جنگ انقلاب آمریکا

mel6i · 3/8/23

جنگ انقلاب آمریکا (۱۷۸۳–۱۷۷۵) یا جنگ استقلال آمریکا در ابتدا با درگیری بین پادشاهی بریتانیای کبیر و مستعمرات سیزده‌گانهٔ بریتانیا در آمریکای شمالی آغاز شد و سرانجام به یک درگیری سراسری میان چندین قدرت بزرگ اروپایی تبدیل شد.
جنگ انقلاب آمریکا نتیجهٔ انقلاب سـ*ـیاسی آمریکا بود که با کشمکش مابین پارلمان بریتانیای کبیر و مستعمره‌نشینانی که به قانون تمبر اعتراض داشتند آغاز گردید. آمریکایی‌ها تصویب قانون تمبر را مغایر با قانون اساسی می‌پنداشتند. پارلمان بر حقش مبنی بر مالیات بستن بر مستعمره‌نشینان پای می‌فشرد و آمریکاییان خواستار احقاق حقوق‌شان به عنوان شهروندان بریتانیا بودند و پرداخت مالیات را بدون حضور در پارلمان برنمی‌تابیدند. آمریکایی‌ها در هر مستعمرهٔ دولت سایه تشکیل دادند و کنگرهٔ قاره‌ای را تأسیس نمودند. بایکوت چای بریتانیا از جانب آمریکایی‌ها در سال ۱۷۷۳ به مهمانی چای بـ*ـو*ستون منجر شد. لندن در پاسخ به وقوع مهمانی چای، دولت مستقل ماساچوست را برانداخت و آن را تحت سیطرهٔ ارتش به فرماندهی ژنرال توماس گیج کرد. در آوریل ۱۷۷۵ گیج ارتش کمکی را برای خواباندن طغیان‌ها و یاغی‌گری‌ها به خارج از بـ*ـو*ستون گسیل کرد. شبه‌نظامیان محلی که به «مردان کوچک» معروف بودند به رویارویی با ارتش بریتانیا برخاستند و تقریباً مقدمهٔ لشکر را نابود کردند. نبردهای لگزینگتون و کنکورد آتش جنگ را شعله‌ور ساخت. احتمال هر گونه مصالحه هنگامی که مستعمره‌نشینان در ۴ ژوئیهٔ ۱۷۷۶ اعلام استقلال کردند و کشور جدید ایالات متحدهٔ آمریکا را بنا گذاردند از میان رفت.
امروزه چهار ژوئیه یا «فورس آو جولای» به عنوان روز استقلال آمریکا تعطیل و روز جشن است که در آن همهٔ کشور به شادی و آتش بازی می‌پردازند.

mel6i · 3/8/23

فرانسه، اسپانیا و جمهوری هلند هر سه از اوایل ۱۷۷۶ مخفیانه برای انقلابی‌های آمریکایی تدارکات، مهمات و سلاح فراهم می‌کردند. پس از موفقیت‌های ابتدایی بریتانیا، جنگ بدون برتری هیچ‌یک از طرف‌ها درگیری ادامه می‌یافت. بریتانیا از برتری نیروی دریایی خود سود برد تا شهرهای ساحلی آمریکا را تسخیر و اشغال کند؛ با این وجود شورشیان بر عمده مناطق بیرون از شهر که ۹۰ درصد جمعیت مستعمره‌نشینان ساکن آن مناطق بودند تسلط داشتند. استراتژی بریتانیا بر بسیج کردن شبه‌نظامیان وفادارماندگان تکیه داشت که البته هیچ‌گاه به‌طور کامل تحقق نیافت. در ۱۷۷۷ در نبرد ساراتوگا سربازان بریتانیایی که از سمت کانادا به ساراتوگا حمله‌ور شدند به اسارت افتادند. اوایل ۱۷۷۸ به دنبال پیروزی آمریکا در نبرد ساراتوگا فرانسه ترغیب شد که آشکارا به جنگ ضد بریتانیا وارد شود که این امر به توازن قوای نظامی دو طرف درگیر کمک شایانی می‌کرد. اسپانیا و جمهوری هلند -متحدین فرانسه- نیز با تهدید به تهاجم به بریتانیا و به جد آزمودن قدرت نظامی بریتانیا با دست زدن به عملیات نظامی در اروپا به مخاصمه با بریتانیا پرداختند. دخالت اسپانیا در جنگ به خروج بریتانیایی‌ها از فلوریدای غربی منجر و منتهی شد که جبههٔ جنوبی را برای آمریکاییان امن کرد.دخالت فرانسه مؤثر بود ولی از آن‌جا که به نابودی اقتصادش انجامید برایش گران تمام شد. در ۱۷۸۱ پیروزی نیروی دریایی فرانسه در نبرد چساپیک ارتش بریتانیا را که به محاصرهٔ یورک‌تاون دست زده بود به تسلیم واداشت. در ۱۷۸۳ با انعقاد معاهدهٔ پاریس، جنگ رسماً پایان یافت و حاکمیت ایالات متحده بر مناطقی که امروزه تقریباً به کانادا از شمال، فلوریدا از جنوب و رود می‌سی‌سی‌پی از غرب محدود است به رسمیت شناخته شد.

mel6i · 3/8/23

جنگ ۱۸۱۲ بین ایالات متحده آمریکا و امپراتوری بریتانیا روی داد. محدودیت‌های تجاری، زندانی شدن ملوانان آمریکایی توسط نیروی دریایی بریتانیا و ادامه مسائل بعد از استقلال و همچنین امکان الحاق کانادا به ایالات متحده، آمریکایی‌ها را به اعلان جنگ علیه بریتانیا ترغیب کرد. در بحبوحه این جنگ بریتانیایی‌ها درگیر جنگ با ناپلئون و فرانسه در اروپا بودند. در جریان این جنگ واشینگتن، دی.سی. به اشغال نیروهای بریتانیا درآمد و قسمت‌هایی از این شهر و از جمله کاخ سفید به آتش کشیده شد. سرخپوستان آمریکا نیز به یاری انگلستان ضد آمریکا جنگیدند. این جنگ با شکست انگلستان و سرخپوستان از آمریکا به پایان رسید.
جنگ در سه صحنه مختلف انجام شد. اول در دریا کشتی‌های نیروی دریایی و دزدان دریایی از هر دو طرف به یکدیگر حمله کردند و بریتانیایی‌ها ساحل آمریکا در اقیانوس اطلس مسدود کرده بودند. دوم بیشتر نبردها در جبهه کانادا-امریکا و اطراف دریاچه بزرگ و رود سنت لورنس و شمال انتهایی دریاچه چامپلین رخ داد؛ و سومین در جنوب آمریکا و ساحل خلیج مکزیک که نبردهای اصلی زمینی مانند نبرد نیواورلئان که به شکست بریتانیایی‌ها و متحدین سرخپوست آنان انجامید. هر دو طرف به قلمرو دیگری یورش بردند اما یا نا موفق بودند یا موفقیت‌های موقتی کسب می‌کردند که به وسیله پیمان گنت تمام قلمروهای اشغال شده به مالک قبل از جنگ آن برگردانده شد.
به این خاطر که قسمت اصلی نیرویی زمینی و دریایی بریتانیا درگیر جنگ های ناپلئونی بودند بریتانیا در ابتدا سـ*ـیاست دفاعی در جنگ داشت که باعث تهاجم چندین باره آمریکا به کانادای شمالی و جنوبی شد. به هر حال ایالات متحده آمریکا در ۱۸۱۳ کنترل دریاچه ایره را بدست گرفت و بخش‌های زیادی از انتاریو را اشغال کرد و به دورنمای یک کنفدراسیون سرخپوستی که قرار بود دولتی سرخپوستی و تحت‌الحمایه بریتانیا باشد پایان داد.

mel6i · 3/8/23

در ۱۸۱۴ بریتانیا در تهاجمی میین را اشغال کرد و آن را تا پایان جنگ در اختیار گرفت. در جنوب غربی ژنرال اندرو جکسون آمریکایی قدرت کریک را در هم شکست. با شکست ناپلئون در ۶ آوریل ۱۸۱۴ بریتانیا سـ*ـیاست مهاجمانه قوی تری را در پیش گرفت و نیروی تهاجمی بزرگی ارسال شد. با پیروزی در نبرد بلادن بورگ در اگوست ۱۸۱۴ بریتانیایی‌ها توانستند واشینگتن را تسخیر کرده و به آتش بکشند. پیروزی امریکایی‌ها در سپتامبر ۱۸۱۴ و ژانویه ۱۸۱۵ به آن‌ها این اجازه را داد تا هر سه یورش بریتانیا به نیویورک بالتیمور و نیو اورلئان را پس بزنند.
در ایالات متحده آمریکا نبرد نیواورلئان ۱۸۱۵ و نبرد بالتیمور الهام بخش برخی از ابیات سرود ملی این کشور بوده‌است.
در کانادا مراسمی در بزرگداشت خاطره این جنگ به‌خصوص نبرد کوین استون انجام می‌شود. از دید بسیاری از کانادایی‌ها این جنگ تلاشی به وسیلهٔ ایالات متحده آمریکا برای الحاق کانادا بود همچنین این مراسم جشنی برای دویست سال صلح بین آمریکا و کاناداست.
در بریتانیا از این جنگ بسیار کم یاد می‌شود و بیشتر به عنوان جنگی جانبی بخاطر کشورگشایی‌های ناپلئون در نظر گرفته می‌شود که باعث دوره‌ای جدید از صلح و تجارت بین بریتانیا و آمریکا شد.

mel6i · 3/8/23

بریتانیا چطور در آمریکا قدرت مسلط شد؟
تو همین دوره است که کانادا رو هم انگلیسی‌ها از فرانسه می‌گیرن. از اسپانیایی‌ها هم گرفتن بخش‌هایی رو با هلندی‌ها هم جنگیدن از اونها هم گرفتن، از بومی‌ها هم گرفتن و کم کم بزرگ و بزرگتر کردن مستعمرات بریتانیا رو در امریکا. اما جنگ‌های بزرگتر با فرانسه بود در این دوره‌ای که مرزهای بریتانیا و فرانسه معلوم نبود کامل. فرانسه می‌گفت همه بسـ*ـتر رود میسیسیپی مال ماست. کلا این سیزده تا مستعمره کلی خرجشون شد که شکل بگیرن و بزرگ بشن. چندین جنگ شد اینجا. مهمترین و معروف‌ترینش جنگی که معروفه به چنگ با فرانسه و ایندین‌ها French and Indian War این مهمترین جنگه شاید که تکلیف رو روشن کرد دیگه.
از ۱۷۵۶ بریتانیا در خاک آمریکا درگیر جنگ ۷ ساله‌ای با فرانسه و بعد از اون بومیان آمریکا شد. با توجه به اختلاف اهدافی که هر کدوم از این دو کشور داشتن روابطشون با بومیان متفاوت بود برای همین بریتانیا در مقابل بومیان قرار می‌گرفت و فرانسه در حمایت از اون‌ها می‌جنگید.
این در واقع جنگ جهانی بود بین قدرتهای اصلی اروپایی و البته در جبهه‌هایی به گستردگی همه دنیا. اصلش در اروپا بود ولی جبه‌هایی هم داشت در جاهای دیگه از جمله یه سرش هم در امریکا. جنگ مهمیه و ما کمتر ازش می‌دونیم. ایران زمان زندیه مثل عثمانی تونستن بی طرف بمونن و خودشون رو قاطی این جنگ نکنن. اتفاقی که تو جنگ‌های جهانی بعدی در قرن بیستم می‌دونیم که نیفتاد. نتونست بیفته.

mel6i · 3/8/23

خلاصه این جنگ‌های مهم بعد از ۷ سال تمام شد. در ۱۷۶۳ با معاهده پاریس. و نیو فرانس عملا بیشترش افتاد دست بریتانیا. یا مستقیم یا کمی بعدش. ولی به هر حال پیروزی بریتانیا در این جنگ راه رو برای توسعه به سمت غرب امریکای شمالی باز کرد. و از اون مهمتر در عرصه جهانی دیگه بریتانیا رو کرد امپراطوری خیلی قدرتمند و مسلط.
منتها این جنگ‌ها و پیروزی‌ها مجانی هم نبود دیگه، هزینه داشت. هزینه‌های زیادی هم داشت. پیروزی در جنگ‌های بزرگ درسته که قدرت امپراطوری رو تثبیت می‌کنه از یه نظر ولی می‌تونه جونش رو هم بگیره واقعا، به خاطر هزینه بالا حتی اگر پیروز بشه.
بریتانیا هم در نهایت با کمک مردم ساکن مستعمره‌ها مقابل فرانسه و بعد از اون بومیان پیروز شد اما این نبردها هزینه‌ی مالی سنگینی به بریتانیا تحمیل کرد و باعث شد خزانه‌ی بریتانیا خالی بشه. بدهی بریتانیا بعد از این پیروزی ۱۳۳ میلیون پوند بود. این اونجاییه که عملا جرقه جنگ استقلال آمریکا می‌خوره.
جنگ استقلال آمریکا چطور شروع شد؟
برای حل کردن این بحران بریتانیا قانونی وضع می‌کنه تا از مستعمره نشینان در مستعمره‌های ۱۳ گانه مالیات دریافت کنه. مستعمره نشینان زیر بار پرداخت مالیات نمی‌رن و تقریبا این نقطه‌ی اصلی اختلاف و نزاعیه که به استقلال آمریکا منجر میشه. مهدی تدینی توی یک سلسله برنامه‌ی لایو اینستاگرامی میاد مفصل درباره‌ی گام‌هایی توضیح می‌ده که به استقلال آمریکا منجر شد.
اینجا خلاصه‌ای از بعضی گام‌ها رو می‌گیم که از ۱۷۶۴ شروع می‌شه:
● یکی از گام‌ها تدابیر مالیاتی دولت بریتانیا بود. بریتانیا در چند مرحله تلاش کرد روی بعضی کالاها مالیات دریافت کنه. یکی از این قانون‌ها قانون شکر Sugar Act بود که البته فقط روی شکر پیاده نمی‌شد، روی مجموعه‌ای از محصولات وارداتی به آمریکا که از بریتانیا نمی‌آمدن بسته شد. بریتانیا می‌خواست عوارض سنگینی روی واردات این کالاها به آمریکا بذاره تا محصولات بریتانیا با قیمت مناسب‌تری وارد بازار آمریکا بشه و با فروش اون‌ها بتونه بخشی از کسری بودجه رو تامین کنه و هزینه‌ی نیروهای مستقر در آمریکا رو پرداخت کنه. مستعمره نشین‌ها زیر بار این مالیت نرفتن و تقریبا حذف شد وضع این عوارض روی محصولات وارداتی.
●‌مرحله دیگه قانون تمبر بود یک سال بعد از قانون شکر در سال ۱۷۶۷ قانون تمبر تصویب شد در بریتانیا که مجبور می‌کرد مستعمره نشینان آمریکا رو تا روی تمام اسناد مکتوب و برگه‌ها و روزنامه‌هایی که در آمریکا منتشر می‌شه به دولت بریتانیا مالیات بدن. این قانون گروه بیشتری از مردم رو درگیر می‌کرد چون مثلا روی روزنامه‌ها هم مستعمره‌نشین‌ها باید مالیات می‌دادن. مستعمره نشین‌ها زیر بار این قانون نرفتن و بریتانیا مجبور به عقب نشینی شد.

