- عضویت
- 28/5/23
- ارسال ها
- 4,345
- امتیاز واکنش
- 15,923
- امتیاز
- 373
- زمان حضور
- 73 روز 18 ساعت 6 دقیقه
تفلون (پلی تترا فلوئورواتیلن) درست قبل از جنگ جهانی دوم کشف شد و به سبب کاربردش در تولید بمب اتمی مورد استفاده قرار گرفت. پلیمر دیگری نیز بود که در دهه 1930 کشف شد و برای متفقین در جنگ اهمیت بسیار پیدا کرد؛ این ماده پلی اتیلن بود که برای عایق کاری کابلهای رادار استفاده شد، و یکی از دلایل مهم کارائی این ابزار جدید الکترونیکی بود. در سرگذشت فریدل و کرفتس هم ذکر کردم که یکی از کاربردهای عملی اکتشافی که نتیجه همکاری و امریکا به شمارمی آمد، تولید بنزین هواپیما باعدد اکتان بالا بود، که باعث شد جنگنده های انگلیسی به هواپیماهای آلمانی برتری پیدا کنند. تفلون، پلی اتیلن و بنزین هواپیما- تنها این سه کاربرد اکتشافات و پیشرفتهای شیمی- به خوبی نشان می دهند که چرا شیمیدانان متفقین به نقشی که در پیروزی در جنگ جهانی دوم داشتند افتخار می کردند.
کشف پلی اتیلن را، که انگلیسیها پلی تن نامیدند، معمولاً به شیمیدانان انگلیس صنایع شیمیایی امپریال نسبت می دهند، چون در آنجا به تصادف کشف شد و کمی پس از آن در یکی از کاربردهای مهم زمان جنگ مصرف پیدا کرد. این کشف بخت یارانه راج. س. سوالو، یکی از همین شیمیدانان، در فصل نخست تاریخچه پلی تن (1960) شرح داده است:
همچنان که زمان می گذرد، معمولاً هر سرگذشتی رو به آرمانگرایی می رود و به شکلی عرضه می شود که از وجود رشدی تدریجی و منطقی از آغاز برنامه پژوهشی تا کشف کار برد آن محصول خاص حکایت دارد. اما سرگذشت پلی تن نمونه روشن و کم نظیری از نتایج نا منتظره ای است که امکان دارد در ضمن پژوهش به دست آید، و بیانگر نقشی است که بخت در چنین کارهایی بازی می کند. در واقع سرگذشت پلی تن در سال 1932 در نورث ویچ چشایر، و در بخش مواد قلیایی صنایع شیمیایی امپریال آغاز شد. در اینجا بود که م. و. پرّین و نویسنده این فصل[سوالو] پیشنهاد کردند که در زمینه تاثیر فشارهای زیاد بر واکنشهای شیمیایی پژوهشهایی صورت گیرد. حدود پنجاه واکنش در سالهای 1932 و 1933 مورد آزمایش قرار گرفتند که کلیه نتایجی که به دست آمدند دلسرد کننده بودند [ به عبارتی دیگر فراورده با ارزشی از هیچ کدامشان به دست نیامد]. از جمله [اینها] واکنش بین اتیلن و بنزالدئید بود، که در مارس سال 1933 در دمای 170درجه سانتی گراد و فشار 1400 اتمسفری اتیلن [که فشار بسیار زیادی است] آزمایش شد. در پایان آزمایش معلوم شد که جداره های ظرف [واکنش] از لایه نازکی پوشیده شده اند که طبق آنچه در دفترچه ر. ا. گیبسون، مجری آزمایش، نوشته شده بود، به " جامدی سفید و مومی شکل" می مانست. شناسایی آن جامد نشان داد که یکی از پلیمرهای اتیلن است، اما نتیجه تکرار آزمایش روی اتیلن تنها، این بود که اتیلن به سرعت تجزیه می شد.
سوالو می نویسد که آنان پژوهش در زمینه فشارهای زیاد را تامدتی کنار گذاشتند تا بتوانند ابزارهای بهتری طراحی کنند و بسازند. در دسامبر سال 1935 آزمایشهای بیشتری با استفاده از این ابزارهای پیشرفته تر بر روی اتیلن صورت گرفت. وقتی دما به 180 درجه سانتیگراد رسید، فشار افت کرد، بنابر این اتیلن بیشتری به درون دستگاه تلمبه شد. وقتی ظرف کوچک آزمایش را باز کردند، مجموعاً هشت گرم جامد سفید یافتند. پژوهشگران دریافتند که افت مشاهده شده در فشار را نمی توان تنها ناشی از پلیمریزه شدن اتیلن گازی به شکل پلیمری جامد دانست، بنابر این حدس زدند که شاید در یکی از اتصالات دستگاه نشتی وجود داشته باشد.
سوالو می نویسد:
دراینجا باز هم عنصر بخت نقش مهمی ایفا کرد، و ماهها پژوهش دقیق تمام گروه تحقیقاتی لازم بود تا معلوم شود که چرا اگر این نشتی اتفاق نیفتاده بود، احتمالاً نتیجه آزمایش بسیار دلسرد کننده تر از آب در می آمد، و شاید صرفاً تکراری از آزمایشهای [ناموفق] قبلی می شد. در واقع موفقیت آزمایش دسامبر ناشی از افزودن اتیلن تازه به جای اتیلنی بود که از ظرف واکنش خارج شده بود. تصادفاً در این اتیلن مقدار کاملاً مناسبی اکسیژن بود که تشکیل مقادیر فزاینده پلیمر را تسریع بخشید.
سوالو همچنین می نویسد که آنان دریافتند پلی اتیلن پدیده "کشش سرد" را که و.هـ. کارودرز از شرکت دوپون به عنوان یکی از ویژگیهای پلی استرها و پلی آمیدها شناخته بود از خود نشان می دهد ( این پدیده در فصل 25 توضیح داده شده است)؛ و این بیانگر آن بود که این پلیمراتیلن، پلیمری با زنجیره تقریباً راستی است که وزن مولکولی نسبتاً زیادی دارد. اما پژوهشگران صنایع شیمیایی امپریال کار برد مفیدی برای پلیمر جدید نمی شناختند، و چه بسا اگر بخت بار دیگر وارد صحنه نمی شد، همچنان به عنوان یک پدیده آزمایشگاهی باقی می ماند.
منبع: تبیان
کشف پلی اتیلن را، که انگلیسیها پلی تن نامیدند، معمولاً به شیمیدانان انگلیس صنایع شیمیایی امپریال نسبت می دهند، چون در آنجا به تصادف کشف شد و کمی پس از آن در یکی از کاربردهای مهم زمان جنگ مصرف پیدا کرد. این کشف بخت یارانه راج. س. سوالو، یکی از همین شیمیدانان، در فصل نخست تاریخچه پلی تن (1960) شرح داده است:
همچنان که زمان می گذرد، معمولاً هر سرگذشتی رو به آرمانگرایی می رود و به شکلی عرضه می شود که از وجود رشدی تدریجی و منطقی از آغاز برنامه پژوهشی تا کشف کار برد آن محصول خاص حکایت دارد. اما سرگذشت پلی تن نمونه روشن و کم نظیری از نتایج نا منتظره ای است که امکان دارد در ضمن پژوهش به دست آید، و بیانگر نقشی است که بخت در چنین کارهایی بازی می کند. در واقع سرگذشت پلی تن در سال 1932 در نورث ویچ چشایر، و در بخش مواد قلیایی صنایع شیمیایی امپریال آغاز شد. در اینجا بود که م. و. پرّین و نویسنده این فصل[سوالو] پیشنهاد کردند که در زمینه تاثیر فشارهای زیاد بر واکنشهای شیمیایی پژوهشهایی صورت گیرد. حدود پنجاه واکنش در سالهای 1932 و 1933 مورد آزمایش قرار گرفتند که کلیه نتایجی که به دست آمدند دلسرد کننده بودند [ به عبارتی دیگر فراورده با ارزشی از هیچ کدامشان به دست نیامد]. از جمله [اینها] واکنش بین اتیلن و بنزالدئید بود، که در مارس سال 1933 در دمای 170درجه سانتی گراد و فشار 1400 اتمسفری اتیلن [که فشار بسیار زیادی است] آزمایش شد. در پایان آزمایش معلوم شد که جداره های ظرف [واکنش] از لایه نازکی پوشیده شده اند که طبق آنچه در دفترچه ر. ا. گیبسون، مجری آزمایش، نوشته شده بود، به " جامدی سفید و مومی شکل" می مانست. شناسایی آن جامد نشان داد که یکی از پلیمرهای اتیلن است، اما نتیجه تکرار آزمایش روی اتیلن تنها، این بود که اتیلن به سرعت تجزیه می شد.
سوالو می نویسد که آنان پژوهش در زمینه فشارهای زیاد را تامدتی کنار گذاشتند تا بتوانند ابزارهای بهتری طراحی کنند و بسازند. در دسامبر سال 1935 آزمایشهای بیشتری با استفاده از این ابزارهای پیشرفته تر بر روی اتیلن صورت گرفت. وقتی دما به 180 درجه سانتیگراد رسید، فشار افت کرد، بنابر این اتیلن بیشتری به درون دستگاه تلمبه شد. وقتی ظرف کوچک آزمایش را باز کردند، مجموعاً هشت گرم جامد سفید یافتند. پژوهشگران دریافتند که افت مشاهده شده در فشار را نمی توان تنها ناشی از پلیمریزه شدن اتیلن گازی به شکل پلیمری جامد دانست، بنابر این حدس زدند که شاید در یکی از اتصالات دستگاه نشتی وجود داشته باشد.
سوالو می نویسد:
دراینجا باز هم عنصر بخت نقش مهمی ایفا کرد، و ماهها پژوهش دقیق تمام گروه تحقیقاتی لازم بود تا معلوم شود که چرا اگر این نشتی اتفاق نیفتاده بود، احتمالاً نتیجه آزمایش بسیار دلسرد کننده تر از آب در می آمد، و شاید صرفاً تکراری از آزمایشهای [ناموفق] قبلی می شد. در واقع موفقیت آزمایش دسامبر ناشی از افزودن اتیلن تازه به جای اتیلنی بود که از ظرف واکنش خارج شده بود. تصادفاً در این اتیلن مقدار کاملاً مناسبی اکسیژن بود که تشکیل مقادیر فزاینده پلیمر را تسریع بخشید.
سوالو همچنین می نویسد که آنان دریافتند پلی اتیلن پدیده "کشش سرد" را که و.هـ. کارودرز از شرکت دوپون به عنوان یکی از ویژگیهای پلی استرها و پلی آمیدها شناخته بود از خود نشان می دهد ( این پدیده در فصل 25 توضیح داده شده است)؛ و این بیانگر آن بود که این پلیمراتیلن، پلیمری با زنجیره تقریباً راستی است که وزن مولکولی نسبتاً زیادی دارد. اما پژوهشگران صنایع شیمیایی امپریال کار برد مفیدی برای پلیمر جدید نمی شناختند، و چه بسا اگر بخت بار دیگر وارد صحنه نمی شد، همچنان به عنوان یک پدیده آزمایشگاهی باقی می ماند.
منبع: تبیان
پلی اتیلن: به برکت ابزار خراب و آلوده
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
