- عضویت
- 7/3/21
- ارسال ها
- 1,228
- امتیاز واکنش
- 19,563
- امتیاز
- 373
- محل سکونت
- یک دنیای فراموش شده
- زمان حضور
- 150 روز 12 ساعت 3 دقیقه
نقد فیلم Women Talking | گفتمان سنگین بانوان
تماشای برخی از فیلم‌ها واقعا آسان و لـذت بخش نیست. با این حال، این بدان معنا نیست که آنها ارزش توجه یا تماشا شدن را ندارند. اکنون «زنان صحبت می‌کنند» قطعا یکی از این فیلم هاست. این اثر سینمایی کمی سنگین و کند است، اما به دلیل کیفیت نحوه برخورد با موضوع خود، همچنان یک فیلم جذاب و قوی برای تماشا باقی می‌ماند.
سارا پولی به عنوان کارگردان این اثر سینمایی، خود شخصی است که با بازیگری پای به میدان دنیای هنر گذاشت؛ شاید مخاطبان قدیمی‌تر سارا پولی را در نقش سارا استنلی در سریال نوستالژیک «جاده‌ای به‌سوی اَونلی» (در ایران با عنوان «قصه‌های جزیره») بشناسند. اما او در آثار دیگری چون فیلم زامبی‌محور «Dawn of the Dead» به کارگردانی زک اسنایدر نیز نقش اصلی را بازی کرده است. سارا پولی از سال ۲۰۰۶ از بازیگری فاصله گرفت و اولین اثر سینمایی خود با عنوان «Away from Her» را در قامت کارگردان روانه سینما کرد. او اکنون با ساخت سومین فیلم بلند خود بار دیگر به ماجراجویی در دنیای تصویر بازگشته است.
سارا پولی در جدیدترین اثر سینمایی خود، رویکردی جسورانه و فرمالیستی به این درام کوچک درباره گروهی از زنان دارد که توسط مردان جامعه منزوی شان مورد خشونت و مورد آزار قرار گرفته‌اند. پس این گروه از زنان موافقند که باید تصمیمی بگیرند که زندگی را تغییر دهد: فرار کنند، بمانند و بجنگند یا کاری انجام ندهند.
«زنان صحبت می‌کنند» بر اساس رمانی از «میریام تووز» به همین نام ساخته شده است. کتاب و فیلم هر دو الهام گرفته از یک مستعمره خاص و منزوی در زندگی واقعی هستند که در آن زنان و دختران با داروهای آرام بخش بیهوش شده، و در حالی که بیهوش بودند مورد تـجاوز قرار می‌گرفتند و سپس به آنها می‌گفتند که این کار شیطان است یا دیوانه هستند.
اما داستان این فیلم یک نظام اجتماعی کوچک و روابط آن را کالبدشکافی می‌کند. در وهله اول، این امر از طریق گفتگوهای گسترده در میان دایره منتخب زنان رخ می‌دهد، که در آن داستان‌های جامعه از طریق تاریخچه خانواده بیان می‌شود و تراژدی‌ها و آسیب‌های خانوادگی با افشای سلسله مراتب حاکم بر یک سیستم اجتماعی تحت سلطه مردان مورد توجه قرار می‌گیرد.
فیلم «زنان صحبت می‌کنند» که نامزدی اسکار بهترین فیلم و فیلمنامه اقتباسی را دریافت کرده، یکی از آن فیلم‌هایی است که بر روی کاغذ، نه شانس فروش بالا را دارد، و نه مخاطب عام را به خود جذب می‌کند. اما چرا؟ چون این اثر یک درام واقعی در مورد حرف زدن گروهی از بانوان در انبار کاه اطراف مزرعه‌شان است. این زنان افرادی هستند که پس از تحمل وحشتناک ترین تجربه از سوی مردان، با هم دیگر صحبت می‌کنند، و تا پایان فیلم حرف می‌زنند و حرف می‌زنند. این رویکرد بدون شک به سختی سینمایی و حتی سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد.
اما همین حرف زدن گروهی از بانوان دور هم دیگر، به نویسندگی و کارگردانی سارا پولی، جذاب، گیرا، قدرتمند و به اندازه یک فیلم قابل قبول تماشایی شده است. در مورد بهترین فیلم‌های سال که تماشاگرانی را که شایسته آن هستند جذب نمی‌کنند، چیزهای زیادی گفته شده است؛ این فیلم یکی از همین آثار است. بدون شک «زنان صحبت می‌کنند» آن چیزی نیست که می‌توان آن را خوشایند مخاطب عام نامید، اما کار در حد و اندازه خود یک فیلم پیام‌دار است که ارزش وقت گذاشتن را دارد.
فرض این فیلم شامل یک رویکرد فمینیستی در فرمول آثار «جنبش من_هم یا می تو» است: زنانی که در یک جامعه منونیت زندگی می‌کنند (منونیت‌ها فوق مذهبی هستند و از مدرنیته دوری می‌کنند) صبح با این حس از خواب بیدار می‌شوند که هنگام خواب اتفاق وحشتناکی رخ داده است، و شواهد فیزیکی به نظر می‌رسد که آن را تأیید می‌کند. آنها زخمی، کبود و خون آلود هستند.
تماشای برخی از فیلم‌ها واقعا آسان و لـذت بخش نیست. با این حال، این بدان معنا نیست که آنها ارزش توجه یا تماشا شدن را ندارند. اکنون «زنان صحبت می‌کنند» قطعا یکی از این فیلم هاست. این اثر سینمایی کمی سنگین و کند است، اما به دلیل کیفیت نحوه برخورد با موضوع خود، همچنان یک فیلم جذاب و قوی برای تماشا باقی می‌ماند.
سارا پولی به عنوان کارگردان این اثر سینمایی، خود شخصی است که با بازیگری پای به میدان دنیای هنر گذاشت؛ شاید مخاطبان قدیمی‌تر سارا پولی را در نقش سارا استنلی در سریال نوستالژیک «جاده‌ای به‌سوی اَونلی» (در ایران با عنوان «قصه‌های جزیره») بشناسند. اما او در آثار دیگری چون فیلم زامبی‌محور «Dawn of the Dead» به کارگردانی زک اسنایدر نیز نقش اصلی را بازی کرده است. سارا پولی از سال ۲۰۰۶ از بازیگری فاصله گرفت و اولین اثر سینمایی خود با عنوان «Away from Her» را در قامت کارگردان روانه سینما کرد. او اکنون با ساخت سومین فیلم بلند خود بار دیگر به ماجراجویی در دنیای تصویر بازگشته است.
سارا پولی در جدیدترین اثر سینمایی خود، رویکردی جسورانه و فرمالیستی به این درام کوچک درباره گروهی از زنان دارد که توسط مردان جامعه منزوی شان مورد خشونت و مورد آزار قرار گرفته‌اند. پس این گروه از زنان موافقند که باید تصمیمی بگیرند که زندگی را تغییر دهد: فرار کنند، بمانند و بجنگند یا کاری انجام ندهند.
«زنان صحبت می‌کنند» بر اساس رمانی از «میریام تووز» به همین نام ساخته شده است. کتاب و فیلم هر دو الهام گرفته از یک مستعمره خاص و منزوی در زندگی واقعی هستند که در آن زنان و دختران با داروهای آرام بخش بیهوش شده، و در حالی که بیهوش بودند مورد تـجاوز قرار می‌گرفتند و سپس به آنها می‌گفتند که این کار شیطان است یا دیوانه هستند.
اما داستان این فیلم یک نظام اجتماعی کوچک و روابط آن را کالبدشکافی می‌کند. در وهله اول، این امر از طریق گفتگوهای گسترده در میان دایره منتخب زنان رخ می‌دهد، که در آن داستان‌های جامعه از طریق تاریخچه خانواده بیان می‌شود و تراژدی‌ها و آسیب‌های خانوادگی با افشای سلسله مراتب حاکم بر یک سیستم اجتماعی تحت سلطه مردان مورد توجه قرار می‌گیرد.
فیلم «زنان صحبت می‌کنند» که نامزدی اسکار بهترین فیلم و فیلمنامه اقتباسی را دریافت کرده، یکی از آن فیلم‌هایی است که بر روی کاغذ، نه شانس فروش بالا را دارد، و نه مخاطب عام را به خود جذب می‌کند. اما چرا؟ چون این اثر یک درام واقعی در مورد حرف زدن گروهی از بانوان در انبار کاه اطراف مزرعه‌شان است. این زنان افرادی هستند که پس از تحمل وحشتناک ترین تجربه از سوی مردان، با هم دیگر صحبت می‌کنند، و تا پایان فیلم حرف می‌زنند و حرف می‌زنند. این رویکرد بدون شک به سختی سینمایی و حتی سرگرم‌کننده به نظر می‌رسد.
اما همین حرف زدن گروهی از بانوان دور هم دیگر، به نویسندگی و کارگردانی سارا پولی، جذاب، گیرا، قدرتمند و به اندازه یک فیلم قابل قبول تماشایی شده است. در مورد بهترین فیلم‌های سال که تماشاگرانی را که شایسته آن هستند جذب نمی‌کنند، چیزهای زیادی گفته شده است؛ این فیلم یکی از همین آثار است. بدون شک «زنان صحبت می‌کنند» آن چیزی نیست که می‌توان آن را خوشایند مخاطب عام نامید، اما کار در حد و اندازه خود یک فیلم پیام‌دار است که ارزش وقت گذاشتن را دارد.
فرض این فیلم شامل یک رویکرد فمینیستی در فرمول آثار «جنبش من_هم یا می تو» است: زنانی که در یک جامعه منونیت زندگی می‌کنند (منونیت‌ها فوق مذهبی هستند و از مدرنیته دوری می‌کنند) صبح با این حس از خواب بیدار می‌شوند که هنگام خواب اتفاق وحشتناکی رخ داده است، و شواهد فیزیکی به نظر می‌رسد که آن را تأیید می‌کند. آنها زخمی، کبود و خون آلود هستند.
نقد و بررسی فیلم Women Talking | گفتمان سنگین بانوان
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
