- عضویت
- 28/5/23
- ارسال ها
- 4,347
- امتیاز واکنش
- 15,932
- امتیاز
- 373
- زمان حضور
- 73 روز 18 ساعت 46 دقیقه
ممکن است به نظر برسد که در یک جامعه محافظه کار باستانی مانند مصر، ازدواج نیز یک تصمیم اجباری بود که توسط خانواده برای نسل جوان گرفته می شد. با این حال، واقعیت در خرابه های دیرالمدینه نهفته است و خلاف آن ادعا می شود. دیرالمدینه روستایی کارگری بود که در دره پادشاهان واقع شده بود و در دوران پادشاهی جدید شکوفا شد. مردان جوان شریک زندگی خود را انتخاب می کردند و پس از توافق بر سر «ازدواج»، والدین و دوستان نزدیک خود را از تصمیم خود مطلع می کردند.
مفهوم ازدواج وجود داشت، اما در زبان آفریقایی-آسیایی که در آن زمان صحبت می شد، هیچ معادلی برای فعل ازدواج کردن وجود ندارد. با این حال، این تصمیم به شدت مورد احترام قرار گرفت و حتی امکان طلاق وجود داشت.
چگونه یک مرد همسر خود را انتخاب می کرد
سن معمولی برای ازدواج مردان حدود 20 سال بود. دختری که انتخاب می‌شد معمولاً جوان‌تر بود: شاید 12 یا 13 سال. مرد ممکن بود او را در مزارع، بازار یا صرفاً در خیابان‌ها ملاقات کرده باشد. به هر حال عشق یک احساس ارزشمند بود و شعر مصری شاهد آن است. پس از چند بار ملاقات، مرد خواستگاری می کرد و دختر با او موافقت می نمود. آنها ممکن است لزوما عاشق نبودند، اما هیچ کس آنها را مجبور به کاری هم نمی کرد.
مراسم ازدواج مصری
شواهد نشان می دهد که مراسم ازدواج رسمی وجود ندارد. زمانی که زوجی تصمیم می گرفتند زندگی مشترک خود را شروع کنند و آن را به والدین و دوستان خود اعلام می کردند، به سادگی شروع به زندگی مشترک می کردند. با این حال، قراردادی مبنی بر انتقال اموال وجود داشت که هر دوی آنها را از نظر مالی نسبت به یکدیگر متعهد می کرد.
طلاق نیز رایج بود، اگرچه ترجیح داده نمی شد. در صورت طلاق، زوجه مستحق یک سوم اموال زوجیت بود. با این حال، برخی از مردان زن را بدون رعایت قوانین و قراردادها از خانه بیرون می کردند. با این وجود مصر باستان از هدف ازدواج غافل نبود: فرزندان.
بچه دار شدن در مصر باستان
داشتن شش یا هفت فرزند عادی بود، اما داشتن ده یا بیشتر نیز نادر نبود. وضعیت ایده آل این بود که زن مدت کوتاهی پس از ازدواج باردار شود. بچه ها به شدت مورد علاقه بودند، اما هیچ مدرکی مبنی بر ارجحیت داشتن پسر به دختر وجود ندارد. اگر بعد از مدتی زوجه باردار نمی شد، راه حل هایی وجود داشت.
مفهوم ازدواج وجود داشت، اما در زبان آفریقایی-آسیایی که در آن زمان صحبت می شد، هیچ معادلی برای فعل ازدواج کردن وجود ندارد. با این حال، این تصمیم به شدت مورد احترام قرار گرفت و حتی امکان طلاق وجود داشت.
چگونه یک مرد همسر خود را انتخاب می کرد
سن معمولی برای ازدواج مردان حدود 20 سال بود. دختری که انتخاب می‌شد معمولاً جوان‌تر بود: شاید 12 یا 13 سال. مرد ممکن بود او را در مزارع، بازار یا صرفاً در خیابان‌ها ملاقات کرده باشد. به هر حال عشق یک احساس ارزشمند بود و شعر مصری شاهد آن است. پس از چند بار ملاقات، مرد خواستگاری می کرد و دختر با او موافقت می نمود. آنها ممکن است لزوما عاشق نبودند، اما هیچ کس آنها را مجبور به کاری هم نمی کرد.
مراسم ازدواج مصری
شواهد نشان می دهد که مراسم ازدواج رسمی وجود ندارد. زمانی که زوجی تصمیم می گرفتند زندگی مشترک خود را شروع کنند و آن را به والدین و دوستان خود اعلام می کردند، به سادگی شروع به زندگی مشترک می کردند. با این حال، قراردادی مبنی بر انتقال اموال وجود داشت که هر دوی آنها را از نظر مالی نسبت به یکدیگر متعهد می کرد.
طلاق نیز رایج بود، اگرچه ترجیح داده نمی شد. در صورت طلاق، زوجه مستحق یک سوم اموال زوجیت بود. با این حال، برخی از مردان زن را بدون رعایت قوانین و قراردادها از خانه بیرون می کردند. با این وجود مصر باستان از هدف ازدواج غافل نبود: فرزندان.
بچه دار شدن در مصر باستان
داشتن شش یا هفت فرزند عادی بود، اما داشتن ده یا بیشتر نیز نادر نبود. وضعیت ایده آل این بود که زن مدت کوتاهی پس از ازدواج باردار شود. بچه ها به شدت مورد علاقه بودند، اما هیچ مدرکی مبنی بر ارجحیت داشتن پسر به دختر وجود ندارد. اگر بعد از مدتی زوجه باردار نمی شد، راه حل هایی وجود داشت.
ازدواج در مصر باستان: نظام خانواده مصری
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
