مسائلی از روزه

Deana · 6/3/23

۱.معنای‌ روزه:
《روزه》در شرع مقدس اسلام آن است که انسان در تمام روز《از طلوع فجر تا غروب آفتاب》با قصد اطاعت از فرمان خداوند از خوردن وآشامیدن و چیزهای دیگر که به تفصیل گفته خواهد شد دوری کند.
توجه:
# معیار شرعی درمورد وقت روزه، فجر صادق است نه کاذب، واحد از آن موکول به تشخیص مکلف است.
#در طلوع فجر《وقت وجوب به امساک برای روزه گرفتن 》فرقی بین شب‌های مهتابی وغیر مهتابی نیست.
#مقتضی است که مومنین محترم《اَیَّدَهُمُ اللهُ تعَالی》 جهت رعایت احتیاط در امساک روزه، همزمان با شروع اذان صبح از رسانه ها برای روزه امساک نمایند.
#هرگاه برای روزه دار اطمینان حاصل شود که اذان هنگام داخل شدن وقت شروع شده است جایز است به صرف شروع اذان، افطار نماید و صبر کردن تا پایان اذان لازم نیست.
انواع روزه :
روزه از یک نظر بر چهار نوع است:
۱.روزه واجب، مثل روزه ماه مبارک رمضان.
۲.روزه مستحب، مثل روزه ماه رجب وشعبان.
۳.روزه مکروه، مثل روزه روز عاشورا.
۴.روزه حرام مثل روزه عید فطر(اول ماه شوال) و قربان (دهم ماه ذی الحجه).
توجه:
#کسی که می داند روزه برای او ضرر داردیاخوف ضرر دارد داشته باشد باید روزه را ترک کندو اگر روزه بگیرد صحیح نیست بلکه حرام است، خواه این یقین وخوف از تجربه شخصی حاصل شده باشد یا از گفته پزشک امین یا ا. منشاء عقلایی دیگر.
#ملاک تاثیر روزه در ایجاد بیماری ویا تشدید آن و عدم قدرت بر روزه گرفتن، تشخیص خود روزه دار نسبت به خودش است، بنابراین اگر پزشک بگوید روزه ضرر دارد، اما او با تجربه دریافته است که ضرر ندارد باید روزه بگیرد، همچنین اگر پزشک بگویند روزه ضرر ندارد ولی او بداند که روزه برایش ضرر دارد یا خوف ضرر داشته باشد نباید روزه بگیرد.
#هرگاه عقیده اش این بود که روزه برای او ضرر ندارد و روزه گرفت و بعد فهمید روزه برای او ضرر داشته باید قضای آن را به جای آورد.
# پزشکانی که بیماران را از روزه گرفتن منع کرده به دلیل ضرر داشتن گفته ایشان وقتی معتبر است که اطمینان آور باشد یا باعث خوف ضرر شود ودر غیر این صورت اعتباری ندارد.
روزه های واجب:
۱.روزه قضا.
۲.روزه کفاره.
۳.روزه قضای پدرومادر.
۴.روزه مستحبی که به واسطه‌ی نذروعهدوقسم واجب شده است.
۵.روزه روز سوم از ایام اعتکاف.
۶. روزه بدل از قربانی درحج تمتع.
شرایط وجوب روزه:
بلوغ
عقل
قدرت
بی هوش نبودن
مسافر نبودن
حایض ونفسا نبودن
ضرری نبودن روزه
حرجی نبودن روزه
توجه:
#روزه بر افرادی واجب است که واجد شرایط فوق باشند، بنابراین روزه بر کودک نابالغ، دیوانه، بیهوش، فردی که توانایی روزه گرفتن ندارد، مسافر، زن حایض ونفسا، کسی که روزه بر او ضرر یاحرج (مشقت)زیادی داردواجب نیست.
#انسان نمی تواند به خاطر ضعف روزه را بخورد، ولی اگر به قدری ضعف پیدا کند که تحمل آن بسیار مشکل شود می‌تواندروزه را بخورد، وهمچنین اگر برای او ضرر یا خوف داشته باشد.
شرایط صحت روزه:
اسلام
ایمان
عقل
بی هوش نبودن
مسافر نبودن
حایض نبودن نفسا نبودن
ضرری نبودن
داشتن نیت
ترک مفطرات
روزه‌ی قضا نداشتن(البته این شرط برای کسی است که می خواهد روزه مستحبی بگیرد).

منبع: از سایت رساله آموزشی/احکام روزه

MĀŘÝM · 19/3/23

چیزهایی که روزه را باطل میکند

‏‏مساله 1572ـ‏‏ نُه چیز روزه را باطل می کند.‏

‏‏اول: خوردن و آشامیدن، دوم: جماع، سوم: استمناء، و استمناء آن است که‏‎ ‎‏انسان با خود کاری کند که منی از او بیرون آید. چهارم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر و‏‎ ‎‏جانشینان پیغمبر ‏‏علیهم السلام‏‏. پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق. ششم: فرو بردن تمام سر در‏‎ ‎‏آب. هفتم: باقیماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح. هشتم: اماله کردن با‏‎ ‎‏چیزهای روان. نهم: قی کردن، و احکام اینها در مسائل آینده گفته می شود.‏

‏‏1ـ خوردن و آشامیدن‏
‏‏مساله 1573ـ‏‏ اگر روزه دار عمداً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزۀ او باطل‏‎ ‎‏می شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول‏‎ ‎‏نباشد مثل خاک و شیرۀ درخت، و چه کم باشد یا زیاد، حتی اگر مسواک را از دهان‏‎ ‎‏بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزۀ او باطل می شود مگر‏‎ ‎‏آن که رطوبت مسواک در آب دهان به طوری از بین برود که رطوبت خارج به آن گفته‏‎ ‎‏نشود.‏

‏‏مساله 1574ـ‏‏ اگر موقعی که مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، باید‏‎ ‎‏لقمه را از دهان بیرون آورد و چنانچه عمداً فرو برد روزه اش باطل است و به دستوری‏‎ ‎‏که بعداً گفته خواهد شد کفاره هم بر او واجب می شود.‏

‏‏مساله 1575ـ‏‏ اگر روزه دار سهواً چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه اش باطل‏‎ ‎‏نمی شود.‏

مساله 1576ـ‏‏ احتیاط واجب آن است که روزه دار از استعمال آمپولی که به جای‏‎ ‎‏غذا به کار می رود خودداری کند، ولی تزریق آمپولی که عضو را بی حس می کند یا به‏‎ ‎‏جای دوا استعمال می شود اشکال ندارد.‏

‏‏مساله 1577ـ‏‏ اگر روزه دار چیزی را که لای دندان مانده است عمداً فرو ببرد،‏‎ ‎‏روزه اش باطل می شود.‏

MĀŘÝM · 19/3/23

مساله 1578ـ‏‏ کسی که می خواهد روزه بگیرد، لازم نیست پیش از اذان‏‎ ‎‏دندانهایش را خلال کند، ولی اگر بداند غذایی که لای دندان مانده در روز فرو می رود‏‎ ‎‏چنانچه خلال نکند و چیزی از آن فرو رود، روزه اش باطل می شود بلکه اگر فرو هم‏‎ ‎‏نرود بنابر احتیاط واجب باید قضای آن روز را بگیرد.‏

‏‏مساله 1579ـ‏‏ فرو بردن آب دهان، اگرچه بواسطۀ خیال کردن ترشی و مانند آن‏‎ ‎‏در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمی کند.‏

‏‏مساله 1580ـ‏‏ فرو بردن اخلاط سر و سـ*ـینه، تا به فضای دهان نرسیده اشکال‏‎ ‎‏ندارد، ولی اگر داخل فضای دهان شود، احتیاط واجب آن است که آن را فرو نبرد.‏

‏‏مساله 1581ـ‏‏ اگر روزه دار بقدری تشنه شود که بترسد از تشنگی بمیرد می تواند‏‎ ‎‏به اندازه ای که از مردن نجات پیدا کند آب بیاشامد ولی روزۀ او باطل می شود، و اگر‏‎ ‎‏ماه رمضان باشد، باید در بقیۀ روز از به جا آوردن کاری که روزه را باطل می کند‏‎ ‎‏خودداری نماید.‏

‏‏مساله 1582ـ‏‏ جویدن غذا برای بچه یا پرنده و چشیدن غذا و مانند اینها که‏‎ ‎‏معمولاً به حلق نمی رسد، اگرچه اتفاقاً به حلق برسد، روزه را باطل نمی کند، ولی اگر‏‎ ‎‏انسان از اول بداند که به حلق می رسد چنانچه فرو رود، روزه اش باطل می شود و باید‏‎ ‎‏قضای آن را بگیرد و کفاره هم بر او واجب است.‏

‏‏مساله 1583ـ‏‏ انسان نمی تواند برای ضعف، روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او‏‎ ‎‏بقدری است که معمولاً نمی شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.‏

MĀŘÝM · 19/3/23

‏‏2ـ جِماع‏

‏‏ ‏‏‏مساله 1584ـ‏‏ جماع روزه را باطل می کند، اگرچه فقط به مقدار ختنه گاه داخل‏‎ ‎‏شود و منی هم بیرون نیاید.‏

‏
‏‎مساله 1585ـ‏‏ اگر کمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و منی هم بیرون نیاید، روزه‏‎ ‎‏باطل نمی شود ولی کسی که آلتش را بریده اند اگر کمتر از ختنه گاه را هم داخل کند‏‎ ‎‏روزه اش باطل می شود.‏

‏‏مساله 1586ـ‏‏ اگر شک کند که به اندازۀ ختنه گاه داخل شده یا نه، روزۀ او صحیح‏‎ ‎‏است و کسی هم که آلتش را بریده اند اگر شک کند که دخول شده یا نه، روزۀ او‏‎ ‎‏صحیح است.‏

‏‏مساله 1587ـ‏‏ اگر فراموش کند که روزه است و جماع نماید، یا او را به جماع‏‎ ‎‏مجبور نمایند، به طوری که از اختیار او خارج باشد، روزۀ او باطل نمی شود، ولی‏‎ ‎‏چنانچه در بین جماع یادش بیاید، یا دیگر مجبور نباشد، باید فوراً از حال جماع‏‎ ‎‏خارج شود، و اگر خارج نشود، روزۀ او باطل است.‏

‏‏ ‏3ـ استمناء‏

‏‏ ‏مساله 1588ـ‏‏ اگر روزه دار استمناء کند یعنی با خود کاری کند که منی از او بیرون‏‎ ‎‏آید، روزه اش باطل می شود.‏

‏‏مساله 1589ـ‏‏ اگر بی اختیار منی از او بیرون آید، روزه اش باطل نیست. ولی اگر‏‎ ‎‏کاری کند که بی اختیار منی از او بیرون آید، روزه اش باطل می شود.‏

‏‏مساله 1590ـ‏‏ هرگاه روزه دار بداند که اگر در روز بخوابد محتلم می شود یعنی‏‎ ‎‏در خواب منی از او بیرون می آید، می تواند در روز بخوابد و چنانچه بخوابد و محتلم‏‎ ‎‏هم بشود روزه اش صحیح است.‏

MĀŘÝM · 19/3/23

مساله 1591ـ‏‏ اگر روزه دار در حال بیرون آمدن منی از خواب بیدار شود، واجب‏‎ ‎‏نیست از بیرون آمدن آن جلوگیری کند.‏

‏‏مساله 1592ـ‏‏ روزه داری که محتلم شده، می تواند بول کند و به دستوری که در‏‎ ‎‏مساله 72 گفته شد، استبراء نماید، ولی اگر بداند بواسطۀ بول یا استبراء کردن‏‎ ‎‏باقیماندۀ منی از مجری بیرون می آید در صورتی که غسل کرده باشد نمی تواند‏‎ ‎‏استبراء کند.‏

‏‏مساله 1593ـ‏‏ روزه داری که محتلم شده اگر بداند منی در مجری مانده و در‏صورتی که پیش از غسل بول نکند بعد از غسل منی از او بیرون می آید، بنابر احتیاط‏‎ ‎‏واجب باید پیش از غسل بول کند.‏

‏‏مساله 1594ـ‏‏ اگر به قصد بیرون آمدن منی کاری بکند در صورتی که منی از او‏‎ ‎‏بیرون نیاید روزه اش باطل نمی شود.‏

‏‏مساله 1595ـ‏‏ اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی‏‎ ‎‏کند در صورتی که عادت نداشته باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج شود‏‎ ‎‏اگرچه اتفاقاً منی بیرون آید روزۀ او صحیح است. ولی اگر شوخی را ادامه دهد تا آنجا‏‎ ‎‏که نزدیک است منی خارج شود و خودداری نکند تا خارج گردد روزه اش باطل‏‎ ‎‏است.‏

‏‏ ‏4ـ دروغ بستن به خدا و پیغمبر‏

‏‏ ‏‏‏مساله 1596ـ‏‏ اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و‏‎ ‎‏پیغمبر و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد اگرچه فوراً بگوید دروغ گفتم‏‎ ‎‏یا توبه کند، روزۀ او باطل است و احتیاط واجب آن است که حضرت زهرا سلام الله‏‎ ‎‏علیها و سایر پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حکم فرقی ندارند.‏

‏‏مساله 1597ـ‏‏ اگر بخواهد خبری را که نمی داند راست است یا دروغ نقل کند،‏‎ ‎‏بنابر احتیاط واجب باید از کسی که آن خبر را گفته، یا از کتابی که آن خبر در آن نوشته‏‎ ‎‏شده نقل نماید لکن اگر خودش هم خبر بدهد روزه اش باطل نمی شود.‏

‏‏مساله 1598ـ‏‏ اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر‏‎ ‎‏نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمی شود.‏

‏‏مساله 1599ـ‏‏ اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل می کند و‏‎ ‎‏چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته‏‎ ‎‏راست بوده، روزه اش صحیح است.‏

‏‏مساله 1600ـ‏‏ اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر و‏‎ ‎‏جانشینان پیغمبر نسبت دهد روزه اش باطل می شود ولی اگر از قول کسی که آن دروغ‏‎ ‎‏را ساخته نقل کند اشکال ندارد.‏

(منبع: پرتال امام خمینی)

MĀŘÝM · 22/3/23

مساله 1601ـ‏‏ اگر از روزه دار بپرسند که آیا پیغمبر ‏‏صلی الله علیه و آله وسلم‏‏ چنین مطلبی فرموده اند‏‎ ‎‏و او جایی که در جواب باید بگوید نه، عمداً بگوید بلی، یا جایی که باید بگوید بلی‏‎ ‎‏عمداً بگوید نه، روزه اش باطل می شود.‏

‏‏مساله 1602ـ‏‏ اگر از قول خدا یا پیغمبر حرف راستی را بگوید بعد بگوید دروغ‏‎ ‎‏گفتم یا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن روز که روزه می باشد بگوید‏‎ ‎‏آنچه دیشب گفتم راست است، روزه اش باطل می شود.‏

‏‏ ‏5ـ رساندن غبار غلیظ به حلق‏

‏‏ ‏مساله 1603ـ‏‏ رساندن غبار غلیظ به حلق روزه را باطل می کند، چه غبار چیزی‏‎ ‎‏باشد که خوردن آن حلال است مثل آرد، یا غبار چیزی باشد که خوردن آن حرام‏‎ ‎‏است.‏

‏‏مساله 1604ـ‏‏ اگر بواسطۀ باد غبار غلیظی پیدا شود و انسان با این که متوجه‏‎ ‎‏است، مواظبت نکند و به حلق برسد، روزه اش باطل می شود.‏

‏‏مساله 1605ـ‏‏ احتیاط واجب آن است که روزه دار دود سیگار و تنباکو و مانند‏‎ ‎‏اینها را هم به حلق نرساند. ولی بخار غلیظ، روزه را باطل نمی کند، مگر این که در‏‎ ‎‏دهان به صورت آب درآید و فرو دهد.‏

‏‏مساله 1606ـ‏‏ اگر مواظبت نکند و غبار یا بخار یا دود و مانند اینها داخل حلق‏‎ ‎‏شود، چنانچه یقین داشته که به حلق نمی رسد روزه اش صحیح است.‏

‏‏مساله 1607ـ‏‏ اگر فراموش کند که روزه است و مواظبت نکند، یا بی اختیار غبار‏‎ ‎‏و مانند آن به حلق او برسد روزه اش باطل نمی شود و چنانچه ممکن است باید آن را‏‎ ‎‏بیرون آورد.‏

‏‏ ‏6ـ فرو بردن سر در آب‏

‏‏ ‏‏‏مساله 1608ـ‏‏ اگر روزه دار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگرچه باقی بدن او‏‎ ‎‏از آب بیرون باشد، بنابر احتیاط واجب باید قضای آن روزه را بگیرد. ولی اگر تمام‏‎ ‎‏بدن را آب بگیرد و مقداری از سر بیرون باشد، روزه باطل نمی شود.‏

‏منبع: پرتال امام خمینی

MĀŘÝM · 22/3/23

مساله 1609ـ‏‏ اگر نصف سر را یک دفعه و نصف دیگر آن را دفعۀ دیگر در آب‏‎ ‎‏فرو برد، روزه اش باطل نمی شود.‏

‏‏مساله 1610ـ‏‏ اگر شک کند که تمام سر زیر آب رفته یا نه، روزه اش صحیح‏‎ ‎‏است.‏

‏‏مساله 1611ـ‏‏ اگر تمام سر زیر آب برود ولی مقداری از موها بیرون بماند روزه‏‎ ‎‏باطل می شود.‏

‏‏مساله 1612ـ‏‏ احتیاط واجب آن است که سر را در گلاب فرو نبرد ولی در آبهای‏‎ ‎‏مضاف دیگر و در چیزهای دیگر که روان است اشکال ندارد.‏

‏‏مساله 1613ـ‏‏ اگر روزه دار بی اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب بگیرد، یا‏‎ ‎‏فراموش کند که روزه است و سر در آب فرو برد، روزۀ او باطل نمی شود.‏

‏‏مساله 1614ـ‏‏ اگر عادتاً با افتادن در آب سرش زیر آب می رود، چنانچه با توجه‏‎ ‎‏به این مطلب خود را در آب بیندازد و سرش زیر آب برود روزه اش باطل می شود.‏

‏‏مساله 1615ـ‏‏ اگر فراموش کند که روزه است و سر را در آب فرو برد، یا دیگری‏‎ ‎‏به زور سر او را در آب فرو برد، چنانچه در زیر آب یادش بیاید که روزه است، یا آن‏‎ ‎‏کس دست خود را بردارد، باید فوراً سر را بیرون آورد، و چنانچه بیرون نیاورد،‏‎ ‎‏روزه اش باطل می شود.‏

‏‏مساله 1616ـ‏‏ اگر فراموش کند که روزه است و به نیت غسل سر را در آب فرو‏‎ ‎‏برد، روزه و غسل او صحیح است.‏

‏‏مساله 1617ـ‏‏ اگر بداند که روزه است و عمداً برای غسل سر را در آب فرو برد،‏‎ ‎‏چنانچه روزۀ او، روزۀ واجبی باشد که مثل روزۀ کفاره وقت معینی ندارد، غسل‏‎ ‎‏صحیح و روزه باطل می باشد، ولی اگر واجب معین باشد، اگر به فرو بردن سر در‏‎ ‎‏آب، قصد غسل کند، روزۀ او باطل است، و بنابر احتیاط واجب، غسل او هم باطل‏‎ ‎‏است مگر آن که در زیر آب، یا در حال خارج شدن از آب نیت غسل کند که در این‏‎ ‎‏صورت غسل او صحیح است و اما اگر روزۀ ماه رمضان باشد، هم غسل و هم روزه‏‎ ‎‏باطل است مگر آنکه در همان زیر آب توبه نماید و در حال خارج شدن از آب نیت‏‎ ‎‏غسل کند که در این صورت غسل او صحیح است.‏

‏
‏‎(منبع: پرتال امام خمینی)

MĀŘÝM · 24/3/23

مساله 1618ـ‏‏ اگر برای آن که کسی را از غرق شدن نجات دهد سر را در آب فرو‏‎ ‎‏برد، اگرچه نجات دادن او واجب باشد، روزه اش باطل می شود.‏

‏‏ ‏

‏‏7ـ باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح‏

‏‏ ‏

‏‏مساله 1619ـ‏‏ اگر جنب عمداً تا اذان صبح غسل نکند، یا اگر وظیفۀ او تیمم‏‎ ‎‏است عمداً تیمم ننماید، روزه اش باطل است.‏

‏‏مساله 1620ـ‏‏ اگر در روزۀ واجبی که مثل روزۀ ماه رمضان وقت آن معین است تا‏‎ ‎‏اذان صبح غسل نکند و تیمم هم ننماید، روزه اش صحیح است.‏

‏‏مساله 1621ـ‏‏ کسی که جنب است و می خواهد روزۀ واجبی بگیرد که مثل روزۀ‏‎ ‎‏رمضان وقت آن معین است، چنانچه عمداً غسل نکند تا وقت تنگ شود، می تواند با‏‎ ‎‏تیمم روزه بگیرد و صحیح است.‏

‏‏مساله 1622ـ‏‏ اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از یک روز‏‎ ‎‏یادش بیاید، باید روزۀ آن روز را قضا نماید و اگر بعد از چند روز یادش بیاید، باید‏‎ ‎‏روزۀ هر چند روزی را که یقین دارد جنب بوده قضا نماید مثلاً اگر نمی داند سه روز‏‎ ‎‏جنب بوده یا چهار روز، باید روزۀ سه روز را قضا کند.‏

‏‏مساله 1623ـ‏‏ کسی که در شب ماه رمضان برای هیچ کدام از غسل و تیمم وقت‏‎ ‎‏ندارد، اگر خود را جنب کند، روزه اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب‏‎ ‎‏می شود، ولی اگر برای تیمم وقت دارد، چنانچه خود را جنب کند، با تیمم روزۀ او‏‎ ‎‏صحیح است ولی گناهکار است.‏

‏‏مساله 1624ـ‏‏ اگر گمان کند که به اندازۀ غسل وقت دارد و خود را جنب کند و‏‎ ‎‏بعد بفهمد وقت تنگ بوده چنانچه تیمم کند روزه اش صحیح است.‏

‏‏مساله 1625ـ‏‏ کسی که در شب ماه رمضان جنب است و می داند که اگر بخوابد‏‎ ‎‏تا صبح بیدار نمی شود، نباید بخوابد و چنانچه بخوابد و تا صبح بیدار نشود، روزه اش‏‎ ‎‏باطل است و قضا و کفاره بر او واجب می شود.‏

MĀŘÝM · 24/3/23

مساله 1626ـ‏‏ هرگاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود اگر احتمال‏‎ ‎‏بدهد که اگر دوباره بخوابد بیدار می شود برای غسل، می تواند بخوابد.‏

‏
‏‎‏مساله 1627ـ‏‏ کسی که در شب ماه رمضان جنب است و می داند یا احتمال‏‎ ‎‏می دهد که اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود، چنانچه تصمیم داشته باشد‏‎ ‎‏که بعد از بیدار شدن غسل کند و با این تصمیم بخوابد و تا اذان خواب بماند روزه اش‏‎ ‎‏صحیح است.‏

‏‏مساله 1628ـ‏‏ کسی که در شب ماه رمضان جنب است و می داند یا احتمال‏‎ ‎‏می دهد که اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود، چنانچه غفلت داشته باشد که‏‎ ‎‏بعد از بیدار شدن باید غسل کند، در صورتی که بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند‏‎ ‎‏روزه اش صحیح است.‏

‏‏مساله 1629ـ‏‏ کسی که در شب ماه رمضان جنب است و می داند یا احتمال‏‎ ‎‏می دهد که اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود، چنانچه نخواهد بعد از بیدار‏‎ ‎‏شدن غسل کند، یا تردید داشته باشد که غسل کند یا نه، در صورتی که بخوابد و‏‎ ‎‏بیدار نشود، روزه اش باطل است.‏

‏‏مساله 1630ـ‏‏ اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود و بداند یا‏‎ ‎‏احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود و تصمیم هم‏‎ ‎‏داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بیدار‏‎ ‎‏نشود، باید روزۀ آن روز را قضا کند و همچنین است اگر از خواب دوم بیدار شود و‏‎ ‎‏برای مرتبۀ سوم بخوابد، و کفاره بر او واجب نمی شود.‏

‏‏مساله 1631ـ‏‏ خوابی را که در آن محتلم شده نباید خواب اول حساب کرد بلکه‏‎ ‎‏اگر از آن خواب بیدار شود و دوباره بخوابد خواب اول حساب می شود.‏

‏‏مساله 1632ـ‏‏ اگر روزه دار در روز محتلم شود، واجب نیست فوراً غسل کند.‏

(منبع: پرتال امام خمینی)

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

مدیر آزمایشی تالار دین و مذهب

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین