✺اختصاصی رمان داج | (SINA) کاربر انجمن رمان ۹۸

(SINA) · 20/7/24

نفس‌های کوتاهی می‌کشید، دیگر آرام شده بود، چشمان صلبش را چرخاند و به اطرافش نگاهی کرد که چشمش به پوستری روی دیوار برخورد، بی‌اختیار با نیم‌خندی لـ*ـب زد:

- هی رابرت، این پوسترو تو زدی به دیوار؟ چه خفنه!

...

(SINA) · 8/8/24

دیگر از دنیای بیرون خبر نداشت، نمی‌دانست مادرش در چه شرایط دشواری قرار دارد و باز او را می‌بیند یا نه، هم‌چنان برنامه‌اش را می‌چید. انگار از یک شورش گریخته بود، برگشت و نیم‌نگاهی به رابرت انداخت و گفت:

- رابرت! وقتی رفتیم بیرون...

(SINA) · 11/8/24

جای تعجب داشت که جزیره‌ی متروکی با آن همه حارس و حافظ، که چگونه مهاجمین بی‌دردسر از آن‌ها عبور کرده و عملیات تروریستی‌شان را انجام دادند. مت خم شد و کلنگش را برداشت که چشمش به لکه‌های سرخی گلگون در نزدیکی‌اش افتاد که جای جسد یکی از مهاجمان را نشان می‌دادند و تکه لباسی خونی که نمای آن بود، یادگاری...

(SINA) · 16/8/24

با تعجب در جایش ایستاد، چه مسابقه‌ای پشت این جریان کتک‌کاری بود؟ کنجکاوی وجودش را فرا گرفت، نفس عمیقی کشید و با شکستن سنگ‌ها لـ*ـب زد:

- جریان این مسابقه چیه؟

مارتین اومی کرد،...

(SINA) · 16/8/24

باد موهایش را در هوا شناور می‌کرد و سعی می‌کرد قبل ورود به زندان با لـ*ـذت به شهر سانفرانسیسکو که در دوردست‌ها بود و خورشید تلاش‌هایش را برای بهتر دیده شدن آن می‌کرد نگاه کند؛ امّا وقتی چشمش به نایجل که از کنارش سر رسید برخورد کرد آهی کشید و راهش را ادامه داد، با شنیدن صدای برایان به خود آمد و نگاه...

(SINA) · 20/8/24

براون بی‌اختیار نگاهی به کت‌وشلوار مشکی رنگ ویلسون انداخت، پیراهن تنگ و کهنه‌ای از زیر آن پوشیده بود. با اشاره‌ی دست و گفتن «بفرمایید داخل» وارد اتاق ویلسون شد. رنگ کبود دیوار با دوایر کوچک سفید صدفی باعث شد صورتش از انزجار جمع شود. در حالی که صورتش جمع شده بود اومی کرد و...

(SINA) · 21/8/24

بدون دست دادن از اتاق خارج شد. تک خنده‌ای هنگام خروج او هنوز هم روی صورت ویلسون بود، بعد از رفتن او چشمانش را بست و آهی کشید. در زیر لـ*ـب «بی‌شرفی» زمزمه کرد و غرید:

- اسمیت! اندرسون! مارکوس! بیاین این‌جا

...

(SINA) · 22/8/24

با درد و ناله‌ی خفیف از جایش برخاست، با نفس نفس به او نگاه می‌کرد که هراسان با قدم‌های کوتاه راهی سلولش شد. از در بزرگ آهنی رد شد و وارد سالن شد، با چشمانی مچاله شده و درد شکم به سرعت از کناره‌ی راهرو عبور کرد و به طبقه‌ی بالا رفت. باریکه‌ی خون همچنان از لـ*ـبش جاری بود؛ امّا احساس می‌کرد سیلی از خون...

(SINA) · 23/8/24

با انگشت اشاره‌اش ضربه‌ی کوچکی بر پیشانی‌اش زد، با نیم‌نگاهی لعنتی‌ای به او زمزمه کرد و لـ*ـب زد:

- اون یارو الکساندر نواکوفه، فرمانده‌ی سابق ارتش روسیه بود. احمق لعنتی می‌خواست رهبر دموکراتیک کشورش‌و با حمله کنفرانس ما که تو لس‌آنجلس...

(SINA) · 23/8/24

مت از اتفاقات رخ داده کمی عصبی بود و پلک‌هایش می‌پرید، در صورتش هویدا نبود امّا انگار مغزش متلاشی شده و روانش بهم ریخته بود. صدای گریه‌ی مگان، مادر بچه‌هایی که در تصادف کشته بود همانند نوار هنوز هم در گوشش پخش می‌شد، انگار آن را روی تکرار گذاشته بودند تا به یاد داشته باشد که چقدر بی‌عرضه است. شاید...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین