- عضویت
- 28/2/20
- ارسال ها
- 4,354
- امتیاز واکنش
- 51,361
- امتیاز
- 443
- محل سکونت
- ☁️
- زمان حضور
- 122 روز 21 ساعت 18 دقیقه
سیر تکاملی اسب
از نظر تکاملی، منشاء اسب‌های امروزی پستانداری کوچک شبیه روباه است که در طی میلیون‌ها سال تکامل پیدا کرده. طبق یافته‌های فسیلی، این جانور چیزی حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌متر بوده و برای حرکت و راه رفتن از کف پنجه‌های خود استفاده می‌کرده است. این حیوان در سیر تکاملی خود رشد کرده و عادت غذایی آن از میوه خواری به علف خواری تغییر پیدا کرده است و پس از میلیون‌ها سال به شکل اسب‌های امروزی درآمده است. تحقیقات نشان می‌دهد که اسب‌های ترکمن ایرانی، بیشترین شباهت را به اجداد خود دارند.
طول عمر اسب
طول عمر اسب‌ها به عوامل مختلفی از جمله شرایط زندگی، میزان فعالیت و نژادشان بستگی دارد؛ اما عمر هر اسب به طور متوسط چیزی حدود ۲۵ تا ۳۰ سال است. البته گونه‌هایی از اسب نیز وجود دارند که می‌توانند بیش از این هم عمر کنند و به سن چهل‌سالگی نیز برسند.
غذا و روش نگهداری اسب
غذای اصلی اسب‌ها علوفه‌ای است که از یونجه خشک یا چراگاه‌ها تأمین می‌شود. می‌توان اسب‌های پرجنب و جوش‌تر را با غلات تازه نیز تغذیه کرد، اما حتی در این حالت هم باید بیش از پنجاه درصد غذای اسب از علوفه باشد. اسب باید در تمام طول روز و شب به آب دسترسی داشته باشد. هر اسب به طور متوسط چیزی حدود ۴۰ لیتر در روز آب می‌نوشد. اسب‌ها باید در باد و باران سرپناه مناسبی داشت باشند. همچنین باید به طور روزانه از اصطبل بیرون برده شوند و تحرک و تمرین روزانه داشته باشند. برس کشیدن بر روی مو‌های اسب برای سلامت پوست و رشد موهایش اهمیت دارد.
محل نگهداری اسب
اسب‌های پرورشی در اصطبل نگهداری می‌شوند و بیشتر زمان زندگی خود را نیز در اصطبل به سر می‌برند، بنابراین باید توجه داشت که محل زندگی آنان استاندارد باشد. برای مثال محل اصطبل از نظر جغرافیایی باید نورگیر باشد و همچنین باید حرارت ثابتی داشته باشد. دیواره‌های اصطبل باید طوری تعبیه شوند که به بدن اسب آسیبی نرسد. بهتر است جای کافی برای دراز کشیدن، ایستادن و حرکت مختصر اسب وجود داشته باشد. همچنین بهتر است اصطبل‌هایی که چند اسب دارند طوری طراحی شوند که اسب‌های مختلف یکدیگر را ببینند و اسب تمام مدت تنها نباشد.
دوبرمن سگی است که در مقابل دشمن بسیار خطرناک و فوق العاده درنده می باشد و می توان گفت تنها سکی است که با ایما و اشاره مقاصد صاحبش را درک میکند و احتیاج به فرمان ندارد.
حتی با اشاره ابرو و چشم و درهم کشیدن چهره وضعیت و موقعیت مکانی را تشخیص داده و به افراد بیگانه یا دشمن با بیباکی و جسارت حمله می کند. در صورتیکه کسی در مقابل او ایستادگی کند با حمله به طرف نواحی بالای بدن خصوصا سر و گردن دشمن را زخمی یا از پای درخواهد آورد.
استفاده از چوب و چماق و سایر آلات برنده در مقابل این حیوان بی نتیجه است و تا جان در بدن دارد از پای نخواهد ایستاد و هرگز تسلیم نخواهد شد. دوبرمن از دندانهای بسیار قوی و پر قدرتی برخوردار است. در صورتیکه خوب تربیت شود هرگز بی موقع پارس نخواهد کرد و همیشه حامی و وفادار صاحبش خواهد بود.
دوبرمن در مقابل تنبیه های بی جا و یا خشونت های بی موقع صاحبش کاملا حساس می باشد و هرگز فراموش نخواهد کرد و منتظر خواهد بود تا روزی آن را تلافی کند. بنابراین نباید با اعمال و رفتار خود موجب عصبانیت و آشفتگی این حیوان شد
دوبرمن به بیگانگان با مراقبت و بد بینی خاصی می نگرد و کمتر کسی جرات نزدیک شدن به او را خواهد داشت مگر این که با صاحبش همراه باشد. در پایگاههای نظامی بیشتر از این نژاد جهت محافظت از پایگاهها استفاده می شود و به خوبی قادر است مسافت های زیادی را زیر نظر گرفته و از آنها به خوبی مراقبت کند. دوبرمن تمایل به حرکت دوندگی و جست و خیز دارد و بیشتر ترجیح می دهد این عملیات را با صاحبش انجام دهد.
مشخصات استاندارد دوبرمن
ظاهر عمومی: سگی است با جثه متوسط و با بدنی تو پر و عضلانی و قوی که جهت سرعت زیاد و استقامت طراحی شده است. از لحاظ ظاهری زیبا و از لحاظ رفتار و حرکات نجیب٬ پرانرژی٬ مصمم٬ هوشیار٬ نترس٬ مطیع و اشرافی می باشد.
سر:دراز و از منظره جلویی و پهلو شبیه به یک مثلث است. هنگامی که از جلو به حیوان نگاه می شود سر به طرف قاعده گوشها و به صورت یک خط صاف و به تدریج پهن می شود. چشمها بادامی شکل دارای عمق متوسط با حالت قوی و پر انرژی است که رنگ آن از قهوه ای معمولی تا قهوه ای تیره متغیر است. قله جمجمه پهن است.
امتداد خط پوزه با خط بالایی جمجمه موازی است. گونه ها پهن و عضلانی هستند. بینی در سگهای سیاه سیاه یکدست است و در سگهای قرمز قهوه ای تیره و در سگهای خاکستری(آبی) خاکستری و در سگهای حنایی به رنگ برنز می باشد. دندان ها بسیار قوی و سفید هستند. دندان های پیش پایینی عمودی بوده و در تماس با سطح داخلی دندان های پیش بالایی است لذا عملکرد آن دقیقا شبیه به یک قیچی است.
گردن: مغرورانه نگه داشته می شود و کاملا عضلانی است. انحنای مناسبی دارد و به سمت بدن به تدریج پهن می شود.
کتفها: بر جسته و ایجاد یک ناحیه برآمده روی بدن می کند.
سـ*ـینه: پهن و جلوی سـ*ـینه کاملا مشخص است.
دنده ها: به خوبی در ناحیه ستون مهره ها ارتجاع دارد. اما قسمت پایین آن پهن می شود.
شکم: به خوبی بالا است و به صورت یک خط منحنی از زیر سـ*ـینه به سمت عقب شروع می شود. کمر پهن و عضلانی است.
دم: تقریبا در حد دومین مهره بریده می شود. به نظر می رسد که دم در ادامه ستون مهره واقع شده و تنها هنگامی که سگ در حالت هیجان و هوشیاری است کمی بالاتر از خط افقی قرار می گیرد.
منبع: مجلع اینترنتی پت ها
نیازهای گیاه موسی در گهواره
آبیاری: تا حدودی به خشکی مقاوم است و آبیاری بیش از اندازه باعث پوسیدگی ریشه و افزایش بیماریهای قارچی می‌شود. در روزهای گرم تابستان معمولا 3-2 بار در هفته و در زمستان هفته‌ای یک مرتبه آبیاری کافی است. در روزهای سرد سال در زمان آبیاری بهتر است که از آب ولرم استفاده نمایید. در روزهای گرم نیز با افزایش دما می‌توان با استفاده از عمل غبارپاشی به کاهش دمای گیاه کمک کرد. در شرایطی که درجه حرارت از ۱۶ درجه پایین تر بود اجازه دهید سطح خاک در فاصله بین دو آبیاری خشک شود.
نور: گیاه زیپلین مکانی با روشنایی کامل تا مکانی نیمه سایه را دوست دارد. نور مستقیم آفتاب را نیز تحمل میکند، اما مراقب اشعه‌های سوزان آفتاب در میانه‌های روزهای گرم تابستان بخصوص از پشت شیشه پنجره‌ها باشید، زیرا ممکن است موجب سوختگی برگ‌ها شود. محیط کم نور نیز موجب ضعف و بی‌حال شدن آنان می‌شود.
دما: این گیاه به سرما حساس است، البته دما تا -1 درجه این گیاه را از بین نمی‌برد، اما قطعا آسیب‌هایی را به برگسار آن وارد میکند. نشانه‌های سرمازدگی عبارتند از : برگشت برگ‌ها به طرف داخل و تیره و سیاه رنگ شدن آنان. بنابراین بهتر است که دمای هوا در محیط نگهداری این گیاه به زیر 15 نزول نکند. همچنین افزایش دما را تا 21 درجه سانتگیراد ترجیح می‌دهد.
خاک: خاک گلدان رهوئو باید زهکش مناسبی داشته باشد در غیر اینصورت این گیاه دچار پوسیدگی ریشه خواهد شد. برای این گیاه می‌توان مخلوطی از خاک برگ+ کوکوپیت+پرلایت و یا خاک برگ + پیت موس+ خاک معمولی استفاده کرد. منافذ موجود در انتهای گلدان رهوئو، همواره باید باز باقی بماند تا زه‌آب به شکل مناسبی خارج شود، در غیر اینصورت خطر پوسیدگی ریشه گیاه را تهدید میکند.
تعویض گلدان: زمانی که ریشه‌های گیاه از منفذ زیرین گلدان بیرون آمد و یا هنگامی که گیاه به دلیل سنگینی برگسار خم شده است می‌توان اقدام به تعویض گلدان و انتقال به گلدانی بزرگتر نمود.
کود دهی: برای کوددهی نیز می توان در طی فصل رشد از کودهایی همانند 10-10-10 به فاصله هر 4-3 هفته یکبار استفاده کرد. تکثیر: تکثیر گیاه رهوئو را می‌توان در فصل بهار توسط تقسیم بوته به راحتی انجام داد و هر قسمت را به شکل گیاهی مستقل در گلدانی جداگانه کاشت. همچنین می‌توان پاجوش‌هایی را که در کنار گیاه مادری وجود دارد در بهار یا تابستان جدا کرد و به عنوان گیاهی جدید مورد استفاده قرار داد. از گیاهانی که به دلیل افزایش سن برگ‌های موجود در پایین ساقه را از دست داده‌اند می‌توان در برنامه‌های تکثیر استفاده کرد.
آفات و بیماری های موسی در گهواره
کنه تارعنکبوتی از آفات این گیاه است که از شیره گیاه تغذیه کرده و منجر به لکه‌دار شدن و زردی برگ‌های گیاه می‌شود. برگ‌ها ممکن است ریزش کنند و رشد گیاه بسیار کاهش یابد.
شته‌ها نیز گاهی مشکلاتی را ایجاد می‌کنند. بجز استفاده از شیره گیاه و کم رنگ شدن برگسار و ضعف رشد گیاه، ماده چسبناک به نام عسلک تولید می‌کنند که موجب چسبنده شدن سطح برگسار گیاه می‌شود.
همچنین شته‌ها توانایی انتقال برخی از بیماریهای ویروسی را نیز دارند. بیماریهای ویروسی منجر به بدشکلی و کوتاهی برگسار گیاه می‌شوند، لکه برگی قارچی یکی از بیماریهای شایع این گیاه است. در سطح پایینی برگ‌ها نواحی کوچک، سبز و آبدار بوجود می‌آید. لکه‌ها بزرگ و قهوه‌ای رنگ می‌شوند و ممکن است برگ‌ها بدشکل نیز بشوند.
منبع: نازبو
همه چیز درباره اسب‌ها
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