mel6i · 3/8/23

یکی از کارکردهای این مخالفت با مالیت‌ها شکل‌گیری پیوند و اتحادی بین مستعمره نشین‌ها بود. در امتداد شکل‌گیری همین اتحاد گروه پسران آزادی sons of liberty تشکیل شد که این‌ها با ماموران مالیات به صورت مستقیم درگیر می‌شدن. مثلا قیر می‌مالیدن به ماموران مالیاتی و بهشون پر وصل می‌کردن برای تحقیر این مامورها که نمایندگان دولت بریتانیا بودن.
مرحله بعد از اون قانون تاوِنزهِد TOWNSHEND بود. ایشون وزیر خزانه‌داری بریتانیا بود و یک مجموعه قوانین وضع کرد که بر اساسش روی کالاهای اساسی وارداتی به آمریکا مثل قهوه، چای، سرب، کلاه، شیشه رنگ و… عوارضی بسته می‌شد. این هم پذیرفته نشد و ساکنان ایالت‌های مستعمره شروع کردن تا حد ممکن این کالاهارو در داخل خاک آمریکا تولید کردن. بریتانیا می‌گفت ما عوارض نمی‌گیریم و این پول رو هم خرج خودتون می‌کنیم در آمریکا اما باز هم این رو نپذیرفتن مستعمره‌نشینان.گام دیگه در مسیر استقلال آمریکا مهمانی چای بـ*ـو*ستون بود که به تی پارتی مشهوره. بـ*ـو*ستونی‌ها محمولۀ بزرگی از چای کمپانی هند شرقی که شامل سه کشتی بود رو از کشتی‌های انگلیسی به دریا ریختند که این در نهایت نقطه‌ی شروع انقلاب بود. همه اینها تلاش‌های مختلف بریتانیاست که بتونه یه طوری از این مستعمره نشیین‌ها پول بگیره و همه هم شکست میخوره. مالیات که نمیدن هیچ شروع میکنن بایکوت کردن کالاهای آمریکایی. یعنی دیگه دو سر ضرر می‌شد واسه بریتانیا.

mel6i · 3/8/23

کنگره‌ی قاره‌ای و تشکیل آمریکای مستقل:
در اثر این کشمکش‌ها بریتانیا قوانینی برای جریمه مستعمره نشینان وضع می‌کنه یک نمونه‌اش قانون کاپیتولاسیون بود. که مثل قوانین قبلی این هم واکنش منفی آمریکایی‌هارو به همراه داره. و بعد از این اتفاق‌ها این سیزده تا مستعمره نشین شروع کردن فکر کردن و با هم حرف زدن که آقا این برنامه نشد که اینها خیلی زور می‌گن از ما مالیات میخوان بگیرن واسه دولتی و شاهی که ما توش هیچ نقشی نداریم.
جمله کلیدی و تاریخی که تو اون اعتراض‌ها هست اینه No taxation without representation is tyranny میگفتن مالیات وقتی که ما هیچ نقشی تو حکومت شما نداریم حرف زوره. از اون ور اقیانوس واسه خودتون مجلس دارین شاه دارین ما هم هیچ صدایی توش نداریم واسه ما قانون میذارین میگین مالیت بده این زوره. و این شد در واقع اولین شعار در این حرکتی که اینها شروع کردن به سمت استقلال.
البته خب با این خواسته شروع شد. اینها هم حواسمون باشه الان جمعیتی پیدا کردن. تو همین نیمه اول قرن ۱۸ از ۲۵۰ هزار نفر رسیدن به ۱ میلیون و دویست هزار نفر. یک رشد جمعیت بزرگ. بعد دوباره ده دوازده سال بعد می‌شه دو میلیون. و باز به قول مهدی تدینی رشد جمعیت اینطوری معمولا تحول سـ*ـیاسی بزرگ داره بعدش. این جمعیت دیگه اون سیستم قبلی رو نمی‌پذیره. مخصوصا که این جمعیت جدید دیگه همه آدم‌های مشکل دار یا ادم‌هایی با انگیزه مذهبی نیستن. اینها همین جا به دنیا اومدن خیلیشون، خیلیشون هم از جاهای دیگه اومدن اصلا از بریتانیا نیومدن و نمی‌خوان تو حاکمیت بریتانیا باشن.

mel6i · 3/8/23

حدود ۱۵۰-۱۶۰ سال بعد از وارد شدن بریتانیا به آمریکا رسیدیم به جایی که این ۱۳ تا مستعمره هم جمعیتشون زیاد شده بود، هم ترکیب جمعیتی متفاوت بود، هم اداره کردنشون از راه دور سخت‌تر شده بود، هم حالا دیگه خودشون خیلی نمی‌خواستن زیر بار برن.
مخصوصا درباره تجارت و اینکه چی می‌تونین از کجا وارد کنین چی به کجا صادر کنین اینها رو خیلی بریتانیا روش کنترل داشت. از اینجا چوب لامبر، تنباکو و برنج و ماهی خشک شده می‌فرستادن بریتانیا از اون ور پارچه و محصولات کارخونه‌ای می‌اوردن آمریکا. یعنی بریتانیا نمی‌خواست صنعت در امریکا پا بگیره که بخواد رقیبی براش بشه. همین پنبه و شکر و تنباکو و اینهارو می‌خواست که آمریکا تولید کنه.
خلاصه رسیدیم به نقطه‌ای که این ۱۳ تا گفتن نه ما این taxation without representation رو نمی‌پذیریم دیگه و جمع شیم دور هم ببینیم چه می‌کنیم. و این نتیجه همون فشار بریتانیا بود که اینها رو که به هم دیگه اتصالی نداشتن و هر کدوم واسه خودشون یه سیستمی داشتن، نشوند کنار هم. دشمن مشترک باعث شد اینها بشینن کنار هم و یه همدلی بینشون درست شد.نخستین کنگره قاره‌ای بین مستعمره‌های ۱۳ گانه تشکیل شد. کنگره‌ی قاره‌ای Continental Congress درواقع مجلسی بود از نمایندگان متسعمره‌ها که دیگه این نماینده‌هارو دولت بریتانیا انتخاب نکرده بود. از طرف هر ایالتی نمایندگانی آمده بودن توی این کنگره قرار بود مشکل رابـ*ـطه با بریتانیا رو حل و فصل کنن و شکایت و صدای مستعمره نشین‌هارو به گوش بریتانیا برسونن. این کنگره‌ی اول قاره‌ای توی فیلادلفیا تشکیل شد و برای نخستین بار آمریکایی‌ها مجلسی سراسری تشکیل دادند که هدفش مقابله با بریتانیا بود. نتیجه و تصمیم نهایی کنگره‌ی اول بایکوت بریتانیا بود. یعنی ایالت‌های ۱۳ گانه به بریتانیا گفتن ما از شما هیچ محصولی نمی‌گیریم و اگر ادامه بدین این شرایط رو هیچ محصولی هم بهتون نمی‌دیم. این نخستین دولت یا پیشادولت آمریکایی بود و قرار گذاشتن برای سال آینده که نوبت دوم کنگره رو تشکیل بدن. پیشنهاد هم کردن که مستعمره‌ها کم کم یه نیروی شبه نظامی برای خودشون تشکیل بدن.

mel6i · 3/8/23

بعد از این کنگره که در واقع اولین پیشا دولت آمریکا بود که بریتانیا حالت حمله‌ی نظامی گرفت نسبت به مستعمرات ۱۳ گانه و بعد از یک سال و درگیری‌های کوچک، دومین کنگرۀ قاره‌ای در آمریکا تشکیل شد که در این کنگره آمریکایی‌ها اعلام وضعیت دفاعی کردند و برای اولین بار ایالت‌های ۱۳ گانه ارتشی داخلی تشکیل دادند، به فرماندهی جورج واشنگتون. عکسش رو دلار هست. که قبلا در اون چنگ‌های ۷ ساله هم اسمی برای خودش دست و پا کرده بود. توی این کنگره تصمیم دیگه هم گرفته شد که تصمیم خودگردانی مستعمراته. تا قبل از اون ایالت‌هارو فرماندهانی اداره می‌کردن که بریتانیا منسوب می‌کرد ولی در کنگره‌ی دوم تصمیم گرفته می‌شه که هر ایالت به صورت خودگردان اداره بشه. پایه این ایالت‌هایی که استقلال زیادی دارن رو اینطوری می‌تونیم تو تاریخ پیدا کنیم حتی وقتی اینقدر سطحی و مروری و خلاصه نگاهش می کنیم.
حواسمون باشه دیگه اینها الان قانونا مردمان بریتانیا هستن تو مستعمرات بریتانیا که دارن شورش می‌کنن و میگن ما به دولت بریتانیا نمی‌خوایم مالیات بدیم. این دولتی که فرماندار داره اینجا، قانون داره، مامور جمع کردن مالیات داره، ما مقاومت می‌کنیم و مالیات نمی‌دیم. مامور مالیاتش رو هم می‌گیریم می‌زنیم. یه بلایی سرش میاریم که دیگه کسی نخواد بیاد از ما مالیات بگیره.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

مدیر آزمایشی تالار تاریخ

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین