- عضویت
- 1/4/23
- ارسال ها
- 847
- امتیاز واکنش
- 1,013
- امتیاز
- 153
- زمان حضور
- 10 روز 8 ساعت 42 دقیقه
شرايط توبه
كسي كه به سوي خدا و كمال باز مي گردد و مي كوشد تا دوباره در مسير تكاملي و كمالي قرار گيرد و از نقص و گنـ*ـاه دور شود مي بايست، آثار توبه دروني و قلبي اش در رفتار و اعمالش ظاهر شود. به اين معنا كه رفتار خويش را اصلاح كند و آن چه را به نقص و گنـ*ـاه فاسد كرده است بازسازي كند. قرآن در اين باره بيان مي كند كه فردي كه توبه مي كند مي بايست با اعمال صالح و رفتار اصلاحي آن را تحكيم و استوار بخشد تا توبه سوم يعني دومين بازگشت از سوي خداوند تحقق يابد و آثار توبه آشكار گردد و فرد توبه كار چون كودكي نوزاد پاك و مبرا از نقص و گنـ*ـاه گردد. از اين رو در آيه 160 سوره بقره و نيز آيه 89 سوره آل عمران مي فرمايد كساني كه توبه كردند مي بايست كارهاي خويش را اصلاح و اعمال خود را درست گردانند تا خداوند به سوي ايشان بازگردد و توبه ايشان را بپذيرد. توبه همواره از سوي اهل ايمان تحقق مي يابد؛ زيرا اهل ايمان كساني هستند كه خدا را مي شناسند و جايگاه خويش را در هستي مي دانند و مقصد و مقصود را كه كمال مطلق است مي جويند. اما كساني كه ايماني به خدا ندارند و او را به كمال مطلق نمي شناسند و به قصد او خود حركت نمي كنند، خواستار بازگشت به سوي او نيستند. از اين روست كه همواره در آيات قرآن سخن از توبه اهل ايمان به ميان مي آيد. اين از آن روست كه تنها مومنان در انديشه توبه هستند و كافران به جهت فقدان عقيده و باور بازگشتي را نمي خواهند و بر اين باورند كه مسير آنان درست است و همان راه را ادامه مي دهند. بنابراين ايمان نه تنها شرط پذيرش توبه بلكه شرط ايجادي آن است و غير مومن هرگز در انديشه توبه و بازگشت از مسير نقصي خويش نيست. ازاين جاست كه در آيات قرآن همواره سخن از توبه اهل ايمان است . (اعراف آيه 153 و طه آيه 82 و مريم آيه 60) به نظر مي رسد كه توبه مي بايست پس از گنـ*ـاه و خطا صورت گيرد و تاخير انداختن آن زيان جبران ناپذير مي باشد. به اين معنا كه امكان توبه تا آخرين دم از زندگي موجب نشود تا فرد توبه خويش را به تاخير اندازد. تاخير در توبه به معناي ادامه مسير در سراشيب سقوط و نقص است و هرچه فرد آن نقص را در خود نگه دارد آثار و پيامدهايش گريبان گير او مي شود. از اين رو كسي كه مي كوشد تا در مسير كمالي و تكاملي قرار گيرد، بهتر است كه در همان دم كه از خطا و گنـ*ـاه و اشتباه خويش آگاه شد ووجدان بيدارش او را از خواب گران برانگيخت، توبه كند و به راه و مسير اصلي بازگردد. اين همان چيزي است كه ما از آن به عنوان اصلاح سخن گفته ايم. (نساء آيه 17 و 18) .
از چه چيزهايي توبه كنيم؟
بسيار شنيده ايد كه مي گويند: توبه فرمايان چرا خود توبه كم تر مي كنند؟ اين مطلب بيانگر اين نكته است كه توبه از گفتار بي عمل يكي از مهم ترين مواردي است كه انسان مي بايست از آن توبه كند و به سوي حق و خدا بازگردد. به اين معنا كه گفتار و رفتارش هماهنگ و سازگار باشد. كسي كه ديگري را به حق و كمال مي خواند مي بايست در عمل و رفتارش نيز چنين باشد. خداوند در قرآن كساني را سرزنش مي كند كه مردم را به نيكي و خوبي دعوت مي كنند و يا از مسايلي باز مي دارند و نهي مي كنند ولي در عمل خود بدان ها اقدام مي كنند: لم تقولون ما لاتفعلون كبر مقتا عندالله ان تقولوا مالاتفعلون؛ چرا چيزهايي را مي گوييد كه خود بدان عمل نمي كنيد؟ در نزد خداوند گنـ*ـاه بزرگي است كه چيزي را بگوييد ولي خود بدان عمل نكنيد.
از ديگر مواردي كه مي بايست از آن توبه كرد اسراف و زياد روي در امور است. كساني كه در زندگي رويه اسراف را پيشه خود كرده اند و نعمت خدا را دور مي ريزند در حقيقت مسير كمالي را ترك كرده اند و راه نقصان را در پيش گرفته اند. يكي از علل خشم و غضب خداوندي آن است كه شخصي در زندگي خويش اسراف را پيشه خود قرار دهد. بنابراين لازم است پيش از آن كه خشم خداوند رنگ و چهره عملي به خود گيرد به خود آيند و از كار خود توبه كنند.(طه آيه 81 و 82)
كسي كه به سوي خدا و كمال باز مي گردد و مي كوشد تا دوباره در مسير تكاملي و كمالي قرار گيرد و از نقص و گنـ*ـاه دور شود مي بايست، آثار توبه دروني و قلبي اش در رفتار و اعمالش ظاهر شود. به اين معنا كه رفتار خويش را اصلاح كند و آن چه را به نقص و گنـ*ـاه فاسد كرده است بازسازي كند. قرآن در اين باره بيان مي كند كه فردي كه توبه مي كند مي بايست با اعمال صالح و رفتار اصلاحي آن را تحكيم و استوار بخشد تا توبه سوم يعني دومين بازگشت از سوي خداوند تحقق يابد و آثار توبه آشكار گردد و فرد توبه كار چون كودكي نوزاد پاك و مبرا از نقص و گنـ*ـاه گردد. از اين رو در آيه 160 سوره بقره و نيز آيه 89 سوره آل عمران مي فرمايد كساني كه توبه كردند مي بايست كارهاي خويش را اصلاح و اعمال خود را درست گردانند تا خداوند به سوي ايشان بازگردد و توبه ايشان را بپذيرد. توبه همواره از سوي اهل ايمان تحقق مي يابد؛ زيرا اهل ايمان كساني هستند كه خدا را مي شناسند و جايگاه خويش را در هستي مي دانند و مقصد و مقصود را كه كمال مطلق است مي جويند. اما كساني كه ايماني به خدا ندارند و او را به كمال مطلق نمي شناسند و به قصد او خود حركت نمي كنند، خواستار بازگشت به سوي او نيستند. از اين روست كه همواره در آيات قرآن سخن از توبه اهل ايمان به ميان مي آيد. اين از آن روست كه تنها مومنان در انديشه توبه هستند و كافران به جهت فقدان عقيده و باور بازگشتي را نمي خواهند و بر اين باورند كه مسير آنان درست است و همان راه را ادامه مي دهند. بنابراين ايمان نه تنها شرط پذيرش توبه بلكه شرط ايجادي آن است و غير مومن هرگز در انديشه توبه و بازگشت از مسير نقصي خويش نيست. ازاين جاست كه در آيات قرآن همواره سخن از توبه اهل ايمان است . (اعراف آيه 153 و طه آيه 82 و مريم آيه 60) به نظر مي رسد كه توبه مي بايست پس از گنـ*ـاه و خطا صورت گيرد و تاخير انداختن آن زيان جبران ناپذير مي باشد. به اين معنا كه امكان توبه تا آخرين دم از زندگي موجب نشود تا فرد توبه خويش را به تاخير اندازد. تاخير در توبه به معناي ادامه مسير در سراشيب سقوط و نقص است و هرچه فرد آن نقص را در خود نگه دارد آثار و پيامدهايش گريبان گير او مي شود. از اين رو كسي كه مي كوشد تا در مسير كمالي و تكاملي قرار گيرد، بهتر است كه در همان دم كه از خطا و گنـ*ـاه و اشتباه خويش آگاه شد ووجدان بيدارش او را از خواب گران برانگيخت، توبه كند و به راه و مسير اصلي بازگردد. اين همان چيزي است كه ما از آن به عنوان اصلاح سخن گفته ايم. (نساء آيه 17 و 18) .
از چه چيزهايي توبه كنيم؟
بسيار شنيده ايد كه مي گويند: توبه فرمايان چرا خود توبه كم تر مي كنند؟ اين مطلب بيانگر اين نكته است كه توبه از گفتار بي عمل يكي از مهم ترين مواردي است كه انسان مي بايست از آن توبه كند و به سوي حق و خدا بازگردد. به اين معنا كه گفتار و رفتارش هماهنگ و سازگار باشد. كسي كه ديگري را به حق و كمال مي خواند مي بايست در عمل و رفتارش نيز چنين باشد. خداوند در قرآن كساني را سرزنش مي كند كه مردم را به نيكي و خوبي دعوت مي كنند و يا از مسايلي باز مي دارند و نهي مي كنند ولي در عمل خود بدان ها اقدام مي كنند: لم تقولون ما لاتفعلون كبر مقتا عندالله ان تقولوا مالاتفعلون؛ چرا چيزهايي را مي گوييد كه خود بدان عمل نمي كنيد؟ در نزد خداوند گنـ*ـاه بزرگي است كه چيزي را بگوييد ولي خود بدان عمل نكنيد.
از ديگر مواردي كه مي بايست از آن توبه كرد اسراف و زياد روي در امور است. كساني كه در زندگي رويه اسراف را پيشه خود كرده اند و نعمت خدا را دور مي ريزند در حقيقت مسير كمالي را ترك كرده اند و راه نقصان را در پيش گرفته اند. يكي از علل خشم و غضب خداوندي آن است كه شخصي در زندگي خويش اسراف را پيشه خود قرار دهد. بنابراين لازم است پيش از آن كه خشم خداوند رنگ و چهره عملي به خود گيرد به خود آيند و از كار خود توبه كنند.(طه آيه 81 و 82)
شرايط و آثار توبه
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
