رمان خانه متروکه | Alireza Hajipour کاربر انجمن رمان ۹۸

Alireza Hajipour · 8/8/23

از در کلبه خارج شدم و چشمام رو بستم و روی خونه تمرکز کردم؛ چشمام رو باز کردم و دیدم علیرضا، امیرحسین و امیر بالای سرم جمع شدن و با ترس بهم زل زدن!
- چی شده؟
امیرحسین با تعجب گفت:
- کجا غیبت زده بود؟ اصلاً چطوری رفتی؟ علی که می‌گه اصلاً از اتاقت بیرون نیومدی!
علیرضا گفت:
- الانم که یهو ظاهر شدی! نزدیک بود...

Alireza Hajipour · 8/8/23

بعد از خداحافظی با بچه‌ها سعی کردم با امیر ارتباط برقرار کنم. چشمام رو باز کردم، توی همون جای تاریک بودم؛ امیر هم مقابلم بود.
امیر گفت:
- چی شده که این‌قدر زود دلتنگم شدی؟
- می خواستم راجع به...
- اسماعیل؟
- تو از کجا می‌دونی؟
- روح مثل جسم محدودیت نداره! یه جورایی هرکسی، هر جا و هر کاری بکنه می‌بینم!
-...

Alireza Hajipour · 8/8/23

یهو همه جا روشن شد و دوباره توی اتاقم بودم. از پله‌ها پایین رفتم و وارد پذیرایی شدم؛ پدرم روی کاناپه خوابیده بود و مادرم داشت شام رو آماده می‌کرد.
مامان با لحن مهربانی گفت:
- سلام پسرم، خوبی؟
- سلام، ممنون.
- حالت چطوره؟
- خوبم مامان جان!
- نمی‌خوای باهامون دردل کنی؟
- وا! واسه چی؟
- همون قضیه‌ی مرگ دوستت...

Alireza Hajipour · 8/8/23

«دو روز بعد»
امیرحسین با ناراحتی گفت:
- واقعاً باورم نمی‌شه داریم امیر رو خاک می‌کنیم!
- نگران نباش! این موقتیه!
علیرضا با ناامیدی گفت:
- نمی‌تونی همین الان تا قبل از این‌که خاکش کنن، برش گردونی؟
- نه! ریسکش خیلی زیاده! هنوز به تمرینات بیشتری نیاز دارم؛ به علاوه اگر هم بتونم، اصلاً نمی‌دونم الان چطوری باید...

Alireza Hajipour · 9/8/23

چشمام رو بستم و تنها راهی که برای درست کردن همه چیز به ذهنم می‌رسید رو تصور کردم؛ آرزو می‌کردم کاش می‌تونستم یه جوری در زمان به قبل از مرگ امیر برگردم و همه چیز رو درست کنم! ولی افسوس که همچین چیزی غیرممکن بود! چشمام رو باز کردم و اشکام رو از جلوی چشمام کنار زدم؛ ولی از چیزی که می‌دیدم خشکم زد! توی همون...

Alireza Hajipour · 9/8/23

«ده روز بعد»
همراه با امیرحسین و امیر و علیرضا و با ماشین عبوری به سمت روستا حرکت کردیم.
تقریباً به حداکثر قدرتم رسیده بودم؛ ده روز پشت سر هم تمرین می‌کردم! بالاخره به روستا رسیدیم؛ تا نزدیکای قبرستون با ماشین رفتیم و بقیه‌ی راه رو پیاده رفتیم. ساعت تقریباً ده صبح بود؛ هوا به شدت ابری و تاریک بود؛ نزدیکای...

Alireza Hajipour · 9/8/23

یهو پشت سر همزاد آرمینا حدود سی نفر مرد با چشمای کاملاً مشکی و رداهای بلند ظاهر شدن!
همزاد آرمینا با نیشخندی گفت:
- رفیقات به دردت نمی‌خورن!
دست...

Alireza Hajipour · 9/8/23

امیر گفت:
- ولی اون کسی که پیش مادرت موند کی بود؟
- صرفاً یه همزاد مرده! همونی که به جای من خاکش کردن!
امیرحسین با تعجب گفت:
- چرا تو رو با خودشون بردن؟
- حتماً می‌خواستن بیشتر روی ساختن همزاد کار کنن! همون‌طور که دیدین اولین همزادی که ساختن اصلاً زنده نبود! شاید با آزمایش روی من تونستن همزادهای زنده بسازن...

Alireza Hajipour · 9/8/23

- تو این‌جا چی‌کار می‌کنی؟ اصلاً با چه رویی اومدی من رو ببینی؟ اونم بعد از دروغ بزرگی که بهم گفتی!
اسماعیل با نیشخندی گفت:
- دروغ گفتم؟
- آره! گفتی تمرین کنم و امیر رو نجات ندم و یه راه دیگه هم واسه نجاتش هست! ولی دروغ گفتی!
- پس چطور الان رفیقت زنده‌اس؟ اومدم تا سوءتفاهم‌ها رو برطرف کنم پسرجان! برای...

Alireza Hajipour · 12/8/23

نمره به ناظر: خوب
پی گیری: خوب
تایید رمان: در سریع ترین زمان ممکن
فرستادن تاپیک های مفید و مرتبط: متوسط
ویرایش: متوسط
ایده و کمک: خیلی خوب
اخلاق: بسیار صبور و خوش اخلاق
زمان جواب دهی: در سریع ترین زمان ممکن
میزان رضاریت شما: ۱۰۰ درصد

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین