- عضویت
- 7/3/21
- ارسال ها
- 1,228
- امتیاز واکنش
- 19,563
- امتیاز
- 373
- محل سکونت
- یک دنیای فراموش شده
- زمان حضور
- 150 روز 12 ساعت 3 دقیقه
نقد و بررسی فیلم Maybe I Do | شاید انجامش بدم
فیلم Maybe I Do نمایشی است از سلسله کلیشه‌هایی که به درستی اجرا نشده‌اند. به بیان دیگر جدیدترین اثر مایکل جیکوبز نفرین شده است و برای فهم بیشتر این نفرین که آویزان فیلم شده، با ویجیاتو و نقد فیلم Maybe I Do همراه باشید.
مطلب امروز نه در رابـ*ـطه با من و چیزهایی که می‌نویسم که حول مایکل جیکوبز خرفت و کمدی عاشقانه‌ی (باور کنید هر بار که این عنوان مثلا سینمایی را زیر یک ژانر و چارچوب مشخصی وارد می‌کنم نه‌تنها عذاب وجدان سرتاسر وجودم را فرا می‌گیرد که همواره می‌ترسم ارواح قدمت‌دار سینما و افرادی که پایه‌گذار ژانرهای سینمایی بوده‌اند کالبدم را تسخیر و آن را بسوزانند) خیلی دلقک‌صفتش می‌چرخد.
تنها نقطه قوت فیلم، وجود ترک Always You در آن است. البته نباید فراموش کرد که همین ترک ۳ بار از ابتدا تا انتهای فیلم پخش می‌شود و خیلی راحت به نقطه‌ی زجرآور فیلم تبدیل می‌شود.
باور کنید داشتن حس پوچی به هنگام تماشای این فاجعه‌ی سینمایی فقط برای یک لحظه است. در لحظات دیگر دست‌تان را روی صورت‌تان گرفته و فریاد می‌زنید، یا به صورت‌تان چنگ می‌اندازید (من یکی که خودم را زخمی کردم)، گریه میکنید و اگر به خدا اعتقاد داشته باشید یک دور رو به آسمان می‌اندازید و چرایی وجودتان در بین انسان‌ها را پرسش میکنید. نگران نباشید اگر هم به خدایی اعتقاد ندارید، می‌توانید یک دور کابینت نوشیدنی‌هایتان را زیر و رو کرده و کل بطری سنگین‌ترین نوشیدنی موجود را بالا بگیرید یا هم که آن‌قدر آت و آشغال دود کنید تا ذهن‌تان را از شدت مسمومیت Maybe I Do خالی کنید. حالا اگر خدا، باده و دخانیات چاره‌ساز نبودند احتمالا با آشنا، دوست و یا فامیل‌تان تماس می‌گیرید و شماره‌ی یک تراپیست واقعا کاربلد که درمان‌تان کند را از آن‌ها درخواست میکنید و در حالی که به خودتان می‌گویید: «امیدوارم این یکی حداقل واسم کار کنه» راهی مطب می‌شوید.
اگر باز همه‌ی این‌ها برای‌تان کافی نبود تا از خیر (لطفا بخوانید شر) Maybe I Do بگذرید و هنوز هم مصمم هستید تا این فیلم (دروغ چرا! هر بار که ازاین چیز به عنوان یک فیلم یاد می‌کنم حالم بد می‌شود) را تماشا کنید ادامه‌ی مطلب دقیقا برای شما به رشته‌ی تحریر در آمده است. پس بیایید با مرور دلایل این موضوع که «چرا نباید چشم و گوش و ذهن‌مان را با Maybe I Do مسموم کنیم؟» هر چه زودتر حجت را برتمامی بشریت تمام کنیم.
خلاصه داستان رسمی که برای فیلم «شاید انجامش بدم» از سوی سازندگان منتشر شده تنها فریبی است تا شما را به دام بیاندازد، می‌پرسید چه‌طور؟
در خلاصه داستان این فیلم آمده: میشل و آلن به یکدیگر علاقه‌مند هستند و تصمیم می‌گیرند بالاخره ازدواج کنند. آن‌ها از والدین‌شان دعوت می‌کنند تا با یکدیگر ملاقات داشته باشند اما والدین آن‌ها یکدیگر را از قبل می‌شناسند و همین مساله ازدواج آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
خب این در حالی است که این خلاصه داستان باید این‌چنین می‌بود: پدر میشل و مادر الن با هم در رابـطه‌ای عاشقانه به سر می‌برند. این در حالی است که مادر میشل و پدر الن هم به طور اتفاقی (و واقعا مسخره‌ای) در سینما با یکدیگر آشنا می‌شوند. حال پدر الن سعی دارد تا مخ مادر میشل را بزند و از آنجایی که مادر میشل به وجودیت عیسی مسیح و کتاب آسمانی انجیل اعتقاد راسخی دارد، سم؛ پدرالن بدجور به در بسته می‌خورد. حال سم سعی دارد تا به پسرش بفهماند پی عشق حقیقی را بگیرد و مثل خود او با یک فرد بی‌بند و بار که گویا از لحاظ اخلاقی ثبات ندارد ازدواج نکند.
از طرفی میشل هم که بدجور دلش بچه می‌خواهد سعی می‌کند تا با مشورت گرفتن از پدر و مادرش که اصلا ازدواج موفقی نداشته‌اند الن را تور کند و هر چه زودتر فرآیند جوجه‌کشی‌اش را آغاز کند.
کاری به اینکه نظیر و مشابه داستان لوده‌ی جیکوبز عین مور و ملخ در هنر هفتم یافت می‌شود، ندارم. مساله اینجا است که با وجود اشباع این داستان، چگونه می‌شود فیلمی بسیار بد از آن ساخت؟ بگذارید اینگونه بگویم: فکر کنید متن بسیار ساده‌ی «بابا آب داد» را جلوی شما بگذارند و ازتان بخواهند تا عین این جمله را بازنویسی کنید ولی شما در کپی کردن یک عبارت سه کلمه‌ای نه سهوا که از سر ندانی دچار اشتباه شوید و در عین حال خود را دکتر و مهندس بدانید. وضعیت «شاید انجامش بدم» به همین اندازه تاسف‌برانگیز است. مایکل جیکوبز در حالی خودش را نویسنده این فیلم می‌داند که حتی قادر نبوده یک داستان سرراست را کپی کند و از طرفی جوری تز کارگردانی به خود می‌گیرد که حتی بلد نیست یک صحنه که خودش نوشته را به درستی در قاب‌هایش بگنجاند.
فیلم Maybe I Do نمایشی است از سلسله کلیشه‌هایی که به درستی اجرا نشده‌اند. به بیان دیگر جدیدترین اثر مایکل جیکوبز نفرین شده است و برای فهم بیشتر این نفرین که آویزان فیلم شده، با ویجیاتو و نقد فیلم Maybe I Do همراه باشید.
مطلب امروز نه در رابـ*ـطه با من و چیزهایی که می‌نویسم که حول مایکل جیکوبز خرفت و کمدی عاشقانه‌ی (باور کنید هر بار که این عنوان مثلا سینمایی را زیر یک ژانر و چارچوب مشخصی وارد می‌کنم نه‌تنها عذاب وجدان سرتاسر وجودم را فرا می‌گیرد که همواره می‌ترسم ارواح قدمت‌دار سینما و افرادی که پایه‌گذار ژانرهای سینمایی بوده‌اند کالبدم را تسخیر و آن را بسوزانند) خیلی دلقک‌صفتش می‌چرخد.
تنها نقطه قوت فیلم، وجود ترک Always You در آن است. البته نباید فراموش کرد که همین ترک ۳ بار از ابتدا تا انتهای فیلم پخش می‌شود و خیلی راحت به نقطه‌ی زجرآور فیلم تبدیل می‌شود.
باور کنید داشتن حس پوچی به هنگام تماشای این فاجعه‌ی سینمایی فقط برای یک لحظه است. در لحظات دیگر دست‌تان را روی صورت‌تان گرفته و فریاد می‌زنید، یا به صورت‌تان چنگ می‌اندازید (من یکی که خودم را زخمی کردم)، گریه میکنید و اگر به خدا اعتقاد داشته باشید یک دور رو به آسمان می‌اندازید و چرایی وجودتان در بین انسان‌ها را پرسش میکنید. نگران نباشید اگر هم به خدایی اعتقاد ندارید، می‌توانید یک دور کابینت نوشیدنی‌هایتان را زیر و رو کرده و کل بطری سنگین‌ترین نوشیدنی موجود را بالا بگیرید یا هم که آن‌قدر آت و آشغال دود کنید تا ذهن‌تان را از شدت مسمومیت Maybe I Do خالی کنید. حالا اگر خدا، باده و دخانیات چاره‌ساز نبودند احتمالا با آشنا، دوست و یا فامیل‌تان تماس می‌گیرید و شماره‌ی یک تراپیست واقعا کاربلد که درمان‌تان کند را از آن‌ها درخواست میکنید و در حالی که به خودتان می‌گویید: «امیدوارم این یکی حداقل واسم کار کنه» راهی مطب می‌شوید.
اگر باز همه‌ی این‌ها برای‌تان کافی نبود تا از خیر (لطفا بخوانید شر) Maybe I Do بگذرید و هنوز هم مصمم هستید تا این فیلم (دروغ چرا! هر بار که ازاین چیز به عنوان یک فیلم یاد می‌کنم حالم بد می‌شود) را تماشا کنید ادامه‌ی مطلب دقیقا برای شما به رشته‌ی تحریر در آمده است. پس بیایید با مرور دلایل این موضوع که «چرا نباید چشم و گوش و ذهن‌مان را با Maybe I Do مسموم کنیم؟» هر چه زودتر حجت را برتمامی بشریت تمام کنیم.
خلاصه داستان رسمی که برای فیلم «شاید انجامش بدم» از سوی سازندگان منتشر شده تنها فریبی است تا شما را به دام بیاندازد، می‌پرسید چه‌طور؟
در خلاصه داستان این فیلم آمده: میشل و آلن به یکدیگر علاقه‌مند هستند و تصمیم می‌گیرند بالاخره ازدواج کنند. آن‌ها از والدین‌شان دعوت می‌کنند تا با یکدیگر ملاقات داشته باشند اما والدین آن‌ها یکدیگر را از قبل می‌شناسند و همین مساله ازدواج آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
خب این در حالی است که این خلاصه داستان باید این‌چنین می‌بود: پدر میشل و مادر الن با هم در رابـطه‌ای عاشقانه به سر می‌برند. این در حالی است که مادر میشل و پدر الن هم به طور اتفاقی (و واقعا مسخره‌ای) در سینما با یکدیگر آشنا می‌شوند. حال پدر الن سعی دارد تا مخ مادر میشل را بزند و از آنجایی که مادر میشل به وجودیت عیسی مسیح و کتاب آسمانی انجیل اعتقاد راسخی دارد، سم؛ پدرالن بدجور به در بسته می‌خورد. حال سم سعی دارد تا به پسرش بفهماند پی عشق حقیقی را بگیرد و مثل خود او با یک فرد بی‌بند و بار که گویا از لحاظ اخلاقی ثبات ندارد ازدواج نکند.
از طرفی میشل هم که بدجور دلش بچه می‌خواهد سعی می‌کند تا با مشورت گرفتن از پدر و مادرش که اصلا ازدواج موفقی نداشته‌اند الن را تور کند و هر چه زودتر فرآیند جوجه‌کشی‌اش را آغاز کند.
کاری به اینکه نظیر و مشابه داستان لوده‌ی جیکوبز عین مور و ملخ در هنر هفتم یافت می‌شود، ندارم. مساله اینجا است که با وجود اشباع این داستان، چگونه می‌شود فیلمی بسیار بد از آن ساخت؟ بگذارید اینگونه بگویم: فکر کنید متن بسیار ساده‌ی «بابا آب داد» را جلوی شما بگذارند و ازتان بخواهند تا عین این جمله را بازنویسی کنید ولی شما در کپی کردن یک عبارت سه کلمه‌ای نه سهوا که از سر ندانی دچار اشتباه شوید و در عین حال خود را دکتر و مهندس بدانید. وضعیت «شاید انجامش بدم» به همین اندازه تاسف‌برانگیز است. مایکل جیکوبز در حالی خودش را نویسنده این فیلم می‌داند که حتی قادر نبوده یک داستان سرراست را کپی کند و از طرفی جوری تز کارگردانی به خود می‌گیرد که حتی بلد نیست یک صحنه که خودش نوشته را به درستی در قاب‌هایش بگنجاند.
نقد و بررسی فیلم Maybe I Do | شاید انجامش بدم
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
