیقت خدا هموزن ذرّه‌ای ستم روا نمی‌دارد (نساء(4):40)؛
بلکه این، آدمیانند که در حقّ خویش ستم می‌کنند:
خداوند، به هیچ روی به مردم ستم نمی‌کند؛ ولی انسان‌ها خود بر خویشتن ستم روا می‌دارند یونس(10):44).
خدای دادگر مردم را به عدل و انصاف فرا می‌خواند:
در حقیقت، خدا به دادگری و نیکوکاری و بخشش به خویشاوندان فرمان می‌دهد (نحل(16):90). او دادگران را دوست می‌دارد:
پس به عدالت میانشان حکم کن که خداوند، دادگران را دوست دارد (مائده(5):42)،
و داوری خداوند برترین داوری‌ها است:
... برای مردمی که یقین دارند، داوری چه کسی از خدا بهتر است (مائده(5):50).
خداوند بر پا داشتن عدالت را هدف خویش از بعثت انبیا معرّفی می‌کند:
ما رسولان خود را با دلایل آشکار مبعوث کردیم و با آنان کتاب و میزان فروفرستادیم تا مردم به عدل و قسط قیام کنند... (الحدید (57): 25).
خداوند به مؤمنان فرمان می‌دهد که حتّی با کافران نیز عادلانه رفتار کنند و دشمنی آنان با قومی، آنها را به ترک عدالت نکشاند:
ای کسانی که ایمان آورده‌اید! همواره برای خدا قیام کنید و از روی عدالت گواهی دهید و دشمنی با جمعیتی شما را به ترک عدالت نکشاند. عدالت بورزید که به پرهیزکاری نزدیک‌تر است و ازخدا بپرهیزید که از کارهایتان آگاهی دارد (مائده (5):8).
خداوند مسلمانان را از عدالت ورزیدن و نیکی کردن به دشمنانی که با آنان از در جنگ وارد نشده‌اند، نه تنها باز نمی‌دارد، بلکه بدان توصیه می‌کند؛ چه آن‌که خود دادگران را دوست دارد:
خداوند شما را از نیکی کردن و رعایت عدالت به کسانی که در امر دین با شما پیکار نکردند وشما را از دیارتان بیرون نراندند، نهی نمی‌کند؛ زیرا خداوند عدالت پیشگان را دوست می‌دارد (ممتنحه(60): 8)؛
عدالت و حقوق
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
