- عضویت
- 31/3/22
- ارسال ها
- 1,106
- امتیاز واکنش
- 5,459
- امتیاز
- 283
- محل سکونت
- کنج اتاق:)
- زمان حضور
- 25 روز 12 ساعت 12 دقیقه
این موضوع در نشست اخیر موزه دفینه وابسته به بنیاد مستضعفان مطرح شد که به بررسی تاریخ خوشنویسی در ایران پس از اسلام اختصاص داشت.خط و خوشنویسی در ایران باستان چه تفاوتی با آنچه پس از ورود اسلام به ایران در خط و خط‌نویسی به‌عنوان میراث کهن بشری اتفاق افتاد، دارد؟
شهرام امینیان، کارشناس اسناد تاریخی به تاریخچه خط و خوشنویسی در ایران پس از اسلام اشاره می‌کند و می‌گوید: در اوایل قرن هفتم میلادی (حدود سال 610)پیامبر‌اسلام(ص) به پیامبری مبعوث شدند و تا سال621 به‌صورت پنهان به ترویج اسلام پرداختند. در همین سال‌ها در ایران امپراتوری ساسانی چهارمین دوره حکومتی خود را پشت سر می‌گذاشت؛ ایرانی که جمعیت بسیار بزرگ متمدن جهان را به‌خود اختصاص داده بود و گستره‌ای از مرزهای شرقی فرات تا مرزهای ترکستان و ارمنستان و گرجستان هم در این دوره در قلمرو فرمانروایی ساسانی بودند.
به گفته وی، ایران ساسانی آن روزگار برخوردار از دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی بود و کتابخانه‌های بسیار بزرگی نیز در سرزمین باستانی وجود داشت.امینیان خط اصلی دوران ساسانی را در ایران را پهلوی متاخر خوانده و می‌افزاید: خط پهلوی ساسانی پس از چند دهه از پایان فرمانروایی ساسانی در ایران رو به اضمحلال رفت.
براساس آنچه شهرام امینیان در سخنان خود پیرامون تاریخ خط و خوشنویسی در ایران پس از اسلام می‌گوید، حکومت ساسانی طی یک سده به‌تدریج رو به اضمحلال رفت.وی به درگیری‌های مرزی میان اعراب و ایرانی‌ها از سال636 میلادی و پس از آن تسخیر ایران توسط اعراب اشاره کرد و افزود: عرب‌ها ناگهان خود را صاحب کشوری با گستره وسیع امپراتوری (ایران) دیدند اما همین زمان در شبه‌جزیره نجد از یمن تا استان‌های جنوبی عربستان و در مجاورت استان الانبار و بصره، خط عربی کوفی رایج بود و قرن‌ها پیش از آنکه شهرک چند هزار نفری کوفه شناسایی شود این خط در آن گستره رواج داشت.
امینیان با اشاره به مشکلات و نقایص موجود در خط کوفی که یکی از آنها پراکندگی این خط در کشورهای عربی و مشکلات زبانی و نوشتاری آن میان اعراب است گفت: خواندن خط کوفی برای خود اعراب هم مشکل بود. البته اعراب آن دوره از تاریخ مشکلات دیگری نیز داشتند. مثلا آنها معتقد بودند که خواندن و نوشتن کار افراد کند‌ذهن است. به همین دلیل حتی افرادی وجود داشتند که اشعار بسیاری را می‌توانستند بسرایند ولی هرگز خواندن و نوشتن نمی‌دانستند.به گفته امینیان در همین زمان‌ها شیوه نگارش و خط‌نویسی در اوایل تسلط اعراب بر ایران به شیوه منفصل بود که از آن با عنوان خط کتیبه‌ای نیز نام می‌برند. در این شیوه از خط‌نویسی حروف به یکدیگر نمی‌چسبند و برای نوشتن و بیان موضوعات مهم تاریخی همچون تاجگذاری‌ها و فرامین مهم و... استفاده می‌شدند.
به گفته وی، در این شیوه از خط‌نویسی ایرانی‌ها که بیشتر بر کتیبه‌نویسی‌ها مشاهده می‌شود خط‌نویس حروف باید چنان زیبا به نوشتن بر کتیبه‌ها اقدام می‌کرد که خوانندگان موضوعات و فرامین مهم را حتی از دور نیز بتوانند بخوانند. بنابراین در این شیوه از خوشنویسی در ایران باستان فاصله سطرها و حرف‌ها از یکدیگر به دقت رعایت می‌شد. آنطور که این کارشناس آثار خطی مطرح می‌کند، نوع دیگری از خط در ایران باستان و دوره ساسانی وجود داشت که به آن خط متصل می‌گفتند. به گفته او این خط بیشتر در مکاتبات اداری و دیوانی کاربرد داشت.
شهرام امینیان، کارشناس اسناد تاریخی به تاریخچه خط و خوشنویسی در ایران پس از اسلام اشاره می‌کند و می‌گوید: در اوایل قرن هفتم میلادی (حدود سال 610)پیامبر‌اسلام(ص) به پیامبری مبعوث شدند و تا سال621 به‌صورت پنهان به ترویج اسلام پرداختند. در همین سال‌ها در ایران امپراتوری ساسانی چهارمین دوره حکومتی خود را پشت سر می‌گذاشت؛ ایرانی که جمعیت بسیار بزرگ متمدن جهان را به‌خود اختصاص داده بود و گستره‌ای از مرزهای شرقی فرات تا مرزهای ترکستان و ارمنستان و گرجستان هم در این دوره در قلمرو فرمانروایی ساسانی بودند.
به گفته وی، ایران ساسانی آن روزگار برخوردار از دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی بود و کتابخانه‌های بسیار بزرگی نیز در سرزمین باستانی وجود داشت.امینیان خط اصلی دوران ساسانی را در ایران را پهلوی متاخر خوانده و می‌افزاید: خط پهلوی ساسانی پس از چند دهه از پایان فرمانروایی ساسانی در ایران رو به اضمحلال رفت.
براساس آنچه شهرام امینیان در سخنان خود پیرامون تاریخ خط و خوشنویسی در ایران پس از اسلام می‌گوید، حکومت ساسانی طی یک سده به‌تدریج رو به اضمحلال رفت.وی به درگیری‌های مرزی میان اعراب و ایرانی‌ها از سال636 میلادی و پس از آن تسخیر ایران توسط اعراب اشاره کرد و افزود: عرب‌ها ناگهان خود را صاحب کشوری با گستره وسیع امپراتوری (ایران) دیدند اما همین زمان در شبه‌جزیره نجد از یمن تا استان‌های جنوبی عربستان و در مجاورت استان الانبار و بصره، خط عربی کوفی رایج بود و قرن‌ها پیش از آنکه شهرک چند هزار نفری کوفه شناسایی شود این خط در آن گستره رواج داشت.
امینیان با اشاره به مشکلات و نقایص موجود در خط کوفی که یکی از آنها پراکندگی این خط در کشورهای عربی و مشکلات زبانی و نوشتاری آن میان اعراب است گفت: خواندن خط کوفی برای خود اعراب هم مشکل بود. البته اعراب آن دوره از تاریخ مشکلات دیگری نیز داشتند. مثلا آنها معتقد بودند که خواندن و نوشتن کار افراد کند‌ذهن است. به همین دلیل حتی افرادی وجود داشتند که اشعار بسیاری را می‌توانستند بسرایند ولی هرگز خواندن و نوشتن نمی‌دانستند.به گفته امینیان در همین زمان‌ها شیوه نگارش و خط‌نویسی در اوایل تسلط اعراب بر ایران به شیوه منفصل بود که از آن با عنوان خط کتیبه‌ای نیز نام می‌برند. در این شیوه از خط‌نویسی حروف به یکدیگر نمی‌چسبند و برای نوشتن و بیان موضوعات مهم تاریخی همچون تاجگذاری‌ها و فرامین مهم و... استفاده می‌شدند.
به گفته وی، در این شیوه از خط‌نویسی ایرانی‌ها که بیشتر بر کتیبه‌نویسی‌ها مشاهده می‌شود خط‌نویس حروف باید چنان زیبا به نوشتن بر کتیبه‌ها اقدام می‌کرد که خوانندگان موضوعات و فرامین مهم را حتی از دور نیز بتوانند بخوانند. بنابراین در این شیوه از خوشنویسی در ایران باستان فاصله سطرها و حرف‌ها از یکدیگر به دقت رعایت می‌شد. آنطور که این کارشناس آثار خطی مطرح می‌کند، نوع دیگری از خط در ایران باستان و دوره ساسانی وجود داشت که به آن خط متصل می‌گفتند. به گفته او این خط بیشتر در مکاتبات اداری و دیوانی کاربرد داشت.
خوشنویسی در عصر ساسانی
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
