M O B I N A
سرپرست بخش فرهنگ و ادب
عضو کادر مدیریت
کاربر V.I.P انجمن
سرپرست بخش
ناظر کتاب
منتقد انجمن
- عضویت
- 3/4/21
- ارسال ها
- 24,702
- امتیاز واکنش
- 63,861
- امتیاز
- 508
- سن
- 19
- محل سکونت
- BUSHEHR
- زمان حضور
- 273 روز 8 ساعت 23 دقیقه
نویسنده این موضوع
یکی از مسائلی که در تاریخ معاصر ایران اهمیت دارد انقلاب مشروطه و پیروزی آن است. انقلابی که اختیارات شاه را محدود کرد و جنبه الهی سلطنت را به زیر سؤال برد. واژه مشروطه در لغت نامه به دو صورت آمده است: 1- مشروطه به معنای شرط کرده شده، آنچه که مقید به شرط است. 2- حکومت ملی، حکومتی که مقید به قانون باشد، مملکتی که دارای پارلمان باشد و نمایندگان ملت در کارهای دولت نظارت داشته باشند و به عبارتی حکومت مبتنی بر پایه دموکراسی باشد. منظور از مشروطه در این مقاله همین معنای دوم می باشد. همانگونه که دکتر دهقان نژاد در مقاله خویش در همین رابـ*ـطه به این نکته پرداختند و ریشه لغوی مشروطه را کلمه «لاشارت» فرانسوی میدانند که فرانسه به ترکی و سپس به فارسی برگردانیده و به لغت «مشروطه» تبدیل شده است.(دهقان نژاد، 1384، 163 – 164)
ریشه های انقلاب مشروطه را باید در حوادث قبل از سلطنت مظفرالدین شاه جستجو کرد. حوادثی چون: اعطای امتیاز انحصار توتون و تنباکو از طرف ناصرالدین شاه به یک نفر خارجی و مقاومت منفی مردم در برابر اراده و فرمان شاه، نوشته های روشنفکرانی مانند میرزا ملکم خان، سید جمال الدین اسدآبادی،حاج زین العابدین مراغه ای و در پی آن آشنایی تدریجی ایرانیان با تحولات جهانی و حکومت های مبتنی بر قانون، کشته شدن ناصرالدین شاه به دست میرزا رضای کرمانی و....
اما شاید نقطه آغاز این جنبش استعفای امین السلطان و صدراعظمی عین الدوله باشد؛ لجاجت های عین الدوله در مقابل اعتراضها، حوادثی را رقم زد که منجر به مهاجرت علما به حرم حضر ت عبدالعظیم و در مرحله بعد مهاجرت آنها به قم شد. اعتراضات مردم به مهاجرت علما و نیز خواسته ی آنها مبنی بر عزل عین الدوله و همچنین اندیشه تأسیس مجلس شورای ملی، شاه را برآن داشت تا عین الدوله را برکنار و با تأسیس مجلس موافقت کند. تشکیل مجلس شورای ملی و به دنبال آن تدوین قانون اساسی مهمترین دستاورد انقلاب مشروطه بود. مجلسی که همواره از آن با عنوان سنگر مشروطیت یاد می شد و عمل به قانون اساسی آن به منزله حفظ این سنگر بود.
ولی آیا پادشاهان بعدی حاظر به اطاعت از این قانون شدند و آن را به همین صورت حفظ کردند؟ اگر تغییری در این قانون بوجود آمد اصلاح نواقص آن بود یا تغییر آن به نفع سلطنت؟ این مقاله قصد دارد ضمن بررسی قانون اساسی مشروطه وتغییرات اعمال شده در آن به این سؤالات پاسخ بگوید.
قانون اساسی مشروطه و متمم آن
قانون اساسی مشروطه، نخستین قانون اساسی ایران بود که در 14 ذیقعده 1324قمری (8 دی 1285 خورشیدی) به امضای مظفرالدین شاه رسید و تا سال ۱۳۵۷ که به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی، آن مجموعه قانون از اعتبار افتاد، قانون اساسی ایران بود. این قانون ۵۱ ماده داشت که بیشتر به طرز کار مجلس شورای ملی و مجلس سنا مربوط می شد، به همین دلیل در آغاز به «نظامنامه» نیز مشهور بود.
قانون اساسی مشروطه از اصل اول تا چهاردهم در مورد تشکیل مجلس، از اصل پانزدهم تا سی و یکم در وظایف مجلس و حدود و حقوق آن، از اصل سی و دوم تا سی و هشتم در اظهار مطالب به مجلس شورای ملی(تقدیم لوایح به مجلس)، از اصل سی و نهم تا چهل و دوم عنوان مطالب از طرف مجلس، از اصل چهل و سوم تا چهل و هفتم در مورد شرایط تشکیل مجلس سنا ، اصل چهل و هشتم تا پنجاهم در مورد شرایط تشکیل و انحلال مجلس، و اصل پنجاه و یکم آن هم در مورد وظیفه ی سلطنت است که، ایجاد آسایش و امنیت ملت را وظیفه ی آن می داند.
ریشه های انقلاب مشروطه را باید در حوادث قبل از سلطنت مظفرالدین شاه جستجو کرد. حوادثی چون: اعطای امتیاز انحصار توتون و تنباکو از طرف ناصرالدین شاه به یک نفر خارجی و مقاومت منفی مردم در برابر اراده و فرمان شاه، نوشته های روشنفکرانی مانند میرزا ملکم خان، سید جمال الدین اسدآبادی،حاج زین العابدین مراغه ای و در پی آن آشنایی تدریجی ایرانیان با تحولات جهانی و حکومت های مبتنی بر قانون، کشته شدن ناصرالدین شاه به دست میرزا رضای کرمانی و....
اما شاید نقطه آغاز این جنبش استعفای امین السلطان و صدراعظمی عین الدوله باشد؛ لجاجت های عین الدوله در مقابل اعتراضها، حوادثی را رقم زد که منجر به مهاجرت علما به حرم حضر ت عبدالعظیم و در مرحله بعد مهاجرت آنها به قم شد. اعتراضات مردم به مهاجرت علما و نیز خواسته ی آنها مبنی بر عزل عین الدوله و همچنین اندیشه تأسیس مجلس شورای ملی، شاه را برآن داشت تا عین الدوله را برکنار و با تأسیس مجلس موافقت کند. تشکیل مجلس شورای ملی و به دنبال آن تدوین قانون اساسی مهمترین دستاورد انقلاب مشروطه بود. مجلسی که همواره از آن با عنوان سنگر مشروطیت یاد می شد و عمل به قانون اساسی آن به منزله حفظ این سنگر بود.
ولی آیا پادشاهان بعدی حاظر به اطاعت از این قانون شدند و آن را به همین صورت حفظ کردند؟ اگر تغییری در این قانون بوجود آمد اصلاح نواقص آن بود یا تغییر آن به نفع سلطنت؟ این مقاله قصد دارد ضمن بررسی قانون اساسی مشروطه وتغییرات اعمال شده در آن به این سؤالات پاسخ بگوید.
قانون اساسی مشروطه و متمم آن
قانون اساسی مشروطه، نخستین قانون اساسی ایران بود که در 14 ذیقعده 1324قمری (8 دی 1285 خورشیدی) به امضای مظفرالدین شاه رسید و تا سال ۱۳۵۷ که به دلیل پیروزی انقلاب اسلامی، آن مجموعه قانون از اعتبار افتاد، قانون اساسی ایران بود. این قانون ۵۱ ماده داشت که بیشتر به طرز کار مجلس شورای ملی و مجلس سنا مربوط می شد، به همین دلیل در آغاز به «نظامنامه» نیز مشهور بود.
قانون اساسی مشروطه از اصل اول تا چهاردهم در مورد تشکیل مجلس، از اصل پانزدهم تا سی و یکم در وظایف مجلس و حدود و حقوق آن، از اصل سی و دوم تا سی و هشتم در اظهار مطالب به مجلس شورای ملی(تقدیم لوایح به مجلس)، از اصل سی و نهم تا چهل و دوم عنوان مطالب از طرف مجلس، از اصل چهل و سوم تا چهل و هفتم در مورد شرایط تشکیل مجلس سنا ، اصل چهل و هشتم تا پنجاهم در مورد شرایط تشکیل و انحلال مجلس، و اصل پنجاه و یکم آن هم در مورد وظیفه ی سلطنت است که، ایجاد آسایش و امنیت ملت را وظیفه ی آن می داند.
تغییرات اعمال شده در قانون اساسی مشروطه؛ اصلاح یا تخطی؟
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com