- عضویت
- 28/2/23
- ارسال ها
- 244
- امتیاز واکنش
- 452
- امتیاز
- 103
- محل سکونت
- مشهد
- زمان حضور
- 1 روز 6 ساعت 35 دقیقه
مردم استان سیستان و بلوچستان از نیمه دوم ماه شعبان، خود را آماده استقبال از ماه مبارک رمضان می کنند و با غبارروبی خانه ها و نظافت مساجد به پیشواز ماه مبارک می روند.
سیستان و بلوچستان اگرچه از نظر اقتصادی و ساختاری استانی محروم و توسعه نیافته است، اما از سوی دیگر توانسته است غنای فرهنگی خود را حفظ کند. مردم این استان همه ساله و در مناسبت های مختلف آیین ها و رسم هایی را برگزار می‌کنند که همگی نشان از اصالت فرهنگی این دیار دارد. بلوچستانی ها همه ساله در ماه رمضان مانند دیگر مسلمانان کشور و دنیا، سوای به جا آوردن واجبات، آیین های ویژه ای برای این ماه دارند که در نوع خود بی‌نظیرند.
رصد هلال ماه رمضان:
بلوچستانی ها به افرادی که چشمانی روشن و تیزبین داشتند و اغلب شکارچی بودند «چمروک» می‌گفتند. این افراد در آخرین شب ماه شعبان بر بلندی‌ها می‌رفتند تا حلول ماه رمضان را رصد کنند.
سحر خوانی:
در گذشته که وسایل ارتباط جمعی در کار نبود، افرادی هنگام سحر با دهل زدن یا سحری خوانی مردم را برای خوردن سحری بیدار می‌کردند. همچنین در برخی نقاط استان افرادی فانوس به دست در کوچه‌ها راه می‌رفتند و با کوبیدن در منازل یا چاووشی خوانی رسیدن وقت سحر را به همدیگر اطلاع می‌دادند. همچنین کوبیدن طبل در ۳ مرحله قبل از اذان صبح در این منطقه رواج داشت.
در مرتبه اول دهل برای بیدار کردن مردم نواخته می‌شد. در مرتبه دوم برای هشدار به کسانی که خواب مانده بودند و در مرتبه سوم برای یادآوری زمان اذان.
رمضونیکه یا رمضو الله:
مراسم رمضونیکه در اغلب شب های رمضان برگزار می‌شد، اما اجرای آن در شب‌های ۱۴ و ۱۵ رمضان، مصادف با ولادت امام حسن مجتبی (ع) شور و حال بیشتری داشت.
در مراسم رمضونیکه تعدادی از جوانان محل به قصد کمک به مستمندان گروهی تشکیل می دادند و هنگام افطار به در خانه های مردم می رفتند و اشعاری می‌خواندند و تقاضای کمک می‌کردند. صاحب‌خانه هم بنا به توان خود مقداری پول یا مواد غذایی در کیسه آنها که به آن «جولی» می‌گفتند می ریخت. گروه رمضونیکه در پایان پول و مواد غذایی جمع‌آوری‌شده را بین مستمندان و نیازمندان محله تقسیم می‌کردند. این رسم هنوز در برخی نقاط استان به اجرا درمی‌آید.
غذاهای ویژه ماه رمضان:
آبگوشت زابلی با گوشت گوسفند یا مرغ محلی، قورمه، چنگالی با روغن حیوانی، پلو گوشت و پلو مرغ در ماه رمضان طرفداران زیادی دارد. حلیم محلی (غلور) مورد توجه بیشتر خانواده هاست. در ایام گرم سال مردم از غذاهای سرد همچون آب دوغ خیار و کشک استفاده می‌کنند تا در طول روز دچار گرمازدگی نشوند.
سنت آرَک و بَرَک:
طبق یکی از سنت های قدیمی و پسندیده مردم سیستان در گذشته، از هر اجاقی که دود بلند می شد و تا هر شعاعی که دود می‌رفت، خانواده ها مقید بودند کاسه ای از غذا را برای دیگران ببرند که این رسم به آرک و برک یعنی «آوردن و بردن» شهرت داشت.
همچنین آن دسته افرادی که نذر دارند پیش از اذان مغرب در حد توان و وسع خود مواد خرما، چای، آش، شله زرد و غیره به مسجد می برند و پس از اقامه نماز مغرب به پذیرایی از روزه داران می پردازند.
اقامه نماز تراویح:
از ابتدای ماه رمضان پس از نماز عشا، مردم بلوچستان و اهل سنت نماز تراویح را که بیست رکعت است به صورت جماعت پشت سر یکی از حافظان قرآن کریم می‌خوانند. هر شب در این ۲۰ رکعت تراویح یک جزء قرآن یا حتی بیشتر با صدای خوش حافظ خوانده می‌شود و قرائت قرآن به گونه‌ای تنظیم می شود که تا شب ۱۹ ماه مبارک رمضان ختم قرآن و مراسم آن انجام شود.
در برخی مساجد شب ۲۱ و در برخی مساجد شب های ۲۳ یا ۲۵ یا ۲۷ یا ۲۹ رمضان مراسم ختم قرآن انجام می‌شود، در این مراسم پس از پایان نماز تراویح امام جماعت به سخنرانی می پردازد و سپس دعای ختم قرآن و دعا برای اسلام و مسلمانان و شفای بیماران خوانده می‌شود.
مراسم شب های قدر:
در دهه سوم ماه مبارک رمضان یعنی از نوزدهم تا بیست و نهم مراسم شب های قدر برگزار می‌شود که مهم ترین آیین در این شب ها مراسم ختم قرآن است و با شکوه خاصی در یکی از مساجد محله های مختلف برگزار می‌شود. در روز های پایانی ماه رمضان فردی که هر شب با صلات و غزل و شعرخوانی مردم را هر سحر بیدار می کرد شروع به خواندن اشعاری در خصوص وداع با ماه مبارک رمضان می کند.
کیسه برکت:
کیسه برکت نیز از دیگر رسوم مردم سیستان و بلوچستان است، بزرگان روستا چه مرد و چه زن با دوختن یک کیسه به جمع آوری نذورات، کفاره و فطریه مردم مشغول می شوند تا آنها را در اختیار فقرا و نیازمندان قرار دهند.
حضور بر سر مزار درگذشتگان از دیگر رسوم مردم است، آنان به مزار می‌روند و عید را به درگذشتگان خود تبریک می‌گویند و خرما، کلوچه محلی و شکلات بر سر مزار توزیع می‌کنند.
عید فطر:
عید فطر بین مردمان بلوچستان از جایگاه بالایی برخوردار است به طوری که قوم بلوچ اهل سنت این عید را یکی از اعیاد بزرگ اسلام می‌دانند و ۳ روز به جشن و شادمانی می پردازند. همه ساله در آستانه عید سعید فطر مشتری های بخش پوشاک زنان تا پنج برابر در مقایسه با روزهای عادی افزایش می‌یابد. در این روز نان‌های روغنی به نام «قلیفی» و کلوچه‌های محلی پخته و بین همسایه ا و خویشاوندان توزیع می‌شود.
قربانی کردن:
قربانی کردن دام یا حتی یک مرغ زنده بین مردم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است به طوری که مردم معتقدند بعد از یک ماه بندگی و تطهیر در درگاه الهی باید با ریختن خون، این مهمانی را به پایان برد تا از شر شیطان و هوای نفس دور ماند.
سیستان و بلوچستان اگرچه از نظر اقتصادی و ساختاری استانی محروم و توسعه نیافته است، اما از سوی دیگر توانسته است غنای فرهنگی خود را حفظ کند. مردم این استان همه ساله و در مناسبت های مختلف آیین ها و رسم هایی را برگزار می‌کنند که همگی نشان از اصالت فرهنگی این دیار دارد. بلوچستانی ها همه ساله در ماه رمضان مانند دیگر مسلمانان کشور و دنیا، سوای به جا آوردن واجبات، آیین های ویژه ای برای این ماه دارند که در نوع خود بی‌نظیرند.
رصد هلال ماه رمضان:
بلوچستانی ها به افرادی که چشمانی روشن و تیزبین داشتند و اغلب شکارچی بودند «چمروک» می‌گفتند. این افراد در آخرین شب ماه شعبان بر بلندی‌ها می‌رفتند تا حلول ماه رمضان را رصد کنند.
سحر خوانی:
در گذشته که وسایل ارتباط جمعی در کار نبود، افرادی هنگام سحر با دهل زدن یا سحری خوانی مردم را برای خوردن سحری بیدار می‌کردند. همچنین در برخی نقاط استان افرادی فانوس به دست در کوچه‌ها راه می‌رفتند و با کوبیدن در منازل یا چاووشی خوانی رسیدن وقت سحر را به همدیگر اطلاع می‌دادند. همچنین کوبیدن طبل در ۳ مرحله قبل از اذان صبح در این منطقه رواج داشت.
در مرتبه اول دهل برای بیدار کردن مردم نواخته می‌شد. در مرتبه دوم برای هشدار به کسانی که خواب مانده بودند و در مرتبه سوم برای یادآوری زمان اذان.
رمضونیکه یا رمضو الله:
مراسم رمضونیکه در اغلب شب های رمضان برگزار می‌شد، اما اجرای آن در شب‌های ۱۴ و ۱۵ رمضان، مصادف با ولادت امام حسن مجتبی (ع) شور و حال بیشتری داشت.
در مراسم رمضونیکه تعدادی از جوانان محل به قصد کمک به مستمندان گروهی تشکیل می دادند و هنگام افطار به در خانه های مردم می رفتند و اشعاری می‌خواندند و تقاضای کمک می‌کردند. صاحب‌خانه هم بنا به توان خود مقداری پول یا مواد غذایی در کیسه آنها که به آن «جولی» می‌گفتند می ریخت. گروه رمضونیکه در پایان پول و مواد غذایی جمع‌آوری‌شده را بین مستمندان و نیازمندان محله تقسیم می‌کردند. این رسم هنوز در برخی نقاط استان به اجرا درمی‌آید.
غذاهای ویژه ماه رمضان:
آبگوشت زابلی با گوشت گوسفند یا مرغ محلی، قورمه، چنگالی با روغن حیوانی، پلو گوشت و پلو مرغ در ماه رمضان طرفداران زیادی دارد. حلیم محلی (غلور) مورد توجه بیشتر خانواده هاست. در ایام گرم سال مردم از غذاهای سرد همچون آب دوغ خیار و کشک استفاده می‌کنند تا در طول روز دچار گرمازدگی نشوند.
سنت آرَک و بَرَک:
طبق یکی از سنت های قدیمی و پسندیده مردم سیستان در گذشته، از هر اجاقی که دود بلند می شد و تا هر شعاعی که دود می‌رفت، خانواده ها مقید بودند کاسه ای از غذا را برای دیگران ببرند که این رسم به آرک و برک یعنی «آوردن و بردن» شهرت داشت.
همچنین آن دسته افرادی که نذر دارند پیش از اذان مغرب در حد توان و وسع خود مواد خرما، چای، آش، شله زرد و غیره به مسجد می برند و پس از اقامه نماز مغرب به پذیرایی از روزه داران می پردازند.
اقامه نماز تراویح:
از ابتدای ماه رمضان پس از نماز عشا، مردم بلوچستان و اهل سنت نماز تراویح را که بیست رکعت است به صورت جماعت پشت سر یکی از حافظان قرآن کریم می‌خوانند. هر شب در این ۲۰ رکعت تراویح یک جزء قرآن یا حتی بیشتر با صدای خوش حافظ خوانده می‌شود و قرائت قرآن به گونه‌ای تنظیم می شود که تا شب ۱۹ ماه مبارک رمضان ختم قرآن و مراسم آن انجام شود.
در برخی مساجد شب ۲۱ و در برخی مساجد شب های ۲۳ یا ۲۵ یا ۲۷ یا ۲۹ رمضان مراسم ختم قرآن انجام می‌شود، در این مراسم پس از پایان نماز تراویح امام جماعت به سخنرانی می پردازد و سپس دعای ختم قرآن و دعا برای اسلام و مسلمانان و شفای بیماران خوانده می‌شود.
مراسم شب های قدر:
در دهه سوم ماه مبارک رمضان یعنی از نوزدهم تا بیست و نهم مراسم شب های قدر برگزار می‌شود که مهم ترین آیین در این شب ها مراسم ختم قرآن است و با شکوه خاصی در یکی از مساجد محله های مختلف برگزار می‌شود. در روز های پایانی ماه رمضان فردی که هر شب با صلات و غزل و شعرخوانی مردم را هر سحر بیدار می کرد شروع به خواندن اشعاری در خصوص وداع با ماه مبارک رمضان می کند.
کیسه برکت:
کیسه برکت نیز از دیگر رسوم مردم سیستان و بلوچستان است، بزرگان روستا چه مرد و چه زن با دوختن یک کیسه به جمع آوری نذورات، کفاره و فطریه مردم مشغول می شوند تا آنها را در اختیار فقرا و نیازمندان قرار دهند.
حضور بر سر مزار درگذشتگان از دیگر رسوم مردم است، آنان به مزار می‌روند و عید را به درگذشتگان خود تبریک می‌گویند و خرما، کلوچه محلی و شکلات بر سر مزار توزیع می‌کنند.
عید فطر:
عید فطر بین مردمان بلوچستان از جایگاه بالایی برخوردار است به طوری که قوم بلوچ اهل سنت این عید را یکی از اعیاد بزرگ اسلام می‌دانند و ۳ روز به جشن و شادمانی می پردازند. همه ساله در آستانه عید سعید فطر مشتری های بخش پوشاک زنان تا پنج برابر در مقایسه با روزهای عادی افزایش می‌یابد. در این روز نان‌های روغنی به نام «قلیفی» و کلوچه‌های محلی پخته و بین همسایه ا و خویشاوندان توزیع می‌شود.
قربانی کردن:
قربانی کردن دام یا حتی یک مرغ زنده بین مردم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است به طوری که مردم معتقدند بعد از یک ماه بندگی و تطهیر در درگاه الهی باید با ریختن خون، این مهمانی را به پایان برد تا از شر شیطان و هوای نفس دور ماند.
آداب و رسوم مردم سیستان و بلوچستان در ماه رمضان
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
