محاکمه جادوگران در اسکاتلند مدرن اولیه

*NiLOOFaR* · 14/7/23

در اسکاتلند اولیه مدرن، بین اوایل قرن شانزدهم و اواسط قرن هجدهم، اقدامات قضایی مربوط به جنایات جادوگری (اسکاتلندی اسکاتلندی: buidseachd) به عنوان بخشی از یک سری محاکمه جادوگران در اروپای مدرن اولیه انجام شد. در اواخر قرون وسطی، تعداد انگشت شماری برای آسیب‌هایی که از طریق جادوگری انجام می‌شد، پیگیری می‌شد، اما تصویب قانون جادوگری 1563، جادوگری یا مشورت با جادوگران را به جنایات بزرگ تبدیل کرد. اولین موضوع مهم محاکمه‌ها تحت قانون جدید، محاکمه جادوگران نورث برویک بود که در سال 1590 آغاز شد، که در آن پادشاه جیمز ششمنقش اصلی را به عنوان "قربانی" و محقق ایفا کرد. او به جادوگری علاقه‌مند شد و در سال 1597 دفاعیه‌ای از شکار جادوگران را در Daemonologie منتشر کر، اما به نظر می‌رسد که به طور فزاینده‌ای بدبین شده است و در نهایت اقداماتی را برای محدود کردن پیگرد قانونی انجام داده است.
تخمین زده می‌شود که در این دوره بین 4000 تا 6000 نفر، عمدتاً از سرزمین‌های پست اسکاتلند، به دلیل جادوگری محاکمه شدند که این میزان بسیار بالاتر از انگلستان همسایه است. در سال‌های 1590-1591، 1597، 1628-31، 1649-50 و 1661-1662، مجموعه‌ای از آزمایش‌ها وجود داشت. هفتاد و پنج درصد متهمان زن بودند. برآوردهای مدرن نشان می‌دهد که بیش از 1500 نفر اعدام شدند. اکثر آنها خفه و سپس سوزانده شدند. شکارها تحت اشغال انگلیس پس از جنگ‌های داخلی در طول دوره مشترک المنافع به رهبری الیور کرامول در دهه 1650 فروکش کرد، اما پس از بازسازی بازگشت. در سال 1660، باعث ایجاد هشداری شد و منجر به محدود کردن دستگیری، تعقیب و شکنجه توسط شورای خصوصی اسکاتلند شد. همچنین در اواخر قرن هفدهم شک و تردید رو به رشدی وجود داشت، در حالی که برخی از عواملی که ممکن است در این آزمایشات نقش داشته باشند، مانند ناراحتی اقتصادی، فروکش کردند. اگرچه گاه گاه موارد محلی شکار جادوگر رخ می‌داد، آخرین اعدام‌های ثبت شده در سال 1706 و آخرین محاکمه در سال 1727 بود. پارلمان‌های اسکاتلند و انگلیس در سال 1707 با هم ادغام شدند و پارلمان یکپارچه بریتانیا قانون 1563 را در سال 1736 لغو کرد.

دلایل زیادی برای شکار پیشنهاد شده است، از جمله ناراحتی اقتصادی، تغییر نگرش به زنان، ظهور یک "دولت خداپسند"، سیستم قضایی تفتیش‌گر اسکاتلند، استفاده گسترده از شکنجه قضایی، نقش کرک محلی، عدالت غیرمتمرکز و رواج ایده پیمان شیطانی. تکثیر توضیحات جزئی برای شکار جادوگران باعث شده است که برخی از مورخان مفهوم «شرایط مرتبط» را به جای یک علت مهم ارائه دهند.

*NiLOOFaR* · 14/7/23

ریشه‌ها
ریشه‌های حقوقی

برای اسکاتلند اواخر قرون وسطی شواهدی از پیگردهای گاه به گاه افراد به دلیل ایجاد آسیب از طریق جادوگری وجود دارد. پرونده‌های سـ*ـیاسی پرمخاطب شامل اقدام علیه جان استوارت، ارل مار به اتهام استفاده از جادوگری علیه برادرش، پادشاه جیمز سوم، در سال 1479 بود. با این حال. اعتقاد عمومی به سحر و جادو در قرون وسطی رایج بود، اما متکلمان عموماً بدبین بودند و حقوقدانان علاقه مند به پیگرد قانونی فقط مواردی بودند که در آنها آسیب ناشی از جادو آشکار می‌شد. سه زن از ادینبورگ و دانفرملاین متهم به جادوگری در قلعه سنت اندروز بازداشت شدندو در 10 اکتبر 1542 با سوزاندن اعدام شدند.

از اواخر قرن شانزدهم، نگرش‌ها شروع به تغییر کرد و جادوگران به عنوان قدرت‌هایی از شیطان در نظر گرفته شدند، در نتیجه جادوگری به عنوان نوعی بدعت در نظر گرفته شد. این عقاید در قرن شانزدهم به طور گسترده توسط کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها پذیرفته شد. پس از حل و فصل اولیه اصلاحات در سال 1560، پارلمان قانون جادوگری در سال 1563 را تصویب کرد، یکی از مجموعه قوانینی که زیربنای قوانین کتاب مقدس است و مشابه قوانینی که یک سال قبل در انگلستان تصویب شد، که عمل جادوگری را ایجاد کرد. خود، و مشورت با جادوگران، جنایات سرمایه.

اولین شکار جادوگران تحت این قانون در شرق کشور در سال‌های 1568-1569 در آنگوس و میرنز انجام شد، که در آن تلاش‌های ناموفق برای معرفی عناصر پیمان شیطانی صورت گرفت و شکار از بین رفت. ارل آرگیل در لورن، آرگیل و کوال در ژوئیه 1574 با برگزاری دادگاه‌ها و اعدام مردان و زنان محکوم به "جادوگری مشترک" پیشرفت کرد.

نقش جیمز ششم

سفر جیمز ششم به دانمارک در سال 1589، جایی که شکار جادوگران قبلاً رایج بود، ممکن است علاقه به مطالعه جادوگری را تشویق کند، و او آمد تا طوفان‌هایی را که در سفر خود به عنوان نتیجه جادو با آن روبرو شد، مشاهده کرد. پس از بازگشت به اسکاتلند، او در محاکمات جادوگران نورث برویک شرکت کرد، اولین آزار و شکنجه بزرگ جادوگران در اسکاتلند تحت قانون 1563 و اولین مورد شناخته شده برای مشارکت موفقیت آمیز در پیمان شیطانی. چندین نفر، به ویژه اگنس سامپسون و مدیر مدرسه جان فیان، به استفاده از جادوگری برای ارسال طوفان به کشتی جیمز محکوم شدند. جیمز گرفتار تهدید جادوگران شد. او متعاقباً معتقد بود که پسر عمویش، نجیب فرانسیس استوارت، پنجمین ارل بوثول، جادوگر بود و پس از فرار دومی از ترس جانش، به عنوان یک خائن غیرقانونی اعلام شد. استوارت رقیب جیمز بود، زیرا اختلافات متعددی بر سر مشروعیت تاج و تـ*ـخت اسکاتلند و انگلیس وجود داشت، به ویژه پس از اعدام مری، ملکه اسکاتلند (مادر جیمز و عمه استوارت)، که باعث شد استوارت چندین بار توسط جیمز مجازات شود. علیه او توطئه می‌کند. پادشاه متعاقباً کمیسیون‌های سلطنتی را برای شکار جادوگران در قلمرو خود تشکیل داد و شکنجه را در برخورد با مظنونان توصیه کرد. معروف است که جیمز شخصاً بر شکنجه زنان متهم به جادوگری نظارت می‌کرد.

*NiLOOFaR* · 14/7/23

نوشت، رساله‌ای که مخالف عمل جادوگری بود و مطالبی را برای تراژدی مکبث شکسپیر ارائه می‌کرد، که احتمالاً حاوی مشهورترین تصویر ادبی جادوگران اسکاتلندی است.

جیمز توضیحات قاره‌ای درباره جادوگری وارد کرد. از نظر توماس لولیس، هدف جیمز اول منحرف کردن سوء ظن از هم******یی مردانه در میان نخبگان و تمرکز ترس بر جوامع زنانه و اجتماعات بزرگ زنان بود. او فکر می‌کرد که آنها قدرت سـ*ـیاسی او را تهدید می‌کنند، بنابراین پایه و اساس سـ*ـیاست‌های جادوگری و غیبت را، به‌ویژه در اسکاتلند، گذاشت. نکته این بود که اعتقاد گسترده به توطئه جادوگران و سبت جادوگران با شیطان، زنان را از نفوذ سـ*ـیاسی محروم کرد. قدرت غیبی ظاهراً یک ویژگی زنانه بود زیرا زنان ضعیف تر و مستعدتر در برابر شیطان بودند. با این حال، پس از انتشار Daemonologie دیدگاه های او بدبین تر شد، و در همان سال کمیسیون‌های دائمی جادوگری را لغو کرد و تعقیب قضایی توسط دادگاه‌های مرکزی را محدود کرد.

ماهیت آزمایشات

اگرچه اسکاتلند احتمالاً حدود یک چهارم جمعیت انگلستان را داشت، اما سه برابر تعداد تعقیب‌های جادوگری در این کشور بود که در کل این دوره بین 4000 تا 6000 تخمین زده می‌شود. این حدود چهار برابر میانگین اروپا بود. اکثریت قریب به اتفاق در سرزمین‌های پست بودند، که در آن کرک کنترل بیشتری داشت، علیرغم شواهدی مبنی بر اینکه باورهای جادویی اساسی در ارتفاعات بسیار گسترده بود. آزار و شکنجه جادوگری در اورکنی با سرزمین اصلی متفاوت بود، زیرا بیشتر محاکمه‌ها قبل از سال 1650 انجام می‌شد. شکار جادوگران اسکاتلندی در سال 1597، که از مارس تا اکتبر در سراسر اسکاتلند انجام شد. حداقل 400 نفر به دلیل انواع مختلف شیطان محاکمه شدند. تعداد کسانی که در نتیجه این آزمایش‌ها اعدام شدند ناشناخته است، اما تصور می‌شود که حدود 200 نفر باشد. آزمایش‌های بزرگ بعدی شامل شکار در سال‌های 1628-31 و 1649-50 بود. احتمالاً شدیدترین شکار جادوگران در سال‌های 1661-1662 بود که حدود 664 جادوگر نام‌برده در چهار شهرستان در آن شرکت داشتند.

بیشتر متهمان، حدود 75 درصد، زن بودند، اگرچه برخی از مردان نیز به عنوان جادوگر یا جنگجو اعدام شدند. برآوردهای مدرن نشان می‌دهد که بیش از 1500 نفر اعدام شدند. بیشتر اینها زنان مسن‌تر بودند و برخی از زنان و مردان جوان‌تر متهم بودند، زیرا با یک جادوگر متهم، معمولاً به عنوان دختر و شوهر نسبت خویشاوندی داشتند. برخی از مردان به این دلیل متهم شدند که آنها شفا دهندگان عامیانه بودند که احساس می شد از قدرت خود سوء استفاده کرده اند، اگرچه شفا دهندگان عامیانه به عنوان یک گروه هدف قرار نگرفتند. اکثر آنها ولگرد یا گدا نبودند، بلکه اعضای ساکن جوامع خود بودند. بسیاری از آنها در طول سالها به جادوگری شهرت داشتند، که منجر به پیگرد قانونی زمانی که یک "قربانی" دچار بدبختی شد، به ویژه پس از یک نفرینصادر شده بود. استفاده از لعن و نفرین توسط برخی از زنان به عنوان وسیله‌ای برای کسب قدرت اجتماعی ممکن است احتمال وقوع این روند را افزایش دهد.

*NiLOOFaR* · 14/7/23

تقریباً تمام محاکمه‌های جادوگری در دادگاه‌های سکولار بر اساس مقررات قانون 1563 انجام شد. در سال 1649، رژیم تندرو مذهبی میثاق قانون جادوگری جدیدی را تصویب کرد که قانون موجود را تأیید کرد و آن را برای برخورد با مشاوران "شیاطین و ارواح آشنا" گسترش داد، که اکنون مجازات اعدام خواهند داشت. سه نوع اصلی دادگاه وجود داشت که جادوگران متهم را می‌توان در آن محاکمه کرد. اول دادگاه دادگستری در ادینبورگ بود که پرونده‌هایی را از سراسر اسکاتلند و با تعصب شدید به منطقه محلی بررسی می‌کرد. بعد از آن دادگاه‌های مداری بودند که به ریاست قضات دادگاه‌های مرکزی و در بخش‌های مختلف کشور برگزار می‌شدند. در نهایت، یک سری موارد موقتی وجود داشتدادگاه‌های محلی که تحت کمیسیون‌های شورای خصوصی یا پارلمان تشکیل می‌شوند و توسط صاحبان زمین و آقایان محلی برای محاکمه جادوگران در مکان‌هایی که متهم هستند تشکیل می‌شوند. بر اساس نتایج شناخته شده، میزان اعدام برای دادگاه‌های محلی بسیار بالاتر از دادگاه‌هایی است که توسط وکلای حرفه‌ای اداره می‌شود، به طوری که دادگاه‌های محلی حدود ۹۰ درصد متهمان، دادگاه قضایی ۵۵ درصد را اعدام می‌کنند، اما دادگاه‌های محلی تنها ۱۶ درصد را اعدام می‌کنند. سنت پس از لغو کمیسیون‌های دائمی در سال 1597، پیگیری جادوگری عمدتاً توسط جلسات کرک، کمیته‌های انضباطی که توسط نخبگان کلیسایی اداره می‌شد، انجام شد و اغلب برای حمله به شیوه‌های "خرافاتی" و کاتولیک استفاده می‌شد. دادگاه‌های مرکزی تنها زمانی محاکمه را آغاز کردند که شورای خصوصی کمیسیونی را صادر کرد، اگرچه شورا کنترل کاملی بر تعقیب قضایی در دادگاه قضایی نداشت.

آزمایش‌های جادوگری اسکاتلندی به دلیل استفاده از نیش زدن، که در آن پوست مظنون با سوزن‌ها، سنجاق‌ها و بدنه‌ها سوراخ می‌شد، قابل توجه بود، زیرا اعتقاد بر این بود که آنها دارای علامت شیطان هستند که از طریق آن نمی‌توانستند درد را احساس کنند. از جمله جان کینکید و جان دیک که اقدامات آن‌ها به شروع شکار جادوگران در سال‌های 1661 تا 1662 کمک کرد و قرار گرفتن در معرض کلاهبرداری و زندانی شدن آنها به پایان محاکمه‌ها کمک کرد، می‌توان به تخطی‌کنندگان حرفه‌ای اشاره کرد. شکنجه قضایی در برخی از پرونده‌های پرمخاطب، مانند جان فاین، یکی از جادوگران متهم به نقشه‌کشی مرگ پادشاه در سال 1590، که پاهایش در یک پرس ساق پا، معروف به چکمه، له شد، استفاده شد. با این حال، این موارد نسبتا نادر بود. اعترافات، که بهترین شواهد برای محکومیت در نظر گرفته می‌شوند، معمولاً با «بیدار کردن» جادوگر و محروم نگه داشتن مظنون از خواب استخراج می‌شوند. پس از حدود سه روز، افراد تمایل به توهم دارند، و این جزئیات عجیبی را در آزمایشات جادوگری ارائه می‌دهد. در اسکاتلند، جادوگران محکوم معمولاً قبل از سوزاندن جسدشان در چوب خفه می شدند، اگرچه مواردی وجود دارد که آنها را زنده زنده می‌سوزاندند.

*NiLOOFaR* · 14/7/23

باورهای جادوگر

این باور که جادوگران می‌توانند باعث آسیب شوند در میان همه گروه های اجتماعی در اسکاتلند مدرن اولیه رایج بود. در سال 1701 در آنستروتر، الیزابت دیک هنگام گدایی از آسیاب محلی دور شده بود. او آسیاب را نفرین کرد و چندین شاهد شهادت دادند که دانه در آسیاب قرمز شد. تنها زمانی که یکی از افرادی که از کمک او امتناع کرده بود، به دنبال او دوید و به او صدقه داد، او آسیاب را برکت داد و همه چیز به حالت عادی برگشت. حدود نیمی از جادوگران متهم قبلاً به دلیل ایجاد آسیب در مدت طولانی شهرت پیدا کرده بودند. این واقعیت که تنها چهار درصد از جادوگران متهم ثبت شده در شفای عامیانه شرکت داشتند، به نظر می‌رسد نشان می‌دهد که مهارت‌های شفابخش تا حد زیادی متفاوت از جادوگری دیده می‌شود. آزمایش‌های آبردین شایر در سال 1596 نشان می‌دهد که می‌توان طلسم‌ها را برای موفقیت در ماهیگیری، تضمین ازدواج شاد، طولانی‌تر کردن عمر و تأثیرگذاری بر آب و هوا از جادوگران عامیانه خریداری کرد، اما طلسم‌های مضر را جادوگری می‌دانستند. بسیاری از اتهامات شامل ترس **** بود. ادعا می‌شد که مارگارت بین، ماما، می‌تواند درد زایمان را به شوهر یک زن منتقل کند و هلن گری مردی را طلسم کرد که باعث نعوظ دائمی او شد. جادوگران و دیگر انواع جادوگران عامیانه نیز می‌توانستند پیش گویی کنند. این موارد شامل خواندن علائم روی تیغه شانه یک حیوان ذبح شده، اندازه گیری آستین یا کمر یک فرد برای دیدن اینکه آیا از تب رنج می‌برد، یا قادر به یافتن پاسخ بر اساس نحوه حرکت غربال آویزان از قیچی یا قیچی است. همانطور که مارگارت مونگو قبل از جلسه کرک دینگوال در سال 1649 متهم شد.

اغلب گفته شده است که جادوگری اسکاتلندی به طور خاص به پیمان شیطانی توجه داشت. در دادگاه عالی، کاترین ساندز، که یکی از چهار زن متهم به جادوگری در کولروس در سال 1675 بود، اعتراف کرد که از غسل تعمید خود صرف نظر کرده، نشان شیطان را دریافت کرده و با شیطان رابـ*ـطه داشته است، اما در محاکمه‌های محلی این عناصر شیطانی نادرتر بودند. استوارت مک‌دونالد اشاره می‌کند که در محاکمه‌های فایف، شیطان شخصیتی نسبتاً بی‌اهمیت و نامشخص بود و تعدادی از نمونه‌های ملاقات عهد مانند عیاشی پری به نظر می‌رسند، جایی که پری‌های رقصنده به‌طور سنتی با شکستن حلقه ناپدید می‌شوند، نه شیطانی. گردهمایی‌ها پری بخش مهمی از باورهای جادویی در اسکاتلند بود.ایزوبل گودی، همسر جوان یک کوتار از نزدیکی آلدرن، که در سال 1662 به دلیل جادوگری محاکمه شد، چهار رسوب به جا گذاشت که بدون شکنجه به دست آمده بود، که یکی از دقیق‌ترین بینش‌ها را در مورد باورهای جادویی در بریتانیا ارائه می‌دهد. او اظهار داشت که عهدش در نزدیکی تپه داونی ملاقات کرده است، که آنها می‌توانند خود را به خرگوش‌ها تبدیل کنند و ملکه پری در خانه اش زیر تپه از او پذیرایی کرده است. JA MacCulloch استدلال کرد که در اسکاتلند "آمیخته شدن باورها" بین باور عمومی به پریان و ایده‌های نخبه مسیحی در مورد عمل شیطانی وجود دارد.

*NiLOOFaR* · 14/7/23

کاهش می‌یابد

در قرن هفدهم شک و تردیدهای فزاینده‌ای در مورد واقعیت جادوگری در میان نخبگان تحصیل کرده وجود داشت. اسکاتلند در جنگ‌های داخلی توسط نیروهای پارلمان انگلیس به رهبری الیور کرامول شکست خورد و اشغال شد. در سال 1652 اسکاتلند بخشی از یک کشور مشترک المنافع با انگلستان و ایرلند اعلام شد و شورای خصوصی و دادگاه‌ها دیگر وجود نداشتند. قضات انگلیسی که جایگزین آن‌ها شدند نسبت به استفاده از شکنجه خصمانه بودند و اغلب نسبت به شواهدی که این شکنجه ارائه می‌کرد بدبین بودند که نتیجه آن کاهش تعقیب قضایی بود. در تلاش برای جلب حمایت در میان احکام مالکیت زمین، دادگاه‌های کلانتر مجدداً تأسیس شدند و قضات صلح در سال 1656 بازگشتند. نتیجه موجی از پرونده‌های جادوگری بود که 102 مورد در دوره 59-1657 رخ داد. با احیای سلطنت در سال 1660، محدودیت‌های تعقیب به طور کامل معکوس شد و سیل بیش از 600 پرونده وجود داشت که شورای مخفی احیا شده را نگران کرد و باعث شد که بر ضرورت تشکیل کمیسیون برای دستگیری یا تعقیب اصرار کند. و منع شکنجه قضایی.

به دلیل اینکه محاکمات توسط قوه قضائیه و دولت کنترل شد، شکنجه به میزان کمتری مورد استفاده قرار گرفت و استانداردهای شواهد و مدارک بالا رفت، پیگرد قانونی شروع به کاهش کرد. افشای پریکرها به عنوان کلاهبرداری در سال 1662 شکل عمده‌ای از شواهد را حذف کرد. وکیل لرد جورج مکنزی تلاش‌هایی را برای بی‌نتیجه ساختن پیگرد قانونی انجام داد. همچنین ممکن است بدبینی مردمی فزاینده‌ای وجود داشته باشد، و با صلح و ثبات نسبی، تنش‌های اقتصادی و اجتماعی که ممکن است به اتهامات کمک کرده باشد کاهش یافته است، اگرچه گهگاه شیوع‌های محلی وجود داشت، مانند مواردی که در شرق لوتیان در سال 1678 و در پیزلی در سال 1697. آخرین اعدام در پرونده‌های دادگاه‌های مرکزی در سال 1706 بود. آخرین محاکمه در دادگاه معاون کلانتری در دورنوچ در سال 1727 برگزار شد و قانونی بودن آن مشکوک بود. پارلمان بریتانیا قانون 1563 را در سال 1736 لغو کرد و تعقیب قانونی جادوگران را غیرممکن کرد. با این وجود، باورهای جادویی اساسی، به ویژه در ارتفاعات و جزایر، ادامه یافت.

علل

دلایل مختلفی برای شکار جادوگران اسکاتلندی، و ماهیت شدیدتر آن نسبت به انگلستان، توسط مورخان ارائه شده است. نظریه‌های قدیمی‌تر، مبنی بر اینکه یک فرقه بت پرستی گسترده وجود داشت که در این دوره مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت و اینکه شکار جادوگران نتیجه رشد حرفه پزشکی بود که شفا دهندگان عامیانه را حذف می‌کرد، در بین مورخان حرفه‌ای بی اعتبار شده است. بیشتر دوره‌های اصلی تعقیب قضایی مصادف با دوره‌های پریشانی شدید اقتصادی بود، و برخی اتهامات ممکن است به دنبال لغو انفاق از چهره‌های حاشیه‌ای، به‌ویژه زنان مجرد که بسیاری از متهمان را تشکیل می‌دهند، صورت گرفته باشد. کرک اصلاح شده که از 1560 ظهور کرد به شدت تحت تأثیر کالوینیسم بود.و پروتستان، و ممکن است زنان را بیشتر به عنوان یک تهدید اخلاقی درک کرده باشند. در نتیجه شکار جادوگران در اسکاتلند به عنوان وسیله‌ای برای کنترل زنان دیده می‌شود. با این حال، دو مورد از شکار جادوگران در زمانی که کلیسای اسکاتلند تحت کنترل اسقفی‌ها بود، صورت گرفت. کریستینا لارنر پیشنهاد کرد که شیوع شکار در اواسط قرن شانزدهم با ظهور یک "دولت خداپسند" مرتبط بود، جایی که کرک اصلاح‌شده ارتباط نزدیکی با تاج و نظام حقوقی اسکاتلندی داشت.

*NiLOOFaR* · 14/7/23

گفته شده است که شدت شکار جادوگران اسکاتلندی به دلیل سیستم قضایی تفتیش عقاید و استفاده گسترده از شکنجه قضایی بوده است. با این حال، برایان پی لواک استدلال می‌کند که سیستم اسکاتلند فقط تا حدی تفتیش عقاید بود و استفاده از شکنجه قضایی بسیار محدود بود، مشابه وضعیت انگلستان. سطح نسبتاً بالایی از تبرئه در محاکمات اسکاتلند ممکن است به دلیل استخدام وکلای مدافع در دادگاه‌های اسکاتلند باشد، مزیتی که به جادوگران متهم در انگلیس داده نمی‌شود. دخالت نزدیک کرک اسکاتلندی در محاکمات و ماهیت غیرمتمرکز دادگاه های اسکاتلند، که در آن قضات محلی بسیاری از پرونده‌ها را می‌شنیدند (بر خلاف انگلستان که اکثر آن‌ها در برابر تعداد کمی از قضات مدار بودند.) ممکن است به نرخ بالاتر پیگرد قانونی کمک کرده باشد. پیمان شیطانی اغلب به عنوان یک تفاوت عمده بین موارد جادوگری اسکاتلندی و انگلیسی بیان می‌شود، اما استوارت ماکسول استدلال می‌کند که شمایل نگاری شیطان ممکن است تحمیل اعتقادات دولت مرکزی بر سنت‌های محلی، به ویژه آنهایی باشد که به پری‌ها مربوط می‌شوند، که بیشتر به آن مربوط می‌شد. در اسکاتلند نسبت به انگلستان پایدار است. تکثیر توضیحات جزئی برای شکار جادوگر باعث شده است که برخی از مورخان مفهوم "شرایط مرتبط" را به جای یک علت مهم ارائه دهند.

عفو قرن بیست و یکم

در سال‌های 2020 و 2021، سه قرن پس از لغو قانون جادوگری، و پس از یک کمپین دو ساله توسط گروه جادوگران اسکاتلند، لایحه یکی از اعضای پارلمان اسکاتلند از حمایت دولت اسکاتلند برای پاک کردن نام متهمان برخوردار شد. در روز جهانی زن در سال 2022، نیکولا استورجن، وزیر اول، رسماً از طرف دولت اسکاتلند از متهمان قانون جادوگری عذرخواهی کرد.

کرک در ماه می 2022 به خاطر نقش خود در آزار و شکنجه متهمان جادوگری عذرخواهی کرد.
منبع: ویکی‌پدیا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

محاکمه جادوگران در اسکاتلند مدرن اولیه

NiLOOFaR

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

NiLOOFaR

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

NiLOOFaR

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

NiLOOFaR

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

NiLOOFaR

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

NiLOOFaR

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

NiLOOFaR

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

مدیر آزمایشی اقلیم جادوگران

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین