مشاعره با اشعار خیام

-FãTéMęH- · 14/7/24

moh@mad گفت:
تا راهِ قلندری نپویی نشود
رخساره به خونِ دل نشویی نشود

سودا چه پزی؟ تا که چو دل‌سوختگان
آزاد به تَرکِ خود نگویی نشود

دوری که در او آمدن و رفتنِ ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست

کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست

moh@mad · 17/7/24

-FãTéMęH- گفت:
دوری که در او آمدن و رفتنِ ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست

کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست

تا راه قلندری نپویی نشود
رخساره به خون دل نشویی نشود

سودا چه پزی تا که چو دل‌ سوختگان
آزاد به ترک خود نگویی نشود

-FãTéMęH- · 20/7/24

moh@mad گفت:
تا راه قلندری نپویی نشود
رخساره به خون دل نشویی نشود

سودا چه پزی تا که چو دل‌ سوختگان
آزاد به ترک خود نگویی نشود

دیدم به سر عمارتی مردی فرد
کو گِل بلگد می زد و خوارش می کرد
وان گِل با زبان حال با او می گفت
ساکن ، که چو من بسی لگد خواهی کرد خیام

moh@mad · 24/7/24

-FãTéMęH- گفت:
دیدم به سر عمارتی مردی فرد
کو گِل بلگد می زد و خوارش می کرد
وان گِل با زبان حال با او می گفت
ساکن ، که چو من بسی لگد خواهی کرد خیام

می خوردن و شاد بودن آیین منست
فارغ بودن از کفر و دین، دین منست

گفتم به عروس دهر کابین تو چیست
گفتا دل خرم تو کابین منست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی