خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

MEESSA

عضو جدید انجمن
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
17/5/23
ارسال ها
14
امتیاز واکنش
54
امتیاز
23
زمان حضور
17 ساعت 35 دقیقه
نویسنده این موضوع
سارا محمد
سارا محمد (انگلیسی: Sara Mohammad؛ زادهٔ ۱۹۶۷) یک فعال حقوق بشر و داروساز سوئدی کرد تبار عراقی است. وی در ۱۹۹۳ یک روز قبل از ازدواج در سن کودک همسری فرار کرد و به عنوان پناهنده سهمیه‌ای در سوئد درخواست پناهندگی کرد. برادرش هنگام مخالفت به ازدواج اجباری او را تهدید به شلیک کرده بود و یک اسلحه کلاشینکف را روی سرش نگه داشته بود. پس از قتل فادیمه شاهیندال در اوپسالا در سال ۲۰۰۲، سارا محمد «بنیاد فادیمه را هرگز فراموش نکن» (GAPF) تأسیس کرد و بر علیه قتل ناموسی به مبارزه پرداخت.
پیشینه و فعالیت حقوق بشری
سارا در ۱۹۸۴ هنگامیکه ۱۷ سال بیشتر نداشت، وقتی از جانب برادرش برای خودداری از ازدواج اجباری مورد آزار و اذیت و تهدید قرار گرفت، مجبور به فرار از خانه شد. تجربیات محمد در مبارزه بی وقفه‌اش علیه خشونت و ظلم ناموسی به مطرح شدن این موضوع در کردستان و در سوئد کمک کرده‌است. محمد در ۲۰۰۱ بنیاد (GAPF) را برای مبارزه با خشونت‌های ناموسی تأسیس کرد. همکاری نزدیک بنیاد GAPF از ۲۰۰۵ با مقامات سوئدی در استان اوستریوتلاند و تلاش‌هایی که برای جلوگیری از خشونت‌های ناموسی، ازدواج اجباری و ختنه زنان صورت می‌گرفت تقویت کرده‌است. در مارس ۲۰۱۷، دانشکده پزشکی و علوم بهداشتی دانشگاه لینشوپینگ به دلیل «تعهد بی‌باکانه برای حقوق دختران و زنان جوان» و همچنین به دلیل تلاش برای جلوگیری از ختنه زنان به سارا محمد دکترای افتخاری اعطا کرد.
محمد علی‌رغم تلاش‌هایش، باور ندارد که وضعیت در سوئد نسبت به خشونت‌های ناموسی بهبود یافته‌است. وی گفته‌است: «رویدادهایی که توجه مقامات را به خود جلب می‌کند فقط نوک کوه یخ است: ما تصویر بسیار کامل تری در بنیاد GAPF از این وضعیت دریافت می‌کنیم. دختران و زنان در معرض محدودیت‌ها و بازجویی‌های فزاینده‌ای قرار دارند… دختران کوچک در مهدکودک مجبور به پوشیدن روسری می‌شوند. آنها مجبورند موهای خود را بپوشانند: آنها حتی در جوانی تبدیل به ابزار احساسی می‌شوند.»
منبع: ویکیپدیا


فعالان حقوق بشر: قسمت یک سوئد

 
آخرین ویرایش توسط مدیر:

MEESSA

عضو جدید انجمن
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
17/5/23
ارسال ها
14
امتیاز واکنش
54
امتیاز
23
زمان حضور
17 ساعت 35 دقیقه
نویسنده این موضوع
اینگرید سگشتد-ویبری
(انگلیسی: Ingrid Segerstedt Wiberg؛ ۱۸ ژوئن ۱۹۱۱ – ۲۱ مهٔ ۲۰۱۰) سـ*ـیاست‌مدار اهل سوئد بود.[۱] او یک خبرنگار (از حزب مردم) و یک فعال برجسته برای آزادی بیان، صلح، حقوق بشر و مراقبت از پناهندگان بود.

زندگی‌نامه
اینگرید سگشتد- ویبری دختر تورنی و آگوستا سگشتد (سین نس تو ود) و خواهر تورنی سون سگشتد بود. در سال ۱۹۳۴ با مهندس آندرش ویبری (۱۹۰۲–۱۹۸۲) ازدواج کرد و ثمره این ازدواج یک پسربود. در طی جنگ آن‌ها یک دختربچه را به فرزندی پذیرفتند.
وقتی سگشتد ویبری یک ساله بود، خانواده‌اش به استکهلم نقل مکان کردند و بعداً در سال ۱۹۱۷ به یوتبری رفتند، این زمانی بود که پدرش سردبیر روزنامه گوتبورگ شد.
بین سالهای ۱۹۵۸ و ۱۹۷۰ سگشتد ویبری یکی از اعضای حزب ریکسداگ به نمایندگی از حزب لیبرال خلق بود.
او از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱ به عنوان رئیس بخش سوئدی لیگ بین‌المللی زنان برای صلح و آزادی خدمت کرد.
فعالیت‌ها
سگشتد-ویبری مشاور پناهندگان شهر یوتبری طی سال‌های ۱۹۴۵–۴۸ بود، منشی هیت تحریریه مجله Världshoriseont (افق جهان) طی سال‌های ۱۹۴۹–۱۹۵۳، مسئول انتشار این مجله در سال‌های ۱۹۶۸–۱۹۷۳و سردبیر روزنامه یوتبری پستن (Göteborgsposten) درسال‌های ۱۹۶۹–۱۹۷۶بوده‌است.
اینگرید سگشتد ویبری همچنین رئیس سازمان ملل متحد در سوئد طی سال‌های ۱۹۶۸–۱۹۷۳ بود. وی نماینده مجلس از شهر یوتبری در بهار سال ۱۹۵۸(در اتاق دوم) و سال‌های ۱۹۵۹–۱۹۷۰(در اتاق اول) ریکسداگ بود. سگشتد-ویبری ازجمله نماینده کمیته قانون اساسی درسال‌های ۱۹۶۰–۱۹۷۰بود. او به ویژه در امور اجتماعی، آموزش، مهاجرت و مسایل مربوط به پناهندگان مشارکت داشت. او در امور خلع سلاح نیز دخالت داشت و عضو فدراسیون بین‌المللی زنان برای صلح و آزادی (IKFF) و همچنین رئیس بخش سوئد این فدراسیون درسال‌های ۸۱–۱۹۷۵بوده‌است. او در سال ۱۹۵۵نماینده (IKFF) در چین بود و در جلسات زنان چینی در مورد صلح و خلع سلاح سخنرانی کرد. ویبری اغلب نماینده (IKFF) در کارهای مختلف بود، از جمله در ۱۹۹۰ با یک هیئت جهت شرکت در گردهمایی «زمان برای صلح به بیت‌المقدس (اورشلیم) رفت».
او از یک کمپ پناهندگی در کرانه باختری رود اردن بازدید کرد و پس از بازگشت مقاله‌ای در یوتبری پستن از آنچه دید و تجربه کرد، نوشت.
سگشتد-ویبری درکارش برای حقوق بشر و بهبود وضعیت پناهندگان معروف شد. او در سال ۱۹۹۰ به این دلیل که حزب برای عضویت در ناتو موضع گرفت، خواستار خروج از حزب مردم لیبرال شد. اما در سال ۲۰۰۵ مجدداً به حزب پیوست و در جلسه استانی همراه با برتیل هانسن برای بازگشت دولت به سـ*ـیاست حمایت از پناهندگان پیشنهادهایی داد. او با تأسیس رو سنگر نسکا در یوتبری که هدفش ارائه خدمات بهداشتی به پناهندگانی که در خطر اخراج قرار داشتند، موافقت کرد.

افتخارات و میراث
اینگرید سگشتد-ویبری که عمری را در فعالیت‌های سـ*ـیاسی سپری کرد و افتخاراتی را به دست آورد، برای دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه یوتبری انتخاب شد و جایزه اولوف پالمه و مدال طلای برتیل که اولین اتحادیه جوانان لیبرال بود را دریافت کرد.
نام دبیرستانی را در بزرگداشت اینگرید سگشتد به یاد او نامگذاری کردند.
درگذشت
اینگرید سگشتد-ویبری در ۲۱ می ۲۰۱۰ در شهر یوتبری درگذشت. آگهی مرگ او در روزنامه داگنزنی‌هتر (Dagens Nyheter) در ۲۷ می ۲۰۱۰ چاپ شد. یادبودی برای او توسط رهبر فعلی حزب مردم یان بیورکلوند و رهبر سابق حزب مردم لاش لیونبوری نوشته شد که در ۲۹ مه ۲۰۱۰ در روزنامه داگنزنی هتر چاپ شد. روز ۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ یادبودی برای او در تالار سخنرانی دانشگاه یوتبری برگزارشد.
منبع: ویکیپدیا


فعالان حقوق بشر: قسمت یک سوئد

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا